Helaas komt aan alle mooie dingen een einde! Vandaag is het zover: het zit er op, maar wij hebben natuurlijk wel het geweldige vooruitzicht, dat we in april weer terugkomen op dit Eiland van de Goden. Terecht hebben Lieve en ik kunnen constateren, dat zo'n groepsreis enorm leuk is. We hadden dan ook een hele fijne groep. Ook hebben wij, als we alles op een rijtje zetten, de conclusie getrokken, dat we voor onze familiereis geen betere bestemming hadden kunnen vinden als Lovina. We hebben deze dinsdagochtend doorgebracht met nog wat babbelen, inpakken, en een laatste lunchke met uitzicht op een rijstveldje. Daarna naar de luchthaven in Denpasar, en via een tussenlanding in Djakarta doorgevlogen naar Amsterdam. De reis viel enorm mee,filmpje gekeken, twee keer eten gekregen en diverse drankjes. We landden om half acht vanmorgen, zoals gepland. Door de nachtvlucht had iedereen redelijk goed geslapen. Afscheid genomen bij de bagageband, geknuffeld, en plechtig beloofd dat we een reünie gaan houden. Bye bye Indonesië,, tot over een paar maanden.
Maandag 9 oktober: Gunung Kawi en Purta Tirta Empul
Om 9.00 u zijn we met de bus naar de Gunung Kawi gereden. Bali's oudste en uit rotsen gehouwen monumenten die via een trap van 270 treden te bereiken zijn. Hier hadden we een fantastisch uitzicht op de rijstvelden. Vervolgens zijn we naar naar een Hindoeïstische tempel, Purta Tirta Empul gereden. Deze tempel, gebouwd in 962 ten tijde van de Warmadewadynastie. Het leukste was wel het aanschuiven in de rij van vele pelgrims, die nadat ze een groen kleed hadden aangetrokken, zichzelf lieten reinigen in het heilig water. De Gamelan-orkesten produceerden een oorverdovend lawaai tijdens de gebedsrituelen, waarbij allerlei gaven werden geofferd. En dan 's avonds het verjaardagsfeestje ( van Ina) en het afscheidsetentje van de groep. Eerst werd de jarige bedacht met allerlei kleine kadootjes, daarna werd tijdens de weer heerlijke maaltijd onze groepsbegeleider bedankt, ook weer met kadootjes en een toespraak door Wil. We hebben eens goed gelachen, en zijn nog wat blijven plakken bij een café waar muziek gespeeld werd. De meningen waren eensluidend: de groep was fantastisch, hing geweldig samen, en de reisbegeleider Jack is een kei van een reisleider. Iedereen vond het geweldig jammer, dat het allemaal voorbij was, maar het eindigde op een hoogtepunt. Een paar leden van de groep waren echt geëmotioneerd en hadden de reis van hun leven gehad. Ook was iedereen jaloers, dat wij in april weer naar dit prachtige eiland terugkeren.
We zijn op zondagochtend vertrokken voor weer een nieuw avontuur van deze geweldige reis! Met busjes werden we naar hoger gelegen plaatsen gebracht, om van daaruit met een bike hoofdzakelijk faf te dalen naar Ubud.Op het eerste zicht een eenvoudige opdracht, maar met 22 man, zeer druk verkeer en links van de weg rijden toch niet zo simpel. Toen we boven aankwamen met het busje, zijn we eerst gestopt bij een gehucht, waar men in eigen beheer koffie, thee, en allerlei aroma's produceerde, die we allemaal mochten proeven. Vooral het proces om een hele dure koffie te maken was mooi om te zien. Als de bonen geoogst waren, werden ze gevoederd aan een civetkat, die ze daarna weer via de ontlasting terug gaf. Dan roosteren, en verder bewerken, en zo ontstaat een van de duurste koffies ter wereld: de Kopi Luwak. Bij ons kost een kopje van deze exclusieve koffie toch gauw 40 tot 60 euro. Wijzelf vonden de lemon grass thee wel heel lekker en hebben daar een zakje van gekocht. Alle thees en koffies hier worden met veel suiker standaard geserveerd, je moet echt bij de bestelling zeggen: no sugar, anders is ie heel zoet. Even verder zijn we op onze bikes gestapt, om eraan te beginnen. Langs prachtige plantages van rijst, thee en andere gewassen vlogen we soms naar beneden, en stopten we af en toe om te fotograferen, of om een bezoekje te brengen bij mensen thuis. Zo zagen we hoe ze van bamboe werkelijk van alles maakten, nadat ze de nog vochtige bamboe gesplit hadden. Mama heeft ook even meegeholpen, en toen ging het natuurlijk heel