Verslag Dag 6 Rit 6 Conflance - Tours
"Een fluitje van een cent", zo beoordeelden wij - allicht wat overmoedig geworden na onze geslaagde monsterrit van gisteren -, de rit van vandaag na raadpleging van het verloop en profiel van de rit naar Tours.
Na de langste en bijzonder zware klimrit van gisteren volgde immers vandaag de kortste (75,5 km), wel glooiend maar - op het eerste zicht - geen zo'n lange, steile hellingen meer.
En... voor het eerst deze week vertrokken we met een stralende zon aan een azuurblauwe, wolkenloze hemel.
De eerste 30 km loodsten ons doorheen "La Vallée du Loir", een licht golvende, maar mooie, groen kleurende natuur waar vooral rust van afstraalt.
Maar dan volgden dan toch enkele verrassend steile (korte) hellingen, die ons tevens langs de eerste glooiende wijnvelden brachten naar de Loire toe.
Het verkeer dat steeds drukker werd naargelang we Tours naderden noopte ons tot meer concentratie en voorzichtigheid want sommige Franse chauffeurs durven nogal vlammen alsof ze zich alleen op de weg wanen !...
Rond 13.30 uur stonden we al in bewondering voor de monumentale kathedraal van Tours, waarin vooral de mooie glasramen in het oog vallen.
Daar we pas om 15 uur in ons hotel mochten, hebben we -met de fiets - de drukke binnenstad bezocht, die alvast enkele leuke plekjes en mooie gebouwen (o.a. het Stadhuis, het Justitiepaleis, het Station, enz...) in petto heeft. Een bezoek overwaard !...
En voor vanavond hebben we al een gezellige laan ontdekt, vol terrassen met aangenaam ogende restaurantjes en met (hopelijk) heerlijke keuze-menuutjes !....
Het zal zeker smaken na de eerder sobere broodmaaltijden van vandaag !...
Foto's bij verslag Dag 6 Rit 6
Het lukt niet om foto's door te sturen naar de blog. Vorig jaar nochtans geen enkel probleem !
Wie de foto's wil zien, kan terecht op Facebook, daar zorgt Miet, één van mijn lieve dochters voor !!!...
Verslag Dag 7 Rit 7
Onze eerste fietsweek zit er helemaal op ! De 7de rit bracht ons naar Leugny, een onooglijk klein gehuchtje in " the middle of nowhere".
Het werd een hele mooie tocht (99,8 km) die ons grotendeels doorheen het "Parc Naturel Regionale Loire -Anjou - Touraine" leidde. We kwamen heel dicht in de buurt van o.a. Villandry, Savonnières en Chinon, mooie plaatsjes die zeer bekend in de oren klinken van een aantal Bloglezers (Hotelschool Kortrijk) die ongetwijfeld allemaal alleen maar leuke herinneringen bewaren aan de 2-jaarlijkse wijnreizen naar de Loire-streek, tevens één van de absolute hoogtepunten in hun 'Horeca-opleiding' !...
Deze voormiddag reden we nog voornamelijk in de schaduw van de ons omringende bossen, maar later doorheen de wijnvelden van de Chinonstreek en dan uiteindelijk langs de uitgestrekte graan- en koolzaadvelden, brandde de zon onverbiddelijk op onze rug. Voor het eerst werden we toch wat bevangen door de hitte (rond de 30 gr.) en hielden we al eens vlugger halt om onze drankvoorraad aan te spreken. We waren precies alleen op weg en de enige mensen die we heel sporadisch voorbijreden waren de eenzame boeren met hun pikdorser aan het werk op hun onmetelijke velden. We voelden ons wel een beetje solidair op deze zondag want voor beiden was het vandaag "werkdag" !...
In Richelieu, een gezellig pittoresk dorpje, hielden we halt voor de picknick. Daar vernamen we dat het dorp z'n naambekendheid te danken heeft aan zijn belangrijkste inwoner, Armand Jean du Plessis, Cardinal-Duc de Richelieu. Hij was een Franse geestelijke, edelman en staatsman. Hij werd gewijd tot bisschop in 1608 en hij ging later de politiek in, waar hij in 1616 Staatssecretaris werd. Hij steeg snel in aanzien, zowel in de Katholieke Kerk als in de Franse regering en hij werd uiteindelijk Kardinaal (1622) én de eerste Minister van Koning Lodewijk XIII in 1624. Hij wordt aldus beschouwd als 's werelds eerste Premier, in de moderne zin van het woord.
