Vandaag zijn we van Winslow via Flagstaff naar Page gereden. Deze plaats ligt noordelijk van Flagstaff. Er zijn hier in de omgeving prachtige canyons te zien en er is een schitterend meer. Het is hier heel erg warm. Voor morgen hebben we een toer door Antilope Canyon geboekt, nu wordt dus een grote wens van mij vervuld. Ik heb hier al veel over gelezen en foto's gezien en wilde zelf heel erg graag de Canyon in, dat gaat dus morgen gebeuren. We hebben daarom 2 nachten op deze camping geboekt, dan kunnen we morgenmiddag ook naar het meer en nog wat andere bezienswaardigheden bekijken. Vanmiddag hadden we de camper op een parkeerterrein van het Visitor Centre gezet en er stond een zelfde camper als die wij hebben gehuurd, alleen 1 1/2 meter groter. Wij dachten het zal wel heel toevallig zijn als wij die mensen kennen. Vanavond zaten we te eten en kwam er een camper van Morturis langs en ik dacht de bestuurder te herkennen, maar wist het niet zeker. Na het eten ben ik even gaan zoeken en ja hoor, we zaten met deze mensen in de bus naar de fabriek in Elkhart. Zij hadden ons al zien lopen vanmiddag. Wat is de wereld toch klein. We hebben begrepen dat een aantal mensen problemen heeft met het sturen van een bericht. Wellicht kan enige uitleg helpen. Aan de rechterkant van het blog bevindt zich een kolom met de tekst; "Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn
gastenboek". Onder deze tekst zit een button met daarop de tekst "voeg toe", hierop klikken dan kan je een bericht binnen het kader intypen. Ook je naam en E-mail adres op de juiste plaats invoeren, als je klaar bent moet er een code die er staat over getyped worden (het zijn altijd een paar willekeurige letters). Op de button "reactie versturen" klikken en het bericht wordt verstuurd. Aan het fotoboek hebben we de kiekjes van week 2 toegevoegd. Winslow - Page 300 km.
29-06-2010
dagje Page, 180 foto's gemaakt...
Vandaag zijn we in Page gebleven, want we hebben een tour geboekt naar de Upper Antelope Canyon. We werden om 10.20 uur bij de camping opgehaald. Na 10 minuten rijden zijn we bij het loket waar betaald moet worden en daarna nog 10 minuten rijden door los zand en we zijn we bij de ingang van de canyon. Het is geen canyon zoals de Grand Canyon, maar meer een slotcanyon dus de wanden staan heel dicht bij elkaar en je loopt over de bodem van de canyon. Het was in een woord geweldig!!!!!!! Toen we terug kwamen op de camping werden we uitgenodigd voor de lunch door een Amerikaans echtpaar die ook de Antelope Canyon toer hadden gemaakt. Helaas hadden we al gegeten, maar ze vroegen of we dan op de borrel wilden komen, vonden we erg gezellig. We zijn in de middag nog naar Lake Powell geweest en de Lake Powell Dam. We wilden naar Glenn Canyon, daar kwamen we ook alleen reden wij natuurlijk weer in "the middle of nowhere" op een dirt road. Moet kunnen met een huurcamper, deze keer bleef het servies tenminste heel. Op de terug weg zijn we nog naar "Horse Shoe Blend"geweest. Op dat punt maakt de Colorado river een bocht die lijkt op een hoefijzer. We moesten er een behoorlijk stuk voor door het zand sjokken, maar het was zeker de moeite waard. Om half zes zijn we naar het Amerikaanse echtpaar gegaan voor de borrel. Zij wonen een half jaar per jaar in een bus waar de auto achter hangt. Je weet niet wat je ziet. Het is een compleet appartement met 4 slide--outs. Met de auto er achter was het hele gebeuren 60 foot ongeveer 18 meter. Even ter vergelijking, de langste bus in Nederland is 12 meter. Hele aardige mensen en jawel de conversatie in het Engels...... Page 80 km.
30-06-2010
Mail van Moturis
We zijn twee nachten in Page gebleven en wilden daarna naar
Williams voor de treinrit naar de Grand Canyon. Toen we gisteravond op internet
gingen kijken of we tickets konden bestellen, zagen we de prijs en we hebben
ook bekeken wat de route is. Dat was niet wat we er van verwachten. De prijs
was erg hoog en de treinreis ging niet echt door de Canyon. We hebben de
plannen gewijzigd en we besloten naar de Grand Canyon South Rim te gaan. Voor
we vertrokken keek Dick nog even naar de mails en we hadden een message with
high importance van Morturis. Zij hadden van de fabrikant doorgekregen dat er
een ernstig veiligheidsprobleem met de camper is en ons werd verzocht zo snel
mogelijk naar de dichtst bijzijnde Campingworld locatie te gaan. We zijn toch
maar eerst naar de Grand Canyon gegaan en het was weer adembenemend mooi. We
hebben een hamburger bij Maswik Lodge gegeten .en nu komen bij Moana vast de
herinneringen weer boven. We vragen ons ook af of je de boom op de foto nog
herkent?
