Na enkele dagen zonder Wifi het vervolg van ons reisverslag. Vanuit St.Lucia ging het naar Hluhluwe. We hadden een rustige dag voor de boeg met slechts twee uur rijden. Dat was een meevaller. Alleen het weer gooide wat roet in het eten. Het was 's nachts hevig beginnen regen en de weersvoorspelling voor de dag zag er ook niet zo fraai uit alhoewel de regen al overgegaan was in motregen. Maar we gingen het niet aan ons hart laten komen en er het beste van maken. Eerst nog even langs de Spar gepasseerd om wat proviand in te slaan want we gingen twee dagen in een kamp logeren waar we geen eten konden kopen. Op een gegeven moment stuurde de gps ons naar een alternatieve route. Eerst twijfelden we nog maar we gingen dit toch maar proberen want we hadden voldoende tijd. Het eerste gedeelte was nog een fatsoenlijke asfaltweg maar dan begon het. We kwamen terecht op een gladde rode modderweg. Toch nog maar even verder gereden want we dachten dat dit maar tijdelijk was. Niets was minder waar. Het werd alleen maar meer modder. Gelukkig hield onze 4x4 goed stand en de chauffeur van dienst (Michel) heeft ons er weer veilig door geloodst. Onderweg kwamen we veel kinderen tegen die te voet naar huis gingen (de school was blijkbaar uit) soms zelfs lopend op blote voeten en dat in de modder. Jaja mensen de beelden die we soms op tv zien van Afrika het bestaat nog echt. Heel confronterend. Wat verderop was een local met zijn auto vastgereden in de modder en rijden in de modder met een wagen zonder ruitenwissers daar weten de Afrikanen ook raad mee dan rijden ze gewoon met de deur open en hun hoofd buiten. Hoe hun gezicht er dan uit ziet is een andere vraag. We bleven maar verder ploeteren in de modder en we kregen het gevoel dat we in een lus aan het rijden waren. Onze gps was ook geen echte hulp meer want het ontvangstsignaal viel constant weg. Wat nu? We mochten niet veel tijd meer verliezen want we moesten zorgen dat we tijdig aan de gate van het park waren anders konden we niet meer binnen. Ik zag in de verte een busje aangereden komen en we besloten om de chauffeur te laten stoppen om te vragen hoe ver we nog moesten rijden. Deze vriendelijke en behulpzame man is voor ons gaan rijden om ons naar onze bestemming te brengen. Fantastisch! We hebben hier weer van een echt stukje Afrika geproefd. 's Avonds hebben we in het park nog genoten van een lekker diner en van een optreden van de keukenploeg (Afrikaanse zang en dans).