Ons tweedaags verblijf in Leugny, bij "Chambres, Table d'Hôtes et Gites Les Mesanges' wordt een groot vraagteken. We zijn hier beland op "une ferme" met een 5-tal katten, die zowat alle tuinstoelen bezetten, een hond die zich regelmatig laat horen, kippen, een haan en nog enkele niet nader te definiëren "huisdieren"...
Zowel buiten als binnen hangt een niet zo aangename geur maar de kamer is ruim en heel netjes !
Ik heb voor morgen alvast een restaurantje vastgelegd maar daarvoor moeten we minstens een 15-tal km verder "fietsen" !!!
Voor de rest houden we het rustig. We zijn blij dat we eens niet gedurende vele uren op ons scherp zadel moeten zitten, wat uiteindelijk toch wel een paar ongemakjes met zich meebrengt. Morgen is het dus herstel- en recuperatiedag om er dan de komende 6 fietsdagen weer vol tegenaan te gaan !...
Vervolg verslag Dag 7
Net terug op de kamer na een (h)eerlijke maaltijd, en een leuke babbel met de uitbater. Het blijft uiteraard een buitenbeentje wat betreft logement, maar de authenticiteit van deze Chambre d'Hôte heeft ook ergens een méérwaarde en die ervaring hier in een godvergeten gat in de "Poitou-Charente" zal ons bijgevolg zeker positief bijblijven. En ter attentie van Johan Vanderhaeghe heb ik een heel interessant adres meegekregen van de uitbater : de zeer gerenommeerde Franse Hotelschool in Montmorillon (dicht bij Poitiers). Om het met zijn woorden te zeggen : une grande école de cuisine d'Europe, die tevens gelinkt is aan de beroemde Hotelschool in Lausanne !... misschien op te volgen !...
Verslag Rustdag in Leugny :
Tot nu toe was het 's morgens een nogal jachtig gebeuren : om 7.00 uur opstaan, koerskledij aantrekken, inpakken (zo efficiënt mogelijk, voor mij niet altijd even evident !...), ontbijten en ... wegwezen ! Het was dan ook een zalig moment deze morgen toen wij ons om 7.00 uur nog eens mochten draaien in bed en nog even zorgeloos insluimeren want we werden pas om 8.30 uur aan de ontbijttafel verwacht. Voor de rest van de voormiddag brachten we alles een beetje op orde, in voorbereiding op deel 2 van onze tocht. De rit naar Mirebeau (31 km, heen en terug) voor onze afspraak deze middag in Restaurant "La Bonne Carte" was uiteindelijk méér dan de moeite waard ! Het dorpje zelf ligt zo'n 100 m hoger dan de desolate omgeving, wat nog eens een fikse klim vereiste om ons doel te bereiken. Maar de beloning in de vorm van een heerlijke maaltijd overtrof onze culinaire verwachtingen. De chef bereidde voor ons een "Magret Rossini" : een malse eendenborst in plakjes gesneden met daartussen licht gebakken foie gras, een porto-sausje en een kleurrijke, maar vooral smaakvolle ratatouille !... Voor wie ooit toevallig in de streek vertoeft ( Mirebeau - Departement Vienne - Région Nouvelle Aquitaine - Arrondissement Poitiers) : een echte aanrader !...
En nu gaan we nog even siësten
in de schaduw want de temperatuur is intussen opgelopen tot zo'n 32 gr. en de eerstkomende dagen komen daar allicht nog een paar graadjes bij naargelang we Bordeaux naderen. Voldoende drankvoorraad voorzien wordt allicht de belangrijkste, maar tevens moeilijkste opdracht van de dag, maar dat zijn "zorgen voor morgen" !...
Verslag Dag 9 Rit 8
Het was vroeg dag, vandaag ! Omwille van de hoge temperatuursverwachtingen (33-34°) zaten we al om 07.15 uur, gepakt en gezakt, weer op de fiets, richting Niort !
