Hey blogje, Vandaag wordt een mega-saaie kakdag. Straks familiefeest ... Héél fijn hoor zo'n familiefeest. Nee eigenlijk haat ik het, familiefeesten... en deze zeker... een etentje waar iedereen zit met lief enzo. Ik heb dan al eigenlijk niet echt een lief en dan moet ik daar op zitten te kijken.
Ja hij is nogaltijd niet echt lief verklaard voor mij. Nog steeds niet gezien, & ik ben dan zo lief om volgende week toch naar zijn verjaardag te gaan :/ Bédankt Villiana dat je dat doet je bent een schatje, als jij naar demijne komt kom ik naar de jouwe. Oké lief, maar wat als ik niet kan? Ga je me dan weer laten vallen? Dat heb ik hem maar niet verteld :/ dan zou hij weer kort doen, oh wacht, doet hij zo ook al!. En echt iedereen vindt dat, ik niet alleen dus. Ik val in herhaling hé?
Achja het enige waar ik blij om kan zijn is het feit dat ik naar I love Techno ga. Dat feit is zo overweldigend dat het al mijn slechte gevoelens overstijgd. Dus dan zal ik daar maar even van genieten zeker?
30 oktober is het de klasreunie van mijn lagereschool klasje. Al die mensen weer zien die me soms zo gekloot hebben, het zal fijn worden. Ik zeg niet dat ik er geen zin in heb maar er zijn fijnere dingen in het leven niet? Ik bedoel maar, ik heb er wel zin in om die paar terug te zien waar ik op het schoolfeest altijd plezier mee heb. Maar sommige zou ik liever hebben dat ze thuis bleven. Grof hé.
Het is dan ook de dag na mijn verjaardag en dan ben ik nog in b-day stemming. Achja, ik zal het er wel fijn vinden zeker?
Zit ik echt al aan blog elf? Ja het is inderdaad laat deze keer, maar ik was het een beetje vergeten, mijn blog... Dus ehm hier komt hij dan.
Ik had al eerder vermeld dat ik naar I love Techno ging. Nu is het dus zeker, ik weet zeker dat ik mijn tickets krijg en ik weet dan ook spijtig genoeg mijn verjaardagscadeau. Maar het kan me echt niets schelen want dat is het mooiste cadeau dat iemand me kan geven. Liefde kan je niet geven. Geluk ook niet. Geld wel maar das niet mooi. Dus dan vind ik dit een schappelijke vervanging ;)
Ik noem mezelf een dubstepper door vlees en bloed. Een techno'er door vlees en bloed. En dat is ook zo, het spijtige is dat niemand snapt wat ik vind aan die muziek. Ik kan het je proberen uitleggen maar of je het zal snappen is iets anders. Mijn uitleg zit zo: In techno liedjes en dubstep en drum and bass en al die andere dingen (die totaal verschillend zijn ookal vindt de buitenwereld dit niet!). Zit meestal niet zo'n kleffe tekst als : I love you forever and you don't love me and I miss you!. Het is meestal gewoon : beep beep wub wub love love love love wub wub wub. En dat spreekt me aan, diepgaande teksten heb ik soms ook nodig, maar zo zonder die teksten en alleen geluid kan ik beter nadenken. En ook van al die hoogtepunten krijg ik zo'n grote adrenalineshock je kan het je niet voorstellen.
Het is weer een late blog, via mijn gsm.
Want anders moest ik doe verdomde pc nog opzetten, en na het even wegzijn van dat spul had ik er geen zin meer in.
Achja.
Vanaf de moment dat ik in mijn bed lig komt het gevoel van sipheid in me op. Het gevoel dat ik moet janken, en dat komt door het feit dat ik alleen maar denk voor ik ga slapen.
Ik beweeg niet meer ik kijk gewoon rustig tv, maar dan heb je natuurlijk meer tijd om na te denken.
Zoals wanneer je in je bed ligt dus...
Vandaag was ik eigenlijk wel blij.
Ik wil al van toen ik veertien was naar i love techno en de dag is aangebroken dat ik mag gaan!
Ik krijg de tickets voor mijn verjaardag en mijn lieftallige broer zal mijn compangie worden.
Ik heb nu al spanningen terwijl i love techno pas op twaalf november is (of dertien, not sure though.)
Dat zal de moment zijn dat ik alle spanning verlies. En gewoon alles van me afzet, ik ga genieten dan.
Ik hoop dat ze bandjes uitdelen, dan heb ik bewijs. Anders heb je ook geen herinneringen.
Maar day lijkt me sterk, het is namelijk een indoor event.
Let's hope for the best!
Vandaag heb ik eens een keer niet met hem geskyped, en nu zei hij dat hij me miste.
Wanneer ik vroeg hoezo kreeg ik geen antwoord meer, dus ik veronderstel dat hij het niet meende.
Ik heb wel gezegd dat ik hem ook miste, maar dat doe ik altijd, elke seconde van de dag.
Hey blogje.
Gisteren was het goed vandaag is het slecht.
Zoals altijd met ups en downs.
Ik heb precies een manische depressie, maar nee hoor ik ben gewoon een (ab)normale puber.
Volgens mijn moeder dan.
Goed liedje op qmusic, denk ik. Ik luister momenteel naar de radio op men gsm. I don't dance cause the moves don't want my body!
Achja ik zal maar wat verder piekeren.
Hii blogje, zoals ik al zei ik blog teveel, maarja ... ik vind het niet erg. Ik heb besloten me niets meer aan te trekken van wat anderen zeggen dus. Ookal gaat dat moeilijker dan verwacht. Ik en commentaar gaan echt niet samen ik kan er echt niet tegen.
