Brandstof is essentieel voor een reis. Te weinig ervan, leidt onherroepelijk tot stagnatie van de reis. Een waarheid als een koe. Om weer te bunkeren, gaat de Rotterdam waarschijnlijk aan bij het prachtige eiland Mauritius. Het is echt zo'n paradijs-eiland van de reisbureaus: Witte stranden en blauwe zeeën. Menig huwelijksreis wordt daar gevierd! (niet die van ons hoor, want wij gingen met de tent in september naar Oostenrijk ) Het uitzicht is ongetwijfeld prachtig. Wat ook prachtig is, is het uitzicht vanaf de Rotterdam! De visjes geven een parade weg! Wat een geluk om dit te mogen zien!
Toen ik mij op zaterdag vermaakte met de Vereniging Maritiem Gezinskontakt, speelde onze 15 jarige dochter de clubkampioenschappen van het badmintonnen. Net als vorig jaar, deed ze mee met de heren. Net als vorig jaar was de finale tegen dezelfde heer. Net als vorig jaar werd ze in de finale uitgeschakeld met een driesetter. (Normaal gaat een set tot de 21, maar er moeten wel twee punten tussen zitten. De derde set eindigde in 27-25. Het kan niet anders, of die is reuze spannend geweest! Jammer dat ik er niet bij was!)
Net als vorig jaar ben ik weer apetrots!
De afgelopen week was ze met alle derde tweetalige klassen van de school naar Londen! De hele week op schoep. Hier was het bijzonder rustig, zelfs saai, zo zonder puber in huis. Papa zit nu op een uitgebreid verslag te wachten. Een van de nadelen van een zeeman: het delen van deze gewone, kleine stappen gaat meestal via het wereldwijdeweb.
Na een gezellige lunch trekt het hele stel naar het Fort (circa 1890) in Hoek van Holland. (Ondergetekende vernielt nog even een stoel, die niet berekend was op mijn gewicht.... )
In groepjes krijgen we een rondleiding door het gigantische fort. Tot de Tweede Wereldoorlog was het onderdeel van de verdedigingswaterlinie. Dus een heel andere vorm van verdediging dan die van de Maeslantkering. Vanuit het fort moest de haven van Rotterdam worden beschermd tegen vijandelijke troepen. Nu is het Fort ingericht als oorlogsmuseum, maar het conserveren van de stukken is erg moeilijk. Vooral de hoge vochtigheid is een probleem in de diaramas: kamertjes waarin met poppen oorlogstaferelen worden uitgebeeld.
Bij een regenbui sijpelt het water via speciale kokers in de wanden naar beneden waar het terecht komt in een bassin dat vroeger diende als drinkwaterreservoir. Op die manier had men altijd goed drinkbaar water voor de 279 man die er gelegerd waren, maar nu is het dus een probleem. Opmerkelijk dat wisselende omstandigheden om tegengestelde voorzieningen kunnen vragen! De drie meter dikke muren en de aarde en het gras op het dak dragen ook nog bij aan een hoge vochtigheidsgraad en zoutuitslag. Volgend jaar wordt het Fort verbouwd voor 5.000.000,= euro, maar blijft wel ter bezichtiging open. Onze rondleider vertelde verder, dat zij een uniek stuk hebben, namelijk een éénpersoons onderzeeër. Deze werd door de Duitsers gebruikt om gerichte aanvallen te doen op schepen in de haven van Rotterdam. Een bommenwerper had hem gebombardeerd en tegelijkertijd gezien, dat hij ter plekke zonk. Burgemeester Bram Peper heeft ervoor gezorgd, dat het onderzeeërtje aan het Fort toekwam.
Na deze rondleiding, werd er nog een drankje genuttigd en trok men moe maar voldaan huiswaards. De groep Waterweg ging nog uit eten en daar moch ik mee . Een erg aan te raden restaurant: Porte Salute in Hoek van Holland! Krijgt van mij een 8,5 en dat is echt enorm hoog! Heerlijk asperges met zalm gegeten, een goede bediening en natuurlijk leuk gezelschap, wat wil een mens nog meer? Het was een geweldige dag, ben nog steeds helemaal vol van die Maeslantkering!!
