Herinneringen aan deze twee maanden verblijf: de nodige spuiten, veel kantine bezoek, want buiten de kazerne was er weinig te doen, (Één smaldeel was franstalig, de streek was immers franstalig, en dat was géén spek voor onze bek, zeker "les filles" want het was van "Je ne comprend pas").

Enkele anekdotes: Bijvoorbeeld, bij het in weekend vertrekken was het grondige inspectie, schoenen blinken, muts goed recht, groeten volgens het boekje, en zeker en vast het goed vasthangen van de knopen aan onze kledij. Maar naald en draad was nu niet bepaald mijn sterkste kant, dus stak ik er achteraan een lucifer ertussen voor de stevigheid, maar tot mijn grootste verbazing kenden zij deze truk ook. Een van de laatste verlof weekends zijn we door het oog van een naald gekropen. Iedereen was kameraad van iedereen, menig biertje werd gedronken en door ons stapke in de wereld zien we nog net de lichtjes van de laatste trein in de verte verdwijnen. Wat nu gedaan? Geen nood, indertijd reden in Brussel nog die gele taxi's, we huurden zo een taxi in en klokslag 5 voor middernacht stonden we in Chièvres aan de poort. Ik kan u wel zeggen dat het de daaropvolgende 2 weken dorst geblazen was, gezien ons geld allemaal naar die verdomde gele taxi was gegaan. Tenslotte werd het dan toch solde dag, amaai 15 Bfr./dag.

Na zo een 2 maanden van onder andere drill met wapen, zonder wapen, marcheren, (links-rechts), modder vreten, allerlei vlaggengroeten, (met andere woorden, alles om een goed soldaat te worden), kregen we te horen wat onze verblijfplaats voor de komende 13 maanden ging zijn. Als het Gavere niet kon zijn, wat dan wel? Vele namen gingen van mond tot mond, iedereen wist het best, maar niets van dat alles, het werd uiteindelijk Helchteren Kleine-Brogel. Iedereen zag er wel tegen op voor zo'n verre verplaatsing te maken. Oei-oei, met zo een vervoer, namelijk oude camions, van het merk Bedford, denk ik, achter gelaten van de 2de wereld oorlog, maar niets was minder waar, want enkele dagen voor ons vertrek uit Chièvres kregen we een versnelde opleiding Para, om een valscherm leren te gebruiken. We waren tenslotte toch mannen van "den Air Force", en UDA's in wording.