 |
|
|
| |
|
|
| 23-06-2009 |
 Alicia in White Oak |
Joepie, eindelijk zijn alle dozen uitgepakt en heeft alles een plekje gekregen. Mama loopt nog wel van hier naar daar maar ik zie al geen dozen meer. Oef, want het begon me toch wel een beetje te ergeren dat alles overhoop stond en dat ik mijn eigen vertrouwde plekje maar niet kon vinden. Nu alles op zijn plaats staat kan ik ten volle terug genieten van mijn speelgoed. Ik amuseer me echt super met al dat speelgoed dat ik bijna 2 maanden heb moeten missen! Ik hoop dat ma en pa nu wel even hier blijven want ik heb het naar mijn zin! Jaja, de eerste dag kwam de overbuurvrouw ons verwelkomen en verwennen met heerlijke versgemaakte koekjes. Ze waren zelfs nog warm! Ik heb niet moeten zeuren bij ons ma om er eentje van te krijgen want ze gaf me onmiddellijk een koekje. Ik moest wel erg snel zijn want zowel ons ma als de verhuisjongens namen er regelmatig eentje met als resultaat? Alles op nog voordat ik een tweede kon nemen... Heel erg dat ze niet even aan mij denken... Ik heb eigenlijk geen klagen hoor wat het eten betreft. Ons ma maakt voorlopig nog erg herkenbare kost voor mij en laat me nog niet genieten van alle fastfood of overheerlijke toppings. Ik geef dan regelmatig een knipoogje aan pa om hem eraan te herinneren gauw met mij een heerlijke hamburger met frietjes te gaan halen. Ik moet eerst nog wel een paar extra kiesjes krijgen vooraleer ik van die snelle kost kan genieten, maar pa zal hier zeker voor zorgen!
Mijn dagje gaat voorlopig als volgt. Ik begin wat geluiden te maken tegen 7-8 am. Nog voordat ik mijn keel openzet, komt ma dan snel de trap op. Ik hoor de deur dan opengaan, maar ik zie ons ma meestal niet als eerste, maar mijn Ikea krokodil. Ik lig dan even te gieren van het lachen in mijn bedje en begin dan naar alle kanten te hollen (weliswaar nog steeds in mijn bedje), dit is, denk ik, mijn ochtendgymnastiek... Mama probeert me dan te kalmeren, maar ik kan het niet laten... als ik die krokodil zie ben ik ongelooflijk euforisch. Er is dan precies iets in mij dat me ongelooflijk oppept en dan moet die energie eruit! Gelukkiglijk is ons ma er dan om me te kalmeren. Ik denk dat ik nog een beetje moet leren om rustig op te staan, maar dat is voorlopig erg moeilijk... Mijn euforie wordt dan omgezet in een meer rustige energie, eigenlijk eerder een verzorgende energie want ik geef, na die energie-uitspatting, mijn tutje aan de krokodil, gevolgd door het label-doekje en het poesje, de 3 spullen die ik altijd nodig heb om te slapen. Alle 3 worden aan de krokodil gegeven want ons ma zegt dat het dan tijd is voor de krokodil om te gaan slapen en blijkbaar heeft die een tutje etcetera nodig om in slaap te vallen. Bon, hoe lang ik dat echt ga blijven geloven, weet ik niet maar deze truk werkt voorlopig wel om mijn tutje achter te laten. Na dat hele ochtendritueel roep ik meestal op papa, maar ma moet dan meestal zeggen dat ik weer te laat wakker ben. Papa is dan meestal vertrokken naar het fabriek. Dan is het aftellen voor mij altijd begonnen... nog x uren en mijn vriend is daar... elke dag opnieuw! De x uren gaan wel snel voorbij, want in de voormiddag vergezel ik ons ma in haar witte voituur. Ik luister dan naar mijn persoonlijke CD van kinderliedjes van Scala. Jaja, soms versta ik daar iets van en probeer ik een betteke mee te doen. Ik doe dat dan voor ons make want ik zie dan in het spiegeltje dat er een big smile op haar gezicht tevoorschijn komt. Bon, als ze daarmee content is, dat schaap, dan valt dat nog wel mee! Na een voormiddag van hier naar daar de charmante prinses te zijn geweest (inderdaad, blijkbaar trek ik vele mensen aan... ik zwaai dan ook naar Jan-en-alleman en ik smijt kusjes met hopen... op het einde zeg ik dan mijn eerste Engelse woordjes 'Byebye' en daar vallen ze hier wel voor!) is het tegen de middag tijd om een dutje te doen. Ik moet dan de krokodil uit het bed halen en wegjagen want ik ben daartegen meestal wel even uitgeteld. Ik voel me wel erg veilig want ma vertelt me dat de krokodil op mij let en waakt... Na dat rustje is het meestal tijd om mijn maagje nog eens te vullen. Tegenwoordig eet ik erg graag de pitloze Californische blauwe druiven. Jaja, Oma en Mamske, zie dat ze klaarliggen als ik naar jullie kom! Na nog wat spelen voel ik dat onze pa dichtbij komt en dan ineens hoor ik een super geluid... 'klik', ik loop naar de deur en verwelkom onze pa met een big-Wimpie-smile (de meesten kennen die smile wel!) en ik word weer heel euforisch, ik verslind dan tonnen energie door met pa te spelen maar vooral zot te doen (hij loopt dan achter me aan of hij verstopt zich en dan probeer ik hem te zoeken). Ons ma staat dan meestal in de potten te roeren (blijkbaar is dat de klassieke setting). Na een gezellige 'teitateiteateite' met ons drietjes aan de tafel en een warm melkje als toetje ben ik meestal klaar om door mijn heerlijke vriend naar mijn verdiep gebracht te worden en super te dromen!
Nog even vertellen wat ik allemaal kan: ik kan al goed stappen, ik kan al braaf alleen spelen, ik lees heel graag boekjes, ik begin vanalles bij naam te noemen (mijn eigen naam spreek ik voorlopig uit als 'A-isch', Tante Astrid is voorlopig 'A-i' en verder de woordjes als oma, opa, mama, papa, 'anam' (lees banaan), bal, woef, en nog vele andere maar nog geen Mamske of Papske voor de andere grootouders... sorry voorlopig nog een beetje te moeilijk),...
Ziezo, ik krijg weer honger en ga eens bij 'die van ons' langs om te zien of er iets te rapen valt! Tot de volgende...
23-06-2009, 23:26 geschreven door US2009 
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