Afgelopen zaterdag trokken de zeemansgezinnen die er zin in hadden èn de gelegenheid hadden naar de Maeslantkering. Ikzelf ging al op vrijdag avond richting het Westen om alvast heerlijk bij te kletsen bij vrienden van ons. (Onze dochter had dit weekend clubkampioenschappen van het badmintonnen en bleef thuis.)
Op zaterdag ochtend dan naar de Nieuwe Waterweg. We werden met koffie en gebak ontvangen in het keringhuis. Een groep van ongeveer 70 man, dat duurt even voordat je iedereen hebt begroet, dus na een uurtje kon de rondleiding beginnen. Aangezien ik weg ben van techniek, is dit een kolfje naar mijn hand. Wat een indrukwekkend bouwwerk! Ben helemaal ondersteboven van deze uitvinding! De kering bestaat uit twee grote waterkerende deuren die zich bij 'normaal weer' in de parkeerdokken langs de beide oevers bevinden. Als voor Rotterdam een waterstand van 3.00 meter boven NAP wordt verwacht, dan moet de Maeslantkering (en de Hartelkering) sluiten. De computer van de stormvloedkering, het Beslis en Ondersteunend Systeem (BOS) roept het Besturingssysteem (BES) op tot sluiting. Het BES voert de commando's van BOS uit.
Er komt dus totaal géén personeel aan te pas! (wel zijn er 9 mensen die opgeroepen worden om eventuele calamiteiten op te kunnen vangen, maar als alles goed verloopt, hoeven ze niets te doen.) Volgens de verwachting zal de kering eens per 10 jaar nodig zijn, maar bij steigende waterpeilen door de opwarming van de aarde, zal dat eens per 5 jaar kunnen worden. De deuren zijn ieder 210 meter lang (even ter vergelijking: de Eiffeltoren is in totaal 300 meter hoog) en via een drijvende contructie kunnen ze de Nieuwe Waterweg op gebracht worden. Voordat ze daarna helemaal afzinken, zorgt een vertraging ervoor, dat slip en steentjes e.d. weggespoeld worden, zodat er een schone vloer achterblijft, waardoor iedere deur verder af kan zinken. Nadat de noodsituatie geweken is, worden de deuren leeggepompt en kunnen de deuren weer terug op hun plaats naast de Nieuwe Waterweg.
Het is erg de moeite waard om een kijkje te gaan nemen en dit bouwwerk met eigen ogen te zien!! Ik merk, dat ik er nog helemaal vol van ben! Dit was een geweldige ochtend! Grapje van mij: als BOS (Beslis en Ondersteunend Systeem èn onze minister van financiën) eraan te pas komt, dan kost het geld! De kering heeft 450.000.000,= euro gekost en heeft voor onderhoud per jaar 5.000.000,= euro nodig.
(Na de rondleiding krijgen we een lunch en gaan we naar het fort in Hoek van Holland, maar dat is voor het volgende artikel.)
Zoals ieder jaar, is er voor de leden van de Vereniging MaritiemGezinskontakt (VMG) een landelijke dag. Er wordt altijd een zoutwater tintje gegeven aan deze dag. Morgen gaat het gebeuren: de leden van de VMG trekken naar de Deltawerken en specifieker: naar de Maeslantkering in Hoek van Holland.
De Deltawerken zijn in Nederland een verdedigingssysteem tegen hoogwater uit zee voor de provincies Zeeland en zuidelijk Zuid-Holland. Het plan was er al vóór de watersnoodramp van 1953! In totaal is er bijna 50 jaar aan de Deltawerken gebouwd. De kustlijn van Nederland is hierdoor met 700 kilometer verkleind! Bij de oplevering van de Maeslantkering in 1997 werden de Deltawerken compleet verklaard.
Natuurlijk maak ik foto's en komt er ook een verslagje van de dag, maar dan wel ná het weekend.
