Hier volgt het verslag over woensdagvoormiddag door Daan, Lenn en Niels:
Vandaag zijn we naar de blauwe kano gegaan. Dan zijn we met het rommelige busje naar de Ourthe geweest. Daar hebben we een superlange, mooie, ... brug gebouwd in het ijskoude water. Niels is een "ijsbeer" geworden en Vinnie is met al zijn kleren in het ijskoude water gaan rollen. Dan "alles" terug in de remorc geladen en dan zijn we terug naar huis gereden met het rommelige busje.
Hieronder volgt het verslag van de namiddag door Luna, Zaïna en Rhaïs:
Beste ouders en familie, deze namiddag zijn we naar Maboge plage geweest. Eerst er naar toe gewandeld (1u) Prikkeldraad, stijl omhoog en dan naar beneden. We hadden een omweg gemaakt. Maar eens aangekomen was alles vergeten en vergeven door de ijsjes die de kookpapa's hadden meegenomen. Lekker zwemmen in de Ourthe! Brrrr.... wel koud! Even opgedroogd en dan een spel gespeeld. (zwoele Liza) Na veel speelpret, te voet of met de auto terug. We arriveerden aan het huisje en kregen frietjes met stoofvlees voorgeschoteld. Lekker buikje rond gegeten, snel pyjama aan en klaar voor een leuke film! Welke is voor ons ook nog een verrassing! (A knights' tale nvdr) Lieve groetjes.
Je kan nu echt de foto's van gisteren bekijken. Gisteren was er een klein foutje geslopen in het aanmaken van het webalbum. Dit is nu opgelost en u kan de foto's bekijken op de volgende link:
Beste ouders, normaal wordt het verslag gemaakt door kinderen maar helaas was dat vandaag onmogelijk. De reden hiervoor zal ik uit de doeken doen hieronder: We schrijven 6u15. De eerste kinderen worden wakker. Geen probleem, het ontbijt staat geweldig smakelijk klaar om 7u30. Na een schep cornflakes, een dosis confituur, een snee brood en een roos vleesje zijn de kinderen klaar voor wat wij onder kenners noemen 'de short cut' of de binnenweg naar Parc Chlorophylle. Vier uur later bleek dat de short cut langer was dan de long cut. VIER UUR LATER!!!! Afgepeigerde gezichten, bleke gelaten, één bruin (Luna was in de modder gevallen...) , blik op oneindig, hangende onderlippen, kortom een tocht om nooit meer te vergeten. Het was prachtig... Het park was zeker de moeite. De terugtocht was snel, luxueus, comfortabel, kortom Opel... Danny bracht telkens een groepje van 6 kinderen naar ons huisje. Zaaaaaaaalig!! Het avondeten was zoals nooit voorheen: een michelinster waardig. Spaghetti bolognaise à la papa. Op dit moment liggen de kinderen uitgeteld in hun bedje. De foto's van vandaag kan u bekijken op de volgende link: https://plus.google.com/photos/109166802705327148582/albums/5885719174938394401#photos/109166802705327148 582/albums/5885719174938394401 Let vooral op de gelukzalige gezichten tijdens onze prachtige tocht. Het was een machtige dag. De kinderen hebben er van genoten en wij ook...
Hallo beste ouders,
we zijn vertrokken aan het station van Ekeren. Daarna hebben we drie uur op de
trein gezeten. ('t viel mee hoor...)We hebben ook een hobbelige, bobbelige
busrit achter de rug. We zijn goed en door elkaar geschud aangekomen aan ons huisje.
We hebben een lekkere aperitief gekregen en gegeten op het zalige terras.
Daarna hebben we een fotozoektocht gehad met een mooi uitzicht. Na de
fotozoektocht hebben we het ladderspel gespeeld. We hebben ook ons vieruurtje
lekker opgesmuld. Nu gaan we lekkere soep en hotdogs eten. (geen echte
honden...) En het dessertje is nog surprise.
