Gisteren, in mijn stukje over het voorbije weekend, heb ik mij even laten gaan als toeschouwer, als kritisch beschouwer van het Gentse volleybal. Als ik vandaag dit stukje nog eens lees wil ik mij vooral verontschuldigen bij de mensen van het bestuur. Ik weet hoeveel de mensen er voor gedaan hebben en nog dagelijks voor doen. Enkelen zelfs van bij de oprichting van Sagevo. Zij verdienen dit niet. Zeker niet als kritiek op hun werk. En dat wil ik zeker hierbij rechtzetten. Het is dan ook niet bedoeld als kritiek op die mensen die het goed menen met de club, eerder een schets van een reële situatie binnen een heel grote club als VDK. Dat is ook zo bij PNV en noem maar op. Zelfs bij alle clubs met veel jeugd, zeker ook in het voetbal. Ik ben er meer dan wie ook van overtuigd dat het een voorrecht is als speelster te mogen en kunnen spelen bij VDK met een voorbeeldige begeleiding en doorstromingsmogelijkheden. Maar ik voel ook het verschil aan met de kleinere ploegen en vooral die van buiten een grote stad. Ik heb een schets proberen te geven hoe de goegemeente die nu en dan eens komt kijken (of zelfs gewoon als supporter van de tegenpartij bij het bezoek aan sporthal Bourgoyen) het aanvoelt. Een ambitieuze sportliefhebber evenwel kijkt naar de mogelijkheden die VDK biedt als club. De onze mag ik wel zeggen, want ik vindt mij nog altijd een VDK-er. En die mogelijkheden zijn groot. Ook bij mij als sterk geïnteresseerd sportliefhebber groeit er een soort dualiteit in het aanvoelen van bepaalde situaties. Omdat ik ook zoveel situaties beleef en in verschillende hoedanigheden. Wat ik er wel aan overhoud is zeker het respect en grote waardering voor alle mensen die er bij betrokken zijn - bestuursleden die er dagelijks mee bezig zijn, trainers, speelsters, ouders ook wiens aandeel niet mag onderschat worden en ook die vele vrijwilligers. Volleybal pakt zoveel beslag in van hun leven. Misschien wel van daar ... En ik ga mij in't vervolg proberen te beperken in het zuiver sportieve want bloggen is net zo gevaarlijk of nog meer dan een e-mail. 't Is zo zwart wit.
Na een weekje uitzieken en leegmaken van het hoofd, kon ik het toch niet laten de auto te nemen en richting Bourgoyen te rijden. Het VDK-beestje weetje je wel. Ik heb al altijd een zwak gehad voor de VDK-jeugd, zeg maar interesse gehad voor meer dan de A-ploeg alleen. De club is gekend voor haar brede basiswerking, voor hetgeen er achter dat de laatste jaren flink opgepoetste blazoen van de vaandeldragers uit ereklasse nog aanwezig is bij VDK. Misschien moet dit wel eens meer gebeuren, niet alleen door de familieleden van de speelsters. Er is nog altijd iets als interesse en waardering, vooral in de sport. Voor de speelsters en hun entourage, zeker die laatste, is een titel bij de jeugd even sterk als een titel of beker bij de fanion. Uiteraard voor sponsor en management is en blijft de fanion het uithangbord van de club. Voor mensen binnen de club? Ik weet het nog zo niet, voor mij heeft dat spanningsveld nooit weg geweest. En niet alleen bij VDK of het volleybal. In elke sportvereniging. Voorbeeldje: het halen van een playoff ticket van de fanion kan niet genoeg uitvergroot aan bod komen. Een jeugdploeg die doorstoot naar de halve finale van de vlaamse beker krijgt amper een vermelding, en dan nog geen al te grote. IK merk dat ook ik daar wel te kort schiet. Zou het niet wenselijk zijn bijvoorbeeld de preminiemen, miniemen enz die de halve finale of finale haalden van de Vlaamse Beker, eens extra voor te stellen ter gelegenheid van een wedstrijd van de fanion? Al was het maar om te tonen hoe hun prestatie gewaardeerd wordt of om de entourage van die speelsters naar de Bourgoyen te krijgen en de club was groter te maken, wat hechter, wat fierder. Er gebeurt heus wel genoeg voor het volley bij VDK. Alleen wordt, hetgeen er gebeurt na de vaandeldrager, iets te weinig onder de goegemeente gebracht, uiterlijk gewaardeerd. Zo was ik gisteren zaterdag wel onder de indruk van hetgeen de B-ploeg presteerde tegen Kemzeke-Stekene, toch ook een topper uit het Oost-Vlaams volleyballandschap. En tegen de A-ploeg hé. Schitterend zonder veel franjes maar recht toe recht aan naar een droge drie nul en naar wat later op de avond zou blijken de gedeelde vijfde stek met Avo Melsele. Waar hebben wij die enkele jaren terug nog tegen gekomen? Om maar te zeggen dat we goed bezig zijn. En dat zijn toch hoofdzakelijk die jongeren die ooit het Belgisch kampoenschap wonnen en ook dit jaar kans maken op diezelfde hoofdprijs? Zijn zij immers niet de winnaars van Troffee De Doncker 