We zijn naar een locatie van Campingworld bij Flagstaff
gegaan, want daar willen we een dagje winkelen. We weten niet of er veel van
winkelen komt. Er is onvoldoende isolatie tussen de uitlaat en de camper
(brandgevaar) en er moet extra isolatie aangebracht worden. Dat moet besteld
worden. Het is inmiddels al laat geworden en een medewerker van Campingworld
bood ons aan om de nacht op hun parkeerterrein door te brengen. We kregen stroom
en verder zijn we `selfsupporting`. We staan dus nu op een parkeerterrein en
inmiddels is er nog een motorhome bij ons komen staan. We hopen wel dat we
kunnen slapen want we staan vlak naast de `Santa Fé railroad`. De goederentrein
komt ongeveer ieder half uur langs en de trein is iets langer dan in Nederland.
Laatst probeerde ik de wagons te tellen en bij 35 ben ik maar gestopt, want er
kwamen er nog meer.
We kunnen niets op het blog zetten, want we hebben geen
internet. Dit verhaal heb ik dus vast in Word gezet, voor ik iets vergeet. We
kijken voor het eerst televisie, want die doet het wel.
Page Flagstaff
385 km.
01-07-2010
Wachten op een onderdeel
We hebben vannacht nauwelijks geslapen, want ieder half uur
kwam er een trein voorbij. Ze rijden niet hard maar maken een hels lawaai
waarbij de machinist vaak ook nog toetert. Om half vijf waren we wakker en zijn
nog tot half zes blijven liggen. Toen moesten we douchen voor het eerst in ons
eigen huis op wielen. Voor mij is de doucheruimte al klein, maar Dick paste er
nauwelijks in. Het was geen gezicht. Dick was net klaar toen er een hele grote
motorhome het terrein op kwam rijden, ik ging even naar buiten en de chauffeur
wilde weten hoe laat Camperworld open ging, om 8 uur dus. Ik heb Dick geroepen
om even te komen kijken, om een lang verhaal kort te maken we zaten dus 5
minuten later in een gigantische motorhome met 4 slide-outs. Het echtpaar
showde alles heel trots en wij wilden natuurlijk alles even zien. We zijn om
9.30 uur naar een winkelcentrum in Flagstaff gegaan (niets gekocht) en om 12.00
uur terug naar Camperworld om te vragen wanneer zij konden repareren. Het
onderdeel wordt morgen bezorgd, maar hoe laat weten ze niet. We gaan morgen wel
weer een keer informeren, we hadden genoeg gewacht en tijd op de parkeerplaats
doorgebracht. We zijn naar Sedona gegaan, eerst naar het visitor centre om te
vragen naar de campings. Het is hier heel erg druk, omdat 4 juli een feestdag
is. Wij hebben een prachtige camping gevonden met heel veel bomen en hier wil
ik eigenlijk nog wel een nacht blijven, of heel veel langer. Eerst ingechecked
en daarna naar Sedona, het is zon vreselijk geweldige plaats. We zijn hier 2
jaar geleden ook geweest en toen wist ik al dat ik hier ooit weer terug zou
komen. Dat dat al zo snel zou zijn had ik niet kunnen dromen. Morgen weer naar
Campingworld en natuurlijk de omgeving hier bekijken.
Flagstaff Sedona
160 km.
02-07-2010
Esther jarig, hoera!!!
Lieve
Esther van harte gefeliciteerd met je verjaardag, we gaan de hele dag aan je
denken en ik zal proberen nog te bellen dat gaat niet hier vandaan met de
telefoon van Dick, maar volgens mij is hier ergens een publieke telefoon. Ik
probeer het en anders bij deze happy, happy birthday. Maak er een leuke dag
van, hele dikke verjaardagskussen van mama en Dick en dikke kus voor Julie.
We
hebben hier heerlijk geslapen het is een fantastische campground, Rancho Sedona
RV Park. Volgens mij wordt de campground gerund door vrouwen. Die denken
toch aan andere dingen dan mannen. Vanmorgen heb ik eerst nog een nacht
bijgeboekt, want het is hier heerlijk. We konden blijven, maar moesten wel
verhuizen. Ik had vanmorgen een rivier horen stromen, dus toen we klaar waren
met het hele ochtendritueel en het verplaatsen van de camper zijn we op
onderzoek uitgegaan en inderdaad loopt er langs de camping een prachtig
riviertje. De was gedaan en weer naar Campingworld in Flagstaff, dat is best
nog een stuk rijden. Het onderdeel was aangekomen en werd gelijk gemonteerd,
maar dat duurde weer een uur. Voor we op de camping terug waren was het 5 uur.
