Vanochtend weer met Addi en Yuka naar de DA geweest. Yuka was mooi op gewicht...en had nieuw haar, maar nog steeds veel bobbeltjes op gezicht etc...en dus verder behandelen... Chikiboy vond het best leuk vandaag om als enige rond het zwembad te komen
grazen
Vandaag is mijn levensgezel 13 jaar overleden en ja...ik denk nog steeds aan hem... Het mag dan elk jaar draaglijker worden, vergeten doe je het nooit. En niemand anders heeft ook maar z'n plek kunnen innemen. Dat is simpelweg onmogelijk
Vandaag opnieuw een spuit met hyoluraanzuur ingespoten gekregen in mijn linkerknie en moet het dus wat rustiger aandoen. Paardjes mochten lekker vrijlopen en dat gebeurt dan zo.
Vandaag weer op controle geweest met Yuka en Addi (ze weegt nu al 22 kg) en ditmaal werd ook het bloed gecontroleerd. Als de uitslag aanvaardbaar zou zijn dan zou ze gechipt worden en kan ze volgende week naar Nederland vliegen. Maar het bloedbeeld was niet goed en dus gaat de trip volgende week niet door. We zijn met zijn alleen erg teleurgesteld.
Nog eens naar de controlearts moeten gaan, nog eens sinds lang in de file gestaan (weer een serieuze aanrijding). s Namiddags kregen we wat regen maar voornl. ijsbolletjes...brrrrrrrrr En op een dag als deze dat ik Yuka niet zie...verschijnt ze via Skype weleens op mijn scherm
Terwijl ik in België was en Juliette op mijn jongens waakte kwam er een absces door bij Black. Juliette kon er niet bij. Een eenvoudige Photonicsessie was voldoende om het mooi te laten genezen...
Ja het werd niet ontsmet...Ja geen antibiotica...enkel....je weet wel... Wat wil je meer ?
So the news we have been waiting 4 : if Yuka's bloodtest is acceptable next Tuesday/Wednesday...and her Vet Nuria from vetjg.com gives her approval....Yuka will be allowed to fly to Amsterdam with Willy quite quickly... So let's all hope Yuka continues to improve so that we have a great Vealentine gift for Willy & Yuka
Zoals zo vaak vertrok ik gisterenochtend richting Jijona...
Ik was nog maar de Steenweg opgereden of ik zag in de verre verte een bult op de weg...op slag wist ik het...Het was Chico die daar dood lag op de rijweg. Ik begon langszaam te vertragen en hoopte nog zo dat hij het niet zou zijn... Het was afschuwelijk...enkel zijn hoofd, voorpoten en borstkas lag er nog...De hele achterhand was weg, organen lagen versrpeid en platgedrukt op de weg... Ik werd bijna misselijk... Ik kwam bijna tot stilstand en deed de gevarendriehoek aan...je kon niet doorrijden zonder over hem heen te rijden en dat... NOOIT.
Ik belde snel naar Addi opdat ze de eigenaar zou verwittigen en zelf probeerde ik de Politie te bereiken opdat ze de resten van Chico's lichaam van de baan zouden verwijderen...zo dicht bij een bocht zou het ook nog een gevaar op de weg betekenen.
Eens de Politie verwittigd die een patrouille stuurden wed ik gebeld door de eigenaar van eigenaar van Chico. Ik vertelde hem waar Chico lag en brulde hem toe wat voor een *yx%**** hij was.
Ja laten we toch even niet vergeten.... *dat ik in december mijn eigen leven op t spel zette om Chico van diezelfde drukke nationale weg te redden *dat ik de dag verbracht om een oplossing te vinden *dat ik uiteindelijk zijn baasje vond die echter zijn werk niet wilde verlaten om de hond te komen ophalen *dat ik via diverse wegen een adoptiefamilie voor de hond te vinden *dat ik die familie vond, maar de eigenaar vond 15 minuten extra rijden om zijn hond te zien al te ver *dat ik zelfs mensen had in Ndl. die Chico wilden door overkomen... Chico kon een prachtig leven tegemoet...
Daarentegen hield Chico's eigenaar hem op een onbebouwd stuk terrein als waakhond...wat Chico echt niet was...
Ik ben zo razend & tegelijk zo triest.
Vaarwel Chico, ik zal je missen, je verdiende dit niet
.
(ze weegt nu al 22 kg) en ditmaal werd ook het bloed gecontroleerd.
(weer een serieuze aanrijding).
weleens op mijn scherm 
, wat geborsteld, getorched en de dame een beetje zien spelen
...het gaat goed 
vinden wij ook lekker 
die zich om de honden van Galgo 112 bekommert 
Zoals zo vaak vertrok ik gisterenochtend richting Jijona...