Ik ben vandaag eens niet cynisch :). Ik ga eens positief zijn over mijn dag. Ik heb gelachen, maar mijn gsm was afgepakt door mijn leerkracht Frans. De enige leerkracht die me iet of wat af kon ... moest dan weer me betrappen?
Ik heb een blogobsessie gecreeerd, in die paar dagen.
Maar aan alle mensen die hun hart eens regelmatig willen luchten raad ik dit aan.
Het helpt eigenlijk echt wel zo is alles van jezelf afschrijven.
Ik lig hier nu , te sms'en met mijn ex, terwijl ik mijn huidig lief mis.
Mijn ex boeit niet echt, het is eerder de huidige die ik wil knuffelen en vastpakken en kussen, en met dat lied op q (got to love ya) moet ik weer aan hem denken.
Nog meer eigenlijk want ik ben al de hele tijd aan hem aan het denken.
Ik blog denk ik teveel, ik zit al aan nummer zeven terwijl ik nog maar van vorige week vrijdag aan het bloggen ben.
Maar ik doe het alleen maar omdat het gemakkelijker is om dingen van me af te schrijven.
Zo hoef ik niet te zagen tegen mijn vriendinnen die het klaarblijkelijk een beetje beu zijn, ookal vertel ik minder tegen hun dan tegen mijn blog.
De vorige blog was snel snel geschreven, want ik had niet echt inspiratie omdat ik me -echt waar- aan het amuseren was op skype.
Ja ik heb plezier soms,hoe raar het ook mag lijken.
Maar hij zat mee in het gesprek dus dat is sowieso al een pluspunt.
Ik had vandaag een kleine drang om weer zo'n site te bezoeken maar ik heb dat toch maar niet gedaan, nadat mijn lieftallige moeder zei dat je echt manipuleerbaar moet zijn voor zo'n sites.
En dat wil ik niet zijn dus ik probeer me er van af te zetten, hoewel die tips soms echt handig waren.
Om mijn vriendinnen te laten zien dat die sites me niks boeien (ze weten duidelijk van niks) had ik vandaag veel koekjes mee naar school genomen.
Het lijkt een rare streek maar ik wil niet dat ze denken dat ik me laat doen door mensen met een beter figuur dan mij.
Want zo ben ik nu eenmaal. Ik doe me sterker voor dan dat ik ben, zo ook op fysiek vlak.
Achja wie ben ik eigenlijk om zo'n dingen te zeggen over mezelf.
Ik ga proberen te slapen, als het niet lukt zal er wel een nr acht volgen.
Soms ben ik echt blij dat ik muziek heb. Zoals nu, zonder zou ik me echt vervelen. Moest ik kunnen kiezen (en ik weet vele mensen kunnen dit niet) tussen doof zijn en blind zijn. Zou ik toch liever blind zijn dan, een wereld zonder muziek en geluid moet echt hell zijn. Maarja, niet alles in het leven is even mooi zeker?
Ik denk misschien soms wel heel cynistisch, maar op bepaalde momenten kan je dat ook niet anders. Alles positief bekijken is in mijn ogen onmogelijk. Optimisten op en top irriteren me daarom ook soms. "Hoe kan je zo naïef zijn?" denk ik dan, want ja te veel optimisme leid naar naïviteit. Of hoe je leiden ook schrijft. ik ben niet goed in spelling :/
Heey, blogdingetje/Dagboek. Een internetdagboek hebben is op sommige momenten echt wel interessant eigenlijk. Dan weet je zeker dat niemand dierbaar het leest. Tenzij ze zo geïnteresseerd zijn in mij dat ze blogs gaan opzoeken van mij. Maar ze kennen mijn schuilnaam niet dus dat zal hen nooit lukken, tenzij ik het ze laat lezen. Maar dat zal ook niet gebeuren.
Maar dannog wou ik mijn dag vertellen, hij was weer saai want school is nu eenmaal saai. Het verveeld mensen en toch blijven ze er mee verder gaan. Dingen die je dag kunnen verpesten : 1) een slechte toets Frans terugkrijgen 2) een leerkracht hebben die je niet hoeft in zijn les 3) De schoolbel.
Vandaag waren ze zo fijn om het brandalarm te testen. Er zijn geen brandtrappen bij ons op school en ik zat op het vierde verdiep, dus moest het een echte brand zijn geweest had niemand van mijn -ohzofijne- klas het overleeft. Het alarm was letterlijk OORVERDOVEND. Als we dan niet van de rook of het vuur zouden sterven, stierven onze oren wel van dat geluid. Daarom ben ik nu ook half-doof. Gelukkig kan ik nog naar mijn muziek luisteren.
Ik heb me vandaag trouwens ook nog iets bedacht, hij zei tegen me dat hij geen vel over been wou. Maar mijn schouders zijn wél te dik volgens hem (oké zo grof zei hij het niet ...) Dus misschien moet ik dan wél afvallen? En stoppen met chocolade... als mijn moeder nog eens naar de winkel gaat tenminste. En dat ging ze niet doen tot al het snoep op was. Dus moet ik nog wachten tot mijn broer in het weekend thuiskomt van zijn kot... en dat duurt nog zo lang. Dus eigenlijk zal ik het zelf moeten doen, maar dat kan ik niet meer over mijn hart halen. Ik moet en ZAL dunner worden, desnoods eet ik gewoon niet meer.
