Hoe vind je deze blog, nu je weet dat hij verzonnen is?
Over mijzelf
Ik ben Veronique
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is Student !.
Ik ben geboren op 12/01/1990 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dansen, reizen, uitgaan met de vrienden,....
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
* Welcome To My Life *
13-10-2008
perfect !
Sorry liefste bloggertjes dat ik vandaag pas verslag uitbreng over zaterdag en zondag. Het was een druk weekend! Zoals jullie weten had Tom me meegevraagd om te gaan eten. Ik was echt zenuwachtig en hoopte dat alles goed zou verlopen. Tom heeft eerst kennis gemaakt met mijn ouders en dan zijn we naar het restaurant vertrokken. Alles was gewoonweg perfect. Hij was superlief en het restaurant dat hij had gekozen was zo gezellig! Na het eten zei hij dat hij zou betalen, maar ik vond dit zo erg want het was niet het goedkoopste restaurant waar we waren gaan eten. Maar hij stond erop. Ik heb wel gezegd dat als we nog een keer iets gaan doen, dat het dan op mijn kosten zou zijn! Toen we naar de auto stapten, stopte hij ineens. Ik vroeg wat er scheelde maar hij antwoordde niet. Hij pakte mij vast en gaf me een kus. We hebben daar zeker nog tien minute gestaan gewoon in elkaars armen (dat was echt een zalig gevoel !). Toen ik thuis kwam ben ik direct in mijn bed gekropen want ik was vrij moe ! Zondag heb ik heel de tijd voor het school gewerkt, want ik moet binnenkort een vrij grote taak afgeven. Ik had dan ook niet veel zin meer om nog 5 minuten langer op de pc te zitten! Tom heeft dan nog eventjes naar mij gebeld om te horen hoe het met mij was (super natuurlijk). 's Avonds heeft mijn mama mij terug gebracht naar mijn kot. Onderweg vroeg ze hoe het was met Tom en ze zei ook dat ze hem wel een toffe kerel vond. Toen ik dan binnen kwam zag Lies direct dat er iets gebeurt was. Ik heb haar dan ook alles verteld. Ze was echt blij voor mij en ik denk wel dat ze het echt meende.
Ik heb net een rotontdekking gedaan!!! Ik had vandaag nog niet in de spiegel gekeken en heb dus net moeten constateren dat ik de eigenaar ben van een rode pukkel op het topje van mijn neus. Waarom komen pukkels toch altijd zo ongelegen? Als er mensen zijn die wondermiddeltjes kennen, mogen ze die altijd laten weten door een reactie te plaatsen...
Ik heb zo lekker geslapen. Er is niets beter dan je eigen bedje in je oude, getrouwe omgeving... Volgens mij is mama in de wolken door het feit dat ik even thuis ben voor het weekend (wat ervoor gaat zorgen dat afscheid nemen zondag nog zwaarder wordt). Deze morgen is ze me immers komen wekken met een ontbijt op bed. Daarbovenop heb ik een smsje gekregen van Tom: hij neemt me deze avond uit eten en komt me oppikken om 19u. Niet alleen ik, maar ook mama zijn in de zevende hemel. Ik heb duidelijk een romantisch vis aan mijn haak geslagen. Karen komt deze namiddag langs zodat we weer even kunnen bijpraten. Ze was er vorige week ook bij toen we gingen bowlen, maar dan is er vooral veel gelachen. We hebben wel allemaal kort verslag uitgebracht over het leven op kot, maar daaruit konden we toen alleen afleiden dat iedereen het een grote aanpassing vindt. Ik zie haar gezicht al voor me wanneer ik haar vertel over Tom. Misschien moet ik al een paar antwoorden formuleren, want ik weet zo dat ze me op de rooster gaat leggen en tot in de kleinste details alles zal willen weten. Typisch Karen... Bloggers, morgen laat ik jullie wel weten hoe deze dag gaat aflopen. Hij is in elk geval al goed begonnen...
