Vandaag om 5.15u opgestaan, ons ontbijt pakket opgehaald en vertrokken naar de luchthaven. Daar aangekomen eerst de auto afgeleverd. Gelukkig was alles in orde. Marc en Michel waren er mee naar de plaatselijke carwash geweest. Lees: een man aan het tankstation die de auto wel wou wassen voor een tip. Dat lieten we ons geen twee maal zeggen want na ons modder avontuur hadden we een rode auto ipv een grijze. In Zuid-Afrika hebben ze blijkbaar speciale producten om de auto te wassen: onze "camion" blonk nogal. Die man blij met de tip en wij blij met de propere auto. Tanken is hier ook een leuke bedoening. Zodra je aangereden komt aan een tankstation staan daar minstens één stuk of vijf gasten te gesticuleren om toch maar aan hun pomp te komen tanken. Je staat nog niet stil of de ramen worden al gekuist uiteraard weer voor een kleine tip. Maar ze zijn zeer vriendelijk en hebben nog plezier in hun werk.
In de luchthaven in Durban is alles perfect verlopen. Vlucht op tijd vertrokken en geland in Port Elizabeth om 9.10u. Bagage opgehaald en daarna de auto (weeral zo'n camion). En hup on route naar Tsitsikamma. Om onze verblijfplaats te bereiken moesten we over een zeer hobbelige zandweg. We dachten dat we verkeerd aan het rijden waren maar opeens zagen we toch een bord staan met Misty Mountain Reserve. Amai waar hebben ze ons nu gestoken in de middle of nowhere. We hebben de rest van de dag maar onze route uitgezet voor morgen want we hadden geen zin om die hobbelige weg nog eens af te leggen. Deze avond op het menu: carpaccio van springbok en struisvogel filet. Morgen een stuk van de tuinroute.
Na het ontbijt vertrokken richting Umdloti aan de Wild Coast. Bij aankomst was het direct duidelijk waarom ze dit de Wild Coast noemen. Er hing een stevige wind en heel hoge golven. Een strandwandeling om eens goed uit te waaien was het enige wat er in zat. Onze B&B was nochtans prachtig gelegen net aan het strand. Het was wel degelijk a room with a view. Dan maar een alternatief gezocht. We besloten om een bezoekje te brengen aan Crocodile Creek zo'n 30 minuten rijden van Umdloti. We kwamen net op tijd toe om aan te sluiten bij de tour van 14.30u. De rit er naar toe was langs een klein township (zondag was het blijkbaar was dag want overal hing er was buiten en sommigen waren aan het wassen aan de waterpomp in een kuip zoals onze grootouders waarschijnlijk ook nog gedaan hebben). Daarna volgde nog een hobbelige zandweg tot aan de ingang van Crocodile Creek. We werden direct vriendelijk ontvang door Sean. Een echte krokodillen man te vergelijken met Crocodile Dundee. Sean kon heel gepassioneerd vertellen over krokodillen. Na de introductie volgde dan de rondleiding. We hadden geluk want om 14.30u was het voedertijd. De krokodillen kregen een lekkere bush chicken om te verorberen. Wat een hoop tanden hebben die kerels zeg. We hebben ook kennis gemaakt met een gevaarlijke krokodil die een 12-jarige jongen gedood heeft en ook Sean in zijn been gebeten heeft een aantal jaren geleden maar dat deert hem niet want nog steeds kruipt hij bij de krokodillen en gaat er zelfs op liggen. We mochten ook allemaal een kleine krokodil vasthouden. Amai ik was geschrokken hoe zacht dat was. We zijn ook nog langs de alligators geweest waarvan er eentje Patricia een douche gegeven heeft. Na de krokodillen waren de slangen aan de beurt. Michel heeft er eentje als sjaal rond zijn nek gehad. Na deze leerrijke (en een ervaring rijker) namiddag terug naar de accommodatie, dineren en dan vroeg naar bed want we moesten om 5u op om onze vlucht naar Port Elizabeth te halen.