Even daarvoor viel een klein buitje uit de lucht, net genoeg om de baantjes eventjes nat te maken, te verfrissen en tevens proper te maken van het vele stof dat van de immense, pas geoogste velden was overgewaaid. De eerste 30 km verliepen heel rustig, een beetje glooiend in een open landschap, met een licht briesje in de rug.
Maar plots veranderde het landschap en reden we in de schaduw van een bosrijk gebied, wat uiteraard deugd deed met de toenemende warmte. Minder aangenaam - en ook niet echt verwacht - waren de vele opeenvolgende korte, maar steile hellingen, zowel dalend als klimmend, die met de regelmaat van de klok onder onze wielen schoven. En, wees maar zeker, die kruipen serieus in de benen !...
Een halte in het gezellig ogende stadje Parthenay was dan ook zeer welkom om even te recupereren en onze drankvoorraad aan te vullen.
In Parthenay loopt momenteel FLIP2017, het "Festival Ludique International de Parthenay". Gedurende 12 dagen wordt de stad gedeeltelijk omgetoverd in een enorm platform ,met allerhande spelen (30.000 m2), vrij toegankelijk van 12 tot 25 juli (van 14 - 20 u.). Dit Festival des Jeux de Parthenay bestaat sinds 1986 en kent ieder jaar een enorm succes, vooral bij de kinderen uiteraard, en lokt heel veel toeristen uit het departement Deux-Sèvres.
Geen "Spelen" voor ons evenwel, maar weer de fiets op voor de laatste 40 km, die niet zonder gevaar bleken door het drukke (camion)verkeer dat ons voorbij stoof. We reden nochtans op een departementale weg, maar veel Franse chauffeurs weigeren blijkbaar de snelweg te nemen naar Niort.
Na onze tweedaagse afzondering in Leugny kwamen we terecht in de drukte van de Franse stad Niort, gelegen in de regio Poitou-Charentes. Met z'n 59.000 inwoners de grootste stad van de regio na Poitiers en La Rochelle.
Het centrum ligt iets te ver (en in "de diepte" van hieruit !) om nog even aan sightseeing te doen, dat zal voor een andere keer zijn !.....
Verslag Dag 10 Rit 9 Niort - Pons
Bij ons vertrek deze morgen rond 07.30 uur kleurden de wolken donkerblauw, wat niets goeds liet uitschijnen. De schrik voor wat ongetwijfeld komen moest - de voorspelde hevige regen- en hagelbuien - bleek ongegrond want de buien bleven uit of vielen ongetwijfeld ergens anders neer, maar wij kregen amper een 10-tal druppels te verwerken, een heuse meevaller in deze rit van 102 km! Er stond wel een fris briesje, dat meestal in ons gezicht blies, en dat was dan weer een tegenvaller. Voor de rest was het opnieuw uitkijken naar de opeenvolgende watertorens aan de einder om alvast onze krachten te doseren om telkens weer de hoogst gelegen "point de vue's" van de streek te bereiken. Een mooie streek overigens, overheerst door zonnebloemvelden en steeds meer goed onderhouden wijnvelden (streek van Cognac en Pineau des Charentes). Cognac is een Franse gemeente in het departement Charente. De drank Cognac is naar deze stad genoemd en mag enkel rond de stad gedestilleerd worden. Door de stad stroomt de Charente.
Het is tevens de streek van de Pineau des Charentes, een Franse drank van most (= vers geperste, maar nog niet vergiste sap van druiven), die versterkt is met cognac.
De drank wordt als witte, rosé en rode variant op de markt gebracht en heeft een alcoholgehalte van 16 à 22%. Ze heeft ook een eigen AOC en mag alleen van de kalksteenhellingen uit de departementen Charente, Charente-Maritime en sommige delen van de Dordogne komen. De maritieme invloeden van de oceaan zijn voor de drank van bijzonder belang, ook de gebruikte cognac komt uiteraard uit deze streek.
