Gisteren, in mijn stukje over het voorbije weekend, heb ik mij even laten gaan als toeschouwer, als kritisch beschouwer van het Gentse volleybal. Als ik vandaag dit stukje nog eens lees wil ik mij vooral verontschuldigen bij de mensen van het bestuur. Ik weet hoeveel de mensen er voor gedaan hebben en nog dagelijks voor doen. Enkelen zelfs van bij de oprichting van Sagevo. Zij verdienen dit niet. Zeker niet als kritiek op hun werk. En dat wil ik zeker hierbij rechtzetten. Het is dan ook niet bedoeld als kritiek op die mensen die het goed menen met de club, eerder een schets van een reële situatie binnen een heel grote club als VDK. Dat is ook zo bij PNV en noem maar op. Zelfs bij alle clubs met veel jeugd, zeker ook in het voetbal. Ik ben er meer dan wie ook van overtuigd dat het een voorrecht is als speelster te mogen en kunnen spelen bij VDK met een voorbeeldige begeleiding en doorstromingsmogelijkheden. Maar ik voel ook het verschil aan met de kleinere ploegen en vooral die van buiten een grote stad. Ik heb een schets proberen te geven hoe de goegemeente die nu en dan eens komt kijken (of zelfs gewoon als supporter van de tegenpartij bij het bezoek aan sporthal Bourgoyen) het aanvoelt. Een ambitieuze sportliefhebber evenwel kijkt naar de mogelijkheden die VDK biedt als club. De onze mag ik wel zeggen, want ik vindt mij nog altijd een VDK-er. En die mogelijkheden zijn groot. Ook bij mij als sterk geïnteresseerd sportliefhebber groeit er een soort dualiteit in het aanvoelen van bepaalde situaties. Omdat ik ook zoveel situaties beleef en in verschillende hoedanigheden. Wat ik er wel aan overhoud is zeker het respect en grote waardering voor alle mensen die er bij betrokken zijn - bestuursleden die er dagelijks mee bezig zijn, trainers, speelsters, ouders ook wiens aandeel niet mag onderschat worden en ook die vele vrijwilligers. Volleybal pakt zoveel beslag in van hun leven. Misschien wel van daar ... En ik ga mij in't vervolg proberen te beperken in het zuiver sportieve want bloggen is net zo gevaarlijk of nog meer dan een e-mail. 't Is zo zwart wit.
Na een weekje uitzieken en leegmaken van het hoofd, kon ik het toch niet laten de auto te nemen en richting Bourgoyen te rijden. Het VDK-beestje weetje je wel. Ik heb al altijd een zwak gehad voor de VDK-jeugd, zeg maar interesse gehad voor meer dan de A-ploeg alleen. De club is gekend voor haar brede basiswerking, voor hetgeen er achter dat de laatste jaren flink opgepoetste blazoen van de vaandeldragers uit ereklasse nog aanwezig is bij VDK. Misschien moet dit wel eens meer gebeuren, niet alleen door de familieleden van de speelsters. Er is nog altijd iets als interesse en waardering, vooral in de sport. Voor de speelsters en hun entourage, zeker die laatste, is een titel bij de jeugd even sterk als een titel of beker bij de fanion. Uiteraard voor sponsor en management is en blijft de fanion het uithangbord van de club. Voor mensen binnen de club? Ik weet het nog zo niet, voor mij heeft dat spanningsveld nooit weg geweest. En niet alleen bij VDK of het volleybal. In elke sportvereniging. Voorbeeldje: het halen van een playoff ticket van de fanion kan niet genoeg uitvergroot aan bod komen. Een jeugdploeg die doorstoot naar de halve finale van de vlaamse beker krijgt amper een vermelding, en dan nog geen al te grote. IK merk dat ook ik daar wel te kort schiet. Zou het niet wenselijk zijn bijvoorbeeld de preminiemen, miniemen enz die de halve finale of finale haalden van de Vlaamse Beker, eens extra voor te stellen ter gelegenheid van een wedstrijd van de fanion? Al was het maar om te tonen hoe hun prestatie gewaardeerd wordt of om de entourage van die speelsters naar de Bourgoyen te krijgen en de club was groter te maken, wat hechter, wat fierder. Er gebeurt heus wel genoeg voor het volley bij VDK. Alleen wordt, hetgeen er gebeurt na de vaandeldrager, iets te weinig onder de goegemeente gebracht, uiterlijk gewaardeerd. Zo was ik gisteren zaterdag wel onder de indruk van hetgeen de B-ploeg presteerde tegen Kemzeke-Stekene, toch ook een topper uit het Oost-Vlaams volleyballandschap. En tegen de A-ploeg hé. Schitterend zonder veel franjes maar recht toe recht aan naar een droge drie nul en naar wat later op de avond zou blijken de gedeelde vijfde stek met Avo Melsele. Waar hebben wij die enkele jaren terug nog tegen gekomen? Om maar te zeggen dat we goed bezig zijn. En dat zijn toch hoofdzakelijk die jongeren die ooit het Belgisch kampoenschap wonnen en ook dit jaar kans maken op diezelfde hoofdprijs? Zijn zij immers niet de winnaars van Troffee De Doncker 