Ik ben
Trinet, 42 jaar en in de gelukkige omstandigheden dat ik mijn huis deel
met mijn echtgenoot Leendert en onze drie dochters. Hannah is 18 jaar. Mirthe 15 jaar. Jasmijne 9 jaar. Ik was vroeger verpleegkundige en tegenwoordig fulltime moeder en ook nog gastouder voor drie jongetjes.
verbouwen is leuk
als alles goed gaat
14-09-2010
en nu afwachten....
Gisteren op safari geweest in Hilversum en omstreken. Record langzaamste route per openbaar vervoer verbroken. Met de auto is het 23 km. Met het OV ruim anderhalf uur. Dat komt neer op 15 km per uur. Op de fiets was ik sneller geweest. De heenreis ging nog wel. Bus trein bus en toen stopte hij voor de deur. Als ik de aanwijzingen van het kaartje van de bloedbank had opgevolgd was ik er niet gekomen. Daarop staat de bloedbank een bushalte eerder aangegeven. Landgoed Zonnestraal heeft heel veel gebouwtjes (vroeger sanatoria) verspreid over een heel groot oppervlak. De bus rijdt de bosweg in, draait aan het einde en gaat dan weer door. Maar op de terugweg gaat ie niet het landgoed op. Dus kan je kiezen voor lopen (20 minuten en dan uiteindelijk in dezelfde bus terecht komen) of met de bus sightseeing Nieuw-Loosdrecht en dan weer terug langs Zonnestraal en dan weer via Hilversum (waar de hele dorpskern is opgebroken) naar het station. Ik ging voor de laatste optie. Ik ging kwart voor 9 weg en was rond 1 uur pas weer thuis. Bloedprikken ging snel. Weer het zelfde verhaal aangehoord (wat ook op de site staat), zelfde vragen voor de derde keer beantwoord en er zijn dus 7 buizen bloed afgenomen. Hb van 8,9. Ongekend hoog. Die buizen gaan naar Leiden en naar het ziekenhuis waar de patiënt zich bevindt en dat kan overal ter wereld zijn. En nu is het afwachten. Het kan 2 weken duren maar ook 5 maanden. Wordt vervolgd..........................
Maandag is het zover. Ik ga wat buisjes bloed geven voor de typering ervan. Als die nu het meest overeen komt met die van de patiënt dan ga ik het vervolgtraject in om daadwerkelijk stamceldonor te worden. Helaas moet ik naar Hilversum omdat het persee op maandag of dinsdagochtend moet gebeuren omdat het daarna per koerier naar Leiden gaat en naar het ziekenhuis waar de patiënt is. En dat kan overal ter wereld zijn. Maar om in Hilversum te komen per openbaar vervoer ben ik anderhalf uur onderweg. En dan weer terug. Dag maandag. Vraagt die dame of dat voor mij een reden is om er vanaf te zien. Natuurlijk niet. Voor de patiënt die op levensreddende cellen zit te wachten is het heel wat minder prettig en dan zou ik niet even onderweg willen zijn ?
Gisterochtend vroeg kwamen er twee mannen graven. Aangezien de verstopping ergens in de groenstrook zit is daar gaan graven ondoenlijk dus hebben ze een nieuwe uitlaat gemaakt naar een grote put. Gelukkig ligt ie bij ons voor de deur dus was de omlegging zo klaar. Ze hadden de afvoer heel snel gevonden. Eerst boorden ze toen een gat aan de binnenkant van de put en toen zaagden ze de (verstopte) buis door. Er kwam natuurlijk heel wat water vrij maar omdat ze al dat gat hadden geboord kon alles vrij snel weglopen. Bochtje aan de bestaande afvoer, stuk verlenging eraan, loze deel afdoppen en klaar. Toen kwam er nog een derde man bij die ook al maandag bij me aan de deur was geweest. en die gaf opdracht om alle wortelgroei uit de put te verwijderen. Toen het gat weer dicht gooien, even aantrillen, tegels erin, vegen en klaar. Nu wachten we op de eerste grote regenbui voordat ik m'n boekenkast weer durf te vullen.
De bovenste pijp is een soort "kijkgat" van het "echte" riool.
