Er zijn in feite drie Sinterklaas-stadia te onderscheiden in een mensenleven: eerst denkt men dat Sinterklaas bestaat, dan denkt men dat Sinterklaas niet bestaat, en uiteindelijk denkt men dat ze zelf Sinterklaas zijn Dat zijn dan van die nonkels die proberen het feest op te luisteren voor hun neef of nichtje. Tegenwoordig willen ze dat allemaal eens proberen. Het is misschien nog een idee voor die lamzakken van Volkswagen Vorst: Sinterklaas spelen in plaats van staken, dan doen ze nog iets nuttigs. Simpel doen kunnen ze toch al Maar die nonkels willen er niets voor terug: kinderen daarentegen, die hopen dat ze door irritante liedjes te zingen veel cadeaus gaan krijgen. Vijf frank, dat kunnen ze krijgen. Wat moeten ze dan doen met al die geschenkjes? Ze lopen bijna een heel jaar te zagen: "mama, ik wil dit", "papa, ik wil dat" en als ze dan uiteindelijk iets krijgen, zijn ze het na twee dagen al beu. Het is dat het biologisch onmogelijk is, of men zou nog beginnen denken dat de gevonden baby Jasper van Essen ook een vroegtijdig Sinterklaas-cadeau was; "ik ben hem beu, kartonnen doos binnen en buiten gooien!" Dat die kinderen dan eens een nuttig geschenk vragen aan de Sint, desnoods één dat na twee dagen mág geloosd worden. Als ze ons, vrienden van de comedy, vragen wat we willen van Sinterklaas, dan zeggen we ronduit: "zijn boot, zodat die mongool eindelijk eens in Spanje blijft!"
Tot zover de visie van de 'Vrienden van de comedy' op Sinterklaas.
Straks of morgen een intermezzo door 'Copains de la comédie' (insider)...
P.S.: onze excuses voor de vertraging van dit laatste deel.
Zover gaan de Zwarte Pieten niet: die zijn niet geil, die zijn kindvriendelijk. En de kinderen zijn vriendelijk voor hen. Dat is te begrijpen: vijfjarige kindjes kennen het Vlaams Belang nog niet Gelukkig misschien. Anders zouden die Zwarte Pieten niet opgewacht worden door kinderen met vlaggetjes in de hand, maar door Hans Van Themsche-look-a-likes met een Marlin-geweer in hun handen En terwijl dat het schip aanmeert, staan ze te zingen: "dag Sinterklaasje, daag, daag, Zwarte Piet. Keer terug naar je land, land, voor ik schiet!" Maar dat is nog niet het geval. De liedjes zijn nog braaf en niet racistisch getint. Hoewel Bij nader inzien zit er toch maar een duister ondertoontje aan. Zo is er bijvoorbeeld: "hoor wie klopt daar kinderen?" De agressie bij immigranten-jongeren wordt al doorgetrokken naar Zwarte Piet ook! Een ander liedje is: "hoe huppelt zijn paardje het dek op en neer." Sorry hoor, kinderen zijn er steeds vroeger bij wat seks betreft, maar bij vijfjarigen... dat gaat er toch wel over. Stel u voor dat je met je kind tussen die massa ramptoeristen staat die Sinterklaas opwachten, en iemand zingt: "hoe huppelt zijn paardje, het dekt op en neer " En dan uw kindje: "papa, wat is dekken?" Dan sta je daar met je mond vol tanden, allemaal omdat de kindervriend bij uitstek te kreupel is om te voet te gaan in plaats van met zijn paard.
Nu Vitalski al geruime tijd blogt, kunnen wij (vrienden van de comedy) natuurlijk niet achterblijven. Op regelmatige basis zullen we de actualiteit onder onze onverantwoord scherpe loep nemen. Het relaas ervan zal te bekijken zijn op onze, al zeggen we het zelf, uitmuntende blog...
Het is weer zover? De eindejaarsperiode, of "de feestdagen" zoals de mensen zeggen. Voor ons, vrienden van de comedy, is het ook een feestdag. De geboorte van onze blog, het vrijlaten van onze creativiteit, is een feit. Maar wij zijn niet van plan om dat te vieren mee een ouwe grijsaard met een baard zo lang als zijn kleed, of met een buldergroet zo irritant als het Vlaams van Minister van Justitie Laurette Onkelinx. Sinterklaas en Santa Claus zijn toch maar twee bejaarden die zo content zijn dat ze één keer per jaar hun rusthuis mogen verlaten dat iedereen ervan moet meegenieten. Nu ja, meegenieten Het genot is zo groot als de feestvreugde tijdens het douchen in Auschwitz-Birkenau
Na stand-up comedy, nu sit-down comedy. Geinspireerd, weergaloos maar vooral onverantwoord scherp bekijken we de gebeurtenissen van deze tijd. Een lach, een traan (van ontroering), allerhande emoties zullen door ons met de nodige finesse bespeeld worden. Humor, recht uit het hart, DAAR STAAN WE VOOR!