2009? Ik heb jaren in het Provinciaal comité gezeten en kan u verzekeren dat zo'n prijzen bij heel wat clubs zelfs de halve gemeente op stelten brengt. Van daaruit bekeken kan je jezelf wel eens vragen stellen. De preminiemen van pakweg Sint-Laureins worden bij een evntuele titel ontvangen bij de burgemeester en genieten daarbij van een klein feestje bij hun club. Wellicht gebeurt dit ook wel bij VDK maar vergaat zo iets in een grootstad totaal in het niets. Misschien wel het nadeel van niet juist naast de grootstad te zitten, zeg maar De Pinte, Lochristi of Lovendegem. Anderzijds daat hebben ze geen universiteit, geen hogeschool, dus geen aantrekkingspool voor de talentrijke jongeren. En wat dan gezegd op het terrein daarnaast waar titelkandidaat Nidak op bezoek was. Akkoord 0-3 verlies maar mits iets meer grinta en overtuiging, met iets meer spirit, de cijfers net andersom hadden kunnen zijn. Ook daar was talentvolle jeugd aan het werk. En belangstelling? Ik meen dat er meer volk was meegekomen uit Sint-Niklaas. Meer geel-blauw dan wit-blauw. Die jongeren verdienen nochtans evenveel aandacht en waardering dan hun oudere ploeggenoten. Dit beeld was nog schrijnender op het derde terrein waar voorzitter, bestuur en trainer van de A-ploeg van de bezoeker Gevok B hun B-team kwamen aanmoedigen. Even een bedenking van mijnentwege. Wat niet wegneemt dat de B-ploeg, waarmee ik begonnen was, de Gentse eer hoog hield. De A-ploeg verloor immers de aangekondigde oorlog tegen Kieldrecht. Maar er is nog kans dit recht te zetten via de play-offs, de prijzen worden slechts op het einde uitgedeeld. Zo ook voor de B-ploeg dus ... een welgemeende proficiat ... en doe zo voort. Er valt nog heel wat eer te rapen, erkenning en punten. En wat ik ook zag zaterdag, er stond nog een en ander aan de kant ook.
De blauwwitte entourage van VDK Gent kon dit weekend opnieuw juichen. Er was de nieuwe competitiwinst van de dames ereklassers tegen De Hann, en was de kwalificatie voor de halve finale van de Vlaamse van de B-ploeg tegen Herenthout, er was eveneens de plaatsiubg van de meisjes junioren voor de halve finale van de Vlaamse jeugdbeker en er was een schitterende prestatie van de meisjes scholieren de met opgeheven hoofd de bekerarena mochten verlaten in Zandhoven. De A-ploeg van coach Stijn is klaar voor het betere werk, zoveel is zeker. De ploeg heeft duidelijk aan maturiteit gewonnen de voorbije weken. Cijfers als deze van vorige week tegen Zanhoven en het voorbij weekend tegen De Haan, waren vroeger niet zo evident. Setstanden als 25/10 en 25/9 waren zeldzaamheden. Ook nu weer, tegen De Haan, liet VDK zich in de afsluitende derde set betrappen op een zevental persoonlijke foutjes zodat De Haan de vifjtien op de bordjes kregen. Maar dan was het ook over.Nee, met het oog op de moeilijke verplaatsing naar het Wase grensdorp Kieldrecht, lieten ze zien dat ze er klaar voor zijn nog maar eens voluit te gaan. Het wordt ongetwijfeld opnieuw een topper op het scherpst van de snee. Een Oost-Vlaamse clash om duimen en vingers van af te likken. En wat dan gezegd van de B-ploeg? Eerste deelname aan de Vlaamse Beker en meteen een halve finale plaats. Een ietwat stroef begin tegen een enthousiast Herenthout die naar de Rozebroeken was afgezakt om de twee punten voorgift niet zomaar prijs te geven en als springplank te gebruiken naar een ruimere marge. Iets wat hen ook nog scheen te lukken. Maar de meisjes hadden nog iets goed te maken na het verlies in de competitie tegen Dadizele waar z een totale offday kenden. En dat deden ze. Nadat Femke vanop de opslaglijn een 21/19 op de bordjes bracht waren onze VDK-aatjes klara voor een spetterend slot en eerste deelwinst. Daarna domineerden ze het verdere verloop van de partij en staken ze terecht een ticket op zak voor de halve finalestrijd. Niet tegen Deerlijk, zoals tiekem verwacht, maar tegen een eerder onbekend Jemz Beerse. Een nieuw euitdaging voor de jonge garde van Maarten. En heeft Gent jeugd? In de specifieke jeugdreeksen is het hard werken, maar in de bekercompetities komt de ware jeugd wel boven. Zo zetten de junioren zonder moeite Zoersel op zij en stootten ook zij door naar de halve finalestrijd van de Vlaamse Beker. Ook de schokieren waren er heel dicht bij. Zij moesten de onverwachte overwining uit de heenwedstrijd nog bevestigen op Antwerpse bodem tegen Zandhoven. Het pleit werd beslecht in een golden set. Op zich reeds een schitterende prastatie, maar in die beslissende set was het Gentse bobijntje blijkbaar af. Toch mogen ook de scholieren met opgeheven hoofd de bekerarena verlaten.