Op het einde van de rit (laatste 20 km) volgden de hellingen in een bijzonder snel tempo elkaar op, we raakten er warempel de tel bij kwijt. We hielden het bij : verstand op nul en maar duwen tot het bittere einde ! Maar daar werden we dan ook beloond met een prachtig zicht op het stadje Pons dat ons zeker vanavond nog zal bekoren.
Pons is een kleine stad in het Franse departement Charente-Maritime en telt ongeveer 5.000 inwoners. De stad ligt op een kalksteenplateau boven het dal van de Seugne. Pons was de plaats waar de machtige heren van Pons resideerden. De donjon van het kasteel is 30 m hoog en dateert uit de 12de eeuw. (Foto's donjon en kasteel - huidig stadhuis op Facebook).
Er staat in de omgeving tevens een monument, gewijd aan Emile Combes, Frans Minister en Premier die in Pons woonde en er ook overleed in 1921. Hij was een fervent antiklerikaal en antikatholiek staatsman die de wet op de volledige scheiding van Kerk en Staat indiende en die werd, na zijn gedwongen ontslag door zijn opvolger met succes door het parlement geloodst. Tot daar wat geschiedkundige info en nu gaan we gezelllig souperen in... Brasserie du Donjon, met zicht op de mooiste gebouwen van Pons !....
Verslag Dag 11 Rit 10 Pons - Bassens
We beleefden vandaag veruit onze rustigste fietsdag tot nu toe. Net zoals gisteren vertrokken we onder dreigende, donkere wolken, maar ook nu bleven de regenbuien uit, op een 2- tal druppels na. Het parcours zelf bleef wat licht glooiend maar de hellingen vertoonden duidelijk veel minder hoogteverschil en waren bijgevolg gemakkelijk verteerbaar. En met een licht briesje in de rug waren de omstandigheden ideaal om er een aangename fietsvoormiddag van te maken. Resultaat : 92 km in 4 u.32 min. aan 20,2 km/u. gemiddeld.
De landbouwvelden van de voorbije dagen gingen stilaan over in steeds meer wijnbouwvelden, opvallend netjes onderhouden met veel druiven in volle groei, wat er toch op wijst dat de gevreesde "la grêle" in deze streek minder heeft huisgehouden dan bv. in de Elzas en andere wijnstreken enkele tijd geleden.
Soms waanden we ons ook al even in de Landes toen we gedurende een 10-tal km doorheen een bosrijk gebied reden met opvallend veel pijnbomen maar de weg was nog te kronkelend en niet voldoende vlak om dit stuk natuurgebied te vergelijken met de lange, eentonige wegen in de Landes.
Bij aankomst in Bassens en bij nazicht van onze GSM wachtte ons nog een leuke verrassing van onze lieve kinderen en kleinkinderen die ons gelukwensten met onze (wettelijke) 45ste trouwverjaardag ! Eerlijk gezegd, ik was die helemaal uit het oog verloren (en Trees wachtte blijkbaar - tevergeefs - tot ik zou reageren). Ik was de laatste dagen in gedachten vooral gefocust op fietsritten, afstanden en profielen en stopplaatsen en zeker niet bezig met data !...
Maar dat maak ik straks nog wel goed en vanavond zullen we daar alvast een glaasje(s) op klinken/drinken en met z'n tweetjes genieten van een lekkere "verjaardagsmaaltijd" in La Brasserie du Marché waar we deze middag bij onze aankomst bijzonder vriendelijk en gastvrij onthaald werden !...
Verslag Dag 11 Rit 10 Pons - Bassens
We beleefden vandaag veruit onze rustigste fietsdag tot nu toe. Net zoals gisteren vertrokken we onder dreigende, donkere wolken, maar ook nu bleven de regenbuien uit, op een 2- tal druppels na. Het parcours zelf bleef wat licht glooiend maar de hellingen vertoonden duidelijk veel minder hoogteverschil en waren bijgevolg gemakkelijk verteerbaar. En met een licht briesje in de rug waren de omstandigheden ideaal om er een aangename fietsvoormiddag van te maken. Resultaat : 92 km in 4 u.32 min. aan 20,2 km/u. gemiddeld.
De landbouwvelden van de voorbije dagen gingen stilaan over in steeds meer wijnbouwvelden, opvallend netjes onderhouden met veel druiven in volle groei, wat er toch op wijst dat de gevreesde "la grêle" in deze streek minder heeft huisgehouden dan bv. in de Elzas en andere wijnstreken enkele tijd geleden.