VS beginnen diplomatiek offensief tegen piraten uitgegeven: 16 april 2009 07:38
WASHINGTON - Een Amerikaanse diplomatiek offensief moet het aantal aanvallen op schepen voor de kust van Somalië gaan verminderen.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton presenteerde woensdag een aantal maatregelen om de ''piratenplaag'' tegen te gaan. Amerikaanse afgevaardigden gaan om tafel met de leiders van Somalië in de hoop samen tot actie te kunnen komen. Zij doen dat onder meer volgende week op een donorconferentie in België. Zij willen graag samen met de Somalische overheid de verblijfplaatsen van de piraten op het land bestrijden. Daarvoor is in december toestemming gegeven door de Verenigde Naties. Ook moet de ontwikkelingshulp verhoogd worden.
Bankrekeningen
Volgens CNN wil Clinton verder de bankrekeningen van de piraten bevriezen, zodat ze niet meer bij hun geld kunnen. Ook wil ze regelen dat handelaren in geavanceerde apparatuur niets meer verkopen aan piraten. De VS gaan tevens proberen te zorgen dat schepen beter beschermd zijn tegen piraten. Nu al patrouilleren marineschepen de wateren rond Somalië, maar dat is niet voldoende om alle kapingen tegen te gaan.
Ook is het volgens Clinton van belang de daders te berechten. ''Deze piraten zijn criminelen. Ze vormen gewapende bendes op zee. En degenen die aanvallen organiseren moeten gestopt worden, degenen die ze uitvoeren moeten gestraft'', aldus Clinton.
Ik heb een beetje dubbele gevoelens hierbij. De cynische kant van mij zegt: -moeten degenen die aanvallen organiseren niet gestraft worden -ontwikkelingshulp verhogen in Somalië? Dan ook in Bangladesh, Madagascar, Cameroon, Nigeria, Indonesië, Kenya, Thailand, Brazilië, enz.enz. Eigenlijk moeten alle achterstandswijken in alle landen aangepakt worden, zodat er alleen maar tevreden mensen op onze aardbol leven! Een mooi doel en financieel........ -op een donorconferentie Iedere piraat heeft twee nieren, een hart, longen, hoornvlies, huid enz. enz.: Is dat probleem ook opgelost -?. Het kritiekloze gedeelte zegt: -nu wordt er eindelijk aan de organiserende kant wat gedaan Er zitten nog 270 man vast op 18 schepen in een gijzeling....... Een van de zeemansvrouwen merkt terecht op, dat de wereld op zijn kop zou staan als het hier om vliegtuigen zou gaan....
Een sleep zit meestal niet direkt achter de sleepboot. Dit om aanvaringen te voorkomen als er bijvoorbeeld storm is, of wanneer alle elektriciteit (en de motoren ook!) aan boord uitvalt. Een normale afstand tussen de sleper en de sleep is 1 zee-mijl (= 1,852 kilometer) (een landmijl is veel korter, namelijk 1609 meter) De sleepdraad is zo zwaar over deze lengte, dat hij in een grote boog hangt. Er kan zelfs een ander schip overheen varen, maar dan wordt er wel gevloekt aan boord. Door middel van bepaalde ballen in de mast, geeft een sleper aan, dat hij wat op sleeptouw heeft en daardoor beperkt manoeuvreerbaar is. Andere schepen moeten dan uitwijken voor hun.
Aanvulling: van Ronny kreeg ik doorgegeven, dat een sleper 's nachts 3 toplichten moet voeren en overdag (bij een lengte van méér dan 200 meter) een (zwarte) 'ruit' in de mast. Met de sleep op 1 mijl afstand is die 200 meter ruimschoots overschreden. Die 'ruit' wordt dus gevoerd! Bedankt Ronny, heb ik weer wat geleerd vandaag! Bas heeft op dit moment een hele nare zeegang met golven overal vandaan. In de kombuis is al een aantal keer de boel over de grond gegaan.
