Jullie weten nog wel dat mama donderdag op controle moest bij de gyn. Toen had ze dus 3 cm opening en nog een lange en stugge baarmoederhals. Na de controle zijn mama en papa op bezoek geweest bij Annelies en Stian en mama zei toen gans den tijd tegen mij dat ik uit haren buik moest komen om naar diene mooie jongen te kijken ;-))
's Nachts om 2u15 werd mama wakker met pijn in de buik. Ze dacht dat het haar blaas was dus ze zette zich recht om naar het toilet te gaan. Bij het rechtstaan voelde ze dat gans haar benen nat waren. Ze spurt (lees waggel) naar de wc en daar merkt ze dat het vloeibaar slijmverlies is met bloed. Ze dacht dat het nog deel van de slijmprop was dus kroop ze terug haar bed in. Na nog geen 5 min begon ze fameuze krampen te krijgen. Ze had direct door dat het weeën waren, maar omdat ze er reeds gehad had tijdens de voorbije dagen, dacht ze dat het wel zou overgaan. Na een half uurtje ongeveer kon ze haar ni meer goeleggen van de kampen dus is ze in de zetel gaan liggen voor de tv om haar gedachten wat te verzetten. Ze is ook de weeën beginnen noteren en ze kwamen al om de 5 min. Om 4u is ze papa gaan wakker maken en heeft hem gezegd dat ze weeën had maar dat ze ze nog gemakkelijk kon opvangen. Een uurke later begon het wel serieus pijn te doen en waren de weeën er om de 3 min. Ze heeft papa dan wakker gemaakt zodat hij naar zijn werk kon bellen en ze heeft dan naar de kliniek gebeld. Ze moest natuurlijk direct afkomen dus hebben wij ons in spoedtempo klaargemaakt (en de laatste dingen in haar valies gestopt) en dan vertrokken naart ziekenhuis. Tegen half 6 waren we daar. Mama moest direct aan de monitor en ze had toen fameuze weeën (boven de 120) en 4 cm opening. Baarmoederhals was nog niet gans verweekt maar toch al bijna volledig ingekort. Aangezien ik niet veel bewoog, moest ze op haar zij gaan liggen. Ze voelde haar opeens mega misselijk, en heeft dan moeten overgeven (daar gingen haar frieten van de avond ervoor ;-)) Ze heeft dan een lavement gekregen en dan moest ze terug aan de monitor. Maar ze kon bijna niet blijven liggen van de pijn. De weeën waren echt mega hevig. En ze had nog maar 5 cm opening. Tegen 8u kon ze het echt ni meer uithouden en de vroedvrouw raadde haar aan om epidurale te nemen aangezien ze bijna niet geslapen had en anders het nog heel zwaar zou krijgen. Ze was al zo uitgeput dat ze de raad van de vroedvrouw maar opvolgde. Na 5min was de anesthesist er al en om 8u15 was de epi gezet. Deze deed helemaal geen pijn maar het was niet gemakkelijk voor mama om zich stil te houden tijdens de verdoving doordat de weeën zo hevig waren. Toen de epidurale verdoving werkte hebben ze haar water gebroken. Ze was toen heel ontspannen en heeft zelfs nog zitten lachen met papa en de vroedvrouw. De weeën waren wel heel fel; mama voelde ze nog wel goed, maar ze deden geen pijn meer. Om 10u had ze 10 cm (na amper 1,5u) en mocht ze eindelijk beginnen persen. De vroedvrouw heeft dan snel de gynaecoloog van wacht erbij gehaald (Dr. Vanderlinden kon niet komen). Ze voelde de weeën perfect aan dus ze kon gemakkelijk aangeven aan de gynaecoloog als er 1 aankwam. Op een half uurtje was ik er eindelijk. Mama heeft mij er zelf mogen uithalen en papa heeft mijn navel mogen doorknippen. Mijn naam is CHIARA, ik weeg 3,135 kg en ben 49cm groot. Mama is wel geknipt geweest op het einde, maar ze heeft er niks van gevoeld want het was tijdens een wee. Het naaien daarna heeft ze wel gevoeld, want de epi was al bijna uitgewerkt (en het deed genen deugd). Dan hebben we zeker een uur in de bevallingskamer blijven liggen. Ik lag zo heerlijk op mama haar buik. Het was echt een zalig gevoel voor mama en papa.
Ziezo nu weten jullie dat ik meisje ben (en niet een jongen zoals zovelen dachten ;-))) en ik ben perfect op de uitgerekende datum geboren.
Binnenkort zullen jullie hier mijn eerste foto's kunnen bewonderen!