Soms waanden we ons ook al even in de Landes toen we gedurende een 10-tal km doorheen een bosrijk gebied reden met opvallend veel pijnbomen maar de weg was nog te kronkelend en niet voldoende vlak om dit stuk natuurgebied te vergelijken met de lange, eentonige wegen in de Landes.
Bij aankomst in Bassens en bij nazicht van onze GSM wachtte ons nog een leuke verrassing van onze lieve kinderen en kleinkinderen die ons gelukwensten met onze (wettelijke) 45ste trouwverjaardag ! Eerlijk gezegd, ik was die helemaal uit het oog verloren (en Trees wachtte blijkbaar - tevergeefs - tot ik zou reageren). Ik was de laatste dagen in gedachten vooral gefocust op fietsritten, afstanden en profielen en stopplaatsen en zeker niet bezig met data !...
Maar dat maak ik straks nog wel goed en vanavond zullen we daar alvast een glaasje(s) op klinken/drinken en met z'n tweetjes genieten van een lekkere "verjaardagsmaaltijd" in La Brasserie du Marché waar we deze middag bij onze aankomst bijzonder vriendelijk en gastvrij onthaald werden !...
Verslag Dag 12 Rit 11
Na een licht verstoorde nachtrust zijn we deze morgen gestart met lood in de benen. In het hotel naast onze Chambre d'Hôte logeerden gisterenavond een aantal 'techniekers' van bepaalde grote bedrijven, zo konden we toch opmaken uit de camionetten die op de parking stonden. Na het avondmaal - een bijzonder fijne menu overigens - hebben zij blijkbaar nog een gezellig, maar vooral luidruchtig feestje gebouwd tot rond middernacht en wij werden dan ook zowat gedwongen om, ferm tegen ons goesting, mee te vieren van in ons bed. Het was dus niet zo leuk opstaan deze morgen om 6.30 u. Het vergde nochtans de nodige concentratie van bij de start want we werden al onmiddellijk geconfronteerd met het drukke verkeer naar de grootstad Bordeaux die we moesten doorkruisen in de ochtendspits. Gelukkig beschikten we meestal over veilige, hier en daar duidelijk pas aangelegde fietspaden, anderzijds over een baanvak dat we moesten delen met autobussen. We hebben reeds vroeger Bordeaux uitgebreid bezocht maar we hielden toch even halt aan de brug over de Garonne, waar je een prachtig zicht hebt op Bordeaux. Jammer genoeg beschikten we niet over de nodige tijd - we zouden trouwens allicht niet welkom zijn in onze koers-outfit - , om het prachtige "Maison du Vin" in het Centrum van Bordeaux te bezoeken waar je aan een schappelijke prijs een glaasje van de beste Bordeaux-wijnen Grand Cru kunt degusteren met een heerlijk degustatiebordje van kazen of foie gras. Zeker doen bij een bezoek aan de Franse wijnstad bij uitstek !...
Het was evenwel toch een geruststelling toen we weer onze weg konden vervolgen via kleine landwegen tussen de prachtige wijnvelden van "Les Vins de Bordeaux Graves et Sauternes".
En zo kwamen we stilaan in de streek van "Parc Naturel régional des Landes de Gascogne", waar het, ondanks de extreme hitte van de voorbije weken en de lange droogte toch overal opvallend groen kleurt. Na 90 km rustig en aangenaam fietsen
zijn we deze middag aangekomen in Captieux, waar we gelogeerd zijn in de prachtige Chambres d'Hôtes "Villa Climens" !
We hebben vandaag de kaap van de 1.000 km overschreden (1.022 km !..), nog een 150 km te gaan om ons einddoel te bereiken !...
We zien het helemaal zitten !!!
