In 1730 bereikten Macharius Vanden Haute en Jacqueline Livijne van Conckelberghe een akkoord in een hangend proces, proces hanght onghedecideert inden raet van vlaenderen, dat reeds vrij oud was. Macharius Vanden Haute had het proces in aanvang aangespannen tegen Jan Baptiste van Conckelberghe. Gelet op het feit dat het om een proces voor de Raad van Vlaanderen ging betekent dat het een zaak in beroep betreft.

Macharius Vanden Haute, de eiser, was kanunnik van de Sint-Baafskathedraal en synodaal rechter. Jacqueline Livijne van Conckelberghe, de weduwe van meester Pieter Coddesmidt die bij leven advocaat was bij de Raad van Vlaanderen, was de hoir unicq van meester Jan Baptiste van Conckelberghe[2], bij leven eveneens advocaat bij de Raad van Vlaanderen.

De reden van het proces was in eerste instantie belastingen op een eigendom van 28 oude bunders. De belaste eigendom was ghenaemt het schuregoet, het Schuurgoed op het Westveld, Sint-Amandsberg dus. 28 oude bunders vormden 22.400 vierkante roeden. Dit zijn ongeveer 25 "nieuwe" bunders. In ons decimaal stelsel vertegenwoordigt dit ca. 33,77 ha.

De belastingen bestonden uit 3 cijnsen, ofte sourenten, samengesteld uit:
- 10 sch 9 gr aan het Groot Begijnhof
- 6 sch 9 gr 6 den aan onse Lieve Vrauwe ter radiën in de Sint-Baafskathedraal
- 3 sch 4 gr aan de armen van Sint-Salvators (geseijt heijligh kerst).
Samen bedraagt dit 1 £ 1 gr 6 den per jaar. Het aandeel van Jan Baptiste van Conckelberghe in dit bedrag beliep 2 sch 11 gr 10 den. Dit bedrag sloeg op 4 oude bunder die hij in het Schuurgoed bezat.
J.B. van Conckelberghe was echter niet de meest correcte betaler. Hij had namelijk bij Vanden Haute een betaalachterstand lopen van 3 £ 10 sch 9 gr 6 den. Dit bedrag was opgebouwd gedurende 27 jaar.

Naast dit financiële geschil liep er nog een tweede proces tussen Vanden Haute en van Conckelberghe en dit in verband met het gebruik van de houtkanten tussen het cleen hammeken, dat grensde aan de noordkant van de grond van van Conckelberghe, en de gronden eigendom van van Conckelberghe.
Het cleen hammeken hebben we reeds in 2008[3] beschreven. De Cleinen Ham vonden we terug in een splitsingsakte van het Schuurgoed uit 1532. Het stuk grond had toen een oppervlakte van 14.966,21 m². In 1694 was deze oppervlakte gereduceerd tot 2.228,22 m². Bij de regeling van de erfenis van Macharius Vanden Haute in 1738 bedroeg de oppervlakte 3.327,48 m².

Het akkoord tussen Macharius Vanden Haute en Jacqueline Livijne van Conckelberghe zag er als volgt uit:
1. Jacqueline van Conckelberghe zal verder jaarlijks het bedrag van 2 sch 11 gr 10 den.
2. Zij zal tevens de schulden van J.B. van Conckelberghe volledig vereffenen.
3. Wat betreft de houtkanten werd een getuige opgeroepen, namelijk Jan Everaert[4], voormalig pachter van het Cleen Hammeken[5]. Het graven van de scheidingsgracht, het opbermen en aanplanten was gebeurd in de tijd dat hij pachtte van François Vanden Haute[6]. Er was echter een voet spatie gelaten. Dit in overleg met de voorganger van J.B.  van Conckelberghe, procureur Bonne. Dat was reeds in 1701 gebeurd. Dit alles was gebeurd om de grond te bevrijden van de beesten. De overeenkomst in deze reeds lang aanslepende kwestie bepaalde dat het hout staande buiten de gracht beiden toekwam, elk de helft in eenen gelijcken hauw.

Daarmee waren de geschillen opgelost en werden de twee processen van de rol bij de Raad van Vlaanderen geschrapt.

20-04-2017, 10:49 geschreven door westveld