Vandaag had ik post van Bas! Altijd leuk om wat te ontvangen. Deze keer zat er een CD-rom bij met foto's. Zo heeft de Franse marine, zoals ik al eerder vermeldde, geoefend met het enteren en overmannen van een varend opject, op de Serepca1 (de sleep van dit moment). Dit om beter piraterij te kunnen bestrijden. (Ze mochten binnen bijna alles vernielen, want hierna wordt het schip gesloopt.) Op de laatste dag van deze oefeningen, heeft de marine een aantal bemanningsleden van de Rotterdam opgehaald, zodat zij de laatste inspectie konden verrichten. Normaal zou dat dus met de werkboot gaan van de Rotterdam zelf, maar deze keer konden ze met een hele snelle boot:
Aan boord van de Serepca1 was er nog een groep van de marine en mocht de 3e WTK ook even oefenen met een geweer. Een geweldige ervaring voor hem (natuurlijk wel als het 'spelen' is )!
Kaap Agulhas is geografisch gezien het zuidelijkste puntje van Afrika. De kaap ligt 170 km Zuid-Oosten van Kaapstad, op 34°50'S 20°00'E. Op deze plaats ontmoeten de Indische Oceaan en de Atlantische Oceaan elkaar. De warme Agulhasstroom vloeit langs de oostkust van Afrika af en draait terug naar de Indische Oceaan. De zee rondom Kaap Agulhas is berucht wegens winterstormen en reusachtige golven, die 30 meter hoog kunnen worden en zelfs grote schepen kunnen verpletteren. De naam is Portugees voor "naald", en verwijst naar de scherpe rotsen en riffen waarop al heel wat schepen zijn gestrand. Vuurtoren op de Kaap
De zeebodem nabij de kust is uitermate vlak, en staat bekend als de beste visvangstgrond in Zuid-Afrika. Deze wordt de Agulhasbank genoemd, en is minder dan 100 m diep. Pas 250 km verder de zee in, wordt het geleidelijk dieper. Bas rondt vandaag met een ruime bocht deze Kaap. Het is bijzonder mooi weer! Wel het zeetje in de flank, maar als ik zo het bovenstaande lees, hebben ze heel veel geluk! De snelheid is wel terug gelopen naar 4,7 knopen (ongeveer 8,5 km/uur). Op naar Shanghai, maar de volgende tussenstop is waarschijnlijk Singapore!
Wat vliegt de tijd. Nu is het alweer (bijna) Pasen! Altijd grappig, dat deze dagen sneller voorbij gaan dan de Kerstdagen. Zou dat aan het weer liggen? Ik wens iedereen, thuis, bij familie of op zee, een heel Zalig Pasen!
Kaapstad, bijgenaamd de Moederstad, is het wetgevend centrum van Zuid-Afrika en de gemeente Kaapstad heeft ongeveer 2,9 miljoen inwoners. De stad, bijna op het meest zuidelijke puntje van Afrika, was oorspronkelijk een verversingspost voor Nederlandse schepen die op weg waren naar Oost-Afrika, Indië of het Verre Oosten. Het was daarnaast een van de eerste permanente Europese nederzettingen ten zuiden van de Sahara. De Hollanders in dienst van de VOC (Vereenigde Oost-Indische Compagnie) deden hier goede zaken. Van een kleine havenstad groeide Kaapstad uit tot de grootste stad van Zuid-Afrika, maar raakte deze plaats kwijt aan Johannesburg in 1887 door de goudkoorts naar de Witwatersrand. Dankzij de natuur en de ligging aan de voet van de beroemde Tafelberg, is Kaapstad een populaire internationale bestemming voor toeristen.
Bas volgt met deze reis een heel stuk van de oude VOC! Inclusief de haven van Kaapstad voor proviand! Wat een belevenis moet dat in die tijd zijn geweest! Over de gevaren nog maar niet gesproken. Vandaag gaan ze weer vertrekken uit Kaapstad. Ze hebben weer voedsel en brandstof en kunnen dus op weg naar de afloshaven voor Bas: Singapore. De reis is op de helft!
Deze tip kreeg ik van een zeeman in zijn verlof. (Bedankt Ronny!) Het is een promotiefilmpje van een (andere) zeesleper met slecht weer. Opmerking van Bas en Ronny: er is tijdens dit filmpje erg veel kapot gegaan aan boord. Met dit weer ga je niet op deze koers met deze snelheid, maar voor een reclamefilmpje heb je natuurlijk wel wat over!