Verslag Dag 13 Rit 12 (Captieux - Mont-Disse)
Na een schitterend verblijf in Villa Climens in Captieux namen we deze morgen afscheid van de bijzonder vriendelijke gastvrouw en -heer om onze voorlaatste rit aan te vatten naa Mont-Disse. Aanvankelijk was het rustig (geen vrachtverkeer) en ontspannen fietsen in de streek van de Landes met z'n lange, rechte wegen, maar anderzijds geeft het toch maar een monotone indruk! Voordeel is wel dat je op de biljartvlakke banen een gelijkmatige snelheid kunt ontwikkelen en niet voortdurend moet schakelen zoals op een accidenteel parcours met klimmen en dalen.
We reden tevens door de streek van de armagnac. Armagnac bestaat sinds de 12de eeuw, dat is 200 jaar langer dan de cognac. Het is het oudste wijndistillaat van Frankrijk. Oorspronkelijk werd het geconsumeerd om zijn therapeutische werking. In het archief van het Vaticaan bevindt zich een document uit 1310 waarin Meester Vital Du Four, lid van de Clerus en prioriteit van Eauze en Saint-Mont, bericht dar armagnac, mits met mate geconsumeerd, vrolijk maakt, de jeugd en gezondheid bewaart en seniliteit vertraagt !
Armagnac wordt op een andere wijze bereid dan cognac. Hij wordt slechts één keer gedistilleerd (cognac 2 keer) én bij een lagere temperatuur. Beiden worden gedistilleerd in een distillatieketel. Na het stoken heeft cognac een alcoholpercentage van 70%, bij armagnac varieert dit naargelang de distillatiemethode. Dit betekent dat armagnac een groter waterdeel bevat waarin zich de geur- en smaakstoffen bevinden. Invloed van terroir, druif, enz... zijn daardoor in armagnac groter. Beide dranken worden gerijpt op eikenhouten vaten. Ook de druiven voor het maken van armagnac zijn dezelfde als die voor cognac. De Armagnacstreek ligt verspreid over 3 departementen : de Gers, Lot-et-Garonne en de Landes. Enkel in die gebieden geoogste druiven mogen worden gedistilleerd tot armagnac. In diezelfde streek maakten we tevens kennis met de Madiranwijnen, genaamd naar het dorp Madiran. De wijn moet minstens uit 40% en hoogstens voor 60% uit Tannat bestaan. De rode Madiran is donker van kleur, pittig en krachtig en met een frambozengeur. Het is een wijn die goed bewaard kan worden en hij past bij Gasconse gerechten zoals Cassolet, Confit, Magret de canard, wild en schapenvlees uit de Pyréneeën. De wijn is goed voor hart en bloedvaten. Het hoogste voordeel aan polyphenolen (ontstekingsremmend - tannines) werd gevonden in een pikzwarte Tannat uit Madiran !!! (Bijna 4 keer zoveel als in andere wijnen)!...
Onze rit eindigde (na 92,42 km) In een godvergeten gat, Mont-Disse (80 inwoners) na een bijzonder steile klim (even moesten we zelfs voet aan de grond zetten omdat de weg bijna 20% stijging bedroeg), maar uiteindelijk, na eerst nog eens de verkeerde weg opgestuurd, waardoor we 2 keer dezelfde klim moesten verteren, bereikten we 'La Maison d'Amazone' waar we vriendelijk werden onthaald en meteen een autorit aangeboden kregen om 's avonds op restaurant te gaan in de enige locatie in een omgeving van 15 km, en onmogelijk met de fiets te doen. Maar... de verplaatsing loonde méér dan de moeite want de menu was effenaf schitterend - echt gastronomisch (aperitief - 2 fijne voorgerechten, hoofdgerecht, kaas en nagerecht, koffie en heerlijke wijnen (rood - Madiran en wit - Pacherenc en rosé van Domaine Damiens) : 38,00 /pers !... Dergelijke menu (prijs/kwaliteit) vind je nergens bij ons !!!...
Wat ons tevens is bijgebleven : het mooie, gezellige en zeer toeristische stadje Aire sur l'Adour alsook de vele privé-kastelen met hun prachtige parken en opvallend grote duiventillen in 'Les villages du Vic-Bilh' in een typische 'Béarn-stijl, getuige daarvan : 'Les Bastides de Garlin et de Lembeye, waar we morgen voorbij fietsen !....