Vandaag de dag rustig gestart. Na het ontbijt zijn we naar Monks Cowl gereden. We hebben een mooie wandeling gemaakt naar de Sterkspruit falls. Mooi, mooi, mooi. Op de terugweg nog gestopt in een liquor shop om een fles wijn te kopen en wat knabbels. Terug in de accommodatie hebben we ons aperitief genuttigd, lekker ontspannen in de jacuzzi en van ons diner (lekkere boerekos) genoten.
Vandaag weer een reisdag maar wel de laatste lange rit. Het gaat richting Drakensberge. Gelukkig veel autostrade maar ook daar valt altijd wel wat te zien en te beleven. Genieten van de gewone dingen is ook al fijn. We logeren weer op een pracht locatie. Nu verblijven we op een farm. Onze accomodaties zijn heel verscheiden van luxueus tot basic maar dat maakt het juist fijn en verrassend. Aangezien het vandaag zeer zonnig en warm was, hebben we in de namiddag heerlijk gerelaxed aan het zwembad. Dat was weer eens wat anders. Morgen gaan we wandelen, eventjes de benen strekken en wat caloriekes verbruiken.
Na ons avontuur van de dag voordien en na een goede nachtrust waren we klaar om de dag te beginnen. Het was prachtig en helder weer. Dat was een meevaller want in het Hluhluwe park kan je genieten van mooie uitzichten. Dan maar op pad met de auto door het park. Al snel kwamen we een neushoorn tegen langs de kant van de weg. We stopten om hem goed te kunnen bewonderen en hij kwam steeds maar dichter en dichter. We stonden echt oog in oog en zeiden als hij nu nog een stap doet moeten we direct met vliegende vaart vetrekken maar hij bedacht zich, begon een put te maken en ging op zijn gemakje een serieuze drol leggen. Wat een mooie natuur hier zeg en zo verscheiden. Tijdens onze rit zijn we ook nog moeten stoppen voor zebra's die in het midden van de weg stonden en geen zin hadden om ons te laten passeren. Hier is dier koning he en heeft op elk moment voorrang. Onderweg nog gestopt om te picknicken. Zalig zo midden in de natuur. Wel opletten voor de apen want die lusten ook wel wat, onze picknick buren kunnen er van meespreken. Als een bliksemschicht komen ze eraan om iets te jatten. Op het laatste van de dag ook nog heel kort bij een olifant gestaan. Dit is toch ook wel een fascinerend beest. Wat was het weer een zalige dag. We zijn weer goed op tijd gaan slapen want de volgende dag zouden we om 7u gaan ontbijten om tijdig te vertrekken richting Drakensbergen.
Na enkele dagen zonder Wifi het vervolg van ons reisverslag. Vanuit St.Lucia ging het naar Hluhluwe. We hadden een rustige dag voor de boeg met slechts twee uur rijden. Dat was een meevaller. Alleen het weer gooide wat roet in het eten. Het was 's nachts hevig beginnen regen en de weersvoorspelling voor de dag zag er ook niet zo fraai uit alhoewel de regen al overgegaan was in motregen. Maar we gingen het niet aan ons hart laten komen en er het beste van maken. Eerst nog even langs de Spar gepasseerd om wat proviand in te slaan want we gingen twee dagen in een kamp logeren waar we geen eten konden kopen. Op een gegeven moment stuurde de gps ons naar een alternatieve route. Eerst twijfelden we nog maar we gingen dit toch maar proberen want we hadden voldoende tijd. Het eerste gedeelte was nog een fatsoenlijke asfaltweg maar dan begon het. We kwamen terecht op een gladde rode modderweg. Toch nog maar even verder gereden want we dachten dat dit maar tijdelijk was. Niets was minder waar. Het werd alleen maar meer modder. Gelukkig hield onze 4x4 goed stand en de chauffeur van dienst (Michel) heeft ons er weer veilig door geloodst. Onderweg kwamen we veel kinderen tegen die te voet