Hallo , ik ben een meisje(puber) van 15 jaar. Vrienden betekenen veel voor mij, maar ik heb enorm veel problemen ermee. Mijn aanleg voor deze blog is dat ik nu ,momenteel, ruzie heb met mijn eerste beste vriendin , ze heet celine, en ik had gehoord over blogs en het leek me wel interessant om de lessen die ik ervaar door te geven, of om zelf iets te leren. Ik begrijp nog niet zoveel van pubers en vriendschap. Later als ik ouder ben en een stap heb gezet in de wereld der volwassen zal ik enkele zaken misschien begrijpen. Toch is het niet onmogelijk om al de kennis op een puberale leeftijd te hebben over mensen en de wereld in het algemeen. Met deze blog wil ik opnieuw starten ; de huidige situatie een wending bezorgen. Mijn doel is een beetje ruw , en ik verwacht geen verandering aan mijn leven ,noch mijn omgeving, maar deze blog kan me wel bijstaan. Ik ben ook verzot op schrijven , dat is ook een zaak dat me naar deze blog bracht.
Net als elke puber kan ik behoorlijk dramatiseren, maar is dat juist niet het leuke aan puber zijn? Mensen kijken je vreemd ;bedenkelijk aan... Ze hebben vaak kommentaar en vooral dit geldt voor de volwassenen maar ze hebben hun redenen... Ik ben niet tegen volwassenen , ik begrijp ze gewoon nog niet.
Even de situatie tussen celine en mij uitleggen (heel kort) : Celine is een verlegen meisje, maar zeer onvoorspelbaar.Ze was mijn eerste echte vriendin. Ze heeft nog trekken van een kind (m.a.w. van een 10jarige: pubers zijn ook nog kinderen , maar dat horen we niet graag,... pubers zijn vreemd ,vind je niet..) Omdat ze haar momenten heeft dat ze echt kinderachtig kan zijn , flipte ik eens uit. Er zijn vrienden die me gelijk geven, maar celine trekt de meeste vrienden. Ze is zeer overemotieel en doordat huilt ze snel. Door een kleine onenigheid... zitten we in een complexe situatie, ik toch. Ik wil praten , maar ik zie de moeite niet in haar handelingen , noch in haar woorden. Waarom zou ik dan nog proberen? Het irriteerd me alleen maar meer doordat ze niet luisterd. Nu reageert ze op geen enkel sms'je, mail... ik hoor niks meer van haar. Is het nog wel waard? Wilt zij nog vrienden zijn? Is dit normaal? vast wel... maar waarom moet het zo ver komen ? Waarom zo'n drama...i.p.v gewoonweg te luisteren , het kan zo makkelijk opgelost worden... Ze verward me!!
