Geen Wim Vanhuffel in de ronde van Zwitserland. De Oostvlaming kreeg op de valreep van de teamleiding van Vorarlberg te horen dat hij niet in de selectie zat. Alweer pech voor Vanhuffel. Eerst tekende hij bij twee spookploegen en in de ronde van Turkije brak hij zijn elleboog. Naar eigenzeggen had hij zich zeer goed voorbereid op deze rittenkoers. Hij rekende erop zich te kunnen manifesteren in de bergritten om zo een springplank te hebben naar een andere ploeg. Het werd hem niet gegund door de Oostenrijkers.
Tweevoudig Tour-winnaar Laurent Fignon heeft onthuld dat hij kanker heeft. "Wellicht alvleesklierkanker", zei hij. "Het is slecht nieuws." De Fransman mag alvast rekenen op steun van Lance Armstrong.
Fignon won in 1983 en 1984 de Tour. Hij verloor ook de ronde in de laatste en afsluitende tijdrit. Bloedstollend was het om te zien dat Greg Lemond hem alsnog de zege afsnoepte. Na zijn carrière als renner, dat stopte in 1993, bleef hij betrokken bij de Tour als commentator.
Binnenkort verschijnt er een biografie over Figon. Daarin praat de ex-renner over zijn carrière én doping in het peloton. Over de link tussen kanker en doping had hij het ook.
Hij geeft ook toe amfetamines en cortisone te hebben gebruikt. Of er al dan niet een verband bestaat tussen doping en kanker betwijfelt hij. Zijn dokters beweren dat dit niet het geval is.
Mis niets van de Ronde van Zwitserland op Sporza Andy Schleck, Roman Kreuziger, Andreas Klöden en Damiano Cunego, zijn ze klaar voor de Tour de France? In de Ronde van Zwitserland rijden enkele favorieten hun generale repetitie.
Etappe 1: Moors - Ruggell 7,8 km (individuele tijdrit) De ronde begint dit jaar met een korte tijdrit in het vorstendom Liechtenstein. Het parcours van 7,8 kilometer lijkt niet al te lastig te zijn en zou op het lijf geschreven moeten zijn van de echte hardrijders of de sprinters met voldoende inhoud. Cancellara zou hier wel eens een gooi kunnen doen naar de gele trui in de ronde van zijn vaderland. Etappe 2: Davos Davos 150 km De tweede etappe begint met een kort klimmetje van Wolfgangpass waarna een lange afdaling volgt. Eenmaal beneden rijden de renners zo'n 60 kilometer door het dal om vervolgens opnieuw te klimmen. De laatste 50 kilometer zijn behoorlijk lastig. Het eerste deel is nog wat op en af maar dan moeten ze klim van de 1ste categorie naar Wiesen afwerken. Na een korte afdaling gaat het terug naar Davos om op een steenworp te finishen van waar ze eerder zijn gestart. De aanloop naar de finale lijkt wat te zwaar voor de echte sprinters. Het wordt op de tweede dag meteen opletten voor de favorieten. Krijgen vroege aanvallers een kans of gaan we sprinten met een select gezelschap? Etappe 3: Davos Lumino 195 km Het eerste deel van de derde etappe moet de renners bekend voorkomen, dit is namelijk gelijk aan de aankomst van gisteren, echter in omgekeerde richting. Vervolgens gaat men richting de enige echte col van deze etappe, de Lukmanierpass van de 1ste categorie. De top ligt op zo'n 70 kilometer van de streep in Lumino. Voor de sprinters is het dan ook te hopen dat men niet al te hard omhoog rijdt of dat ze in de afdaling terug kunnen komen, deze ronde biedt niet zoveel mogelijkheden op een massasprint. Etappe 4: Biasca - Stäfa 195 km Vanuit het vertrek is het afzien voor de coureurs. De Gotthardpass met een hoogte van 2108 meter is het dak van deze ronde van Zwitserland. De klim ligt echter te vroeg in het parcours om beslissend te zijn, al kan de ronde hier wel verloren worden. Na een lange afdaling en een relatief vlak gedeelte krijgen de renners nog