Pff Ik ben nog maar net op kot en ik mis mijn familie al ! Maar daar is enkele uurtjes geleden verandering in gekomen. Want ik ben thuis, het hele weekend! Ik zal de meisjes wel missen (en vooral ook Tom ), maar ik heb hier enorm naar uitgekeken! Mijn broertje kwam mij als eerste vergezellen. Hij heeft me een hele dikke knuffel gegeven en begon meteen vragen te stellen over mijn grote school. Een half uurtje na mijn broer kwam mijn mama thuis en iets later was ook mijn papa er. Wat heb ik ze toch gemist! Ik heb vooral het lekkere eten van ons mama gemist , ze kan toch heerlijk koken! Als verrassing heeft mijn mama een verse cake gebakken en mijn omas uitgenodigd om thee te komen drinken. Ook zij hebben mij volledig ondervraagd over mijn school en mijn kotgenoten. Ik heb ze ook verteld over Tom, maar niet alles natuurlijk (de ruzie met Lies heb ik maar verzwegen). Ze waren heel blij met het nieuws en ze hopen dat het iets leuk wordt tussen ons. Straks komt mijn neefje nog, want ook hij heeft mij enorm gemist. Ik zal dus maar eens stoppen, want ik moet mij nog gaan douchen!
Ik had vandaag een rustige dag. Maar twee uurtjes les, dus dat viel goed mee. Ik ben dan ook gaan winkelen vandaag, want over een paar uurtjes zit ik met Tom in de cinema! Maar wat zal ik aandoen? Een groot dilemma is dat! Ik heb wel een paar nieuwe topjes gekocht en ook een nieuwe jeans, maar Zou ik toch maar niet beter dat truitje aandoen dat ik al had ? Ik zal Lies straks wel om raad vragen, nadat ik hier alles van me heb afgeschreven.
Morgenavond kan ik eindelijk nog eens een weekend naar huis. Ik heb mijn ouders stiekem wel gemist hoor. De verwennerij van mijn moeder, het lekkere eten, de knuffeltjes van mijn broertje, Ik zal blij zijn om ze terug te zien. Spijtig dat er geen geschikte universiteit dichter bij huis was, maar aan de andere kant had ik dan Tom natuurlijk niet leren kennen!
Maar genoeg gedroomd! Ik moet dringend eens gaan beslissen wat ik ga aandoen, zodat ik mij verder kan klaarmaken. Ik moet nog douchen, mijn haar drogen, er even doorgaan met de steiltang en me schminken. Ik hoop echt dat vanavond perfect word. Ik zal jullie er morgen zeker uitgebreid over vertellen.
Gisterennachtheb ik echt niet goed geslapen. Ik zat me heel de tijd af te vragen wat er nu tussen Lies en Tom aan de hand is. Toen ik deze morgen opstond was het dan ook op mijn gezicht te lezen dat er iets was. Lies vroeg of ik deze middag mee iets wou gaan eten. Ik wou eerst niet mee gaan, maar ik dacht als ik nu mee ga, legt ze misschien wel uit wat er nu juist tussen haar en Tom aan de hand is.Toen ik deze middag dan met haar iets ging eten was Tom daar. Wat een verrassing! Lies zei dat ze nog iets moest doen en was ze ineens verdwenen. Toen stond ik daar ineens helemaal alleen met hem. De middag was echt super! We hebben zelfs een uur geskipped, omdat we de tijd uit het oog waren verloren. Toen we dan afscheid namen vroeg hij mij of ik met hem naar de cinema wou gaan. (natuurlijk wou ik dat!). Ik voel me nu wel schuldig dat ik zo hard aan Lies heb getwijfeld! De girlsnight is goed begonnen! We hebben eerst wat Sing Star gespeeld. Straks gaan we nog een film zien en dan nog wat praten.
Gisterenavond was het zo gezellig: Tom en ik, een romantische film en niemand om ons heen. Het perfecte plaatje... Wat begon als een avond waarbij we allebei aan het uiteinde van de zetel zaten, eindigde op een avond in elkaars armen. Meer dan wat geknuffel is er niet gebeurd, maar dat hoefde ook niet. Wat ik met deze jongen opbouw moet perfect verlopen, niet overhaast en alles stap voor stap. Ik heb ten slotte lang genoeg getreurd over mijn vorige relatie, waardoor ik soms een beetje bang ben om me opnieuw te binden. (Sommige mannen nemen nu eenmaal geen genoegen met één vriendin en moeten zo nodig elders de liefde gaan zoeken...) Mijn avondje van gisteren heeft ervoor gezorgd dat ik vanmorgen opstond met een enorm gelukzalig gevoel. Het eerste wat ik deed, was de stad in trekken om inkopen te doen voor onze heuse 'ladiesnight'. Chocolade, gezichtsmaskertjes,... Niets mag ontbreken, want Lies is echt mijn reddende engel en ik kan haar niet genoeg bedanken. Alleszins dat dacht ik tot daarnet... Terwijl Lies genoot van de douche rinkelde haar telefoon. Ik wou opnemen om te melden dat Lies momenteel niet beschikbaar was, maar ik bedacht me snel toen ik zag dat de naam 'Tom' op het scherm verscheen. *Wat is dat toch tussen die twee? Betekende gisterenavond dan niets voor hem? Kan ik haar nu wel of niet vertrouwen?* Allemaal vragen waarop ik momenteel het antwoord niet kan geven... Ik vertrek naar de dansschool, hopelijk kan ik daar mijn zinnen verzetten.
