September....is het al zo lang geleden dat ik hier nog iets schreef ? Tja, sinds ik Facebook ontdekt heb moet ik toegeven dat ik meer dáár berichten achter laat dan hier....tot ik enkele dagen geleden de opmerking kreeg dat er hier zo weinig nieuws wordt geschreven...dus dacht ik dat vandaag dan maar eens te doen
Nu de brief van de Sint(en) geschreven is, zijn we ook alweer aan het plannen voor de feestdagen. Wat is alles toch veranderd tegenover vroeger. Ja, ik mag spreken over "vroeger"....ik heb tenslotte de komst van de computer en de gsm meegemaakt Sinterklaas kwam naar ons land op 6 december (ok, soms kwam hij al aan op 5 december) maar tegenwoordig komt hij al aan op 14 november !! Véééél te vroeg volgens mij. Wat doet hij dan bijna een hele maand ?? Ik zet graag de sfeer van Sinterklaas verder zoals ik hem vroeger zelf kende. Schoen klaar zetten, suikerklontjes voor het paard, een pintje voor de piet....als Sint en Piet de cadeautjes klaarzetten (als de kindjes slapen), mooi geplaatst uit de verpakking, briefje achterlaten van de Sint met een chocoladevinger op van Piet....suikerklontjes weg (opgegeten door paard) en pintje leeg gedronken....dat vinden de kindjes allemaal heel fijn (en ik ook wel) en dat hoort er gewoon bij. Al kan je tegenwoordig ook gewoon de Sint aan huis laten komen ! Je moet dan wel eerst ZELF de cadeautjes kopen....bij hem gaan afzetten....zodat HIJ dan achteraf bedankt kan worden door blije kindjes...die natuurlijk niets in de gaten hebben...huh ???
Kerstmis en Nieuwjaar. Ook deze dagen zijn tegenwoordig vooral vermoeiend en worden steeds minder lang gevierd. Ze zijn vermoeiend omdat je al dagen (sommigen misschien weken of maanden) bezig bent met het zoeken naar geschikte cadeaus voor iedereen. Zeer moeilijk aangezien de meeste mensen van je familie al alles hebben, niets kunnen gebruiken of niet te vinden zijn voor een origineel cadeau. Wat erg in trek is tegenwoordig zijn de Bongoboxen, Vivaboxen en speciale Cadeaubonnen. Heel erg leuk maar niet altijd praktisch. Als je er teveel krijgt, wordt het moeilijk om ze binnen de aangegeven tijd op te gebruiken. Als je ze eenmaal één jaar hebt gekregen, wil je het volgende jaar wel eens wat anders (denk ik dan). Wanneer je ze krijgt, heb je meestal maar de keuze tussen een beperkt aantal locaties waarvan er maar 1 of 2 echt in de buurt zijn. En wie wil er langer dan een half uur rijden om gewoon ergens te gaan dineren ? Toch is dit misschien wel het "gemakkelijkste" cadeau om te geven. Je kiest je eigen prijs, geeft het cadeau en de ontvanger ziet dan maar wat hij/zij ermee doet. In onze winkel zien we deze bonnen als zoete broodjes verkopen.
Voor mij persoonlijk vind ik het (vooral sinds 2 jaar geleden) een vermoeiende periode, de feestdagen. Ik moet niet alleen werken tot de laatste dag, ik moet ook rekening houden met 4 families om te plannen waar en wanneer er een feest kan doorgaan. Tja, dat heb je nu eenmaal met een "samengesteld" gezin. Maar juist daarom zou ik het veel gezelliger, leuker en rustiger vinden, moesten we ergens een locatie vinden om gewoon één groot feest te doen met iedereen samen (mijn familie en schoonfamilie dan bedoel ik hé). Niet alleen voor mij persoonlijk, vooral voor de kindjes. Zij worden op die dagen van her naar der gesleurd om telkens 2 of 3 volle dagen in feeststemming door te brengen. Van mama naar papa, van grootouders naar andere grootouders.....en weer terug. Daarom hebben we als gezin samen besloten om dit jaar Nieuwjaar wat rustiger te vieren. Gezellig thuis met ons 4-en. Dan is er niet zo'n drukte, kunnen de kindjes rustig thuis spelen en zullen we in de tuin een klein vuurwerk kunnen maken en nadien samen cadeautjes uitpakken. Lijkt me leuk. Al vergeten we zeker de anderen niet !