naar huis gingen (de school was blijkbaar uit) soms zelfs lopend op blote voeten en dat in de modder. Jaja mensen de beelden die we soms op tv zien van Afrika het bestaat nog echt. Heel confronterend. Wat verderop was een local met zijn auto vastgereden in de modder en rijden in de modder met een wagen zonder ruitenwissers daar weten de Afrikanen ook raad mee dan rijden ze gewoon met de deur open en hun hoofd buiten. Hoe hun gezicht er dan uit ziet is een andere vraag. We bleven maar verder ploeteren in de modder en we kregen het gevoel dat we in een lus aan het rijden waren. Onze gps was ook geen echte hulp meer want het ontvangstsignaal viel constant weg. Wat nu? We mochten niet veel tijd meer verliezen want we moesten zorgen dat we tijdig aan de gate van het park waren anders konden we niet meer binnen. Ik zag in de verte een busje aangereden komen en we besloten om de chauffeur te laten stoppen om te vragen hoe ver we nog moesten rijden. Deze vriendelijke en behulpzame man is voor ons gaan rijden om ons naar onze bestemming te brengen. Fantastisch! We hebben hier weer van een echt stukje Afrika geproefd. 's Avonds hebben we in het park nog genoten van een lekker diner en van een optreden van de keukenploeg (Afrikaanse zang en dans).
Gisterenmorgen hebben we wat langer kunnen slapen en dat heeft deugd gedaan. De komende dagen blijven we meestal twee dagen ter plekke. We moeten nog 1 grote rit maken en dan zijn we door de lange ritten heen.
Na het zeer uitgebreid ontbijt (met lekkere pannenkoeken) reden we naar het Isimangaliso Wetland park tot aan Cape Vidal. Een prachtig strand aan de Indische oceaan. Terwijl ik aan een viewpoint aan het genieten was van de mooie natuur hoorde ik achter mij iemand zeggen: the whales are very active today. Walvissen? Dan maar snel de verrekijker boven gehaald en inderdaad aan de horizon zag ik een kudde walvissen (lees honderden). Wat een mooi schouwspel. Snel de anderen geïnformeerd (zij waren al op het strand) want dit was toch wel bijzonder. We hadden niet verwacht om hier al walvissen te zien. Hermanus blijkt daarvoor the place to be te zijn (staat ook nog op ons programma). Zoals altijd op reis vliegt de tijd en hier in Zuid-Afrika is dat zeker niet anders. We moesten iets na de middag terugkeren om tijdig aan de boot te zijn voor de nijlpaarden trip. Aan het St. Lucia meer aangekomen zagen we al twee nijlpaarden en twee krokodillen maar deze hadden zich nog goed verstopt. Om klokslag 16u arriveerde de boot en mochten we plaats nemen. Er was ons op voorhand verzekerd dat we nijlpaarden zouden en zien. En of! Op het St. Lucia meer leven mer dan duizend nijlpaarden en krokodillen. Het meer is 80km lang en 23 meter breed en heel ondiep (1m). Weeral heel indrukwekkend deze beesten zeker als ze hun bek opentrekken en beginnen te brullen. Hier in St. Lucia zijn de mensen gewend aan deze beesten. 's Avonds komen de nijlpaarden uit het meer naar het dorp om te grazen in de bermen. Het is hier dus oppassen als het donker is. Als je gaat wandelen altijd een zaklamp meenemen en met de auto traag rijden want je wil echt niet in aanraking komen met die agressieve mannen. In de accommodatie waar we verblijven ligt nijlpaarden poep in de tuin dus ook daar passeren ze regelmatig. We zouden er graag eentje spotten maar dan moeten we tot midden in de nacht opblijven en dat is wat laat want we moeten hier elke dag vroeg (voor onze normen) uit de veren. Na een twee uur durende boottocht stonden we terug aan wal. Wat een dag weeral. Vandaag gaan we naar Hluhluwe waar we twee dagen verblijven.
