Nu 21 jaar later
woon ik in Upper Sisley, ik heb hier een goedkoop huis gevonden Duck Cottage. Het
stond al een tijd eeg en ik heb het zelf ingericht en hersteld. Toen heb ik
ontdekt dat ik een talent heb voor schilderen en daar heb ik dan mijn beroep van
gemaakt. Oliver is nu 21 en is van plan om door Europa te reizen als hij genoeg
geld heeft verdient. Hij is net afgestudeerd en is met glans geslaagd, ik ben
zo trots op hem.
Eindelijk dacht ik
dat alles goed ging, ik heb mijn werk, Oliver heeft een baantje in de lokale
bar, The Seven Bells en weet wat hij de komende jaren wil doen, wat zou ik nog
meer willen?
En dan op een ochtend stonden verhuiswagens naast ons huis. Blijkbaar kregen we
nieuwe buren, wat raar was was dat de makelaar aan niemand wou zeggen wie er
kwam wonen zelf niet aan mij, want het was algemeen bekend dat hij verliefd is
op mij. Dus iedereen was nieuwsgierig. En dan kwam het, ik kreeg telefoon van
de nieuwe eigenaar van Sisley House, ze wouden de kamers herinrichten en hadden
gehoord dat ik daar mijn beroep van heb gemaakt.
Die stem, ik
herkende hem uit de duizend. Ik kon amper iets zeggen en voelde mijn maag
samentrekken. Ik stond op een tafel om beter ontvangst te hebben en hoorde in
de verte Oliver iets zeggen. Ik wou zeker zijn dus vroeg ik toch nog eens naar
zijn naam. Gillespie, Toby Gillespie. Ik kon mijn oren niet geloven.
ik kwam van de tafel en deelde het nieuws over onze nieuwe buren mee aan Lili
en Oliver die naast mij stonden.
Ik ging naar het
huis en ontmoete eerst zijn zoon en dochter, Dizzy en Savanah. En dan zijn
vrouw Deborah, ze leken het perfect gezin, geen wonder dat Toby en Deborah in
elk magazine worden afgebeeld als het perfecte koppel. Deborah was zo
vriendelijk en Toby stond met open mond naar mij te kijken. Hij nam me vast en
gaf me twee kussen op mijn wangen en lichte direct zijn familie in over wie ik
was en dat hij hier is komen wonen omdat hij zich onze vakantie nog herinnerde.
We hebben even
bijgepraat en toen kregen de kinderen honger en vroeg Toby of er in de buurt
iets te doen is en Deborah vertelde over de bar die ze had gezien toen ze hier
toekwamen, ik probeerde me er nog uit te redden en ze van gedacht doen
veranderen maar het was te laat, ze zouden naar de Seven Bells gaan. Op zich is
daar niets mis mee maar Oiver moest werken vanavond.
Hallo, mijn naam is Jessie Roscoe. Ik woon in Upper Sisley en ik ben een schilder, voor alle duidelijkheid geen kunstenaar, ik schilder enkel kamers. Ik heb een zoon, zijn naam is Oliver en het is de beste zoon die een moeder zich kan wensen. Er is echter een detail, niemand weet wie Olivers vader is en dat wou ik ook zo houden, maar ik zal beginnen bij het begin.
Toby Gillespie, de liefde van mijn leven. 21 jaar geleden, we zaten nog op school, hij deed een toneelopleiding en ik zat nog op school in Cheltenham, we hebben elkaar ontmoet op een feestje. We waren smoorverliefd. Straatarm dat wel, maar we redden ons en we waren gelukkig, dat was toen het belangrijkste. Een keer zijn we op vakantie geweest in Upper Sisley. Het was een fietsvakantie en we hadden een tent geleend, meer konden we ons niet veroorloven.
Maar dan werd ik zwanger Toby nam het goed op, hij zag het allemaal goed zitten. Hij ging stoppen met school en een baan nemen, we gingen trouwen en samen gelukkig worden. Maar ik wou niet dat hij stopte met school, hij had talent en het was gebeurdt met een student uit zijn jaar, zijn vriendin was zwanger en hij was gestopt met school. .En acteren was Toby's lust en leven. Hij mocht niet stoppen, dat kon ik niet laten gebeuren. Toby en ik waren tot het besluit gekomen dat we een abortus gingen doen. Het was het beste voor ons allemaal en we konden later ook nog altijd trouwen en kinderen krijgen.
De dag was gekomen, ik ging naar de dokter. Maar ik kon het niet, ik kon mijn kindje,ons kindje, niet wegdoen, ik moest kiezen Toby of ons kindje, ik kon ze niet alle twee hebben. Ik koos voor het kindje, ik ging naar huis, pakte mijn spullen en nam zonder om te kijken de trein naar Shotland. Ik ging er bij mijn tante logeren in Glasgow. Dat leek mij het beste. Ik ken Toby, hij ging me komen zoeken, maar daar zou hij me niet vinden, hier kon ik in alle rust ons kindje grootbrengen. Oliver was een gemakkelijk kind, hij vroeg niet veel naar zijn vader. Toen hij oud genoeg was heb ik hem iets wijs gemaakt ovr zijn vader en daarna heeft hij er nooit meer naar gevraagt.