een klimmetje van de 2de categorie voorgeschoteld op een kleine 50 kilometer van de streep. Hoeveel renners hebben we dan nog over om te strijden voor de dagzege? Etappe 5: Stäfa Serfaus 202 km De koninginnerit voert de rijders naar Oostenrijk. Met 2 cols van de 3de en 1ste categorie wordt dit wellicht de dag van de waarheid voor de klassementsrenners. Op de klim naar de Arlbergpass kan een eerste schifting worden gemaakt. De finale bestaat uit een tweetraps beklimming, eerst de klim naar Ladis en vervolgens mogen de overgebleven mannen op de laatste klim van de 3de categorie uitmaken wie de dagzege pakt. Etappe 6: Oberriet - Bad Zurzach 178 km De zesde etappe brengt de renners terug naar Zwitserland. Onderweg zijn er niet al te veel obstakels waardoor deze rit een uitgelezen en waarschijnlijk laatste kans is voor de sprinters uit het peloton. Het laatste deel van de etappe wordt afgewerkt op een lokaal parcours van 28 kilometer dat twee maal wordt verreden. Etappe 7: Zurzach - Vallorbe / Juraparc 204 km De langste etappe van deze ronde van Zwitserland is niet echt selectief. Het grootste gedeelte gaat over glooiende wegen. We moeten vermoedelijk wachten tot de laatste 20 kilometer met een eerste klim van de 3e categorie en de echte finale van 4 kilometer bergop. Deze klim van de tweede categorie is uitermate geschikt voor een machtsklimmer. Etappe 8: Le Sentier - Crans-Montana 182 km Klassementsrenners met een mindere tijdrit kunnen vandaag nog wat tijd pakken op hun concurrenten. Na een relatief eenvoudig aanloop mogen we een spannende finale verwachten op de klim naar Crans-Montana. Thomas Dekker zal zich in de tour-ploeg van Silence willen rijden en heeft goede herinneringen aan deze beklimming, hij wist hier in 2007 te winnen. Etappe 9: Bern - Bern 39 km De ronde wordt definitief beslist in een individuele tijdrit over 39 kilometer in en rond Bern. Het lastige rondje moet twee maal worden afgewerkt. Start en finish liggen bij het Stade de Suisse. Na afloop weten we de winnaar van de Ronde van Zwitserland 2009.
Ik kreeg Fabrive Naert op bezoek. Hij hing de fiets aan de spreekwoordelijke haak nog voor het seizoen begon. Ziet er iets ronder uit maar toch niet spectaculair bijgekomen. Hij heeft met succes zijn studie in Frankrijk afgerond en zoekt nu werk. Hij probeert toch minstens 4 keer per week te sporten. Lopen, zwemmen en ook een rit van 70 km met de mountinbike schrikt hem niet af. Misschien begint de microbe leter wel eens te kriebelen. Hij had zeker talent, vooral als het bergop ging. Even van het leven genieten en daarna, wie weet .......
Ik had het een hele tijd druk zodat Briek wat op een zijspoor geraakte. Nu is hij er terug en probeert hij te sprokkelen en te delen met de wielervrienden.
In de Amstel Gold Race smakte Matthew Lloyd bijzonder zwaar tegen het asfalt en werd hierna onmiddellijk overgebracht naar het ziekenhuis te Maastricht. Na onderzoek werden bij hem de volgende letsels vastgesteld:
longitudinale fractuur van het sacrum
fracturen van de processus transversus op lumbale wervels L5, L4 en L3
Matthew verblijft momenteel in het Academisch ziekenhuis te Maastricht, waar hij één week gehospitaliseerd zal zijn.
Ook in Turkijë sloeg het noodlot toe voor Gorik Gardeyn. De eindspurt in de slotetappe werd aldaar ontsierd door enkele valpartijen, waar Gorik één van de voornaamste slachtoffers was.
Na onderzoek werd bij hem een sleutelbeenbreuk vastgesteld. Gorik arriveerde vandaag met de andere renners terug naar België en zal deze namiddag reeds geopereerd worden door Dokter Toon Claes te Herentals.