PS. T.a.v. Herman en Viviane : we zagen op onze weg verschillende keren de wegwijzer naar Auch waar we niet zover af waren ! En uiteraard dachten we dan terug aan ... juli 1977 : Le Sud-Ouest, Hossegor, Biscarosse, maar vooral de hevige onweders, de overstromingen en de totale verwoesting van Auch waar het water van de Gers in enkele uren tijd tot 8 meter steeg en waar 18 mensen het leven lieten (vooral riverains die hun huis weigerden te verlaten maar ook 3 pompiers die vanuit de helikopter in het kolkende water stortten toen hun reddingstouw brak !). En wij maar door het overstromingsgebied rijden, niet wetend of we nog op de weg reden of ergens ernaast ... elk met een doodsbange, zwangere echtgenote naast ons !...
Verslag Dag 14 Rit 13 (Mont-Disse - Lourdes)
Net zoals de Tour de France eindigt vandaag, zo kwam daarnet ook een einde aan onze fietstocht, dwars door Frankrijk ! Evenwel geen "Champagne-rit voor ons en evenmin een "Circusspectakel" zoals op de Champs Elysées, integendeel, het werd een laatste serieuze inspanning met een aantal moeilijke hindernissen onderweg. Vanuit Mont-Disse begonnen we met een gevaarlijke afdaling op heel smalle wegen, met veel grint - dus gevaarlijk voor slippers -, en daarna volgden enkele heel pittige klimpartijen zoals we er nog niet zoveel hebben gehad in de voorbije 12 dagen. Het was anderzijds heel rustig onderweg zodat we verderop de kilometers konden aftellen naar Lourdes. Toch was het plots even hevig schrikken voor Trees toen er plots zo'n 10 meter voor haar fiets een groot everzwijn uit de bossen te voorschijn kwam en de weg dwarste, gelukkig zonder aandacht te schenken aan Trees in volle afdaling !...
En zo konden we onze 13-daagse fietstocht na 1.176,5 km heel tevreden en succesvol afsluiten zonder accidenten, platte banden of andere mechanische pech !
We brachten daarvoor 62 u.35 min. Op de fiets door en verbruikten bij benadering 19.800 Kcal !..
Hoeveel gewichtsverlies dit met zich meebrengt, zal dinsdag thuis moeten blijken. Bij Trees zeker méér dan bij mij, maar dit heeft niet enkel met de "inspanningen" te maken hé '....
Het binnenrijden van Lourdes was toch een speciaal moment dat we hebben laten vastleggen door een toevallige voorbijganger, kwestie van geen risico' te nemen zoals enkele jaren geleden in Compostela (dit ter info voor de medefietsers van Salamanca naar Compostela) !
Ons verblijf in Lourdes tot dinsdag zal best meevallen daar we over een mooie, ruime studio beschikten met terras en zicht op Pic du Jer, alleen wordt het hopelijk wat warmer en zonniger want momenteel is het toch wat frisjes en zwaar bewolkt.
Langs deze weg willen wij jullie, alle blog- en Facebooklezers, alvast van harte danken voor voor uw interesse, uw mee-leven en hopelijk ook mee-genieten van ons Lourdesavontuur.
Jullie steunbetuigingen en leuke reacties waren voor ons zeker een stimulans en warme band met het "thuisfront" !...
Speciaal willen wij onze lieve kinderen en kleinkinderen bedanken voor de dagelijkse telefoontjes, SMS-jes, Whatsapp berichtjes en FaceTime-momenten. Jullie bekommernis was soms aandoenlijk, maar je ziet, we hebben het er weer eens goed vanaf gebracht en jullie weer eens verrast !...
Nu kunnen we weer beginnen dromen en plannen maken voor een volgend (fiets)avontuur !.....
EINDVERSLAG FIETSTOCHT MARKE - LOURDES 2017
Voor het eerst in 2 weken tijd konden we deze morgen totaal ontspannen opstaan, rustig en uitgebreid ontbijten, niet in fietsoutfit, maar in normale "vrijetijdskleding" !
Geen tassen schikken, geen fietsvoorbereiding en geen GPS-instelling vandaag.