Vanmiddag kwam Bob weer langs (die eigenlijk Martijn heet.) Hij heeft wat staan wrikken, boven, aan de buis die in het gat bij de ventilator zit. Hij heeft alles bekeken, gevoeld en foto's gemaakt en kwam tot de conclusie dat het waarschijnlijk toch aan de onstuimige weersomstandigheden heeft gelegen. Hij heeft nu alles extra goed en diep dicht gekit en de verwachting is dat het verder droog blijft maar dat het bij vergelijkbare omstandigheden wel weer kan druppen uit die pijp van de ventilator (omdat het water er vanaf het dak door zijwaardse wind in waait.) Maar als morgen (ja, ze komen morgenochtend graven) het riool weer doorloopt krijg je nooit meer zo'n vol dak en zal zo'n situatie zich niet snel meer voor doen. De andere lekkages zijn het gevolg van die verstopte riolering en is vanaf morgen dus ook over (hoop, hoop)
Vanmiddag werd ik terug gebeld door iemand van de gemeente. Volgens hem was het erg waarschijnlijk dat het riool door onze achtertuin liep naar het pad daar achter. Op zijn tekeningen is alleen het hoofdriool zichtbaar en als de verstopping 15 meter uit de gevel ligt dan was volgend hem achter logischer dan voor. Maar in dat geval ligt de verstopping dus ergens onder ons tuinhuis. Hij zou iemand sturen van de Eemfors. Gelukkig belde die beste man bijna gelijk terug en stond hij binnen een half uur op de stoep. Hij ook weer met alle zooi omhoog de opbouw op. Hij kwam een verstopping tegen op 23 meter. Maar hij had een soort van geigerteller bij zich en daarmee ging hij buiten de grond langs en guess what ? De verstopping (=wortelgroei) zit in het gemeente plantsoen aan de voorkant op ongeveer 50 cm afstand van een Linde met een omvang van 1 meter. Gelukkig maar want nu zijn de kosten voor de gemeente. Waarschijnlijk morgen komt er een ander bedrijf graven en dan zal ws. de hele buis moeten worden vervangen want het is gewoon PVC. En Bob komt morgen vroeg ook en ook m'n kindjes dus dat wordt knusjes.
Zit ik de hele dag op een telefoontje van de gemeente te wachten wordt ik gebeld door Europdonor. Ik heb ooit aangegeven, toen ik nog bloeddonor was, dat ik ook wel wilde ingeschreven staan als beenmergdonor. Tegenwoordig noemen ze dat stamceldonor omdat ze het gewoon uit je bloed halen i.p.v. uit je beenmerg. En nu match ik (van de 14 miljoen ingeschreven mensen) met iemand. Of ik nog steeds donor wilde zijn. Ze zoeken per patiënt ongeveer 10 mensen die er het dichts bij passen. Bij die 10 wordt opnieuw het bloed getypeerd en dan moet blijken wie er het dichtste bij zit. En dan nog houden ze iemand achter de hand want als er voor de patiënt eindelijk een donor is gevonden dan gaan ze zijn eigen (zieke) beenmerg helemaal doden (bestraling en chemo) met als gevolg dat diegene geheel geen afweer meer heeft. Als die ene donor het dan om wat voor reden ook laat afweten dan is er een probleem. In Nederland worden ongeveer 700 mensen per jaar benaderd en uiteindelijk zijn er ongeveer 60 daadwerkelijk donors. Mijn moeder was twintig jaar geleden één van de eerste donoren. De dame die ik aan de telefoon had zou het aan haar baas vragen want die zou haar vast nog wel herinneren. Nu gaan ze eerst bloed afnemen (hier in Amersfoort) en dan krijg ik een brief (als ze me niet nodig hebben) of een telefoontje en dan weet je dus dat het raak is. Ik ben benieuwd.
....................de boekenkast en de badkamer en de wc worden nat.
Het is weer zover. Die regen van donderdag was te veel. Om een uur of 5 's middags komt Hannah vertellen dat het boven in de opbouw in de badkamer lekt. Het komt gezellig uit het plafond via de ventilator naar beneden. Ook kan je precies op het plafond zien waar de gipsplaten zitten want op de naden lekt het. Ook komt er water via de voegen door op de grond terecht. Gelukkig alleen in de badkamer en niet aan de andere kant van het muurtje in de gang. Leendert is 's avonds het dak opgegaan en dat was dus helemaal vol met een cm of 4-5. Dat was dus ongeveer 3000 liter water. Met een trekveer in de afvoer aan het hannesen geweest maar die was 10 meter lang en kon gewoon overal door. De verstopping zit dus verder weg. Toen hebben we de tuinslang aangesloten om te proberen de verstopping weg te spuiten. Lukte niet maar als "bijwerking" ging de slang wel hevelen. We hebben hem in de wasbak in het washok gehangen en die heeft tot ongeveer 4 uur 's nachts gelopen. Er kwam ongeveer een volle emmer in 1 1/2 minuut dus dat is 100 liter per kwartier. 's Avonds merkten we dat het in de wc beneden ook nogal stonk en toen drupte daar dus ook van alles achter het behang langs. Gelijk in onze boekenkast gekeken en ja hoor. Nattigheid. Alle boeken, foto's en spellen eruit.(voor de zoveelste keer) Vrijdag een rioolontstopper gebeld die zaterdagmiddag kwam. Hij heeft er 25 meter veer in gehangen en toen kwam hij boomwortel tegen. Ons huis is ongeveer 10 meter hoog dus dat betekend dat er ergens op 15 meter afstand van de voorgevel een verstopping zit. Dat is voor de gemeente zei hij en vertrok (met achterlating van de rekening). Gemeente geprobeerd te bereiken. Geheel onmogelijk. Eerst het bijna-nood-nummer van de politie (had de ontstopper gezegd) maar die hadden geen weekendnummers van de gemeente. Uiteindelijk via de brandweercentrale een paar keer doorverbonden en toen is er iemand van de ROVA (afvalverwerking) gekomen met zo'n grote tankwagen. Die man heeft twee putten open gehad en geconstateerd dat daar geen water instond en is weer vertrokken. Vanmorgen de gemeente gebeld. Ze zijn het aan het uitzoeken. Ze snappen het niet (en ik ook niet) dat de rest van de buurt geen problemen heeft en dat de rest van ons riool ook gewoon doorloopt. .......................................................................................wordt vervolgd..........................................................................