Net voor ik mij opmaak op een nieuw VDK-weekendje volleybal kijk ik nog graag eens terug aan het afscheid van het Europese toneel 2010 door Stijn en zijn vrouwen. De parking van sporthal Bourgoyen in de Mariakerkse Driepikkelstraat was nog maar eens te klein net als twee weken terug voor de halve finale van de Belgische Beker tegen Charleroi. En de vele toeschouwers zullen zich de verplaatsing niet beklaagd hebben. Volleybal een feest! kreeg nog maar eens gestalte in het Gentse. Dat het Italiaanse Yamamay Busto Arsizio een maatje groter is dan VDK was duidelijk. Dat ze werken in een nog professionelere omkadering was geweten. Dat ze over meer lengte, kracht en ervaring beschikten ook. Dat Gent het hen zo moeilijk mogelijk ging maken en op setwinst mikte ook. Dat had ondermeer Lise De Valkeneer in haar voorbeschouwing nog meegegeven. Dat ze daarvoor nog eens alles uit de kast gingen moeten halen eveneens. De Italiaanse ploeg demonstreerde haar meesterschap in het begin van elke set, maar kon niet verhinderen dat onze dames bij vlagen sterk terug kwamen en op het einde van de tweede set, onder impuls van Lise, zelfs de bordjes in evenwicht brachten. Nadat de bezoekers in de derde set hun verdere kwalificatie veilig stelden waren wij zelfs flink op weg naar een onverhoopte tie-break maar daar staken eigen missetjes en vooral de 191 centiemeter lange Barabara Campanari een stokje voor. Het zou voor de toeschouwers nochtans een verdiend extraatje geweest zijn en de sterke prestatie van onze meisjes nog iets sterker in de verf gezet hebben. Enkele open doekjes tijdens de wedstrijd en de staande ovatie erna toonden aan dat er genoten werd op de banken van de Bourgoyen. Het Gentse volleybal leeft meer dan ooit. Gent komt alsmaar duidelijker op de volleybalkaart. En dat is meer dan een proficiat waard, niet alleen voor de trainer en speelsters, maar zeker ook voor de begeleiders en het bestuur. Ook het peloton trouwe sponsors mogen wij niet vergeten maar ik ben er van oveteruigd dat ook zij genoten hebben van de Europese campagne.
Een spannende Gentse derby in Eerste provinciale tegen Gevok ? De clash tussen VDK Gent B en Oudenaarde in eerste divisie ? En de interessante ontmoeting in Zoersel waar onze fanion zou testen hoezeer de Italië-reis in de kleren was blijven hangen? Niks daarvan. Ingegeven door de weersverwachtingen beslistte de bond, net als de basket overigens, om alles af te gelasten. Enkel waar groot geld mee gemoeid is, de liga, bleef overeind in de gure winterse omstandigheden. Goed voor de volleyballiefhebbers die hier en daar nog nieuwjaarsverplichtingen hadden. Anderzijds bleven er toch een pak op de volleybalhonger zitten. Misschien goed voor VDK . Woensdagavond is er terug een Europese affiche in sporthal Bourgoyen en nu VDK de wind in de zeilen lijkt te hebben wat publieke belangstelling betreft mogen de tribunes in de Driepikkelstraat nog wel eens vollopen denk ik. Wij moeten in elk geval niet wachten naar volgend weekend vooraleer nog eens mooi volleybal te zien. Met Busto Arsizio komt er Italiaanse top bezoek. En dat setje uit de heenmatch? Dat maakt het alleen maar spannender.