Zo, heb ik nog iets te vertellen ? Eigenlijk wel, maar dat is niet meer voor vandaag. Ik hou het hier voor bekeken en ga mijn beddeke in.
Amber werd vanmorgen wakker en zei (met haar handen tot vuisten gebald en in de lucht stekend): "ik ben er helemaal klaar voor mama !"
Ze was dan ook heel enthousiast om naar school te gaan en liep hand in hand met Mauro, over de rode loper, het nieuwe schooljaar binnen.
Mauro was ook heel enthousiast om naar school te gaan. Het eerste leerjaar heeft toch wel indruk op hem gemaakt. Hij ziet het helemaal zitten om nieuwe dingen te leren en te leren schrijven en lezen. Vandaag wou hij zelfs al huiswerk maken, maar dat was er alleen voor de mama's en papa's. Lap, en wij die dachten hier vanaf te zijn ! BOEKEN KAFTEN !!
Vandaag was het aangenaam weer en ben ik met de kindjes naar de speeltuin Zoete Waters geweest in Heverlee. Ze hebben zich daar goed amuseert en vonden het ook leuk dat we achteraf in het bos zijn gaan picknicken.
Zo ging de dag snel voorbij tot ongeveer 14u. Dan hebben we thuis nog wat muziek geluisterd en gedanst en nadat Amber naar haar papa vertrokken was, heb ik met Mauro een "film namiddagje" gehouden . Vooral E.T. stond op het programma. Geen popcorn in onze handen maar wel cornflakes....al even lekker hé.
In de vroege avond zijn we naar de opendeurdag in school geweest om de nieuwe klassen en toekomstige juffen eens te bekijken en ontmoeten. Amber heeft weer een heel leuk klasje, met 2 goudvissen als klasdieren en Mauro ziet het helemaal zitten om naar het eerste leerjaar te gaan. Hij kon zijn naam al herkennen tussen de naamkaartjes en heeft ook geprobeerd of hij goed zat aan zijn lessenaar . Blij te zien dat de kindjes het nieuwe schooljaar goed zien zitten !
Deze avond is Mauro naar zee vertrokken met zijn grootouders en ben ik samen met mijn ventje iets gaan drinken. Nu speelt er voetbal op tv dus zit ik hier maar even mijn dagboek aan te vullen .
Het zijn redelijk vermoeide dagen de laatste 2 weken. Eerst Mario zijn oma die zwaar ziek werd en woensdag is overleden, wat toch wel wat emoties met zich meebrengt. En ook de drukke dagen op het werk waarbij we vele mensen moeten helpen bij hun aankopen voor school. Ik voel me de laatste week dikwijls heel moe 's avonds maar denk dat het niet alleen door de drukte komt maar misschien ook wel een beetje door ijzertekort. Aangezien dit iets is wat ik nog al heb gehad, staat er altijd een fles met "ijzersiroop" in de kast en ben ik dit nu al enkele dagen aan het nemen. Ik hoop dat dit snel helpt, zodat ik weer wat fitter wordt
Zo is het alweer avond en ga ik mij nog even in de zetel smijten alvorens mijn bed in te duiken voor een goede nachtrust.
Vrijdag 14 augustus 2009 - deelgenomen aan Dodentocht in Bornem.