Boonen dit, Boonen dat, met een indrukwekkende solo, man tegen man, veegde Tornado Tom alle kritiek van tafel. Pozzato reed zich stuk in de achtervolging op dé topfavoriet op weg naar Roubaix en gaf achteraf toe dat Boonen de sterkste was. Een groot kampioen, die Italiaan, hij stak zijn felicitaties en waardering niet weg.. Leif Hoste maakte zich terrecht kwaad op Flecha die op de Carrefour de l'Arbre duidelijk in de fout ging en oorzaak was van de valpartij in een zeskoppige leidersgroep. Vansummeren en Hushofd waren de andere slachtoffers. Trillend op zijn benen verklaarde de Lottokopman: niet dat ik zou gewommen hebben maar met Johan (Vansummeren) konden wij toch nog iets proberen zei hij. Het verhaal van de koers is rap verteld: de besten, met uitzondering van Stijn Devolder, zaten bij de aanvang van de reeks kasseistroken vooraan en vanaf toen maakte Boonen de wedstrijd zoals het moet: aanvallen. Daardoor stond achteraan de poort open en de minderen vlogen eruit. Zoals gewoonlijk heel wat pech op de kasseien maar ook de winnaar werd niet gespaard. Valpartij en een paar bandbreuken waren ook zijn deel. Twee jaar naeen en op 28 jaar zijn derde zege. Moet er nog zand zijn?
Jan Ghyselinck (Beveren 2000-Nationale ploeg) heeft de Ronde van Vlaanderen voor beloften gewonnen. De Pittemnaar sprong weg op de laatste beklimming van de Eikenberg en finishte in Oudenaarde met 40 seconden voorsprong.
De Deen Rasmus Guldhammer pakte de tweede plaats, hij versloeg in een spurt met vijf de Duitser John Degenkolb. Sep Vanmarcke de tweede Belg op de op de vijfde plaats.
Met de 21-jarige Edvald Boasson Hagen wint na Cavandish het tweede goudhaantje van Team Columbia een tweede grote wedstrijd. In een spurt met twee versloeg hij Aleksandr Kuchynski in de Vanackerestraat in Wevelgem. Reeds vroeg in de door regen en wind geteisterde wedstrijd ontstond de beslissende ontsnapping van 33 renners. Aanvankelijk waren er 37 man in de kopgroep Boonen en nog een paar anderen verdwenen door pech uit die groep. Er zaten met Eleijzen en Klaas Lodewijck slechts twee Belgen in de ontsnapping. Aanvankelijk zat Cervelo met 7 man voorin maar Haussler viel letterlijk weg. Ook Team Columbia zat met 4 man in de kopgroep. Bij het binnenrijden van zijn eigen Diksmuide viel Lodewijck p de rotonde, moest achtervolgen en dat bekocht hij in de laatste 20 kilometer. Bij het naderen van de eerste beklimming van de Monteberg en Kemmelberg slonk de voorsprong tot iets onder de 3 minuten. Burghardt trok bij de eerste beklimming van de Kemmel flink door en de kopgroep brak in twee. McEwen was niet mee en reed op zijn eentje de kloof van een halve minuut dicht. Onnodig, na de afdaling liep voorin alles samen. Het grote peloton zag het duidelijk niet meet zitten want het was enkel Cofidis die reed en af en toe kwam ook een Quickstepper wat meehelpen. Demarrages van onder andere Tankink en Goss leverden vooraan niets op. Op zijn kousevoeten reed Kuchynski op het vals plat na de tweede Monteberg weg van de leiders. Boasson Hagen zag de bui hangen en overbrugde de kloof van 25 seconden. Ondertussen was het "achtervolgend" peloton gemeld op meer dan 7 minuten. Het duo had gauw een voorsprong van één minuut op uitgedunde groep achtervolgers. De twee hadden bij het buitenrijden van Menen een geruststellende voorsprong en konden zich rustig voorbereiden op de spurt. Boasson Hagen vertrok van heel ver en hield het vol tot op de spreep. Kuchynski boog het hoofd op een kleine honderd meter van de finish. Goss spurtte naar de resterende podiumplaats.