De avond was echt leuk! En hij gaat nog leuker worden
Lies heeft heel lekker gekookt voor ons. Eerst aperitiefhapjes met een glaasje champagne, als voorgerecht meloen met parmaham, daarna pasta met scampis en als dessert zelfgemaakt tiramisu (heerlijk!).
Tom was echt super leuk gezelschap, hij heeft zich als een echte gentleman gedragen! Als afsluiter gaan we nog naar een film kijken ! Vanavond wordt het Dirty Dancing, lekker romantisch.
En wat mijn probleem met Lies betreft, wil ik graag Ikjé bedanken voor haar reactie in mijn gastenboek , die ladies night is een super goed idee! Ik zal de meisjes eens vragen of ze mee willen doen!
Maar nu ga ik naar de film kijken, Tom zit al te wachten!
Vandaag heb ik iets heel dom gedaan ! Daarstraks op school zag ik Lies en Tom praten en ik kon me niet meer houden. Toen ik zag dat Tom wegliep, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en ben ik naar Lies gestapt. Wanneer ik eindelijk gestopt was met roepen dat ze Tom niet van me moest afpakken, zei ze op een heel relaxte toon dat ze zich schuldig voelde over wat er in de cinema was gebeurd en dat ze het wilde goedmaken.
Ze had geregeld dat de meisjes straks weg zouden gaan en ze had Tom uitgenodigd voor een etentje met mij! Daar bovenop zou ze in mijn plaats koken, zodat ik genoeg tijd had om me klaar te maken.
Ik voel me zo schuldig dat ik aan haar heb getwijfeld en dat ze nog altijd wil doorgaan met haar plan! Nu moet ik haar toch bedanken! Maar hoe?
Vandaag was het eenrustige dag. Ik ben opgestaan om 9u en verse pistolets gaan halen, dat smaakt me altijd zo op een zondagochtend! Daarna heb ik even gebeld naar Karen, één van mijn oude klasgenoten, om te horen hoe het zat voor vandaag. Ze stelde voor om te gaan bowlen en dat leek me wel fijn. Ik heb dan samen met haar even rondgebeld en iedereen ging akkoord. Dan heb ik een dvdtje gezien en me stilaan klaargemaakt. Karen kwam me tegen half 2 ophalen met de auto, en dan zouden we samen naar daar gaan. Wat was ik blij om haar weer te zien! We hebben 4 jaar samen in de klas gezeten en zij was toen echt mijn maatje, ik kon alles met haar delen.
Toen we aankwamen in het bowlingpaleis stonden Lotte, Nathalie, Thomas en Stephanie ons al op te wachten. Het was een blij weerzien! Een hele namiddag babbelen, lachen en plezier maken was het. En blijkbaar ben ik niet de enige die het moeilijk heeft op kot, het zal wel een tijdje duren vooraleer we ons allen hebben aangepast aan het studentenleven. Ik kijk echt met plezier terug op deze dag, we hebben elkaar dan ook belooft dat we regelmatig nog eens zullen samenkomen.
Zodadelijk zullen mijn kotgenoten hier wel terug staan, na hun weekendje thuis. Dus ik ga jullie maar eens laten.
Vandaag nog niet veel gedaan. Ik heb tot 12 uur geslapen en dan ben ik maar aan mijn schoolwerk begonnen. Lies is dit weekend naar huis gegaan, want ze had een verjaardagsfeestje ofzo. Ben er blij om dan moet ik haar heel het weekend niet zien! Dan kan ik wat nadenken over wat ik nu ga doen met Tom... Ik moet gewoon heel de tijd aan hem denken, maar dit wil ik niet. Wat als hij dan niet verliefd wordt op mij? Dan is de teleurstelling nog veel groter! Ik had me mijn leven op de unief toch wel een beetje anders voorgesteld. De richting die ik doe is nog wel vrij leuk, maar daarbuiten, hoe alles loopt, is wat minder. Morgen ga ik nog eens weg met wat oude klasgenoten. We weten nog niet goed wat we gaan doen, maar het wordt zeker en vast leuk. Ik zie er al zo hard naar uit! Dan kan ik eens horen hoe het bij hen op de universiteit of hoge school loopt. Ik mis ze allemaal wel, want de meeste zitten in Gent of Leuven op kot .
