Inhoud blog
  • Cote d’Azur investering met 4,2% rendement
  • Nieuwbouw appartementen Antibes vanaf 169.000 euro
  • Nu of nooit: een betaalbaar eigen huis in Nice, Côte d’Azur.
  • Verdwalen in je eigen tuin in Zuid Frankrijk
  • Te koop: misschien wel het mooiste uitzicht op de Côte d’Azur
    Zoeken in blog

    Wonen Aan De Cote dAzur
    Voor Levensgenieters aan de Franse Riviera
    19-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.3 kamer appartment op toplocatie in Cannes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Je woont toch het liefste in de mooiste wijk van Cannes, vlak bij het strand? In Cannes, Californie Basse hebben we een 3-kamer appartement 80 m² in woonplaats in veilig en stijlvol gebouw. Triple Exposure (Zuid-West-Noord), 1 slaapkamer met badkamer en een slaapkamer met douche, lichte woonkamer. Dubbele beglazing. 1 parkeerplaats + een af te sluiten opslagbox + kelder (voor de wijnaanbiedingen uit de streek). Het appartement is per direct te bewonen. De eigenaar heeft dit nieuw gekocht eind jaren ’70 en een kleine opfrisbeurt maakt het snel helemaal af. Een mooie kleur op de muur en je hebt werkelijk een prachtige plek. Gebouw is toegankelijk voor mensen die slecht ter been zijn. Alle voorzieningen in de buurt: winkels, watersport centrum, stranden. € 410.000. Bel Jolanda Marinus +33 6 4365 2901 of Ab Kuijer +33 770 186203. 