Hoeveel parten zal het winterweer ons de komende dagen spelen? Komen na het voetbal ook de zaalsporten in het gedrang? Hopelijk niet want er staan in de Bourgoyen opnieuw enkele aantrekkelijke wedstrijden op de affiche. Wat denk je van de derby in eerste divisie tussen VDK en Oudenaarde? Of de Gentse clash in eerste provinciale tussen VDK C en Gevok A ? Er hangt dus opnieuw electriciteit in de lucht boven Mariakerke. Met de schitterende resultaten van onze jeugdploegen in de Vlaamse beker nog vers in het geheugen zie ik reeds uit naar de eerste opdrachten van 2010 van ons B en C team. Voor beide pleog is het overigens niet onbelangrijk om het jaqar positief in te zetten, met het oog op de latere afrekening. Punten pakken is geen overbodige luxe, eerder een noodzaak. Trouwens ook voor onze Italië-gangers wacht opnieuw een boeiende opdracht zaterdagavond. Zoersel is geen hapklare brok, zeker niet in eigen midden. VDK trekt opnieuw de volle aandacht van de Gentse volleyballiefhebber. Hopelijk toch.
Drie dagen na de uitschuiver in de Belgische Beker, verrassen de discipelen van coach Stijn Morand, vriend en tegenstander door in een inmense arena onder het oog van tweeduizend enthousiaste Tifosi een topploeg als Busto Arzizio meteen een set afhandig te maken. Ook de thuiscoach schrok even en trakteerde zijn speelsters meteen op een donderpreek. Wakker geschud toonden deze daarna wel tot wat ze in staat zijn. Maar VDK werd echter nooit weggespeeld en vochten nog de kracht om bijvoorbeeld in de derde heneming na een 12-3 nog terug te vechten en enkele mooie punten te maken. Met die stand verokichten ze Busto om ook volgende week in Bourgoyen vol door te gaan en dat kan enkel de Gentse volleyballiefhebber plezieren. De hoop op een opnieuw goed gevulde Bourgoyen is niet denkbeeldig en verdiend zondermeer een proficiat. Het Gentse volleybal staat nu ook in Italië op de kaart. Naar het verdere verloop van de competitie toe, toch wel opnieuw een opsteker. Zaterdag wankelden we even, maar de uppercut van Charleroi, betekent zeker geen KO.
Ik kon mijn ogen bijna niet geloven vorige zaterdag. Sporthal Bourgoyen bijna helemaal volgelopen. Het volleybal en vooral VDK Gent Dames leven. De inzet was dan ook niet niks. Een finaleticket voor de Beker van België eind februari, een van de doelstellingen bij het begin van de competitie. Ook voor de bezoeker, Dauphines Charleroi, is dat een van de hoofdbetrachtingen. Beker en titel blokletterden de franstalige kranten begin oktober. En met de heenwedstrijd, 2-3 verlies in eigen Salle Ballens, in gedachte, pikten ze nog snel twee extra oefenwedstrijden mee tegen het Nederlandse Pollux vooraleer ze met hun ervaren en internationaal getinte kern naar de Bourgoyen afzakten. En dat was reeds duidelijk van bij de eerste opslag. VDK zou top moeten zijn om dit Charleroi te kloppen. Ze hadden weliswaar nog een denkbeeldige reddingsboei, een eventuele golden set, om zich aan vast te klampen maar of daar veel in te zoeken was wa zeer de vraag. Gelukkig kon de VDK-aatjes zich na het eerste setverlies meteen goed herpakken. Maar, met de indrukwekkende bedrijvigheid van een machtig begeleidingsteam in de rug, toonden Sacha Koulberg en zijn ploeg duidelijk aan dat elk minder moment zou afgestraft worden. De talrijke keren dat libero Savchenko bijkomende opdrachten meekreeg van aan de zijlijn onderstreepte nog maar eens de duidelijke wil om te slgen in hun opdracht. Maar de ploegen bleven in mekaars vaarwater tot aan de tie-break. Zou en golden set te vermijden zijn? Het antwoord kwam er vrij snel en was overduidelijk. Buiten een sterke remonte waarin Lore Gillis vanop de opslaglijn VDK terugbracht van 3/12 naar 8/12 werd de vijfde set volledig gedomineerd door de bezoekers. In die golden set kromden onze meisjes nog wel even de rug, maar een foutje hier en een foutje daar, werd door Joke Renenboogh en haar maats meteen afgestraft. Vooral het blok verloor de strijd tegen Hanne Dehaes. Ook het Gentse midden rendeerde niet meer en de bekerdroom viel alsmaar verder in het water. Jammer. Dubbel jammer nu er opnieuw zoveel volk was in de Driepikkelstraat. Eind februari zijn we er niet bij in Antwerpen. We missen de eerste grote afspraak. Korte commentaar van een ontgoochelde coach. 'We haalden vandaag duidelijk niet ons beste niveau. Wij hebben ons echter niets te verwijten wat voorbereiding betreft. Recente testen wezen nog uit dat iedereen fit was en in vorm. We verloren het ticket immers niet hier vandaag maar in de heenwedstrijd. Trekken wij daar door na twee schitterende sets, dan wordt het hier zoveel moeilijker voor Charerloi om nog iets recht te zetten. Het is zeker geen excuus, maar wij zijn een heel jonge ploeg, en tegen de ervaring en de maturiteit van Charleroi, kunnen de mindere zaken wel eens blootgelegd worden. Geen nood echter - er komen nog uitdagingen - zo snel mogelijk de neuzen opnieuw indezelfde richting en de kopjes vrij maken en keihard verder werken.