Daarna gaan we een avondwandeling maken met een verhaal. En daarna dodookes
doen.
Groetjes van Nette, Sofie en de rest van de klas.
NIET VERGETEN OM EEN KEUKENHANDDOEK MEE TE NEMEN. IK DENK DAT DIE NODIG IS OM ONS TEGEN DE ZON TE BESCHERMEN of MISSCHIEN KAN JE DE KEUKENHANDDOEK WEL GEBRUIKEN OM MIJ KOELTE TOE TE WUIVEN of ZOU HIJ DIENEN OM JE VALIES WAT OP TE VULLEN? IK HEB GEEN IDEE WAAROM WE EEN KEUKENHANDDOEK MOETEN MEENEMEN MAAR IK GA HET ZEKER DOEN. JULLIE OOK???
Zijn de billetjes ingesmeerd, zijn de voetjes gemasseerd, zijn de teentjes gestretched, zijn de knietjes opgeblonken? Het wordt een ZALIGE week. Het weer is mee, de kitchenfathers zijn mee, juf Miep is mee, de tofste bende van de Bunt is mee, de griezeligste griezel (ikke dus) is mee. Wat kan er nog fout lopen??? Denk aan je zonnecrème, je zonnebril, je muggenstick, je kweetnietwat,... Rust nog lekker wat uit en zorg er voor dat je er morgen en heel de week lekker van kunt genieten! See you later, alligator...
Dinsdag gaan we naar het recreatiebos park Chlorophylle. Ik voel een beetje reclame aankomen. Het wordt reuzeplezant. Yes, yes, yes!!
Op 3 juni 2002 opende "Parc Chlorophylle" het recreatiebos te Manhay in Dochamps officieel zijn deuren.
Het is opgetrokken uit resten van een oud Safari Park, in het hartje van een immens bos. Het park bevindt zich in de nabijheid van La Roche-en-Ardenne.
Het Park van 9 hectaren geeft de bezoeker de kans de wereld van het bos te ontdekken op een originele manier.
Eén van de belangrijkste attracties van het Park Chlorophylle is de loopbrug die u kunt bewandelen tot in de toppen van de bomen. Kinderen kunnen zich uitleven in de thematische speeltuin aangepast aan het bos. De verschillende animaties, bestaande uit hout staan volledig in het teken van de natuur en het milieubehoud. Naast elke animatie bevinden zich tweetalige didactische houten panelen die de bezoeker informeert.
Tijdens ons galadiner is het natuurlijk belangrijk dat we ons aan enkele zaken houden die te maken hebben met etiquette,maar...
Wat is
etiquette nu weer?
Etiquetteregels zijn gebaseerd op een aantal
eenvoudige principes. Je hoeft zeker geen etiquettehandboek uit het hoofd te
leren om als professional behandeld te worden. Het afstemmen van je handelingen en woorden op de volgende
principes volstaat:
beleefdheid;
hoffelijkheid;
eerbied voor anderen en jezelf.
Wat zegt je houding over je
persoonlijkheid?
Rechtop lopen met het hoofd recht toont
dat je trots en zelfzeker bent.
Recht in je stoel zitten drukt waardigheid
uit.
Achteroverleunen in je stoel wijst op
arrogantie.
Een stevige handdruk en iemand in de ogen
durven kijken: het zijn tekenen van eerlijkheid en zelfzekerheid.
Gebogen lopen geeft een onderdanige
indruk.
Ingezakt staan wekt de indruk dat je
levensmoe bent.
De armen kruisen voor het lichaam wijst op
een defensieve houding.
Op het topje van je stoel zitten verraadt
dat je op je ongemak bent.
Een haastige en snelle pas is het bewijs
van onzekerheid.
Met een glimlach scoor je altijd.
Hoe gedraag je je correct aan
tafel?
Zet je ellebogen niet op tafel.
Steek nooit een mes in je mond.
Gebruik je servet om je mond af te vegen
voordat je drinkt.