snel vooruit. Onderweg kwamen we ook weer een processie tegen van mensen die net een viering met offerandes hadden gehad: de mensen waren prachtig gekleed, de kinderen zoals gewoonlijk heel schattig. Er werd ook nog een lijkverbranding gedaan langs de weg op een veld, dat konden we helaas niet fotograferen. Na de geweldige rit hebben we bij de eigenaar van de bike-tour, die alles tot in de puntjes had georganiseerd, thuis geluncht op zijn Indonesisch! Zijn vrouw had de maaltijd bereid, gaf uitleg over de gerechten, en de kruiden die ze gebruikte. Heerlijk gegeten, zalige tocht, en weer een unieke ervaring rijker.( de toegevoegde foto's vinden jullie in het archief)
Zaterdag zijn we om 9.00 vertrokken uit Lovina. Het waren de meest ontspannen dagen tot nu toe! De trip ging eerst naar de Gitgit waterval, die je bereikt via ( veel) trappen. Het was een heel mooi natuurmoment, we hebben zeer mooie foto's gemaakt. Nadien zijn we via het Buyanmeer naar de tempel Pura Ulun Danu Bratan gereden. Deze hindoeïstische tempel ligt in het NW van het eiland bij het meer. Het complex werd in 1633 gebouwd, en is verdeeld over verschillende eilandjes. De goden krijgen hier prachtige gebouwen. Het ligt op 1200 meter hoogte, en het is er lekker koel. Vervolgens hebben we onze reis naar Ubud verder gezet, om rond de middag in hotel Champlung Sari in te checken.
Dit hotel ligt naast het Monkey forest, met als gevolg dat het stikt van de apen. 's middags zijn we naar een atelier geweest, waar ze zilveren juwelen maken. Met z'n allen zijn we daarna in een Balinees restaurant een typisch Balinese rijstschotel gegeten. Om de avond te eindigen zijn we met een aantal afgezakt naar een jazz en bluescafe. Daar werden weer wat beentjes losgegooid, zoals jullie hebben kunnen zien.
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen tot 8.30 uur. Het was nodig, maar na een lekker ontbijt gingen de verschillende groepjes hun eigen weg. Er waren mensen, die 's morgens al om 6 uur dolfijnen zijn gaan spotten, en de zonsopkomst op zee hebben gezien. Wij waren daar niet bij, want dat gaan wij in april doen. Een wandeling naar het centrum stond wel op ons programma, en we hebben eindelijk de kaart naar Moeke kunnen versturen. Na een paar gezellige stops zijn we via het strand helemaal terug gewandeld. Overal vissersbootjes, maar hele vriendelijke mensen, en weer een gezellige stop voor pancakes met honing als lunch, en overal een mixfruit cocktail bij. Sjonge jonge, wat lekker! Eenmaal terug in het hotel zijn we lekker bij het zwembad gaan chillen, lekker zwemmen, beetje babbelen etc. Vanavond is de rest van de groep( 15 man ) gaan eten in het buitengewone lekkere restaurant waar wij gisteren waren, en wij zijn met 2 andere koppels in een hele leuke beachclub gaan eten. Er was Caraïbische muziek door een DJ, en een danskoppel, wat niet alleen geweldig danste, maar ook steeds andere mensen erbij vroeg. Wie denk je wie er als eerste op de dansvloer stond: juist geraden, mama natuurlijk. Het was weer een hele gezellige avond, en hij vloog voorbij. Nu weer thuis ( 22.50 uur), lekker slapen, en morgen weer vroeg op, met vertrek naar Ubud, en 2 excursies.
Het Aditya hotel waar we gisteren zijn aangekomen, is zeer mooi: in de tuin liggen alle kamers naast elkaar met een eigen terras. Sommigen van onze groep zijn een dagje gaan snorkelen. Deze activiteit hebben we niet meegedaan. We zijn een serieuze wandeling gaan maken met een paar vrienden van de groep om ons huis voor april te gaan zoeken. Dit was een serieuze wandeling met een hele klim voor onze benen. We waren een beetje te ver gelopen, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Het huis is nu verhuurd aan Duitsers en we hebben even mogen binnen kijken. Het ziet er in wekelijkheid nog mooier uit. We zijn toch maar met een taxi terug naar ons hotel gereden. Nadien even gezwommen en een lekkere massage van een uur gehad, nog wat aan de bar van 't zwembad gedronken om nadien naar een typisch Balinees restaurant te gaan eten:overheerlijk. Nu naar bed😎
Woensdag 4 oktober. Bromo sunrise + Ferry naar Bali.
