Het Aditya hotel waar we gisteren zijn aangekomen, is zeer mooi: in de tuin liggen alle kamers naast elkaar met een eigen terras. Sommigen van onze groep zijn een dagje gaan snorkelen. Deze activiteit hebben we niet meegedaan. We zijn een serieuze wandeling gaan maken met een paar vrienden van de groep om ons huis voor april te gaan zoeken. Dit was een serieuze wandeling met een hele klim voor onze benen. We waren een beetje te ver gelopen, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Het huis is nu verhuurd aan Duitsers en we hebben even mogen binnen kijken. Het ziet er in wekelijkheid nog mooier uit. We zijn toch maar met een taxi terug naar ons hotel gereden. Nadien even gezwommen en een lekkere massage van een uur gehad, nog wat aan de bar van 't zwembad gedronken om nadien naar een typisch Balinees restaurant te gaan eten:overheerlijk. Nu naar bed😎
Woensdag 4 oktober. Bromo sunrise + Ferry naar Bali.
We zijn deze morgen maar liefst om 3 uur op gestaan, om met jeeps te vertrekken naar een berghelling tege nover de Bromo, om de zon op te zien komen op 2400 meter hoogte. we waren niet alleen: duizenden mensen kwamen van heinde en ver om het beste plaatsje te hebben om de zonsopgang te zien. Het was echt koud ( 5 graden), maar we waren voorbereid met diverse laagjes kleding over elkaar, en een warme sjaal.Na een uurtje wachten was het zover: waar we al enige tijd een rode gloed zagen opkomen, en verschillende kleuren boven de bergen zagen, was daar plots de eerste streep zon. We hadden gewacht met de camera in aanslag, en dat moest ook wel, want binnen 15 seconden was het een en al zon: onvergetelijk! Om 7.00 uur weer in het hotel terug, gauw ontbijten, en hup weer de busjes in, die ons terug brachten naar de grote bus. Toen begon de lange rit naar de ferry naar Bali. Omdat we achter kwamen op schema, sloegen we de lunch over, en haalden daardoor net op tijd de ferry. De oversteek duurde ongeveer een uur, en toen waren we er. wat in eerste instantie opviel: andere mensen, ruimere huizen, minder drukte, mooiere tuinen, en in elke tuin een meditatie- plaats. De hindoes offeren elke dag iets aan de goden, en overal zag je kleine offerplaatsjes, waar bloemen, fruit, en munten geofferd waren. Weinig moskeeën i.v.m. Java ( hier is maar 10 % moslim.) Na nog twee uurtjes arriveerden we in Lovina: Aditya Beach resort. Het was al donker, ondanks het feit dat we de klok weer een uur vooruit hadden gezet( verschil met België nu dus 6 uur). Veel konden we dus niet meer zien, we waren ook weer moe, dus na een heerlijke maaltijd in het mooie hotel de kamer opgezocht en slapen!
We hebben vandaag weer een interessante rit voor de boeg. Vertrek om ongeveer 9.30 uur naar de Bromo vulkaankrater, een vulkaan, die nog steeds actief is, en op een hoogte ligt van zo'n 2400 meter. Op een gegeven moment kon de bus niet meer verder en zijn we over gestapt in kleine busjes om boven bij het hotel te komen. De bedoeling is, als we aankomen, om meteen eerst overdag de krater te bezoeken, een hele pittige klimpartij door de lavavlakten, die laten zien, hoe enorm de impact is van zo'n uitbarsting. Iedereen met een stofkapje voor zijn mond, en de fototoestellen en iPhones ingepakt in plastic tegen het allesdoordringende stof. De wandeling was er een om nooit te vergeten. Als je na een fikse klimpartij boven bent, en je ziet de vulkaan zijn stoomwolken uitbraken, en het gedonder waarmee dat gepaard gaat, besef je hoe nietig wij zijn. Het is alsof er de hele tijd straaljagers naast je opstijgen. Het vlakke lavalandschap, waarbij je nog precies kunt zien, hoe de brandende lava zich een weg heeft gezocht naar de vallei. Een dorre, troosteloze, maar prachtige, stoffige wandeling. Mama doet alles met het gemak van een jong veulen! De locals profiteren van de grote belangstelling om de mensen per paard, per motor of per jeep naar de krater te brengen. Uitgeput, maar genietend van dit spektakel moesten we daarna nog eten, en heel vroeg naar bed(8.00 uur). De wekker gaat morgen namelijk om 3.00 uur, om zonder ontbijt met jeeps naar de helling tegenover de Bromo te gaan, om een fantastische zonsopkomst mee te maken. Op de foto kun je zien, dat mama en ik de traditie volgen en iets offeren aan de krater in ruil voor een wens.