Megapech voor onze Belgische kampioen Jürgen Roelandts. Na zijn val in Dwars door Vlaanderen, bleef Jürgen geplaagd door een blijvende rugpijn. Naar aanleiding hiervan werden in Mensana bijkomende testen verricht zoals echografie en C.T.- scan. Daaruit blijkt dat hij een kleine barst t.h.v. het linker dwarsuitsteeksel van de eerste lendenwervel en een niet verplaatste kleine breuk t.h.v. het linker dwarsuitsteeksel van de tweede lendenwervel opliep. Deze letsels nopen tot een relatieve rust (wel fietsen, niet koersen) gedurende een tweetal weken. Michiel Elijzen is vervanger van dienst voor Gent-Wevelgem.
De Spanjaard Luis Leon Sanchez, won ook in Parijs-Nice, heeft de 1e rit in de Ronde van het Baskenland gewonnen. Hij bleef zijn naamgenoot Samuel Sanchez voor in de spurt van een selecte kopgroep. De jonge Dries Devenyns (Quick-Step)zat ik de kopgroep van 20.
Jerome Pineau ging van ver aan maar Sanchez en Sanchez kwam er nog over.
Records zijn er om te sneuveleln en dat was gisteren niet anders bij de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen. Ruim 19000, waarvan 3400 de volle afstand, 260 kilometer, aflegden. Zwartrijders, blinkende racefietsen, gewone fietsen, mountainbikes, driewielers, oud en jong en ook heel wat dames waren er te zien. Ik spotte zelfs een man uit Deinze die de volle afstand reed op een autentieke fiets uit 1926. Jawel, voor de bergzone het achterwiel draaien en dan de 16 hellingen nemen. Het gros reed de 70 of 14O kilometer. Er zaten heel wat van die mannen op de Muur zowat tussen hun kader maar toch als een echte flandrien met een verbeten trek op het gezicht zich naar de kapel hijsen, je moet het maar doen. Zeker de mannen van de 260 kilometer. Wat een prestatie! Als de kilometers beginnen te wegen na 180 kilometer krijg je als eerste de Molenberg geserveerd. Kasseien die er toch niet te best bijliggen en daarna komen nog 15 kuitenbijters. Op de Oude Kwaremont tanden bijten, volgt de Koppenberg als een verschrikking. Daarna via helling na helling naar de Muur op 15 kilometer van de streep. Daarna kregen ze met de Bosberg nog een dessertje. De ultieme verlossing: de streep in Meerbeke. Ieder die de volle Ronde uitreed was winnaar en mocht van mij de beide armen in de lucht steken. Velen zullen in de komende dagen geen bananen, rijsttaartjes en ander suikergoed niet meer kunnen zien. De sportdrankjes zullen vast en zeker plaats maken voor een Duvel of een stevige Westmalle. Het mogen er zelfs wat meer zijn. Dik verdiend!
In een rapport van het Franse antidopingagentschap AFLD, opgemaakt tijdens een onaangekondigde dopingtest op 17 maart aan de Côte d'Azur staat te lezen dat de Amerikaan zich zou hebben misdragen. Verdere details ontbreken. Het rapport werd overgemaakt aan de UCI en het WADA. Na reacties van deze beide organisaties wordt door het AFLD onderzocht of Armstrong de antidopingscode overtrad.
Is Duitsland een toptalent kwijt?
Zou kunnen want Heinrich Haussler, tweede in Milan-San-Remo en de Ronde, ziet het als Duitser niet meer zitten. Momenteel heeft hij de dubbele nationaliteit, zijn moeder is immers een Australische en vader Haussler is Duitser. Elf jaar geleden werd hij naar Cottbus gestuurd om de 'stiel' te leren. De 25-jarige van Cervelo trekt daar nu een streep onder en rijdt volgend jaar voor Australië. Wordt hij als Duitser wereldkampioen en doet hij het als Aussie nog eens over? Mogelijk is het wel maar eerst zal hij nog wat meer stielkennis moeten opdoen. Taktisch klopt het plaatje noch niet altijd.