Gisterenmorgen tijdig aan onze rit van Swaziland naar St. Lucia begonnen want het was weer een reis dag. In de Noordkaap moeten we lange afstanden overbruggen maar hoe zuidelijker we gaan hoe kleiner de afstanden worden. Het is nu dus redelijk wat in de auto zitten maar we genieten van de mooie natuur en van de gewone dingen. Wat ons opviel is dat Swaziland enorm veel te bieden heeft qua natuur alleen jammer dat de koning een beetje te veel geld heeft en de gewone mensen veel te weinig. We passeerden verschillende bananenplantages, suikerrietvelden en ananasplantages. Na 150km naderden we de grens. We hadden ons voorbereid op een lange wachtrij en vervullen van een aantal formaliteiten maar deze keer veel het reuze mee. We waren er alleen en slechts twee stempels moeten halen, niets betalen. We gaan er op voor uit.
Een van onze vier had wel iets merkwaardigs opgemerkt. Overal in de kantoren en toiletten stonden dozen op de vensterbanken. Nieuwsgierig als we zijn, moesten we weten wat daar in zat. De twee vrouwen dus snel een kijkje nemen. We bekeken mekaar en konden niet geloven wat we zagen. Volle dozen met condooms en glijmiddel. Maar echt overal en op alle plekken worden hier gratis condooms aangeboden. Niet te verwonderen als je weet dat in Swaziland 47% van de bevolking aids heeft en de levensverwachting slechts 50 jaar is. Dan weer verder door Zuid-Afrika naar onze bestemming St. Lucia. Bij valavond nog een strandwandeling gemaakt en dan bij Ocean Basket een lekkere visschotel voor vier gaan eten vergezeld van een mojito to share voor de twee vrouwen. Bleek uiteindelijk een grote karaf te zijn. We hebben er van genoten en nadien ook goed kunnen lachen. Weeral een geslaagde en gezellige avond.
Gisteren een korte trip van Hazyview naar Hoedspruit waar we overnacht hebben in een tent in het midden van de bush tussen de wilde dieren.
Tijdens de trip van Hazyview naar Hoedspruit hebben we kennis gemaakt met echte Afrikaanse taferelen. Een rouwstoet: de lijkkist in een pick-up en daarachter verschillende pick-ups volgestouwd met Afrikanen. Dansende Afrikanen terwijl ze op de bus aan het wachten waren. Dan een minder fraai tafereel maar voor de Afrikanen misschien een dagelijks fenomeen: een koe aangereden op straat. Auto pertotale in de gracht en koe pertotale naast de weg. Je moet hier echt wel opletten voor de koeien. Deze staan te grazen in de berm en steken onverwachts de straat over. Bij de gate van het natuurreservaat werden we weer vriendelijk ontvangen. En dan begon onze trip van 10km over een zandweg. Het eerste gedeelte ca va nog maar dan, dat was andere koek. Gelukkig hadden we daar een 4x4. Toegekomen aan onze verblijfplaats kregen we een drankje aangeboden en snel een kleine lunch genomen en dan was het tijd voor onze namiddag safari. Eerst werden we met een busje naar het prive park gebracht en in het park moesten we overstappen in een open wagen. De ranger van dienst gaf ons eerst wat uitleg ivm de veiligheid en dan konden we aan onze drie uur durende tocht beginnen. Al snel zagen we impala's, zebra's, giraffen, gnoes en wrattenzwijnen. Daarna was het wat wachten maar het geduld werd beloond. We zagen nog olifanten, een vijftal neushoorns en een kudde buffels. Hiervoor moesten we wel een heel eind off-road rijden maar onze ranger heeft dat met uiterste vakkundigheid gedaan. Toen begon het al donker te worden en moesten we terug naar de gate. Maar we hadden toch al 3 van de big five gespot. Dan terug naar onze tent voor het diner en snel naar bed want we moesten er om halfvijf weer uit voor onze ochtend safari.