De dag begon weer op tijd, met als doel de trein te halen op het mooie station van Yogyakarta, en te vertrekken naar Malang ( meer dan 1.2 miljoen inwoners). Een moderne, welvarende stad. De landschappen, die voorbij komen worden steeds mooier, de huizen ook.Hele mooie vergezichten over onmetelijke rijstvelden, plantages voor suikerriet, etc. De geweldige bossen, waar de mensen gemakkelijk alles kunnen vinden wat ze nodig hebben. De trein op zich was ook een hele leuke belevenis: iedereen heeft gereserveerde plaatsen, alles geweldig netjes onderhouden, heel veel ruimte om te zitten (de zitbanken kunnen met een hendel omgedraaid worden, echt heel cool). Ook kwamen ze regelmatig langs met drankjes en hapjes. Nergens een vuiltje te bekennen. TV in de coupe, en hele vriendelijke, lieve mensen. Dat valt wel het meest op in dit druk bevolkte land: de mensen zijn vriendelijk, voorkomend en zeer behulpzaam! In Malang verblijven we in het Atria hotel, zeer luxueus, waar we spijtig genoeg maar een nacht verblijven. Deze avond zijn we naar hotel Tugu Malang gegaan, om het te bezichtigen. Heel smaakvol ingericht in de stijl van Peranakan, de mengcultuur van Chinese immigranten en Javanen met veel kunst en antiek. Nog nooit zo' n privé museum gezien. In dit hotel hebben we in het Melati-restaurant een zeer lekkere rijsttafel gegeten, de beste in Indonesië. Na deze overheerlijke maaltijd weer naar bed: de twee volgende dagen wacht ons een zwaar programma.
We hebben vandaag een vrije dag gehad, uitgeslapen, rustig ontbeten en paar marktjes gedaan. Die zijn hier in overvloed. We krijgen verschillende malen de vraag om foto's van ons te mogen maken: blanke mensen zijn hier zeer in trek. Deze middag gaan zwemmen, een lekkere mocktail gedronken en een verkwikkende voetmassage gehad. Als afsluiter van de dag zijn we met z'n allen gaan eten. Nu naar bed want de wekker staat om 5 uur zodat we om 5.45 uur kunnen ontbijten om met de trein naar Malang te reizen. Dit wordt een treinreis van 8 uur. Afstanden zijn hier een stuk groter dan ze op de kaart lijken.
Gisteren hebben we een hele drukke dag gehad. 's morgens om zeven uur weer in de bus, en vertrokken naar de Borubudur, een van de wereldwonderen. Het was indrukwekkend. Met een gids die ons meteen een inzage gaf in de wereld van Hindoeïsme, Boedisme, en de ontwikkeling in Indonesisch Java. Ten tijde van het bouwen van dit indrukwekkende monument was 90% van de bevolking Hindoestaans, en nu is 90% moslim. Daarna zijn we naar Pranbanan gereden, waarvan wij vonden dat het zo mogelijk nog indrukwekkender was als de Borubudur. Vooral de manier waarop alles na de aardbevingen weer hersteld en uitgezocht wordt is voor ons niet te begrijpen. De Borobudur en Prambanan zijn gebouwd door stenen op elkaar te stapelen met uitgekapte groeven. Na de vernielingen door o.a. de aardbevingen lag er een grote hoop stenen, die door wetenschappers uit Leiden op foto werden gezet om zo weer alles op te bouwen, vanaf foto's van daarvoor. Na de Prambanan zijn we naar een voorstelling geweest van een Indonesisch ballet: Ramayana, een prachtig uitgevoerd liefdesverhaal op de theatrale manier van de Indonesische dans. Toen we terug in het hotel waren zijn we meteen gaan slapen: zo'n intensieve reis hakt er echt wel in.