We zijn deze morgen maar liefst om 3 uur op gestaan, om met jeeps te vertrekken naar een berghelling tege nover de Bromo, om de zon op te zien komen op 2400 meter hoogte. we waren niet alleen: duizenden mensen kwamen van heinde en ver om het beste plaatsje te hebben om de zonsopgang te zien. Het was echt koud ( 5 graden), maar we waren voorbereid met diverse laagjes kleding over elkaar, en een warme sjaal.Na een uurtje wachten was het zover: waar we al enige tijd een rode gloed zagen opkomen, en verschillende kleuren boven de bergen zagen, was daar plots de eerste streep zon. We hadden gewacht met de camera in aanslag, en dat moest ook wel, want binnen 15 seconden was het een en al zon: onvergetelijk! Om 7.00 uur weer in het hotel terug, gauw ontbijten, en hup weer de busjes in, die ons terug brachten naar de grote bus. Toen begon de lange rit naar de ferry naar Bali. Omdat we achter kwamen op schema, sloegen we de lunch over, en haalden daardoor net op tijd de ferry. De oversteek duurde ongeveer een uur, en toen waren we er. wat in eerste instantie opviel: andere mensen, ruimere huizen, minder drukte, mooiere tuinen, en in elke tuin een meditatie- plaats. De hindoes offeren elke dag iets aan de goden, en overal zag je kleine offerplaatsjes, waar bloemen, fruit, en munten geofferd waren. Weinig moskeeën i.v.m. Java ( hier is maar 10 % moslim.) Na nog twee uurtjes arriveerden we in Lovina: Aditya Beach resort. Het was al donker, ondanks het feit dat we de klok weer een uur vooruit hadden gezet( verschil met België nu dus 6 uur). Veel konden we dus niet meer zien, we waren ook weer moe, dus na een heerlijke maaltijd in het mooie hotel de kamer opgezocht en slapen!
We hebben vandaag weer een interessante rit voor de boeg. Vertrek om ongeveer 9.30 uur naar de Bromo vulkaankrater, een vulkaan, die nog steeds actief is, en op een hoogte ligt van zo'n 2400 meter. Op een gegeven moment kon de bus niet meer verder en zijn we over gestapt in kleine busjes om boven bij het hotel te komen. De bedoeling is, als we aankomen, om meteen eerst overdag de krater te bezoeken, een hele pittige klimpartij door de lavavlakten, die laten zien, hoe enorm de impact is van zo'n uitbarsting. Iedereen met een stofkapje voor zijn mond, en de fototoestellen en iPhones ingepakt in plastic tegen het allesdoordringende stof. De wandeling was er een om nooit te vergeten. Als je na een fikse klimpartij boven bent, en je ziet de vulkaan zijn stoomwolken uitbraken, en het gedonder waarmee dat gepaard gaat, besef je hoe nietig wij zijn. Het is alsof er de hele tijd straaljagers naast je opstijgen. Het vlakke lavalandschap, waarbij je nog precies kunt zien, hoe de brandende lava zich een weg heeft gezocht naar de vallei. Een dorre, troosteloze, maar prachtige, stoffige wandeling. Mama doet alles met het gemak van een jong veulen! De locals profiteren van de grote belangstelling om de mensen per paard, per motor of per jeep naar de krater te brengen. Uitgeput, maar genietend van dit spektakel moesten we daarna nog eten, en heel vroeg naar bed(8.00 uur). De wekker gaat morgen namelijk om 3.00 uur, om zonder ontbijt met jeeps naar de helling tegenover de Bromo te gaan, om een fantastische zonsopkomst mee te maken. Op de foto kun je zien, dat mama en ik de traditie volgen en iets offeren aan de krater in ruil voor een wens.