Klink niet met je glas. Hef het gewoon en
kijk de andere in de ogen.
Gebruik je mes enkel om je vlees te
snijden.
Als je even pauzeert, leg je je mes en je
vork in je bord, maar niet met de uiteinden op tafel.
Ben je klaar, leg dan je mes en vork aan
de rechterzijde, met de punten gericht naar het midden van het bord.
Al mag je sommige etenswaren met je handen
eten, probeer dit toch zoveel mogelijk te vermijden.
Kies voor gerechten waarvan je weet dat je
ze op een normale manier de baas kan.
Als een vrouw je uitnodigt, laat je haar
ook gewoon de rekening betalen.
Op democratische wijze werd het thema gekozen van de donderdagavond. De meerderheid koos voor GALA. Maar wat is dat nu precies? Ik leg het hieronder eventjes uit:
Een gala of gala-avond is een deftig feest waar men in galakleding verschijnt. Ook de kleding zelf wordt gala genoemd.
Bij een gala is de dresscode 'White Tie'. White Tie houdt in dat de heren in een rokkostuum komen en de dames in een lange avondjurk, eventueel gedragen met lange handschoenen tot over de elleboog.
Gala-etiquette
Volgens de etiquette zijn de volgende regels op gala's van toepassing. Tegenwoordig worden deze niet meer strikt nageleefd.
De heer vraagt de dame in een brief, handgeschreven met zilveren pen op blauw papier, of zij hem wil vergezellen naar het gala. De dame antwoordt hierop met een brief, handgeschreven met gouden pen op roze papier, waarin zij de heer uitnodigt om een kopje thee te komen drinken. Tijdens deze visite wordt er niet over het gala gesproken. Als de dame het verzoek afwijst, serveert zij niets bij de thee. Gaat ze mee naar het gala, dan serveert ze koekjes, en is ze geïnteresseerd in meer dan alleen het gala, dan serveert ze zelfgebakken taart. Slagroom op de taart is de klap op de vuurpijl. Als de dame besluit mee te gaan, moet ze tijdens de visite op de een of andere tersluikse wijze de kleur van haar jurk duidelijk maken, zodat de heer de kleur van de corsages hierop aan kan passen. Dit kan ze bijvoorbeeld doen door een tipje van de jurk uit de kast te laten hangen, of bloemen van een bepaalde kleur te verzorgen.
De heer verzorgt corsages voor zichzelf en zijn metgezellin. De heer draagt deze corsage met de bloem naar boven, de dame met de bloem naar beneden.
Voorafgaand aan het gala wordt er gedineerd. De heer haalt de dame bij haar thuis op en begroet haar door middel van een handkus, waarbij de lippen de hand nauwelijks mogen raken. Wanneer de dame handschoenen draagt is de handkus echter taboe, want een gehandschoende hand kust men niet [hoewel dit tegenwoordig niet meer gezien wordt als 'not done']. De heer begeleidt de dame naar het diner en daarna naar de galalocatie. Mocht er gelopen worden dan heeft de heer de dame aan zijn linkerarm, tenzij er gevaarlijke situaties optreden zoals een drukke straat met een smalle stoep. In dit geval loopt de heer aan de onveilige kant.
Als de dame handschoenen draagt, houdt ze die aan te allen tijde omdat de handschoenen deel uitmaken van haar outfit. Slechts aan tafel kan ze die uittrekken, doch dit is niet verplicht.
Normaal gesproken laat de heer de dame altijd voorgaan, behalve op de trap. Om eventuele ongepaste blikken te voorkomen gaat de heer hier voor, zowel naar boven als naar beneden. Er is echter één uitzondering: wanneer de trap bijzonder steil is laat de heer de vrouw voorgaan om haar bij een onverhoopte valpartij op te vangen.
Op het gala kan de heer een dame ten dans vragen door middel van een lichte buiging. De dame stemt hiermee in door eenmaal met haar hoofd te knikken. De dame kan de dans alleen weigeren als zij deze al aan een ander beloofd had. Indien de dame de dans weigert, vraagt de heer niet meteen een andere dame in de buurt. Dit zou de indruk kunnen wekken dat deze dame tweede keus is.