Deze morgen was het weer vertrekken om 7.00 uur, dus liep de wekker af om 5.15 uur. de mensen staan hier allemaal vroeg op, want het is al echt donker om 6 uur 's middags. Maar toch is het vermoeiend. We begonnen onze dag met een korte rit naar een grote rivier( de naam is me even ontschoten.) Daar zijn we op een houten prauw gestapt met 6 mensen per boot. Deze boot bracht ons van Calipucang naar Cilicap, een tocht van dik 3 uur. Het was echt de moeite waard om op zo'n simpel bootje op een enorm brede rivier te varen. we kwamen heel veel vissers tegen, soms op hele kleine bootjes, echt nog uit een boomstam gemaakt. Die gooiden dan hun netten uit midden op de rivier, met aan het uiteinde een grote blok piepschuim, zodat ze konden zien, waar de netten lagen. Langs de oevers van de rivier zagen we de mangrove-struiken, waarbij de wortels wel een 1,5 m boven het water groeiden( zie foto bijlage) Ook waren op sommige plaatsen de militairen op hun buik door het oerwoud aan het kruipen, bij wijze van training denk ik. Toen we in Cilicap aan kwamen, zijn we weer op de bus gestapt voor een lange rit van nog eens 450 km naar Yokjakarta. Yokjakarta is een moderne, grote stad van 600.000 inwoners. Er wonen veel studenten, wat de stad een heel ander karakter geeft als de 2 grote steden die we al bezocht hebben. Veel moderner, ook weer heel druk, en zeker nauwelijks armoede. Deze regio is sowieso een zeer groene, welvarende streek: onafzienbare rijstvelden, waar veel mensen met de hand aan het werk waren. Het aantal brommers en scooters gaat echt alle voorstelling te boven. Het hotel is modern, en mooi! Morgen wacht ons een hele drukke, maar prachtige dag, met de Borobudur, Prambanan, en 's avonds een diner met een Indonesische dansgroep. We zijn benieuwd!.
We zijn per becak (fietsbecak met eigen chauffeur) naar een lokale markt gegaan met zowel een grote variatie aan groenten/fruit/ kruiden/vlees/vis. De geur was ook wel doordringend. Op de markt kon je kleding,... kopen. Onze chauffeurs stonden weer klaar om ons naar een kampung te rijden. Dit was een hele mooie kampung (=een deel van het dorp). Binnen deze kampung wordt heel wat aan huisindustrie gedaan, zoals een tempe-fabriek waar kroepoek nog heel ambachtelijk wordt gemaakt en zeer lekker. In de kampung hebben we ook de productie van bruine rietsuiker gezien en deze smaakte voortreffelijk. Niet te vergelijken met de indrustriele rietsuiker van bij ons. Een jonge gespierde hunk klimt elk uur naar boven om een emmertje palmolie te gaan halen (zie foto) en daar ze maken ze palmwijn en palmolie van. Niets wordt weggegooid, elk deeltje van de vruchten wordt gebruikt voor o.a. het maken van vegers, brandhout en stellingmateriaal. Vervolgens hebben we gezien hoe ze kokosnoten verwerken: ze hakken ze open, laten het kokosmelk in een emmer lopen (lekker, we hebben ervan gedronken). De kokos wordt losgemaakt van de schil, en verwerkt tot cocospasta,....... Magnifieke Wayang poppenwerplaats gezien, waar van de witte acaciaboom prachtige poppen gemaakt worden, die ze gebruiken voor het poppenspel. In het bos zagen we allerlei vruchten zoals: cocospalmen, kiwibomen,bananenbomen, ananasbomen,mango en cacaobomen, peperstruiken, bomen met Jack-fruit, Dorian ( hetzelfde maar zoals de Indonesiërs zeggen: smells like hell, but taste like heaven). Al bij al een hele leuke en leerrijke ochtend. Tijdens de rit door de kampung voelden we ons als koningen: de kleine kinderen riepen en zwaaiden enthousiast. Wij zelf hebben in de namiddag rust genomen, lekker even geslapen, terwijl een deel van de groep nog een tocht op zee gedaan heeft en een nationaal park bezocht. Vanavond hebben we dan heerlijk gegeten in een visrestaurant, waar we eerst zelf onze vis moesten kiezen, en ook scampi's en calamaris. Het was overheerlijk, verser kan niet. Morgen weer om 5.30 uur opstaan, en vertrekken met de bus,en daarna met de boot naar Yoggyakarta te reizen.
