School is weer begonnen na een weekje vakantie( veel te kort!) ik ben nog niet helemaal ontspannen van school, we krijgen weer werk en meer en meer. toch kon ik vandaag een lach toveren op mijn gezicht ,ik voelde me echt goed ook al kwam er veel werk... ik kon een goed babbelen met iedereen... School was op zich OK
Maar dan... thuis. Tegen de avond rond 19:00 uur... kreeg ik een smsje: ik weet ni of ik u ng kan zien of spreke zonder mezelf te kwetse dat kwam van Zeger, hij is ene goede oude vriend en heeft al heel veel problemen gehad. ik ben er één van. hij is verliefd geworden en heeft zich aan dat gevoel en gedacht vast geklampt. en nooit losgelaten , maar ik was toen al praktisch samen met mijn vriend. en ik hou van mijn vriend HEEL VEEL!! ik heb zeger afgeweze , maar vriendschappelijk , daarrond is er nog een heel gedoe rond geweest... hij raakte in een depressie en ik zat met het schuldgevoel , nu is zeger terug van 9 weken in een soor centrum te hebben gezeten , het blijkt dat hij mentaal een stoornis heeft... ofzoiets , ik heb er niet veel achter gevraagd... maar het was wel de oorzaak van zijn gedrag en denkwijze... hij is nog steeds verliefd en ik vermoed dat het eigelijk niet veel beter met hem gaat... hij wilt me niet meer zien , begrijpelijk... maar het komt hard aan , ik ben natuurlijk geschrokken toen ik het berichtje las en ik begon te huilen... maar nu zie ik het wel in dat hij gewoon het beste voor zich zelf wilt en wilt gelukkig zijn... ik hou hem tegen , maar ik weet dat ik nog weken met de pijn ga zitten , ik voel me verlaten , langs de ene kant begrijp ik het helemaal ,... maar dat geeft me geen beter gevoel... uiteindelijk , kan ik er toch niks tegen doen. het wendt vast..hopelijk , ik ben een beetje... verdwaald. ik heb zo lang gewacht op zijn terug keer en ik wilde mijn vriend terug mijn goede oude vriend... maar ik zal nog langer moeten wachten...Dat is hij wel waard ,na alles wat ik hem aan heb gedaan, ik denk dat ik me nog steeds schuldig voel... ik vind echt dat ik de oorzaak ben van zijn mizerie en de mijne...
Muziek is een uitlaatklep voor me, net als bij elke andere tiener... alleen is muziek bij mij heel uitgebreid... ik luiser naar van alles... Maar kom, laten we het niet over muziek, en zangers praten... Eigelijk ben ik wel een tikkeltje egoistisch... heel de tijd over mezelf praten en over mijn problemen... en zo wil ik echt niet zijn ! We zouden het over belangrijke zaken moeten hebben zoals : waterproblematiek in de wereld... binnen 10 jaar zal er een watertekort in europa harder bekend worden , zeggen ze... ( ze zeggen veel maar het kan echt kloppen) water is van crusiaal belang en toch sterven er veel mensen aan vergifitiging door het vervuild water dat ze moeten drinken en in koken...of gewoon aan de dorst! Dat zijn zaken die belangrijk zijn... mijn problemen...pffuf...die zijn niks in vergelijking met dat probleem en elk probleem heeft een oplossing dus het is niet onmogelijk! ik vraag mezelf toch af waarom ik nog geen reacties heb xD... geen boze lezers? of geirreteerde mensen? ik verschiet ervan !!
Maar ja... mijn blog gaat over vriendschap, dus het moet een beetje over mezelf gaan. Ik zal alles wel veralgemen...;)
Elke les...draait ze har rug naar mij en praat rustig met mensen schuin-naast haar... Ze kijkt me niet aan en praat niet met mij ( ik verveel me dus te pletter tijdens wiskunde) "Zij" is een meisje, natuurlijk. Een vriendin, (weer één) Ik maak makkelijk vrienden en bezie mensen snel als een vriend, maar ik stel (of zij mij) ze snel teleur... Haar naam laat ik om redenen weg , het is ook niet belangrijk. Maar het is vreselijk om altijd haar rug te zien. zelfs wanneer ik ze hielp keek ze me niet even aan en sprak met me. ze draaide zich direct terug... ik deed onverschillig , doe ik altijd. maar thuis... laat ik alles los. he is niet leuk en ik wil het kwijt , het is een klein ding dat elke dag op school minder leuk maakt...
"Vriendschap is mooi, maar ik begrijp niks van haar schoonheid!"
dat kwam van Zeger, hij is ene goede oude vriend en heeft al heel veel problemen gehad. ik ben er één van. hij is verliefd geworden en heeft zich aan dat gevoel en gedacht vast geklampt. en nooit losgelaten , maar ik was toen al praktisch samen met mijn vriend. en ik hou van mijn vriend HEEL VEEL!! ik heb zeger afgeweze , maar vriendschappelijk , daarrond is er nog een heel gedoe rond geweest... hij raakte in een depressie en ik zat met het schuldgevoel , nu is zeger terug van 9 weken in een soor centrum te hebben gezeten , het blijkt dat hij mentaal een stoornis heeft... ofzoiets , ik heb er niet veel achter gevraagd... maar het was wel de oorzaak van zijn gedrag en denkwijze... hij is nog steeds verliefd en ik vermoed dat het eigelijk niet veel beter met hem gaat... hij wilt me niet meer zien , begrijpelijk... maar het komt hard aan , ik ben natuurlijk geschrokken toen ik het berichtje las en ik begon te huilen... maar nu zie ik het wel in dat hij gewoon het beste voor zich zelf wilt en wilt gelukkig zijn... ik hou hem tegen , maar ik weet dat ik nog weken met de pijn ga zitten , ik voel me verlaten , langs de ene kant begrijp ik het helemaal ,... maar dat geeft me geen beter gevoel... uiteindelijk , kan ik er toch niks tegen doen. het wendt vast..hopelijk , ik ben een beetje... verdwaald. ik heb zo lang gewacht op zijn terug keer en ik wilde mijn vriend terug mijn goede oude vriend... maar ik zal nog langer moeten wachten...Dat is hij wel waard ,na alles wat ik hem aan heb gedaan, ik denk dat ik me nog steeds schuldig voel... ik vind echt dat ik de oorzaak ben van zijn mizerie en de mijne... 