Dat het weer niet al te best is rond de Kaap de Goede Hoop, is bij veel mensen bekend. Dat de positie van de 'Rotterdam' via het doorgeven van de weersomstandigheden op internet staat, is ook vaak bekend. Nu heeft Bas behoorlijk last van de hoge zeeën, zodat de sleep in ieder geval gisteren niet overgegeven kon worden. Vanmorgen schoot ik wel even in de lach: het schip is blijkbaar met een rotvaart (Speed Over Approach is 19,5 knopen!) ver de kust op gelopen! De rode stip in (geel) Afrika op het onderstaande plaatje toont volgens het weerstation, de huidige positie: (er zal dus wel wat mis zijn gegaan met de communicatie tussen het schip en het station .)
Elsevier: Enkele gemeentes in het Oosten van de provincie Groningen denken een goed plan te hebben om de economie een impuls te geven: een groot zoutmeer, een soort Dode Zee, waaraan een kuuroord moet worden gebouwd.
Het magnesium dat in die regio in de bodem zit, zou kunnen worden gebruikt om een drijfbad aan te leggen. Bij dit drijfbad zou vervolgens een kuuroord kunnen worden aangelegd, waardoor het een toeristische trekpleister wordt. Het idee komt van mineraloog Dave Janse van Nedmag, een bedrijf dat het magnesiumzouten uit Groningen wint voor industriële doeleinden. De Groningse Dode Zee zou moeten komen bij het dorpje Tripscompagnie, Zuid-oost van de stad Groningen. Verschillende gemeenten in Oost-Groningen, verenigd in een streekraad, willen dat het Groningse zout meer wordt gebruikt ten bate van de regio.
Noot van mij: slepers zullen ze vast niet nodig hebben in deze "zee". Zelfs niet om mensen hierheen te slepen!
In het VOC-tijdperk werd er altijd gestopt aan de Tafelbaai bij Kaap de Goede Hoop, want door gebrek aan verse voorraden heerste er snel scheurbuik aan boord. Een tijd later, vanaf 1652, zette Jan van Riebeeck (foto, en schilderij van Charles Bell) die er landde met 72 man en 8 vrouwen, er een verversings-/bevoorradingsstation op, voor schepen die tussen de Republiek en Indië voeren. Hij ging er voor het eerst op 24 april aan land en al twee dagen later begonnen de Hollanders met het aanleggen van een borstwering, het begin van een houten fort. In de schaduw van de Tafelberg werd dit fort rond 1666-1679 vervangen door een stenen bolwerk met 5 bastions: Casteel De Goede Hoop
Scheurbuik (ook wel scorbuut of ascorbinezuurdeficiëntie) is de benaming voor een ziekte ten gevolge van een langdurig vitamine-C tekort zoals dat in vroeger eeuwen op zeilschpen op de grote vaart veel voorkwam. Symptomen van scheurbuik zijn onder meer zwellingen en bloedingen van het tandvlees en ook vallen onder de eerste symptomen van scheurbuik vormen van verslechterde zintuig bezigheden zoals typen, schrijven en je op lange termijn concentreren. ook krijgt men last van aftes aan de binnenzijde van de mond en bloedingen aan de benen. Er treden geen speciale symptomen of scheuringen van de buik bij op. Onbehandeld is scheurbuik fataal, maar behandeling is eenvoudig; vitamine C.
De Rotterdam draait rondjes met de sleep in de buurt van Kaapstad en dus de Tafelberg, omdat er nog geen boot voorhanden is om de sleep over te nemen. Helaas hebben ze al een hele tijd geen verse etenswaren meer aan boord. Nog even en er ontstaat scheurbuik! Het is zo te lezen wel het beste excuus voor het fenomeen 'weinig schrijven'!