We zijn nog wel door het stadje gelopen en we zijn het er over eens, Sedona is
prachtig. Ik voel me hier heel erg gelukkig en zou hier wel een week willen
blijven, maar we moeten ons toch een beetje aan het schema houden. Misschien
boeken we nog een nacht bij om de omgeving eens uitgebreid te bekijken. We
weten morgenochtend pas of er nog plaats is, want de Amerikanen hebben een vrij
weekend door 4 juli.
Sedona
130
km.
03-07-2010
Afscheid van Sedona
We zijn vanmorgen toch maar uit Sedona vertrokken. We hebben overwogen om nog een nacht te blijven, maar 2 nachten was voor nu wel genoeg dan hebben we de volgende keer een reden om weer terug te gaan, want we hebben nog lang niet alles gezien. Het eerste gedeelte vanuit Sedona was weer verschrikkelijk mooi door de canyon. Ik wilde tot Williams rijden en Dick tot Kingman, we zijn tot Kingman gereden. De afstand viel wel mee en het grootste deel van de rit hebben we route 66 kunnen volgen. We kwamen door Seligman dat is een heel bekende route 66 plaats het was er ook erg druk en heel erg toeristisch. Het waaide vandaag heel erg hard en we hebben een heel eind door heuvelachtig land met nauwelijks begroeïng gereden dan voel je de wind heel erg en de camper werd ook regelmatig een stuk opzij gezet. Dick voelt zich dan niet prettig, hij rijdt met gemak door steden en over bergwegen, maar over zo'n vlakte met veel wind rijden is niet zijn favoriete bezigheid. Nou ik heb morgen een verrassing voor hem. Ik heb een hele leuke route opgezocht van Kingman naar Needles. Het stijgt behoorlijk met veel bochten, eens kijken of hij dat leuker vindt. Wij kwamen vandaag wat vroeg aan op de campground, hadden de boodschappen al gedaan en geloof het of niet, we zijn gaan zwemmen, ja allebei. Het was heerlijk, gaan we meer doen. Dick had vandaag een afslag gemist en wilde dat goed maken door over een parkeerterrein de juiste route weer op te pakken, hij reed door een goot nam de bocht wat snel. Er klapte een kastje open en al het serviesgoed lag aan gruzelementen op de grond. We hebben nu minder dan de helft over, kijken wat ze daar bij Morturis van zeggen. Wij vinden het een normale schade bij een testride. Sedona - Kingman 304 km.
04-07-2010
De ezels van Oatman
Vandaag zijn we van Kingman naar Needles gereden en zijn de
grens tussen Arizona en Californië overgegaan met een echte grenspost. Dat
hadden we nog niet meegemaakt. Ik had een hele leuke route gevonden, maar wist
niet zeker of we deze weg met de motorhome konden rijden. In de Rand McNally
stond dat het een hele mooie route was voor motorrijders. Het zou een
prachtige, bochtige,snel klimmende weg
zijn en dat was het ook. Op een gegeven moment vroeg Dick mij waarom ik hem
altijd dit soort weggetjes opstuurde. Ik kon alleen maar piepen dat ik dat zo
spannend vond. Het was een schitterende weg, maar heel zwaar voor de
bestuurder. We reden er bijna alleen, we kwamen alleen motorrijders tegen en af
en toe een auto. Dat vinden wij onbegrijpelijk omdat het gewoon route 66 is, de
bekendste weg van de hele wereld. Op de helft van de route kwamen we in Oatman
aan, de plaats waar de ezels gewoon door de straten lopen en soms ook zomaar
een winkel ingaan. In Oatman was feest in verband met Independence Day. Er was
zelfs een televisieploeg van Weather Channel aanwezig. Zoals zon feest
begint, dat kennen wij in Nederland toch niet. Iemand van de organisatie vraagt
iedereen met de rechterhand op het hart een eed aan de vlag uit te brengen.
Daarna wordt een gebed uitgesproken en vervolgens zingt iedereen het volkslied,
dan kan het feest beginnen. We zijn blijven kijken bij de wedstrijd, om binnen
negen minuten alleen door de zon (mag met vergrootglas of i.d.) een ei te bakken.
Daarna kwam er nog een vuurgevecht tussen een aantal cowboys. Ik had met een
mevrouw zitten praten die helemaal uit Las Vegas was gekomen voor deze
festiviteiten en zij vertelde dat we echt moesten wachten op the Parade, maar
na het vuurgevecht vonden we het genoeg en zijn verder gereden naar Needles. We
staan op een camping aan de Colorado River en naar de speedboaten kijken is ook
een hele belevenis. Als ze hier in een boot stappen willen ze zo snel mogelijk
het water over. Needles is de heetste plaats van de USA en dat hebben we
vandaag gemerkt. Ik weet niet hoe warm het hier is, maar zo warm hebben we het
nog niet meegemaakt.