Hallo allemaal. Gisteren hebben we een fantastische rit gehad langs prachtige landschappen en rijstvelden met een leuke stop in Garut. ( zie foto gisteren in bijlage)Steeds hebben we onderweg weer versteld gestaan van de hoeveelheid winkeltjes, eetkraampjes, op elkaar gebouwde huisjes, en de enorme hoeveelheid mensen. De gidsen geven alleen al voor Jave aan: meer dan 170 miljoen inwoners ( 16 keer zoveel als België. Geen wonder dat het zo'n georganiseerde rommelhoop is. De mensen zijn allemaal even vriendelijk, en zijn tot nu toe niet opdringerig. Hoogtepunt van de dag was ongetwijfeld ons bezoek aan Kampung Naga: een dorpje dat helemaal zelfvoorzienend is door de verbouwing en verwerking van rijst, gelimiteerd aantal inwoners, en hele eigen gebruiken ondanks het feit, dat men islamitisch is. Ze hebben geen elektriciteit, geen stromend water, maar zijn zeer georganiseerd.
Rit langs de theeplantages en rijstvelden in de bergen( 2400 meter hoog)
Na de botanische tuin en de spreekwoordelijke files, zijn we de bergen in gereden en langs een aantal theeplantages en rijstvelden gepasseerd. De terrassenbouw voor de rijstvelden is erg arbeidsintensief. De theeplantages waren ook mooi, maar de mooiere komen de volgende dagen nog.
Daarna hebben we ontzettend lang gedaan over 50 km onmin Bandung te komen vanwege de files,en in Bandung was de chauffeur ook de weg kwijt.( meer dan 2 miljoen inwoners) Uiteindelijk het hotel bereikt, weer zeer mooi, authentiek etc. Lekker getafeld met wat nieuwe vrienden, en morgen weer om 5.30 uur op.
Terwijl we onderweg weer diverse files hebben meegemaakt, gaan de bedelaars daar erg inventief mee om. Tussen de auto's door komen ze de hele tijd lekkers verkopen of gewoon bedelen.
Hallo allemaal, vanmorgen om 5.30 uur werden we gewekt. Heerlijk uitgebreid ontbijt gehad. Om 7.00 waren we al vertrokken voor het eerste deel van de reis naar Bandung. Wat een verschil met gisteren: nu hebben we een goed beeld gekregen van deze miljoenenstad (meer dan tien miljoen inwoners). Prachtige wijken, enorme gebouwen, geweldig veel mooie hotels, paleizen etc. Wat mij vooral bij blijft is de enorme drukte, de ongelooflijke hoeveelheid scootertjes, die door het verkeer krioelen, maar ook de geweldige manier waarop in het verkeer met elkaar wordt om gegaan. Geen problemen als er voorgedrongen wordt, de auto's en de scooters lijken elk moment te botsen, maar er gebeurt niks. Ook heel opvallend: in een gewone straat steekt iedereen de hand omhoog en steekt dan over,ze stoppen echt wel, ondanks het gekrioel van de voertuigen. De grotere banen hebben om de 100 meter een viaduct voor de voetgangers over de weg. Prachtig geregeld zonder duidelijke regels.
We zijn toen naar Bogor gereden naar een schitterende botanische tuin rondom het Batavia-paleis. prachtige opnames gemaakt daar.