Het Monster van Loch Ness is een mythe, maar ik weet nu zeker dat hij bestaat! Sterker nog: gisteren is hij levend gevangen door 3 sleepboten. Je kunt op de foto duidelijk zien, dat de lijnen strak gespannen staan! Whauw, wat een ontwikkelingen toch weer! Ik ben benieuwd wat de onderzoeksresultaten van dit beest zullen zijn. Uit Loch Ness archief: Recente foto: (foto gemaakt door Jan Vennik. Bedankt Jan!)
De onderstaande foto toont de Smit Amandla. Hopelijk is de reparatie van dit schip gelukt en neemt zij toch de sleep over, zodat de 'Rotterdam' naar binnen kan. Het is net of de-duvel-der-mee-speelt: er gaat nooit maar 1 ding kapot en wachten duurt altijd lang......
Deze uitdrukking stamt niet uit de scheepvaart, hoewel schroeven toch bij de essentiële onderdelen van een schip horen. De betekenis zit hem in de grote mate van onzekerheid. Op die manier zijn we natuurlijk wel weer terug in de scheepvaart. De sleper die de sleep over zou nemen van de 'Rotterdam' heeft stukken en is weer terug naar de haven gegaan. De aankomst zondag in Kaapstad staat nu op losse schroeven!
Eigenlijk zou Bas gaan bunkeren (brandstof) en stores (eten) inslaan in Durban. Tenminste, dat was het plan. Nu is niets zo veranderlijk als de planning in de scheepvaart en daarom lopen ze aanstaande zondag Kaapstad binnen. Het is een drukte van belang om de boel geregeld te krijgen. De sleep moet over gegeven worden aan de 'plaatsvervanger', aflossing moet geregeld worden, brandstof aangevraagd, stores doorgegeven, reparaties en benodigdheden vergen voorbereiding en logistiek, post en communicatie hebben aandacht nodig enz.enz. Drukte alom. Daar komt nog bij, dat zondag aan de wal vast niet de meest handige dag is om alles aan boord te krijgen, maar we zullen zien. Gelukkig lopen ze de haven binnen, want ze zijn al een week door de voorraad 'vers' heen. Nu is de kwaliteit van de conserven tegenwoordig erg goed, maar men snakt aan boord naar een appeltje, tomaat, banaan, blaadje sla en een knapperige wortel.
Het onderstaande verhaal doet me denken aan mijn opa, die mijn oma schaakte terwijl hun ouders naar de kerk waren. In die tijd was het ongehoord, dat een (groot)handelaar wilde trouwen met een dochter van een hereboer. Zo zou de grond die bezit was, kleiner kunnen worden bij vererving en dat was niet de bedoeling. Eigenlijk zijn ze dus samen 'weggelopen'. Het haalde de voorpagina van de plaatselijke krant en ik werd er zelfs nog een paar keer op aangesproken! Eigenlijk kunnen wij ons dat niet meer voorstellen in deze tijd!
Rus zoekt vrouw met advertentie van 20.000 euro
1 april 2009 13:14 HELSINKI (gelezen op www.nu.nl) Op zoek naar de vrouw van een eerdere ontmoeting, heeft een hopeloos verliefde Russische zakenman een paginagrote advertentie van 20.000 euro in de grootste Finse krant geplaatst. De 42-jarige hoopt de "onvergelijkbaar mooie blonde in zwart pak, witte blouse en op hoge hakken'' terug te vinden. Hij had haar getroffen in een luxueus restaurant in Helsinki. Het megagrote zoekertje in de Helsingin Sanomat baarde nogal wat opzien. Aanvankelijk was onbekend wie achter de boodschap zat. Dankzij internet en de inzet van amateurspeurders en professionele detectives kon de identiteit van de man in twee dagen worden achterhaald. Alleen de naam is niet bekendgemaakt. De vrouw in kwestie kan reageren op een mailadres dat in de boodschap wordt genoemd. De vraag is nu of het publiek ooit te weten komt of de advertentie succes had. De Rus wees elk verzoek om een interview af.
Noot van mij: welke man zoekt nou niet een "onvergelijkbaar mooie blonde in zwart pak, witte blouse en op hoge hakken"? Alhoewel, die man van mij houdt wel de hand op de knip.
)
)
.
)!