Vandaag vroeg uit de veren. Om 5u zaten we al met twee andere koppels (die ook bij ons in de bush verbleven) in het busje voor onze ochtend safari. Toen we in het prive park aankwamen, waren we direct wakker want zo vroeg in de morgen is het nog bitter koud. Dat hebben we ook gevoeld tijdens onze rit. Gelukkig zijn we onderweg gestopt om een warme kop koffie te drinken.
Vandaag hadden we snel heel wat dieren gespot. Olifanten, giraffen, neushoorns, buffels en nog een hele hoop andere dieren. Op een gegeven moment zag Michel hyena's zitten en toen begon onze euro al te vallen. Direct daarna zag ik een leeuw staan. Hup onze ranger er off-road weer naar toe (hij heeft wel enkele takken meegenomen). Groot was onze verbazing. Plots stonden we oog in oog met een groep van 14 leeuwen. Enkele van deze gasten hadden hun buikje al rond gegeten en andere waren nog aan het smullen van een lekker maal (giraf). Onze ranger was echt gek man die reed tot vlak voor de leeuwen en toch hadden we geen onveilig gevoel ook al zaten we in een open wagen. We hebben de leeuwen een tijdje kunnen observeren en ik moet zeggen je zou er een hele dag kunnen blijven naar kijken. Uiteraard moesten we na een tijdje onze tocht verder zetten. Tegen 10u waren we terug op onze verblijfplaats waar we nog van een laat ontbijt genoten hebben. Na het ontbijt zijn we dan aan onze rit naar Swaziland begonnen. We hadden nog een vijftal uur rijden voor de boeg. Op sommige plaatsen liep dit niet van een leien dakje omwille van de dichte mist. Maar mijn ventje heeft ons veilig door de mist geloodst. Het was al bijna 17u toen we aan de grens van Swaziland toekwamen. Daar hebben we nog een hele reeks formaliteiten moeten vervullen vooraleer we door konden. Paspoort laten stempelen, briefje afhalen, opnieuw paspoort laten afstempelen dan nog eens aan een ander loket gaan betalen. Jaja hier is nog werkzekerheid😊
Na een twintigtal minuten zijn we dan aangekomen in ons hotel van waar we morgen doorrijden naar St. Lucia.
Na zeer goed geslapen te hebben in onze rondavel (met rustgevend concert van de brulkikkers) zijn we begonnen aan de Panoramaroute.
De eerste stop was bij de Pinnacle. Onze tweede stop Wonder View. De volgende stops Gods Window, Bourke Luck potholes en de Three Rondavels. De uitzichten werden steeds mooier.
Al deze stops liggen in een prachtige canyon: de Blyde River Canyon. Overal kwamen we locale marktjes tegen (Scherpenheuvel in Zuid-Afrika).
Gisteren was het een dag genieten van de mooie natuur.
We hebben ook al enkele dieren gespot. Langs de kant van de weg een groep bavianen en in de verte enkele antilopen.
' s Avonds hebben we geproefd van de Zuid-Afrikaanse keuken: springbok en kudu.
Vandaag rijden we verder noodwaarts en in de namiddag gaan we op safari en daarna overnachten in onze tent in het wildpark. Benieuwd welke dieren we gaan spotten en welke geluiden we gaan horen deze nacht. Ik weet niet of er veel van slapen in huis gaat komen.
De liefhebbers van foto's moet ik teleurstellen. Wegens zwak wifi signaal duurt het uren om een foto te posten.
Met een beetje vertraging (wegens zwak WiFi bereik) het verslag van gisteren.
Gisteren was een reisdag. We vertrokken goed op tijd van Pretoria naar Hazyview. We moesten iets minder dan 400km overbruggen. De eerste helft van de rit hebben we afgelegd via de autoweg. Deze was in perfecte staat en net zoals in België worden er overal werken uitgevoerd. Wel op een iets andere manier. Een drietal mensen werken en de rest van de ploeg kijkt. De song van Louis Neefs: als ik ooit eens vijf minuten tijd heb, is hier wel heel toepasselijk.
