We hadden een prachtige kamer in het Rowardennan hotel, het enige nadeel, een dubbel bed. En geloof me het is niet alles om met Davy in een bed te slapen, wroeten dat die kan. Davy is ook van het principe, ikke wakker iedereen wakker... Na deze onvergetelijke nacht en een ontbijt geserveerd gekregen door de plaatselijke zottin konden we beginnen aan dag 3. We hadden nog maar 1 stap buiten gezet en het begon al te regenen. Vandaag 22km voor de boeg dat zou leuk worden. Het eerste stuk was alleen maar klimmen en dalen waardoor mijn knie serieus begon te protesteren. Om 9.30u eerste Ibuprofen ingenomen, toen ging het terug vlotter, want we waren vrij snel in Inversnaid waar we iets moesten eten. Onderweg ook de eerste watervallen tegen gekomen en het pad liep nu al een hele tijd naast Loch Lomond. Na een uurtje gerust te hebben en onze doorweekte kleren een beetje gedroogd te hebben aan de handdroger, konden we aan het zwaarste stuk van de ganse trip beginnen (allee zo schrijven de boekjes toch). Dus voor alle zekerheid nog maar een Ibuprofen ingenomen. Maar in vergelijking met de afdaling van Conic Hill was dit peanuts. Het was veel klauterwerk tussen rotsen en bomen, maar eigenlijk nog plezant. Een ganse namiddag hebben we langs het meer gelopen in nog steeds gietende regen, op momenten dat we dachten het kan niet harder, trokken ze de hemelsluizen nog harder open. Op een gegeven moment zagen we in de verte iets wit liggen op het pad, toen we korter bijkwamen, zagen we dat het een dode geit was. Bear Gyllis had ons zeker aangeraden van het mee te nemen, wij zijn er toch maar in een grote kring rond gegaan. Het laatste stuk van deze trip was terug klimmen en dalen (Davy vandaag zijn eerste slipper gemaakt). Tijdens deze laatste km's zijn we ook de eerste bothy tegengekomen. Hoedje af voor de mensen die hier willen in slapen. Om 16.45u waren we in Inverarnan, onze eindbestemming voor vandaag. Knie heeft niet meer geprotesteerd en nog geen blaren dus dat ziet er goed uit. Deze nacht slapen we in een wigwam... beinglas farm campsite noemt dat spel hier. Je kan ofwel je eigen tent opzetten, eentje huren of een wigwam huren. Wij dus voor het laatste gekozen... De eigenaar die ook de kok is van het restaurant is zo dik, dat wanneer alle tenten verhuurd zijn, hij zijn onderbroek uitdoet om ook te verhuren als tent. Onze wigwam is 2 op 3 en aan elke kant is een houten plank voorzien met een dunne matras en daar mogen wij op slapen. Slaapzak en kussen zat trouwens bij in de huur. Tijdens het uitpakken van mijn rugzak tot de vaststelling gekomen dat de helft van mijn kleren nat waren, gelukkig staat hier een droogkast om alles te drogen... En wordt het een goede nacht..
Na geslapen te hebben in het zalige bed van Green Shadows en na een stevig ontbijt, werden we door de vriendelijke dame van Green Shadows afgezet aan het begin van onze trip. Vandaag moeten we van Drymen naar Rowardennan, op deze weg ligt Conic Hill, je kan hem beklimmen ofwel een alternatieve route er rond. Volgens de dame van Green Shadows moeten we hem absoluut beklimmen, want op de top zou het mooiste zicht van de hele trip zijn. Om 8.15u vertrokken in de regen, wind en mist. Het eerste stuk deed denken aan de Hoge Venen en na een tijdje kregen we Conic Hill in zicht. Echt eentje om nooit te vergeten : het pad naar boven ligt vol dikke keien en het is zeer moeilijk stappen. Na het nodige gevloek zijn we boven geraakt. Waarom we toch deze weg genomen hebben, blijft voor mij nu een groot vraagteken. Want van het mooie uitzicht hebben we niets gezien door de dikke mist. En dan de afdaling... moordend voor de knieen, is er zo ne slimme geweest om er trappen te maken van een halve meter. Het echt leuke en genieten was er voor mij op dit moment echt niet meer bij. Eenmaal helemaal beneden in het dal konden we helemaal door regend iets gaan eten. Ik heb een bloemkool soep gegeten en Davy een slaatje met gerookte zalm. Na een uurtje gerust te hebben en de voeten terug ingesmeerd konden we beginnen aan het 2de stuk, nog altijd met veel tegengoesting. De eerste 100 meters zijn vrij vlak en dan begint het weer klimmen en dalen rond Loch Lomond. 4 Duitsers tegen gekomen en die hebben we direct achter ons gelaten. Ik heb de ipod in mijn oren gestoken en toen ging het een stuk beter. Nog 2 koppels ingehaald... Het laatste stuk lag er ook weer vrij ruw bij en ik was blij dat er stond Rowardennan hotel 400 yards. Gaan eten en om 21.45u gaan slapen.