Liefste bloggers, ik ga jullie eens laten. Ik moet nog wat werken voor school...
Stomme school, stomme film van gisteren, stomme alles gewoon... Gisterenavond was er dan ons 'gezellig' avondje uit met de meiden en Tom. Ik had gehoopt dat we elkaar beter konden leren kennen, maar Lies was niet bij Tom weg te slaan. Ze weet nochtans dat ik een oogje op hem heb, maar in plaats van me te helpen met mijn verovering moest ze zich zo nodig laten gelden. Ik ken haar nog niet zo lang, maar volgens mij is het echt een egoïstische tang. Gelukkig was de film al bij al goed en ik kon ik me daar gedeeltelijk op focussen. In mijn ooghoeken zag ik echter steeds hoe ze Tom probeerde te imponeren. Om heel eerlijk te zijn, was ik dan ook blij toen ons avondje was afgelopen. Deze morgen werd ik wakker met een rotgevoel en de persoon die ik een hele dag wou ontwijken, was natuurlijk de eerste die ik tegen kwam in de gang. Volgens mij had ze wel door dat er iets scheelde, maar ik speelde het vrolijke meisje en deed alsof er niets was (ik zal mijn slag nog wel slaan). Ik vertrok naar de les en hoopte dat de zwarte onweerswolk in mijn hoofd, waarmee ik bliksem kon afschieten op iedereen die me in de weg stond, wel zou overtrekken. Ik wist zelfs al precies wie voor deze opklaring moest zorgen: Tom, mijn ridder op het witte paard... Toen ik op weg was naar de les liep ik in de gang van de nog steeds zo grote universiteit, Tom bijna omver. ''Wat was het gisteren een leuke avond.'', zei hij. De actrice in mij kwam weer naar boven en ik antwoorde dat ik me al lang niet meer zo geamuseerd had. Wist hij nu maar hoe het werkelijk zat... Nu zit ik hier, nog steeds een beetje sip, maar enorm opgelucht dat ik het van me heb kunnen 'afbloggen'. Stomme trut, we zullen wel zien wie Tom voor zich wint...
Ik had een rotdag vandaag !!! Ik had weinig vrije tijd tussen mijn uurtjes les en de tijd dat ik vrij had, regende het. Ik kon nergens gaan eten, want er stond overal véél te véél volk aan te schuiven en je moest buiten wachten. Ik heb dus op koeken moeten leven. Ik ben wel één keer Tom tegengekomen, maar hij had het heel druk en we hebben dus niet kunnen praten.
Ik heb daarnet Lies verteld over Tom en omdat ze weet dat ik niet goed contact kan maken met jongens, heeft ze zijn gsm nummer weten te versieren en heeft ze hem uitgenodigd om mee naar de cinema te gaan. We waren toch al van plan om met zn allen een filmpje mee te pikken en hoe meer zielen hoe meer vreugd. Dus om 20h zie ik hem eindelijk terug !De film wordt Los, want we hadden wel eens zin in een Vlaamse film.
Het wordt nu wel tijd dat ik stop, want ik moet mij nog gaan klaarmaken en het is aanschuiven aan de badkamer. Ik hoop wel dat ik Tom nog beter leer kennen straks!
Het is gisteren nogal laat geworden, dus ik had deze morgen wat moeite om uit mijn lekker warm bedje te raken! Ik had wel pas om 10u les, was dat even geluk hebben. Toen ik me had klaargemaakt, ging ik buiten mijn fiets halen en vertrok ik naar school. Maar ik was nog geen 5 minuten weg of het begon al pijpenstelen te regenen. Toen ik dan op school aankwam was ik natuurlijk kletsnat. Enje moet eens raden wie ik toen tegenkwam... Daar was hij, eindelijk zag ik hem weer. Ik was al even vergeten hoe nat ik was en hoe slecht ik er wel moest uitgezien hebben. Maar dat vond hij precies niet erg, hij vond het zelfs schattig zei hij We hadden toen eindelijk eens een degelijk gesprek. Ik ben dus ook zijn naam te weten gekomen! Hij heet Tom, is 19 jaar en zit in zijn eerste jaar sociologie. Na die ontmoeting met hem ging mijn dag veel vlotter vooruit, nu wist ik zeker dat ik hem nog zou zien.