En eigenlijk maar best ook want het regende deze morgen pijpenstelen en dat zou zeker geen pretje geweest zijn om de baan op te moeten in dergelijke weersomstandigheden, die het wegdek bovendi'enuiterst gevaarlijk en onveilig maakten. Bijgevolg : even gebruik maken van ons "kamerarrest" om het eindverslag op te maken van ons Lourdesavontuur.
Gisterennamiddag zijn we gaan wandelen in het centrum van Lourdes en uiteraard hebben we een bezoek gebracht aan de grot en de hele omgeving van het bedevaartsoord.
Er was net een grote rondgang bezig met bedlegerige zieken en rolstoelpatiënten, allemaal begeleid door vrijwilligers - zeker enkele honderden - en met dat beklijvende beeld werd de euforie van onze zopas beéindigde succesvolle fietstocht sterk getemperd bij het zien van zoveel leed en miserie van mensen, jong en oud, die volledig afgestemd zijn op hulp van anderen en die enkel nog, vaak zonder enige hoop, kunnen dromen van stappen en fietsen.
Ieder heeft z'n eigen mening over het "fenomeen" Lourdes, waar alle straten "commerce" uitstralen, maar, éénmaal binnen het "Heiligdom" - talloze kaarsenstandjes buiten beschouwing gelaten - word je toch geconfronteerd met honderden mensen die geloof en hoop uitstralen, ondanks hun beperktheden, ziekte of lijden. Zéér confronterend !...
'S Avonds waren we dan getuige van de dagelijkse "Kaarsjesprocessie", tot in de puntjes georkestreerd door een zeer uitgebreide organisatiedienst, maar weerom maakt de enorme, in zigzag aanschuivende mensenzee met brandende kaarsjes in de hand, zingend en biddend, een diepe indruk.
In stilte hebben wij op dat intieme moment gedacht aan de twee goeie vrienden, Pol en Bernard, die tijdens onze tocht zijn overleden. Beiden hadden ons gevraagd hun vurige wens en intentie mee te nemen naar Lourdes, maar die hebben we helaas niet meer kunnen overbrengen. In gedachten waren we bij hen, maar ook bij hun familie, voor wie we steun en kracht hebben gevraagd om dit veel te vroege afscheid samen te dragen en te verwerken...
Intussen is de hemel weer opgeklaard en schijnt de zon, bijgevolg gaan we straks nog wat rondkuieren in het centrum van Lourdes, momenteel blijkbaar niet zo druk bezet voor d tijd van het jaar. We gaan tevens het station opzoeken want morgen vatten we de terugreis aan met de fietsen... op de TGV !
Er wacht ons wel nog een fietstocht, dwars door Parijs, van "Gare de Montparnasse" naar "Gare Parijs-Nord". Daar hebben we evenwel 3 u. tijd voor. Het wordt dus nog een leuke ervaring, die echter uiterste concentratie zal vergen in de grote drukte van deze wereldstad.
En dan staan onze lieve kinderen klaar in Lille-Flandre om ons veilig terug thuis te brengen. Het wordt alvast een blij weerzien met de kinderen en kleinkinderen, maar ook met de buren, vrienden en kennissen. We zien er echt naar uit !....
Ik wil deze blog nu afsluiten en jullie, blogvolgers en Facebook-lezers, van harte danken voor jullie mee(be)leven, jullie aanmoedigingen en leuke reacties, het heeft echt deugd gedaan en we voelden ons steeds verbonden met het thuisfront !...
Eindigen doe ik met een groot compliment aan mijn "compagnon de route", mijn lieve Trees ! Ik heb haar onverdroten inzet en doorzettingsvermogen bewonderd. Het waren immers helemaal geen "zondagstochtjes" die ons van Marke naar Lourdes brachten ! Het was vaak hard duwen, zwoegen en sleuren, met een zwaar beladen fiets. Vaak ook pijn verbijtend van fysieke ongemakken, veroorzaakt door het voortdurend wrijven op het harde, scherpe zadel. Niet klagen, nooit opgeven en 's anderendaags opnieuw aan de slag : met die ingesteldheid hebben we samen de tocht tot een goed einde gebracht en dat uiteindelijke "overwinningsgevoel" zal zeker het langst in onze herinnering verankerd blijven !....
😜😜😜