Mario had de vorige 2 jaar al meegedaan en wist dus wat hij kon verwachten en hoe alles zou gaan. Voor mij was het "raden" - ik dacht: "het is maar gewoon stappen zeker". Ik deed mee omdat ik graag wou meegaan met Mario en omdat ik het wel eens wou "meemaken". Het stappen op zich schrok me niet af, enkel het "afvallen en misschien in de middle of nowhere achter blijven" maakte me wat nerveus. Ik wou wel eens zien hoe de nacht eruit ziet als je hem doorstapt - misschien stom - maar ik vond het zien van de sterren en de stilte enzo wel aangenaam. Je ziet iedereen voor je stappen met kleine lichtjes aan (in verschillende kleuren) en dat bracht wel wat sfeer vond ik. Ik was op geen enkel moment "moe", terwijl ik thuis al om 23u naar bed ga.
Het stappen ging zonder problemen - geen blaren, geen pijnen - tot aan km 25. Daarna begon ik af en toe last te krijgen van spierkrampen in de benen. Aan km 34 overwoog ik om te stoppen omdat de pijn nu wel erger werd en ik gewoon niet meer deftig kon stappen. We waren toen op een punt gekomen dat eigenlijk zowat verlaten lag en daarom besloot ik om toch nog 6 km verder te stappen naar een groter stoppunt - DUVEL. Dat waren de zwaarste 6 km ooit !! Ik kon echt bijna niet meer stappen van de pijn - op momenten moest Mario me echt meetrekken - ik wou stoppen, ik wou eindelijk aan het volgend punt komen om daar neer te vallen. Duvel was in zicht - ik was zo blij dat gebouw te zien - MAAR opeens draait onze stapweg naar de volledig andere kant dan waar die fabriek lag en moesten we dus nog eerst een lus maken alvorens we er waren - hier kreeg ik mijn "downmoment" waar ik de tranen moest bedwingen, gewoon omdat ik echt niet meer kon en het beu was. Maar ja, omdat je moeilijk in het midden van een weg kan blijven staan wachten tot iemand je komt oppikken EN omdat ik nu toch al zo ver was gekomen - heb ik volgehouden. 9u later dan het vertrek kwamen we eindelijk aan bij DUVEL en was ik overgelukkig dat ik kon stoppen !! 40 km - nie slecht voor een beginneling vind ik
Na een kusje en een knuffel, liep Mario alweer verder - aan het volgende punt - PALM 50 km - moest hij ook stoppen omdat zijn knie het bijna begaf. Ik was ondertussen al veilig thuis gekomen met de trein en als een blok in slaap gevallen in bed - in de namiddag (zaterdag dus) hebben we nog wat lam in de zetel gezeten en eigenlijk niets méér gedaan dan dat.
Ik vond het een leuke ervaring - ben fier op mezelf - en kan zeggen dat dit zowel de eerste als laatste keer was dat ik deelnam aan de Dodentocht - voel me niet geroepen mijn record te verbreken maar zal er wel staan als supporter als mijn ventje nog eens wil meelopen.
Lang geleden dat ik hier nog was - ben gewoon niet veel online - zit liever gezellig in zetel met boek om te lezen, of samen met ventje een film te kijken....
Wat gebeurde er nog na mijn laatste blog ? Oh ja, we gingen dus naar Londen ! Dat was SUPER ! Heel leuk, sjiek, rustig gelegen hotel met kamer die eruit zag als op een boot - wel ook typisch English. We hadden uitzicht op de Thames en konden langs de overkant alle restaurantjes zien (mooi zicht als die 's avonds verlicht waren). De Tower Bridge lag net achter de hoek waardoor we hem niet vanuit onze kamer konden zien (zoals toch wel een beetje gehoopt) maar wanneer we het hotel buiten kwamen, stonden we direct aan de voet van de brug en was het aanzicht (vooral 's avonds) heel imposant mooi.
We bezochten de Tower (burcht) die net achter het hotel lag, liepen langs Buckingham Pallace - door het park naar de winkelstraat Oxford e.d. en namen van daaruit de metro (waar we gedurende ons weekend elke dag op zaten). We bezochten de bekende antiekmarkt Portobello Road in Notthing Hill, brachten een bezoekje aan het Dalì museum en gingen "vissen kijken" in het aquarium.Dit laatste was enkel doordat we over het hoofd hadden gezien dat het Shakespeare Theater gesloten was op zondag....spijtig.