De dag begon weer op tijd, met als doel de trein te halen op het mooie station van Yogyakarta, en te vertrekken naar Malang ( meer dan 1.2 miljoen inwoners). Een moderne, welvarende stad. De landschappen, die voorbij komen worden steeds mooier, de huizen ook.Hele mooie vergezichten over onmetelijke rijstvelden, plantages voor suikerriet, etc. De geweldige bossen, waar de mensen gemakkelijk alles kunnen vinden wat ze nodig hebben. De trein op zich was ook een hele leuke belevenis: iedereen heeft gereserveerde plaatsen, alles geweldig netjes onderhouden, heel veel ruimte om te zitten (de zitbanken kunnen met een hendel omgedraaid worden, echt heel cool). Ook kwamen ze regelmatig langs met drankjes en hapjes. Nergens een vuiltje te bekennen. TV in de coupe, en hele vriendelijke, lieve mensen. Dat valt wel het meest op in dit druk bevolkte land: de mensen zijn vriendelijk, voorkomend en zeer behulpzaam! In Malang verblijven we in het Atria hotel, zeer luxueus, waar we spijtig genoeg maar een nacht verblijven. Deze avond zijn we naar hotel Tugu Malang gegaan, om het te bezichtigen. Heel smaakvol ingericht in de stijl van Peranakan, de mengcultuur van Chinese immigranten en Javanen met veel kunst en antiek. Nog nooit zo' n privé museum gezien. In dit hotel hebben we in het Melati-restaurant een zeer lekkere rijsttafel gegeten, de beste in Indonesië. Na deze overheerlijke maaltijd weer naar bed: de twee volgende dagen wacht ons een zwaar programma.
We hebben vandaag een vrije dag gehad, uitgeslapen, rustig ontbeten en paar marktjes gedaan. Die zijn hier in overvloed. We krijgen verschillende malen de vraag om foto's van ons te mogen maken: blanke mensen zijn hier zeer in trek. Deze middag gaan zwemmen, een lekkere mocktail gedronken en een verkwikkende voetmassage gehad. Als afsluiter van de dag zijn we met z'n allen gaan eten. Nu naar bed want de wekker staat om 5 uur zodat we om 5.45 uur kunnen ontbijten om met de trein naar Malang te reizen. Dit wordt een treinreis van 8 uur. Afstanden zijn hier een stuk groter dan ze op de kaart lijken.
Helaas komt aan alle mooie dingen een einde!
Om 9.00 u zijn we met de bus naar de Gunung Kawi gereden. 
We zijn op zondagochtend vertrokken voor weer een nieuw avontuur van deze geweldige reis! 
Zaterdag zijn we om 9.00 vertrokken uit Lovina. Het waren de meest ontspannen dagen tot nu toe!
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen tot 8.30 uur.
Het Aditya hotel waar we gisteren zijn aangekomen, is zeer mooi: in de tuin liggen alle kamers naast elkaar met een eigen terras. Sommigen van onze groep zijn een dagje gaan snorkelen. Deze activiteit hebben we niet meegedaan. We zijn een serieuze wandeling gaan maken met een paar vrienden van de groep om ons huis voor april te gaan zoeken. Dit was een serieuze wandeling met een hele klim voor onze benen. We waren een beetje te ver gelopen, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Het huis is nu verhuurd aan Duitsers en we hebben even mogen binnen kijken. Het ziet er in wekelijkheid nog mooier uit. We zijn toch maar met een taxi terug naar ons hotel gereden. Nadien even gezwommen en een lekkere massage van een uur gehad, nog wat aan de bar van 't zwembad gedronken om nadien naar een typisch Balinees restaurant te gaan eten:overheerlijk. Nu naar bed😎
We zijn deze morgen maar liefst om 3 uur op gestaan, om met jeeps te vertrekken naar een berghelling tege nover de Bromo, om de zon op te zien komen op 2400 meter hoogte.
We hebben vandaag weer een interessante rit voor de boeg. Vertrek om ongeveer 9.30 uur naar de Bromo vulkaankrater, een vulkaan, die nog steeds actief is, en op een hoogte ligt van zo'n 2400 meter. Op een gegeven moment kon de bus niet meer verder en zijn we over gestapt in kleine busjes om boven bij het hotel te komen.
We hebben vandaag een vrije dag gehad, uitgeslapen, rustig ontbeten en paar marktjes gedaan. Die zijn hier in overvloed. We krijgen verschillende malen de vraag om foto's van ons te mogen maken: blanke mensen zijn hier zeer in trek. 
