Op het kanaal Blaton-Ath, richting Beloeil (12/8/2008)
Vanmorgen was Jean-Marie al vroeg uit de veren om fruitsap te persen en koffie te zetten.
De geur van koffie doet altijd wonderen zelfs voor diegenen die er niet in geloven
Ik was al blij dat we vandaag de boot niet moesten voorttrekken (het was aan de vrouwen en ik ben maar alleen aan boord) en heb besloten toch maar niet te gaan zwemmen in de Dender - niet omdat het regent - maar omdat ik toch liever geen katvis of meerval tegenkom.
De verhalen van Robert doen de verbeelding op hol slaan
Onze charmante mobiele ploeg stond alweer klaar om ons door de sluizen te loodsen.
Het wordt weer even mijmeren wanneer ik twee sluiswachters zie die elk aan één kant
de sluis met de hand opendraaien.
In de sluis van Ath hadden we nauwelijks enkele centimeters over langs weerszijden en de lokale bevolking wenste ons proficiat voor de uitmuntende prestaties van Philippe en Robert; het onafscheidelijke stuurduo.
Ze begrijpen elkaar zonder woorden, maar met veel gebaren!
Voor ons niet altijd duidelijk, maar het is duidelijk dat zij elkaar begrijpen.
Het dek is spiegelglad vandaag door de mossen en de gedachte alleen al om(met mijn Trippenschoenen bij die meervallen terecht te komen) doet me besluiten het dek eens grondig onder handen te nemen met een schuurborstel.
Jean-Marie besluit mijn taak over te nemen.
Intussen stijgen we 2,90 meter.
Philippe stelt voor dat we eens berekenen hoeveel we gestegen zijn sinds we vertrokken zijn in Gent, maar daar ben ik momenteel nog niet aan toe.
De ene sluis volgt de andere razendsnel op. Er zijn er 21 na elkaar.
We kunnen het tempo haast niet volgen.
De zon komt er door; de temperatuur gaat omhoog; ik denk dat ze de stijging van het waterpeil wil volgen. Fantastisch!
We besluiten ons toch maar in te smeren, gezien de aanhoudende hitte.
We hebben onze schipper ook kunnen overhalen om zich in te smeren.
Rond vijf uur komen we aan in Beloeil en we meren aan, aan de graskant.
Enkele dorre bomen kraken af, bij het vastmaken van de touwen.
Ik hoop dat we vannacht niet aan de overkant liggen
De loopplank wordt gelegd. Wij erover om brood te halen.
Nu maar hopen dat de koeien s nachts niet aan boord komen
Van Philippe mogen er alleen koeien aan boord komen die volle melk geven.
Die met halfvolle melk ziet hij niet zitten
Sommigen moeten dringend gemolken worden en de mannen zien het al helemaal zitten.
(ze hebben wel nog nooit een koe gemolken). Philippe stelt voor om de staart vast te maken aan één van zijn nieuwe touwen. Robert zou naar zijn vrouw telefoneren, want ze heeft wel al een koe gemolken
We ontsnappen nog net op tijd aan een felle regenbui, maar we worden alweer beloond met een dubbele regenboog.
Aperitief buiten, eten binnen. We wisselen elke dag gezwind af.
De spaghettisaus hadden we op voorhand gemaakt dus veel werk was er niet meer aan.
Er valt hier heel wat te beleven aan boord van de Spes Salutis.
Ik vaar voor de derde keer mee en volgend jaar ben ik er zeker weer bij!
Het is alweer bijna bedtijd en morgen willen we er als de kippen bij zijn.
Ik slaap wel niet op een stok
Tot morgen,
Hilde.
12-08-2008 om 00:00
geschreven door wen 
|