Het was een, na Londen, weeral een leuke trip onder ons tweetjes....hoop dat we dit elk jaar weer over doen....misschien volgend jaar Italië ofzo ??
Reisje naar Londen is geboekt ! Ben blij en kijk er echt naar uit. Een leuk idee van mijn lieveke om daar eens een weekendje naartoe te gaan. Altijd leuk om er even samen tussenuit te zijn. Ons hotel zou een heel mooi zicht moeten hebben op de Tower Bridge. Als dan 's avonds de lichten branden, is dit een plaatje om naar de kijken Meer nieuws hierover als we terug zijn !
Deze week een bezoekje gebracht aan vriendin die ik al 14 jaar niet meer had gezien. Het was een leuk weerzien en heel gezellig om bij te praten. Deze bezoekjes doen we zeker nog eens over.
Paasvakantie voor de kindjes ! Alleen spijtig dat deze mama en papa moeten werken. Maar ja, des te leuker voor de grootouders hé, die dan de kindjes opvangen. xxx Op de dagen dat ik dan toch thuis ben in de week, geniet ik ervan om samen met onze 2 rakkers te spelen en leuke dingen te doen. Een ander voordeel van de vakantie is dat ik op tijd op het werk raak ! Dit was de laatste weken dikwijls een struikelblok waar ik spijtig genoeg niet veel aan kan doen en toch wel wat mee in zat. 2 weken relax in de auto dus
Mijn bompa ligt al 4 weken (als ik de tel niet ben kwijtgeraakt) in het ziekenhuis en is er niet zo goed aan toe. Nu hij naar een gespecialiseerd medisch Centrum overgebracht is, heb ik toch wat meer hoop dat hij iets beter wordt dan hij nu is. Het zal nog moeilijk zijn, maar ik hoop dat hij weer wat moed krijgt om door te gaan en niet op te geven. Wat mij het meeste bezig houdt is dat hij voor zijn opname nog redelijk goed was, bij verstand, gewone gesprekken voerend en dat hij nog geen week na zijn opname in het ziekenhuis al helemaal de draad kwijt was. Dat begrijp ik niet. Hoe alles zo snel mis kan lopen in je hoofd. Dan vraag ik me af of hij geen enkel "helder" moment meer heeft en denkt: "verdomme hoe lig ik hier nu, ik moet beter worden". Het zit nochtans niet in de familie om zo snel op te geven. We zullen zien hoe het allemaal loopt.....
Mijn lessen interieurstylist verlopen goed. De ene dag leer ik al wat meer dan de andere maar 's avonds heb ik er ook niet altijd zin in. Alhoewel ik toch vind dat ik al goed heb volgehouden en het mij ook echt interesseert. Het was ook wel een extra stimulans toen ik mijn eerste huistaak terug kreeg met alleen maar positieve commentaar. Nu is het een moeilijker hoofdstuk, meer research doen over een woonstijl naar keuze. Ik denk dat ik voor het "landelijke" zal gaan. Dat is precies wel mijn stijl.
Amai het wordt hier lang ! Ook al lang geleden dat ik nog iets schreef. En dan vergeet ik nog te zeggen dat we ondertussen ook eens gaan dineren zijn met een collega van Mario, dat ik een nieuwjaardiner heb gehad met de vrouwen van het werk, steakfeest van de voetbal in Tildonk.....veeeeel gegeten dus....en toch, geen grammetje bij
Vrijdagavond 13 maart zijn Mario en ik gaan "dineren" in Salon 58, naast het Atomium in Brussel. Hoe we daar terecht kwamen ? Ik had nog een cadeaubon over "diner voor 2" en vond het leuk om deze te houden voor een speciale gelegenheid. Aangezien Mario op 11 maart verjaarde, vond ik de datum dus uiterst geschikt om nog eens iets samen te doen. (niet dat hij zijn verjaardag "speciaal" vind, integendeel)
Op één ander koppel na, was het restaurant leeg. Heel rustig en relaxed, zonder geroezemoes of veel mensen rondom, vond ik dit dus heel gezellig. We zaten in comfortabele zeteltjes, werden ontvangen in het Frans en Nederlands, kregen een vlotte en goede bediening en het eten was heel lekker.