2009? Ik heb jaren in het Provinciaal comité gezeten en kan u verzekeren dat zo'n prijzen bij heel wat clubs zelfs de halve gemeente op stelten brengt. Van daaruit bekeken kan je jezelf wel eens vragen stellen. De preminiemen van pakweg Sint-Laureins worden bij een evntuele titel ontvangen bij de burgemeester en genieten daarbij van een klein feestje bij hun club. Wellicht gebeurt dit ook wel bij VDK maar vergaat zo iets in een grootstad totaal in het niets. Misschien wel het nadeel van niet juist naast de grootstad te zitten, zeg maar De Pinte, Lochristi of Lovendegem. Anderzijds daat hebben ze geen universiteit, geen hogeschool, dus geen aantrekkingspool voor de talentrijke jongeren. En wat dan gezegd op het terrein daarnaast waar titelkandidaat Nidak op bezoek was. Akkoord 0-3 verlies maar mits iets meer grinta en overtuiging, met iets meer spirit, de cijfers net andersom hadden kunnen zijn. Ook daar was talentvolle jeugd aan het werk. En belangstelling? Ik meen dat er meer volk was meegekomen uit Sint-Niklaas. Meer geel-blauw dan wit-blauw. Die jongeren verdienen nochtans evenveel aandacht en waardering dan hun oudere ploeggenoten. Dit beeld was nog schrijnender op het derde terrein waar voorzitter, bestuur en trainer van de A-ploeg van de bezoeker Gevok B hun B-team kwamen aanmoedigen. Even een bedenking van mijnentwege. Wat niet wegneemt dat de B-ploeg, waarmee ik begonnen was, de Gentse eer hoog hield. De A-ploeg verloor immers de aangekondigde oorlog tegen Kieldrecht. Maar er is nog kans dit recht te zetten via de play-offs, de prijzen worden slechts op het einde uitgedeeld. Zo ook voor de B-ploeg dus ... een welgemeende proficiat ... en doe zo voort. Er valt nog heel wat eer te rapen, erkenning en punten. En wat ik ook zag zaterdag, er stond nog een en ander aan de kant ook.
De blauwwitte entourage van VDK Gent kon dit weekend opnieuw juichen. Er was de nieuwe competitiwinst van de dames ereklassers tegen De Hann, en was de kwalificatie voor de halve finale van de Vlaamse van de B-ploeg tegen Herenthout, er was eveneens de plaatsiubg van de meisjes junioren voor de halve finale van de Vlaamse jeugdbeker en er was een schitterende prestatie van de meisjes scholieren de met opgeheven hoofd de bekerarena mochten verlaten in Zandhoven. De A-ploeg van coach Stijn is klaar voor het betere werk, zoveel is zeker. De ploeg heeft duidelijk aan maturiteit gewonnen de voorbije weken. Cijfers als deze van vorige week tegen Zanhoven en het voorbij weekend tegen De Haan, waren vroeger niet zo evident. Setstanden als 25/10 en 25/9 waren zeldzaamheden. Ook nu weer, tegen De Haan, liet VDK zich in de afsluitende derde set betrappen op een zevental persoonlijke foutjes zodat De Haan de vifjtien op de bordjes kregen. Maar dan was het ook over.Nee, met het oog op de moeilijke verplaatsing naar het Wase grensdorp Kieldrecht, lieten ze zien dat ze er klaar voor zijn nog maar eens voluit te gaan. Het wordt ongetwijfeld opnieuw een topper op het scherpst van de snee. Een Oost-Vlaamse clash om duimen en vingers van af te likken. En wat dan gezegd van de B-ploeg? Eerste deelname aan de Vlaamse Beker en meteen een halve finale plaats. Een ietwat stroef begin tegen een enthousiast Herenthout die naar de Rozebroeken was afgezakt om de twee punten voorgift niet zomaar prijs te geven en als springplank te gebruiken naar een ruimere marge. Iets wat hen ook nog scheen te lukken. Maar de meisjes hadden nog iets goed te maken na het verlies in de competitie tegen Dadizele waar z een totale offday kenden. En dat deden ze. Nadat Femke vanop de opslaglijn een 21/19 op de bordjes bracht waren onze VDK-aatjes klara voor een spetterend slot en eerste deelwinst. Daarna domineerden ze het verdere verloop van de partij en staken ze terecht een ticket op zak voor de halve finalestrijd. Niet tegen Deerlijk, zoals tiekem verwacht, maar tegen een eerder onbekend Jemz Beerse. Een nieuw euitdaging voor de jonge garde van Maarten. En heeft Gent jeugd? In de specifieke jeugdreeksen is het hard werken, maar in de bekercompetities komt de ware jeugd wel boven. Zo zetten de junioren zonder moeite Zoersel op zij en stootten ook zij door naar de halve finalestrijd van de Vlaamse Beker. Ook de schokieren waren er heel dicht bij. Zij moesten de onverwachte overwining uit de heenwedstrijd nog bevestigen op Antwerpse bodem tegen Zandhoven. Het pleit werd beslecht in een golden set. Op zich reeds een schitterende prastatie, maar in die beslissende set was het Gentse bobijntje blijkbaar af. Toch mogen ook de scholieren met opgeheven hoofd de bekerarena verlaten.