In deze BB vertrokken om 8.30u met de bus richting station. Onze trein naar Milngavie vertrekt om 9.07u. Na iets meer dan een uur rijden komen we aan op onze vertrekplaats. Na ons ingeschreven te hebben in het register zijn we gestart. Eerste dag 19km... Het uitzicht van deze streek is te vergelijken met de Voerstreek bij ons en het weer hadden we vandaag helemaal. We hebben de ganse dag in t-shirt rondgelopen! Onderweg zijn we een half uur gestopt om iets te eten. Om 11u vertrekken en om 17u waar we in Drymen. BB Greenshadow, vriendelijke dame en de bedden zijn super!!! Hopelijk kan ik deze blog morgen verder zetten, want Davy zijn wereldstekker blijkt hier niet te werken...
Woensdag vertrokken om 21.15u in Charleroi richting Edinburgh. Een paar stoelen achter ons zat er een echte oude Schot die blijkbaar iets te veel wishky had gedronken. Een hele vlucht heeft hij zitten zingen en het woord "fucking" was blijkbaar zijn favoriete woord. Met een taxi werden we naar onze BB gebracht bestuurd door Jack The Ripper, allee dat uitzicht had hij toch.. Onze BB lag blijkbaar iets buiten Edinburgh, zo goed als een achterbuurt. Deze BB wordt uitgebaat door een vriendelijke Indische dame die ons al direct vertelde dat het ontbijt enkel was tussen 8u en 9u, niet vroeger, niet later... En wij hadden gedacht om te vertrekken om 8u. Het bed was een echte ramp hier! Onze ruggen zijn al gebroken en we hebben nog geen km gewandeld. Het ontbijt was dan wel weer te doen.
Op een zekere dag in juni waren we toevallig nog eens aan het bellen toen Davy me plots vroeg om mee naar Schotland te gaan. Hij had op café gehoord over de West highland way route. 152 km wandelen in 7 dagen!! En Davy wou absoluut dit jaar deze wandeltocht nog doen. Alhoewel wandelen niet echt mijn ding is, wou ik het toch eens in overweging nemen. Na een beetje opzoekwerk en overleg met de vrouw des huizes, werd er beslist om de uitdaging aan te gaan.
Als onervaren wandelaar beschik ik natuurlijk niet over geschikte kledij, laat staan over geschikte schoenen om dit tripje af te leggen. Dus even gewacht op de solden... en gaan kijken voor echte wandelschoenen, kousen, broek,.. en ik die dacht dat wandelen goedkoop was.. maar we zien het als een investering. Rugzak en fatsoenlijke wandeljas mag ik lenen, waarvoor dank aan Koen en Koen. Zaterdag 9 juni onze grote aankopen gedaan, maandag 11 juni zouden we de eerste keer gaan "trainen". Ik denk dat we iets van 5 km hadden gewandeld, maar ik kwam toch al thuis met een blaar.. 5 km wandelen ocharme en ik had al prijs. Wat gaat dit geven wanneer ik per dag gemiddeld 20 km moet stappen?? Misschien best voldoende compeed meenemen.
Ondertussen was er ook al beslist wanneer we zouden gaan. We vertrekken 7 september in Charleroi richting Edinburgh, om op 8 september onze trip te starten in Milngavie en te eindigen 14 september in Fort William. Omdat het onze eerste wandeltocht is, vonden we het een beter idee om niet meteen met een tent te gaan sleuren maar telkens te overnachten in een B&B. Al deze B&B's werden voor ons prijs/kwaliteit zorgvuldig uitgekozen door onze charmante Nicole.
West Highland Way
In deze BB vertrokken om 8.30u met de bus richting station. Onze trein naar Milngavie vertrekt om 9.07u. Na iets meer dan een uur rijden komen we aan op onze vertrekplaats.