Eigenlijk vind ik dit wel een restaurant om nog eens naar terug te gaan. Mooi uitzicht op het Atomium dat 's avonds prachtig verlicht is. Maar eerst, nog 2 andere te gaan - tja - het is "restaurantmaand" voor ons, zo lijkt het.
Het begon met een etentje met mijn ouders, daarna dit etentje van vrijdag, volgende vrijdag hebben we beiden "nieuwjaarsdiner" met het werk en de vrijdag daarna gaan we eten met een collega van Mario. Wel leuk allemaal, maar denk dat we het nadien terug even bij de "thuiskeuken" zullen houden.
Voor diegene die nu honger hebben gekregen - smakelijk !
Dit weekend hebben we even nagedacht over wat we in het "grote verlof" gaan doen. Onze vakantie samen met de kindjes proberen we te plannen zodat het vooral voor hen leuk wordt.Dit jaar hebben we besloten om een midweek naar de Ardennen te trekken.
Stoumont is een dorpje dichtbij Coo en Francorchamps en kijkt uit over een vallei.We hebben daar een typisch Ardens huisje gehuurd met privétuin op 100m van een bos. Mooier kan het niet denk ik, prachtig uitzicht. Ik kijk er al naar uit om bij goed weer (hopelijk !) 's avonds op het terras te zitten, glaasje wijn, bbq'ke en dan uitkijken naar de zonsondergang - romantisch hé
Aangezien we kortbij Coo zitten, kunnen we 2 dagjes in de week naar Plopsa Coo. Leuk voor de kindjes. Misschien 1 dagje naar sunparcs in Vielsalm om te gaan zwemmen in het subtropisch zwemparadijs en misschien 1 dagje naar het dierenpark aan de watervallen van Coo. Ook mooie omgeving om dan te gaan picknicken. Gewoon even op avontuur in het bos of rustig spelen in de tuin - het kan allemaal.
Ook plannen Mario en ik een weekendje Londen dit jaar. Wanneer staat nog niet vast. Als ik in april of mei ergens een weekendje thuis ben van het werk en de weersverwachtingen zijn gunstig, vertrekken we. Het hoeft niet allemaal tot in de puntjes gepland te zijn. Alleen Eurostar moet gereserveerd worden en een hotelletje kan gerust pas een maand op voorhand, zeker omdat het "buiten" seizoen zal zijn.
Wel heb ik al enkele dingen genoteerd die ik graag wil zien. Voor de toeristische attracties ben ik al eens naar Londen gegaan (met het school vroeger) maar nu gaan we gewoon voor de mooie plekjes en het shoppen ! Notthing Hill staat zeker op mijn lijstje. Dat lijkt me een supergezellig stadje.
Voila, tot zover onze planning. Nu gaan we alles klaarmaken om wat te "grillen". Lekkere bbq binnenshuis - smaakt altijd.
Vandaag was het mooi weer om een
fietstochtje te maken. We zijn rond half 12 vertrokken naar het meer
van Rotselaar om daar te picknicken.Dit vonden de kindjes heel leuk,
alsook het voederen van de eendjes.
Als
je op een mooie dag aan een picknicktafel zit met zicht op een meer en
je ziet hoe goedgezind iedereen is, dan kan je niet anders doen dan
relaxen en voor even aan helemaal niets denken - zalig rustgevend gevoel
Al
was het maar een half uurtje fietsen heen en een half uurtje terug,
toch is "fietsen" niet echt mijn ding denk ik. Tijdens de terugtocht
kreeg ik kramp in mijn benen, had ik niet altijd mijn fiets onder
controle (mede doordat er een klein meisje op zat te wiebelen,
achteraan, lol) en kreeg ik het opeens benauwd. Lage bloeddruk door
direct veel inspanning leidde ertoe dat ik zo snel mogelijk wou thuis
zijn. Thuis gekomen werd het zwart voor mijn ogen en moest ik me even leggen.