In Belfast hebben we de autoweg verlaten om wat locale impressies op te doen. We stopten bij de plaatselijke Spar want vooral de vrouwen waren benieuwd naar wat daar te koop was. Nu we moeten zeggen dat hier ook alle bekende merken aanwezig zijn en wederom alles netjes en proper. Dan maar verder richting Dullstroom. Op deze weg kwamen we al snel in aanraking met die slagate (is geen typfout) in de weg. Dan verder naar Lydenburg en via de Long Tomm Pass richting Sabie. Op deze pass heb je overal mooie uitzichten en af en toe kom je ook een abnormalie tegen.
In Sabie hebben we nog een lekkere melkskommel gedronken en dan verder naar onze accommodatie voor de twee komende dagen. 's Avonds lekker gegeten: struisvogel, krokodil, bobotie en een pioniers gerecht (steak met kippenlevertjes, spiegelei en een pikante saus)
Deze morgen de auto opgehaald in de luchthaven. Onze eerste indruk: een echte camion. (Toyota Fortuner).
En dan begon het. Hoe geraken we hier de parking uit. De richtingaanwijzers bleken plots de ruitenwissers te zijn en vice versa.
Rechts afslaan als je aan de linkerkant van de weg aan het rijden bent, is ook niet evident maar de driver van dienst: Marc heeft ons veilig op onze bestemmingen gebracht. Waarvoor dank.
Onze eerste uitstap: het Voortrekker Monument. Het monument is een eerbetoon aan de pioniers op de vlucht voor de Engelse bezetters. Een prachtig stukje geschiedenis. Echt de moeite waard om te bezoeken. Van daaruit ging het verder naar de Union Buildings. Op deze plaats werd Nelson Mandela in 1994 tot president uitgeroepen. Voor het gebouw is een prachtige en zeer goed onderhouden tuin met een standbeeld van Nelson Mandela. Wat ons echter wel opvalt, is dat het hier overal kraaknet is en de gebouwen en tuinen zeer goed onderhouden zijn. Hoe noordelijker we gaan zal dit waarschijnlijk wel veranderen.
Als laatste hebben we nog een bezoek gebracht aan Church Square. De auto parkeren was hier niet vanzelfsprekend. Dan maar even verder gereden en ons langs de kant gezet waar al direct een zeer vriendelijke parkwachter aanbood om op onze auto te passen. Hij heeft dat voortreffelijk gedaan en ons zelfs nog geholpen om uit de parkeerplaats te rijden. Uiteraard tegen een kleine vergoeding 😀
Daarna terug naar het hotel. We verblijven weeral in een top hotel. Je komt binnen en direct staat iedereen voor je klaar. Niets is te veel. We worden echt in de watten gelegd, zo erg soms dat we er ongemakkelijk van worden. Maar we genieten ervan.
Van het echte Zuid-Afrika hebben we nog niet geproefd. Maar dat staat de komende dagen op het programma.
Deze avond gaan we ons culinair laten verwennen en dan morgen een lange rit naar Hazyview.
Na een lange maar zeer goede vlucht (met dank aan KLM) geland in Johannesburg.
De 10 uren in het vliegtuig waren zeer goed te overbruggen. Een uitgebreide keuze aan films en games.
De catering was super. Het mag gezegd worden K LM is toppie.
Morgen bezoeken we Pretoria. Voor onze mannen is er morgen een eerste uitdaging nl. links rijden.
Als dat maar goed komt.
Nu snel onder wol want morgen is het weer vroeg dag.
We beginnen nu alle vier wel wat zenuwachtig te worden.
Er komen heel wat vragen naar boven.
Hoe gaan we die lange vlucht overbruggen? Welk weer mogen we verwachten?
Gaan we alles gepakt krijgen?
Wat gaat dit avontuur ons brengen?
.........
Maar een ding is zeker we hebben er alle vier veel zin in.