    19-10-2011 om 16:32 geschreven door wonenaandecotedazur  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Californie, Cannes, flat, huis te koop, jolanda marinus, emigreren, zon,
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijmeren in Mandelieu
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het is een zonnige dag en ik wandel langs het riviertje dat het haventje van Cannes La Bocca met de Middellandse zee verbindt. Het is een keurig aangelegde weg, met een grint wandelpad, mooie bomen en om de 300 meter een prullebak die zo te zien iedere dag wordt geleegd door de gemeente Mandelieu. Onderweg kom ik groepjes snelwandelende mensen tegen, vrijwel iedereen draagt kleding van Decathlon, de nationale sportwinkel die het voor elkaar krijgt om zelfs de minst sportieve geest weer aan het sporten te krijgen. De winkel bij de Amsterdam Arena is trouwens maar een slap aftreksel van wat de megastores in Frankrijk je bieden; van paardrijzweepjes, golfhandschoenen, powerplates, mountainbikes to curlingsets; wat je ook zoekt, Decathlon verkoopt het. Ik wandel verder en zie vooral veel dames van middelbare leeftijd druk pratend en lachend voorbij lopen. Dan valt mijn oog op een verleidelijk bankje aan de kant van het water, op zo’n 2 meter van de rivierbedding, in het zonnetje en omringd door gras en bloemen. Het is het soort houten bankje waar je elke dag wel even op zou willen zitten. Gewoon om te mijmeren. Ik twijfel heel even, maar besluit toch het bankje uit te proberen. Er zit al een oudere heer op, ik schat achterin de zestig. Hij houdt zo’n automatisch oprollende hondenlijn vast en inderdaad, zeven meter verderop zit een zwart-wit gevlekt schonkig oud hondje in het gras te snuffelen aan uitwerpselen van zijn mede viervoeters. Het plaatje is idyllisch; vanaf het bankje kijk ik uit over de rivier naar een mooi aangelegde groene weide dat bij een vakantiecomplex hoort en links van mij zie ik de zee liggen. Ondanks het feit dat er iedere 10 minuten kleine Cessna’s opstijgen van het verderop gelegen vliegveldje doe ik mijn ogen even dicht en geniet van de warme zonnestralen. Ik kan niet meer zonder de zon; dat is ook de voornaamste reden waarom ik hier vijf jaar geleden ben gaan wonen. De man naast mij roept zijn hondje. Langzaam doe ik mijn ogen open en vraag hoe het hondje heet. ‘Thierry’ zegt de man. ‘Ik heb hem al 15 jaar’ waarna hij weer voor zich uit kijkt, over het water naar de overkant. ‘Woont u hier?’ vraag ik en de man knikt bevestigend: ‘Mijn hele leven, ik heb nergens anders gewoond’. ‘Dat snap ik’, zeg ik en ik draai wat naar de man toe. ‘Het is mooi hier, u heeft geluk om hier te kunnen wonen, alles ziet er perfect uit.’ De man kijkt mij aan en zucht: ‘Maar weet u, ik begrijp niets meer van de mensen. De bergen zijn hetzelfde, de zee en het strand is zoals het altijd is geweest, maar het leven gaat veel te snel en iedereen wordt ruwer en agressiever. Ik zie steeds meer mensen met getatoeërde lichamen en iedereen is aan het bellen of Internetten met zo’n mobiel ding. Mensen zien niet meer hoe mooi het is en lopen er aan voorbij. Kijk nou’, hij wijst naar twee wandelaars die allebei lopen te bellen, ‘zelfs wandelaars lopen snel door en bellen met anderen. Het is een gekke wereld.’ Ik voel even of ik mijn iPhone bij mij heb en niet kan worden ontmaskerd als ‘een van hen’ die altijd maar in contact moeten staan met iemand anders. Gelukkig ligt de telefoon in de auto. Ik aai zijn hondje dat bij ons is komen zitten en vraag ‘Maar denkt u niet dat er ook een groep mensen is dat wel op zoek is naar de stilte en rust?’ De man schudt resoluut van nee. ‘Niet hier, niet in Mandelieu of Cannes. Mensen zijn ontevreden en zoeken geld en macht. Denkt u dat Frankrijk in Libië is om de bevolking te helpen? Welnee meneer, het gaat om het beschermen van de grondstoffen, olie en de verkiezingen van volgend jaar voor Sarkozy. De wereld is prachtig maar de mensheid is verloren!’ Met een bijna theatraal gebaar wijst de man naar boven. Ik zie daar alleen maar de stralende zon, stomme optimist die ik ben en daarbij weet ik ook nog eens te weinig over de Franse politiek om daar een zinnig woord over te zeggen dus ik vraag hem waar hij dan naar toe zou willen. Zonder lang na te denken zegt de man zachtjes: ‘Corsica! Dat is een eiland, nog zo ongerept, de mensen zijn er puur en niemand heeft er haast. Ja, Corsica…..’ De man knijpt zijn ogen dicht en een glimlach verschijnt op zijn gezicht; het is alsof hij er al zit. Ik vraag waarom hij er niet naar toe gaat dan. De man kijkt mij aan en zegt: ‘Ja, dat zou ik wel willen, maar ja, je bent hier niet zomaar weg natuurlijk. Dat kost tijd en je moet een huis vinden dat betaalbaar is. Ik ga het wel een keertje doen hoor, ooit’. Ik kijk de man recht in de ogen en lees dat hij zijn droom wel heeft gevonden maar hem niet gaat uitvoeren. Er is een gevoel van begrip tussen ons; ik voel dat hij weet dat ik hem begrijp en dat ik, net als hij ook weet dat zijn droom om naar het rustige Corsica te verhuizen altijd een droom zal blijven. Ik knik de man toe als of ik wil zeggen dat het goed is. Als je je oude dag kan slijten op een mooi bankje in het zonnetje aan het water, dan is het fijn om over een droom te mijmeren en de realiteit om je heen even te vergeten.

    19-10-2011 om 15:27 geschreven door wonenaandecotedazur  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:ab kuijer, cote d'azur, franse riviera, jolanda marinus, mandelieu, marinus concierge, wonen, zuid frankrijk


    Archief per week
  • 10/03-16/03 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 02/12-08/12 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs