Ik ben Guido, en gebruik soms ook wel de schuilnaam his lordship.
Ik ben een en woon in Vishovgrad (Bulgaria) en mijn beroep is op rust gestelde.
Ik ben geboren op 07/04/1943 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: leven in de natuur.
God schept de dag. Guido vliegt er door. Maar het moet plezant blijven
Balkanstorie
als het maar plezant is
10-01-2006
Raar verkeersvolk
Dagelijks vallen er hier, zoals trouwens elders, verkeersdoden. En men staat daar verbaasd van. Vooral voetgangers zijn vaak de grootste slachtoffers. Om dit te verhelpen gaat men de auto nog meer reglementeren. Alweer die auto. Ondertussen blijven de voetgangers gebruik maken van...... de straat. Voetpaden zijn ongebruikt en dienen meestal om uw auto kwijt geraken. Ook hier is meer blauw op straat een slogan, geen feit. En waar zit de polies? Meestal in de cafe, drinken turkse koffie en roken een sigaret. Ook is dit land in het verkeer rechts georienteerd, parkeren gebeurt bij voorkeur aan de linkerkant en dus tegen de rijrichting. En waar is de polies? Juist. Verkeersborden die staan er om de straten te versieren. Ze worden niet gezien of gerespekteerd. En waar zit de polies? Een witte lijn op de straat die dient ervoor om te worden overgestoken. De geliefkoosde plaats om een gesprek te voeren is midden op de straat en in de auto. Ook hier zijn de voeten zwaar en de snelheid hoog. En dan gebeuren er ongevallen. Natuurlijk en dan is de polies er. Men vindt ze ook langs de straatkant, maar dan zijn ze gesignaliseerd door knipperende lichten van tegenliggers. Meestal een paar meter achter een snelheidsverminderingsverkeersbord. Europa komt nader. In Sofia plukken de wegsleepautos de links geparkeerde autos van de straat. En dat kost of is aanleiding tot omkoop. Toch is het leven hier nog leuk
Neen, dit is niet normaal, voor ons toch niet. Januari is geen koude maand. Men waant zich echter in de voorzomer, maar nu is het koud. Normaal zouden de sneeuwklokjes beginnen te bloeien. Nu is het wit, grijswit, koud wit. De kou drijft ons naar binnen. Snijdt ons door de luchtpijp en doet de oren bevriezen. En zo plots, normaal worden we daar langzaan gewoon aan. Nu vielen we van de ijskast in de diepvriezer. Het is stil in de geburen : alleman blijft binnen. En de vlammen van de houtblokken trekken ons naderbij. Een berenmuts van konijnenvellen vervangt de wollen muts die te koud is gebleken. De lek aan de neus wordt, ondanks de lichaamswarmte, ijs. Vandaag zijn er geen naamdagen, toch geen fameuze. Buiten twijfelt de termometer tussen de -9 en de -12. In de skioorden schuiven vrolijk de sportieven naar beneden. Helaas zijn zo bijna ongekend. Alleen Bansko haalde Vlaanderen vakantieland. Maar er zijn ook andere oorden waar je nog op een goedkope manier uw senten kwijt kan. Voor zo lang het nog duren kan. Allen daarheen.
Och, ik ben nog maar nieuw in deze wereld. Maar ik begin nu ook mijn wereld te kennen. Aan diegenen die ik dit jaar nog niet gelezen, gezien, gehoord of geschreven heb : Het allerbeste voor 2006. Zo, nu behoor ik ook tot diegenen die hun wereld kennen. Ik voel me er alleen nog maar wat onwennig ik. Ik zou al willen lopen maar ben nog amper aan het kruipen. Maar ik ga groot worden. Groot worden om mijn wereld te verbazen en om deze blog wat aangenamer om te bekijken maken. Voorlopig ben ik op verlof. Mijn wereld ligt er bij als een skioord. Goed voor mij hebben we dit voor ons alleen. Wit en nog eens wit. Zoals het zijn moet in een seizoen dat winter noemt. In Paraguay lopen ze nu rond in Bermuda en Bikini. Dit om te laten zien dat ik ook wat van aardrijkskunde afweet. Trouwens biologie is een van mijn grote vakken. Ik hou van honden. Vooral is dat van Canadese Wolven. Ik zie ze doodgraag. Maar het is stil in mijn wereld. Geen gebleir van schapen en geiten. De varkens zijn allen gekild en houden zich ook stil. Dat is mijn wereld in het nieuwe jaar.
Vandaag geen kindergezang over "Drei keuningen, drei keuningen, gef mij nen nieve hoed....". Er is zullen geen dekens en en ster door de straten trekken achter de politiek correcte "keuning". Er ligt sneeuw. Tiens, gisteren niet en vandaag trekken we op naar de 15 cm. In de Balkan is het vandaag Jordanov-den : de dag van de Jordaan en al wie Jordan heet, die is in feest. Vandaag trekt de "pope" ,warm ingeduffeld in zijn liturgiese gewaden , naar het water. Rivier, plas of meer, speelt geen rol. Bibberend van de kou gevolgd door zwembroek dragende jonge mensen. Na wat zang werpt hij een kruis in het nat en duiken alle deelnemers in het water om het boven te halen. Hij die het boven haalt wordt het komende jaar gezegend met een goede gezondheid. Wat mij betreft blijf ik liever wat sukkelen, maar achter de kachel. Nu weet ik hoe men aan kippengriep geraakt. Ik denk dat aan wal niet de beste stuurlui gaan staan, wel de warme rakia die die koukleumen weer op lichaamstemperatuur gaat brengen. Nou ja : traditie
Van harte welkom in Balkania. Ik zou u moeten feliciteren dat u dit gevonden heeft. Dat is een en ten tweede feliciter ik mezelf dat ik al zo ver gekomen ben. Ik sta er werkelijk paf van. Nooit gedacht dat er enig grijze materie in dat kopje van mij stak. Dat kopje zal wel eens te voorschijn komen. Maar ook al is dit begin gemakkelijk, de tweede stap is al wat moeilijker. Maar het komt wel. De hond zijn staart is er ook gekomen
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