De reisleider wenste direct al een deel van Jakarta te laten zien. We hebben het prachtige, maar verouderd Bataviaplein bezocht. Jakarta is een miljoenen stad met enorm veel en luid verkeer. Iedereen verplaatst zich in deze toch wel vervuilde stad met bromfiets en lapt alle verkeersregels aan z'n laars. Mensen wonen soms op een vuilnisbelt waar de kinderen nog spelen. Het is schrijnend om dit te zien. We zijn ook de haven gaan bezoeken met een houten bootje. Overal oude boten en veel armoede. Dit was niet bepaald het mooie gedeeelte van Jakarta, maar wel heel interessant om te zien hoe het verschil hier groot is tussen arm en rijk. We zijn onze uitstap beëindigd met een lekker diner in restaurant Batavia.
Hallo allemaal Eindelijk was het zover, we waren precies op tijd op Schiphol. Een aantal medereizigers al gesproken, leuke mensen. We zijn nog even koffie en gebak gaan eten op precies dezelfde plaats als voor de reis naar Curacao. Nuwwerzl 4,5 jaar geleden. Lange wachtrijen om in te checken en bagagecontrole zodat we nog maar even tijd hadden om een kleinigheidje te eten en te drinken! Eindelijk konden we boarden en zagen al de cockpit van Garuda Airlines. We zaten al naast een paar mensen die ook met Djoser de reis Jakarta -Bali en hebben al uitgebreid kennis gemaakt. Op de fotto's kan je zien dat we een deel van de wereld hebben overgevlogen om uiteindelijk over de evenaar te vliegen om na 13 u 50 in Jakarta te landen. De Indonesische luchtvaartmaatschappij geeft een heel goede service: verschillende maaltijden, hapjes tussendoor en wat drankjes. We hebben wel niet zoveel kunnen slapen, maar hebben onze tijd doorgebracht met lezen, film kijken en wat kletsen.
Vandaag de koffers gepakt, de kleine camionette voor de bagage van mama was net niet nodig, ze kon gelukkig nog wat bij mij kwijt.
Even snel de ijskast leeg gegeten, en dan nog een hartversterkertje genomen, en we zijn zover.
Nu naar bed, en goed slapen, want morgen wordt een heeeeeeele lange dag. De whattsapp groep is al druk aan het communiceren, over hoeveel broeken ze mee gaan nemen, hoe zwaar de koffer is etc.
Wij hebben ons daar niet mee bezig gehouden, we zijn al wat gewend wat betreft inpakken.
Iedereen nog eens een hele leuke tijd toegewenst, en we zien jullie terug na 11 oktober.
Elke dag gaan we proberen een verslagje te schrijven, een fotootje te posten, en de commentaartjes van jullie te lezen.
Vandaag komt het al behoorlijk dicht bij, en het wordt al spannend.
Heel de dag gewassen en gestreken, dus da's al klaar.
Morgen komt een moeilijke dag, als mama gaat kiezen, wat ze allemaal gaat mee nemen op reis. Ik vermoed namelijk dat een vrachtwagen als handbagage niet zal worden geaccepteerd.
Onze reisleider heeft zich via een whattsapp-groep voorgesteld, en er hebben al wat mede-reizigers gereageerd. Nog geen belgen.
Mama is bijna aan het einde van haar laatste werkdag, en over een klein uurtje stopt ze hopelijk, en kunnen we de vakantie beginnen met een lekker etentje.
We zijn blij dat het hier ook goed weer is de komende dagen, hoewel het in Indonesië minder is. Maar daar verandert daar nogal snel.