Tijdens het gala is het niet gepast om een horloge te dragen, immers: gezelligheid kent geen tijd.
De heer heeft op het gala twee zakdoeken bij zich: één om eventueel zichzelf het zweet van het voorhoofd te deppen en één voor zijn date, die immers zelf geen zakken heeft. Verder heeft de heer weinig bij zich buiten huissleutels, entreekaartjes en geld voor de taxi. Een mobiele telefoon is toegestaan, (doch niet op de La Roche-klassen...)mits deze op de "stille" stand staat. Voor een dame is, indien nodig, een klein handtasje toegestaan.
Na het gala verzorgt de heer voor de dame gepast vervoer naar huis.
Eerst en vooral sorry, sorry, sorry, sorry en nog eens sorry dat het zo lang geleden is dat ik nog iets blogde. Ik maak het goed en zal mij voornemen om vanaf vandaag dagelijks iets te bloggen. Trouwens, hebben jullie gezien wat ik heb gedaan met Frank Deboosere zijn fiets? Ik wilde eventjes duidelijk maken dat hij maar beter voor goed weer kan zorgen!! Kijk maar even op http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/media/1.1636195.
Hieronder zien jullie de min. en max. temperatuur voor La Roche. Goed hé?!
2000 jaar geleden was Gallië bezet door de Romeinen. In de Ardense wouden woonden toen de Trevieren, een Gallisch volk. Zij vonden goudschilvers. Goud zoeken was geen eenvoudig karwei. De goudzoekers moesten enorme hoeveelheden grond uit de rivierbedding halen, wassen en zeven.En dat voor enkele schilfertjes... Nu nog zie je in de Ardennen honderden heuveltjes van 2 tot 3m hoog, met het gruis dat overbleef na het wassen en zeven. Aan het einde van de vorige eeuw schreven kranten over de oude goudzoekers. Enkele nieuwsgierigen gingen in de Amblève zoeken en ... ze vonden een paar goudschilfers. Het was het begin van een echte goudwedloop! Heel wat boeren lieten hun kippen, schapen, varkens en aardappelen in de steek om goud te zoeken in de rivier. Op veel plaatsen vonden ze wat van dit kostbare materiaal, maar in zulke kleine hoeveelheden dat het echt niet de moeite loonde. Bovendien was het verboden. Men was bang dat de goudzoekers de streek zouden vernielen. Zo kwam er een einde aan de goudkoorts. Of er nu nog goudschilfers liggen? Misschien... Wie weet komen we wel als miljonairs terug na de la roche-klassen...
Hallo nogeens, Misschien hoorde je weleens
vertellen over het feestje (lees: fuif) dat we donderdagavond doen tijdens de
openluchtklassen. Het speciale van deze avond is niet alleen jullie aanwezigheid,
maar ook dat we dat - zoals de traditie het voorschrijft - in een bepaald thema doen. Thema's zoals piraten,
etiquette, beroemdheden, stripfiguren, monsters, glamour, ... zijn al aan bod gekomen.
