Aan het einde van het jaar kijken we met een goed gevoel naar de toekomst. We maken plannen voor 2014 met leuke uitstapjes in Frankrijk samen met de kinderen want dat je hier heerlijk op vakantie kunt gaan, weten Nederlanders als geen ander. Het land is niet voor niets de populairste bestemming ter wereld, met Parijs en de Côte dAzur als hoofdattracties. We prijzen ons bevoorrecht om hier te mogen én te kunnen wonen. Ietwat weemoedig kijken we soms terug naar Nederland; het grijze moeras waar we als kind opgroeiden en waar de bevolking in 10 jaar tijd in rap tempo van samenstelling verandert, de overheid en de bevolking wegkijken voor problemen, de agressie op straat toeneemt en de zorg wordt ontmanteld. Ik verbaas mij er nog steeds over dat iedereen het normaal vindt dat de Koran een vaste plek heeft in de Tweede Kamer. Snurkt u rustig verder; Frankrijk houdt zijn eigen waarde en cultuur hoog en dat is belangrijk voor je eigen identiteit. Maar wat is onze identiteit dan, als we hier niet zijn opgegroeid? We zijn niet echt Nederlands en niet echt Frans; we zijn eerder een compilatie geworden van dat wat we graag wilden zijn: levensgenieters, internationaal, assertief, rechtvaardig, ondernemend en vooral gelukkig.