De aanwijzingen van Djoser (de reisorganisatie) nog eens goed doorlezen, en zien dat we niks belangrijks vergeten. Muziek en boeken zijn allemaal op de tablet gezet, dus tijdens de vliegreis (13 uur) zullen we ons niet vervelen.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op https://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Het Aditya hotel waar we gisteren zijn aangekomen, is zeer mooi: in de tuin liggen alle kamers naast elkaar met een eigen terras. Sommigen van onze groep zijn een dagje gaan snorkelen. Deze activiteit hebben we niet meegedaan. We zijn een serieuze wandeling gaan maken met een paar vrienden van de groep om ons huis voor april te gaan zoeken. Dit was een serieuze wandeling met een hele klim voor onze benen. We waren een beetje te ver gelopen, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Het huis is nu verhuurd aan Duitsers en we hebben even mogen binnen kijken. Het ziet er in wekelijkheid nog mooier uit. We zijn toch maar met een taxi terug naar ons hotel gereden. Nadien even gezwommen en een lekkere massage van een uur gehad, nog wat aan de bar van 't zwembad gedronken om nadien naar een typisch Balinees restaurant te gaan eten:overheerlijk. Nu naar bed😎
We zijn deze morgen maar liefst om 3 uur op gestaan, om met jeeps te vertrekken naar een berghelling tege nover de Bromo, om de zon op te zien komen op 2400 meter hoogte.
We hebben vandaag weer een interessante rit voor de boeg. Vertrek om ongeveer 9.30 uur naar de Bromo vulkaankrater, een vulkaan, die nog steeds actief is, en op een hoogte ligt van zo'n 2400 meter. Op een gegeven moment kon de bus niet meer verder en zijn we over gestapt in kleine busjes om boven bij het hotel te komen.
We hebben vandaag een vrije dag gehad, uitgeslapen, rustig ontbeten en paar marktjes gedaan. Die zijn hier in overvloed. We krijgen verschillende malen de vraag om foto's van ons te mogen maken: blanke mensen zijn hier zeer in trek. 
Gisteren hebben we een hele drukke dag gehad.
Deze morgen was het weer vertrekken om 7.00 uur, dus liep de wekker af om 5.15 uur.
We zijn per becak (fietsbecak met eigen chauffeur) naar een lokale markt gegaan met zowel een grote variatie aan groenten/fruit/ kruiden/vlees/vis. De geur was ook wel doordringend. Op de markt kon je kleding,... kopen. Onze chauffeurs stonden weer klaar om ons naar een kampung te rijden. Dit was een hele mooie kampung (=een deel van het dorp). Binnen deze kampung wordt heel wat aan huisindustrie gedaan, zoals een tempe-fabriek waar kroepoek nog heel ambachtelijk wordt gemaakt en zeer lekker. In de kampung hebben we ook de productie van bruine rietsuiker gezien en deze smaakte voortreffelijk. Niet te vergelijken met de indrustriele rietsuiker van bij ons. Een jonge gespierde hunk klimt elk uur naar boven om een emmertje palmolie te gaan halen (zie foto) en daar ze maken ze palmwijn en palmolie van. Niets wordt weggegooid, elk deeltje van de vruchten wordt gebruikt voor o.a. het maken van vegers, brandhout en stellingmateriaal. Vervolgens hebben we gezien hoe ze kokosnoten verwerken: ze hakken ze open, laten het kokosmelk in een emmer lopen (lekker, we hebben ervan gedronken). De kokos wordt losgemaakt van de schil, en verwerkt tot cocospasta,.......
Hallo allemaal.
Na de botanische tuin en de spreekwoordelijke files, zijn we de bergen in gereden en langs een aantal theeplantages en rijstvelden gepasseerd. De terrassenbouw voor de rijstvelden is erg arbeidsintensief.
Terwijl we onderweg weer diverse files hebben meegemaakt, gaan de bedelaars daar erg inventief mee om.
De reisleider wenste direct al een deel van Jakarta te laten zien. We hebben het prachtige, maar verouderd Bataviaplein bezocht. Jakarta is een miljoenen stad met enorm veel en luid verkeer. Iedereen verplaatst zich in deze toch wel vervuilde stad met bromfiets en lapt alle verkeersregels aan z'n laars. Mensen wonen soms op een vuilnisbelt waar de kinderen nog spelen. Het is schrijnend om dit te zien. 
Na een busreis van een uurtje zijn we aangekomen in het zeer chique hotel Santika. Waar we een welkomstdrankje kregen.
Hallo allemaal
Vandaag komt het al behoorlijk dicht bij, en het wordt al spannend.