Misschien vinden jullie wel een leuker thema, waarin we ons kunnen
verkleden. Alle haalbare voorstellen zijn welkom. Schrijf gerust je voorstel
in het gastenboek of stuur een mailtje. Groetjes, meester Wilfried
We zullen ook een voettochtje maken naar 'le cheslé'. Le Cheslé is een Keltisch kamp even ten zuidwesten van het dorpje Bérismenil. Het kamp is moeilijk bereikbaar en ligt op een rotsachtig voorgebergte die 80 meter boven het riviertje de Ourthe uitsteekt in de beekvallei. In het oosten, zuiden en westen wordt de rots omgeven door de Ourthe die om het hoogplateau heen kronkelt. Aan de noordkant is de enige toegang die oorspronkelijk slechts via een smal pad op een heuvelrug bereikbaar was. Het terrein van het fort omvat 14 hectare. Voor een groot deel wordt het fort beschermd door de steile wanden en op de minder steile stukken heeft men een dubbele wal aangelegd van aarde, leisteen en hout van meer dan 1750 meter lang. Tussen de achtste en de zesde eeuw v.Chr. is het fort waarschijnlijk niet continu bewoond geweest, maar werd het gebruikt als schuilplaats voor de inwoners van de nabijgelegen dorpen. Sinds 1960 wordt het gebied diepgaand archeologisch onderzocht. Over dit opmerkelijke en moeilijk bereikbare oord vertelt een volkslegende dat het de schuilplaats zou zijn van sylfen. Sylfen zijn mythologische figuren. Ze zijn sierlijk en vrouwelijk, wild als de wind die ze oproepen,
net zo vrij als de vogels die ze de lucht in tillen en net zo grillig als het
weer dat zij helpen scheppen.
Ik heb een beetje de indruk dat iedereen wel wil weten hoe de kamers er zullen uitzien. Ik kan jullie al wel enkele zaken vertellen: Er zijn gewone bedden, kingsize bedden, stapelbedden, babybedden. In elke kamer is een lavabo, maar er zijn natuurlijk ook douches en een ligbad, er zijn kastjes waar je al je spullen in kwijt kan...Er zijn kinderen die zullen slapen op -1 en op +1. Is dit allemaal een beetje te geheimzinnig voor jullie? Ik beloof op mijn plechtige communiezieltje dat jullie maandag de echte foto's van het huis te zien zullen krijgen. Ondertussen ben ik de centjes nog aan 't tellen (ik ben al bezig van vrijdagavond) van onze reuze-mini-maxi-onderneming. Nogmaals allemaal een dikke pluim en een dikke merci voor al het werk en al de tijd die jullie in onze onderneming hebben gestoken. Het was de moeite waard!! Ik kan jullie nu al zeggen dat de La Roche-klassen hysterisch, euhm, historisch gaan worden... Groetjes, meester Wilfried
Voor het oog van
de aanwezige ridders en dames ving toen een ongelijke strijd
aan.
De graaf van
Montaigue spoorde zijn strijdros aan tot een snelle galop en onder een immens
gekletter van ijzer stortte hij zich op zijn zwakke tegenstander. Die was
slechts gewapend met een licht harnas en geen enkele uitrusting bood bescherming
aan zijn paard. Met een wonderbaarlijke handigheid en geleid door een vlugge
hand kon het rijdier de hevige stoot van de graaf
ontwijken.
De graaf draaide
zich vliegensvlug om en stormde opnieuw, iets trager nu en wat bedachtzamer, op
zijn handige rivaal af. Maar hoeveel slagen hij ook uitdeelde, enig resultaat
bleef uit en hij kreeg het nu toch wel erg warm. De kleine ridder toomde
vervolgens zijn springende paard in, stopte en nam een afwachtende, rechte en
uitdagende houding aan.
De graaf maakte
gebruik van dit moment en kwam toegesneld. Het zwaard van de kolos draaide in de
lucht en, in een stalen flits, kwam het met een fluitend geluid neer op de
onvoorzichtige knaap...
Maar de kleine
ridder was al verdwenen, terwijl het zware gewicht van de graaf, meegesleurd
door zijn vaart, het evenwicht verloor en uit het zadel werd gelicht. Onder een
kletterend lawaai van brekend ijzer, stortte de graaf neer op de grond.
De kleine ridder
stak het smalle lemmet van zijn lichte zwaard onder de helm van de gevaarlijke
graaf en sneed in een ruk zijn keel over.
Een ogenblik later
zag men de gelukkige vader bovenaan de slottoren het nieuwe paar begeleiden naar
de bruidskamer.