Na
een kwartiertje voelde ik me weer goed en kon ik naar mijn 3 bengels
die in de tuin aan 't spelen waren. Daar hebben we nog even balletjes
gesjot om daarna binnen aan de "kleine lentekuis" te beginnen. Dan zijn
de kindjes altijd scheutig om mee te helpen: "stofzuigen, stof afdoen
en kuisen" gaat hierdoor veel sneller
's
Avonds zijn we lekkere pizza's gaan halen en hebben we nog wat rustig
tv gekeken, tot het tijd was voor de kindjes om doke te gaan doen.
Het weekend is alweer voorbij en de vakantie uit - morgen weer school
Vandaag zijn we met z'n viertjes naar "Disney on ice" gaan kijken in de Lotto Arena in Antwerpen. We hadden deze kaarten gewonnen via KBC - dank u ! Het was de "prinsessen special" en dus passeerden alle bekende disneyfilms waar prinsessen in voor komen de revue. Ook Mickey en Minnie mouse waren van de partij en Googy kwam ook even tevoorschijn.
De kindjes vonden het heel mooi. Ik was eerst niet zeker of Ambertje wel zou kunnen blijven stil zitten gedurende 2u maar ze was heel flink en heeft zelfs goed meegeklapt en geroepen. Ik vond het zelf heel leuk om haar zo zien te genieten van de show en de bekende figuren uit haar boekjes. Mauro vond het ook leuk, al vroeg hij wel 2 keer wanneer we nu eindelijk naar huis gingen, lol. Het geluid stond redelijk hard en de "heksen en beesten" deden de kindjes soms wat verschieten. Ik denk dat het gewoon wat indrukwekkend was voor hem.
Het was een geslaagd uitstapje en zelf Mario is niet in slaap gevallen
Thuis gekomen hebbben we nog wat frietjes gegeten, de kindjes nog wat rustig laten spelen en daarna was het alweer bedtijd voor onze bengels. Morgen een nieuwe dag
Vorige donderdag naar Standard - Braga 1-1 gaan kijken.Altijd ambiance !
De eerste helft vond ik niet zo schitterend. Het was meer hakken en bewust fouten maken dan echte voetbal. Spijtig, want Standard wilde zeker vooruit en kreeg veel kansen maar werd dikwijls benadeeld door de scheidsrechter die, denk ik, zijn reglementboekje niet goed genoeg had geleerd.Wat een geklungel op sommige momenten, niet te doen, iedereen werd er nerveus van. Akkoord, we hebben Braga wat uitgeroepen soms, maar ze verdienden het ook wel met momenten. Tijdens de tweede helft werden alle supporters nog heviger en moedigden we onze ploeg nóg luider aan (als dat al mogelijk was) en de spelers beloonden ons door 1-0 te maken. YEEEEH !!!! Iedereen werd zot !! Helaas kregen we een (mooie) goal tegen, waar niets aan te doen was en eindigden we zo op een 1-1.
Ik vond het weer leuk om erbij te zijn en de sfeer te voelen en erin mee te gaan (niet zo uitbundig als sommige anderen) en ook al ben ik niet zo'n supergrote voetbalfan - ik kan genieten van een spannende match en vind het super om de mensen rond mij bezig te zien met hun enthousiame - dan kan je niet anders dan ook de adrenaline te voelen en mee te zingen/roepen/klappen/stampen.....
Welkom op mijn blog. Na myspace en facebook wou ik hier ook eens een kijkje komen nemen. Ik zoek wat uit op welke van deze sites de meeste mensen die ik ken komen lezen en die site zal ik dan up to date houden. Tot nu toe staat facebook op 1 maar dit kan nu allemaal veranderen natuurlijk.
U kunt al veel van mijn laten en doen lezen op de blog van mijn lieveke "supermario", alleen zal het hier ietskes minder over "voetbal" gaan
Nog even de site exploren en dan ben ik er weer met meer nieuws....