Terwijl de meisjes scholieren in eigen Bourgoyen het hoog aangeschreven Zandhoven, met toch twee ereklassers in de basis, moesten partij geven moesten de junioren, eveneens in het kader van de 1/4 finales van de Vlaamse beker, op verplaating naar het verre Zoersel. Tegen een ritmisch en vocaal sterk aangemoedigd Zandhoven openden de scholieren vrij sterk. Met zware opslagdruk zette captain Nathalie meteen de toon, en toen even later Lisa het voorbeeld volgde en Marijoke haar midden Raïsa en Jolien vondt zag het er opeens goed uit voor de VDK-aatjes. Zeker als Jolien een paar keer het Antwerpse geweld afblokte. 25-16 eerste deelwinst. En men ging verder op het elan in de herneming. Ook Ellen deed haar duit in het zakje en via 12/6 en 22/16 kwam de 2-0 op de bordjes. Dan volgde een ongemeen spannende derde set waarin de thuismeisjes bij 24/23 een eerste matchbal versierden. Hij werd echter niet verzilverd en Zandhoven bedankte cash. Een domper voor de moegestreden VDK-aatjes. Toen ze in de derde set echter in een ruk naar 6-1 uitliepen dacht iedereen dat er een verrassing van formaat in de maak was. Maar het kostte krachten en Zandhoven is een vechtersploegske dat nog harder dan voordien door de ongelooflijke supporters vooruitgestuwd werd. Het gevolg raad zich raden. Vechten en vechten om in het spoor te blijven en in het slot moegestreden afhaken 20/25 en een beslissende loterij, die tie-break werd gedoopt, moesten toestaan. Maar ook het krachtenarsenaal van de Antwerpse bezoekers was serieus aangesproken en blauw-wit begon schitterend. Bij 6/2 dook de bezoekende coach reeds in een time-out en wisselde een ereklasse speelster. Ze kwamen wel nog terug naar 8/6 en in een tweede remonte van 14/9 to 14/11 maar de zesde matchbal was de goeie voor Maarten en zijn bende. Proficiat Commentaar: Heel tevreden als ik weet wat er aan de andere kant stond. Dikke proficiat. Ev wat het ginder achter gebeurd? Dat zien wij wel. De meisjes hebben zichzlf en de karige supporters een mooi nieuwjaarsgeschenk gegeven. Toen 's avonds de junioren de boofschap meebrachten dat ook zij bij Zoersel wonnen na een tie-break kunnen wij alleen maar concluderen dat VDK Gent Jeugd 2010 schitterend heeft ingezet. Proficiat meiden !
2010 is er eentje om er meteen in te vliegen. Wij schrijven amper 2 januari en vanavond om 20u30 begint de Gentse vaandeldrager meteen aan een van haar belangrijkste opdrachten van het jaar. De terugwedstrijd in het kader van de halve finale Beker van België tegen Joke Renneboogh en haar maats.
Dauphines Charleroi of VDK Gent ?
Wie haalt het felbegeerde finaleticket binnen?
Maar eerder op de dag, om 14 uur, krijgen de scholieren de eer, als eerste aan het net te komen. De selectie van de VDK-scholieren krijgen in de ¼ finales van de Beker van Vlaanderen het bezoek van hun Antwerpse leeftijdgenoten van VBC Zandhoven.
Je mag in elk geval zo snel mogelijk een verslagje van beide confrontaties verwachten met eventueel commentaar van de trainer-coach, ploegverantwoordelijke of speelster.