Toen ik rond 17u terug op mijn kot was, was het mijn beurt om te koken. Ik dacht iets gemakkelijk en snel klaar te maken, dus het werd spaghetti! Ze vonden het alle vier heel lekker. Mijn kotgenoten zijn nog iets gaan drinken in het studentencafé na het eten, maar voor mij word het nu stilaan tijd om terug in dat lekker warm bedje te kruipen, want ik heb morgen al om 8u les. Tot morgen liefste bloggertjes...
Dag twee : vandaag was het weer even wennen toen ik in de aula binnenkwam. De aula zat overvol, de laatkomers moesten zelfs een plaatsje zoeken op de trappen. Ik kon me helemaal niet concentreren toen de professor zijn uitleg deed. Ik moest heel de tijd denken aan die onbekende jongen van gisteren. Tijdens de middagpauze ben ik met Lies een broodje gaan eten. Daarna moest ik terug naar de les. Ik bleef met de hoop leven dat ik hem nog eens tegen het lijf zou lopen... Wanneer ik terug thuis was, maakte ik me klaar om te gaan dansen. Het was de eerste dansles na de vakantie, ik was dus wel een beetje zenuwachtig. De dansles was een ramp! Ik kon helemaal niet volgen... Ik hoop maar dat de volgende training beter verloopt. Straks mijn gedachten nog wat verzetten... We gaan met de meisjes nog iets drinken, zodat we elkaar wat beter leren kennen.
Daar stond ik dan: moederziel alleen, een TE grote school en niemand in de buurt die ik kende. Je kan wel raden hoe verdomd alleen ik me heb gevoeld... Gisteren was het mijn eerste vuurdoop: kennismaking met mijn vier medekotstudenten. Lies was diegene van de vier waarbij ik me het meeste op mijn gemak voelde. Een toffe madam, die me de knepen van het studentenleven in een snelcursus heeft uitgelegd (zij heeft namelijk al een jaartje studeren achter de rug). Zo weet ik ondertussen al waar je terecht kan voor een snelle hap als de zin om te koken je ontbreekt, waar de leukste feestjes doorgaan en niet te vergeten: waar je de mooiste en lekkerste jongens kan spotten. Haar snelcursus heeft me deugd gedaan, maar jammer genoeg heeft ze me niet verteld wat de makkelijkste manier is om het ijs te breken. Als ik terugdenk aan mijn afgelopen eerste uren op school, kan ik alleen maar vaststellen dat ik een soort schoothondje van de groep was. Ik volgde iedereen waarvan ik dacht dat ze ook communicatiewetenschappen als richting hadden gekozen, in de hoop uit te komen waar we verwacht werden voor het 'echte' onthaal. Daaropvolgend werden we door het gebouw geleid, een doolhof van gangen, en kregen een inleiding over het leven op een universiteit. En dan was er het moment: iemand sprak me aan! De jongen in kwestie vroeg me of ik wist waar de toiletten waren en ook al kon ik daar geen fatsoenlijk antwoord op geven, ik was euforisch over het feit dat iemand me had aangesproken. Stiekem hoop ik dat ik hem morgen nog eens tegen kom: hij was niet de knapste die er rondliep, maar dat maakte hem net zo aantrekkelijk...
* Welcome To My Life *
! 
), maar ik heb hier enorm naar uitgekeken! 
? Ik zal Lies straks wel om raad vragen, nadat ik hier alles van me heb afgeschreven. 
! Daarstraks op school zag ik Lies en Tom praten en ik kon me niet meer houden. Toen ik zag dat Tom wegliep, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en ben ik naar Lies gestapt. Wanneer ik eindelijk gestopt was met roepen dat ze Tom niet van me moest afpakken, zei ze op een heel relaxte toon dat ze zich schuldig voelde over wat er in de cinema was gebeurd en dat ze het wilde goedmaken. 
en dat ze nog altijd wil doorgaan met haar plan! Nu moet ik haar toch bedanken! Maar hoe?
Ik hoop wel dat ik Tom nog beter leer kennen straks!
