Ben terug aan het werk, héél druk, veel stress. Ieder jaar hebben we wel wat achterstand na de verlofmaanden maar dit jaar zijn we met een achterstand begonnen aan het verlof. Het ziet er stilaan hopeloos uit. Als ik de baas was .... Ik heb natuurlijk gemakkelijk spreken vanuit mijn luie zetel, maar ik zou het zeker anders doen. Ik heb nog wat verlofdagen over maar met verbouwingen in zicht zullen die nog wel van pas komen. Ondertussen brei ik lustig verder aan mijn trui. Het rugpand ging nog vrij vlot, het voorpand iets minder. Da's normaal: het dessin is ingewikkelder. Ik moet ook op dezelfde lengte uitkomen als het rugpand, dus weeral tellen. Eigenlijk maak ik van het breien een bijna wiskundige bezigheid, een aparte wetenschap waaruit ik veel voldoening haal. Ik kan ook een nieuwe mode proberen te lanceren, een trui die vooraan wat langer is dan achteraan. 't Zou toch maar een gek zicht zijn, en omgekeerd, het rugpand langer dan het voorpand dat moet eruit zien alsof de wol op was (slecht gerekend dus). Dona Maria heeft de smaak van het eieren leggen terug te pakken. Tot nu toe hebben we vier eitjes op 2 weken tijd, mini eitjes want ze komen uit een mini-kippepoep, de logica zelf. We eten ze gekookt in een slaatje of als het wat kouder weer is maak ik er vogelnestjes van.