De volgende dag,
zeer vroeg, was de vader ongeduldig om het geluk van het jonge koppel te
aanschouwen, en hij wachtte hen op in het hof van het kasteel. Maar de zon kwam
steeds hoger te staan aan de hemel en nog steeds zag de vader hen niet
verschijnen. Toen hij het lange en vergeefse wachten uiteindelijk moe was,
beklom hij de treden van de toren, liep naar de deur van de bruidskamer en
klopte aan. Het antwoord bleef uit...
Hij kon zijn
bezorgdheid niet langer onderdrukken en duwde de deur open; nadat
deze was bezweken zag hij dat de kamer leeg was en het raam openstond. De
radeloze vader haastte zich met een sprong naar het raam en keek met afgrijzen
naar de lege diepte: in de afgrond, op de rots aan de oever van de Ourthe, staken twee
stippen af: de ene was zwart, de andere wit.
De mysterieuze
ridder was niemand minder dan de vermomde gravin Alix de Salm, die een verbond
had gesloten met de duivel om zich te wreken op de graaf van Montaigu en de
mooie Berthe van La Roche.
En nog steeds verschijnt Berthe op het kasteel ... als spook...
Misschien bezoeken we wel het kasteel in La Roche. Ik moet jullie wel vooraf waarschuwen voor een spook dat er nog steeds ronddoolt. Het betreft Berthe.
Maar wie is
Berthe eigenlijk ?
Een edelman van La
Roche had als enige erfgename voor zijn fortuin slechts zijn uitzonderlijk mooie dochter Berthe en
organiseerde een groot tornooi in zijn kasteel. De hand van de rijke erfgename
zou toebehoren aan de ridder die in een eerlijke strijd al zijn rivalen zou
overwinnen.
De eerste ridder die
zich aanbood was de Graaf van Montaigu, een kolos, fier op zijn kracht, die geen
enkele tegenstander ooit uit het veld had kunnen slaan. Kortom helemaal meester Wilfried.
Zodoende bood zich
geen enkele andere strijder aan.
Nochtans had de
graaf zijn trouw beloofd aan gravin Alix de Salm of was het juffrouw Tanja?
De tijdslimiet was
bijna verstreken toen een ridder het kasteelhof binnenkwam. Wat een speciale
tegenstander! Het was een hele kleine ridder, bijna een kind, en bij het zien
van deze schichtige vechter barstte de graaf van Montaigu uit in een daverende
lach.
Voor het ongelooflijke vervolg, kijk morgen op deze blog...
... van de heuveltoppen naar het fraaie grasland bij de Ourthe. Dit wordt een sportieve dag, want tot de oevers van de Ourthe moeten we een aanzienlijk hoogteverschil overbruggen. 's Ochtends vroeg hangt er nog dauw boven de Près Balthazard. De wandeling trekt om Le Cheslé, een vestiging van Keltische oorsprong die tot de 5de eeuw v.C. bewoond was. We lopen door via een brede weg die snel versmalt tot pad en dan tot visserspaadje. Het is lastig en we raken moeilijk vooruit. We moeten over boomstronken en rotsen klauteren. Maar het landschap loont de moeite... Zo ... dit zou helemaal uit ons dagboek kunnen komen. Wat denken jullie? Ziet iedereen het nog zitten?? Vinden jullie de La Roche-klassen wel een goede naam? Ik vind persoonlijk de Bérismenil-klassen niet zo geslaagd. Wie een beter voorstel heeft, laat gerust weten.
We zitten vlakbij La Roche-en-Ardenne in Bérismenil. Daar zullen we logeren in een groot huis dat speciaal is ingericht voor 30 personen. De eigenaar heeft net een gigantisch terras rondom het huis gemaakt. Dus ... laat het maar lekker regenen! Wij zitten toch droog. Neenee, ik heb net met Frank Deboosere getelefoneerd en hij zal voor een heerlijk zonnetje zorgen. Ik heb wel moeten dreigen met zijn banden plat te zetten. Morgen meer nieuws en misschien de échte foto's van jullie kamers...