.......zeg maar ons killerkonijn Bo, is dood. Vorige week. Ze at de hele week al slecht. Eigenlijk alleen crackertjes en sla en groente. Toen ze in het weekend helemaal stopte met eten hebben we maandagochtend de dierenarts gebeld. We konden haar brengen, dan zouden ze haar nakijken en 's middags zouden we haar weer kunnen ophalen. Helaas is het zover niet gekomen. Tijdens het onderzoek voelden ze een gezwel, ws in de baarmoeder en omdat ze ook wat kortademig was dachten ze aan uitzaaingen in de longen. Dat schijnt vaak voor te komen bij dameskonijnen van 4 jaar en ouder.
Vervolgens maakte ze nog een sprongetje en was ze dood. De meiden wilden niet mee naar "het afscheid" bij de dierenarts dus ben ik alleen gegaan. We zijn nu dus dierloos. 's Avonds roepen we nog wel eens "wie gaat er Bo doen "(gewoon omdat we dat al 51/2 jaar roepen). Jasmijne was redelijk ontroostbaar en heeft er twee avonden huilen opzitten. Maar nu gaat het wel weer. Ze heeft een foto van Bo gevonden en die ligt naast haar bed.
Iemand interesse in een leuk hok en/of een losse ren ?
....weer eens bericht van hier. Je snapt het al. De scholen zijn weer begonnen en nu kan mams weer op de computer. Ze hebben weer heel wat overuren gedraaid. Maar eerst eens wat over onze vakantie. Al maanden waren we bezig met Oostenrijk. Er heeft een heel lint van dagen door het huis gehangen en elke dag mocht er één dag afgescheurd worden. Maar eindelijk was het dan zover. Vrijdagochtend inpakken en rijden. Keurig 9 uur reden we weg. We hadden 's avonds al alles dat op het dak ging vastgemaakt. Gelukkig bleef het redelijk zitten want het was een geimproviseerde dakkoffer van dakdragers, tie-wraps, sjorbanden, een plank MDF en een groot canvas doek. Toen het onderweg toch wel wat herrie ging maken als we harder dan 100 reden hebben we een extra sjorband gekocht bij een benzine station.
Niet dat we vaak harder konden rijden. Er was erg veel file. En het was buiten 35 graden (en binnen 17 vanwege de airco). Over onze eerste 600 km hebben we ruim 7 uur gedaan. Het was de dag van de wedstrijd tegen Brazilië. Op de Duitse radio hoorden we opeens dat het 0-1 was. Om kwart over 4 rolden we in Wagenroth uit de auto en lagen we half in coma, iedereen op z'n eigen kamer voor de tv voor de rest van de wedstrijd. Toch gewonnen. De zeer Duitse dame van het pension vond het erg leuk dat Nederland had gewonnen. Wij ook.
Was een erg leuke tussenstop. Soort van boerderij met paarden, fruitbomen, een molenrad met een waterval en verder zeer veel rust tussen de korenvelden. De volgende dag na een lekker ontbijtje door naar Oostenrijk. 400 km. Eitje. Behalve dan dat er nog meer mensen op het idee waren gekomen. We reden (alweer) rond 9 uur weg en we kwamen (alweer) om 4 uur aan.
Nog meer file en weg opstoppingen en werkzaamheden en oververhitte auto's die het niet meer deden terwijl er al 2 banen waren afgesloten. Ons uren lang onledig gehouden met het maken van foto's en filmpjes van jezelf en je medereisgenoten. Erg leuk. Maar eindelijk waren we er dan. Alleen waren we allebei vergeten de laatste instructies over de laatste 100 meter goed in ons op te nemen. En de DAME gaf ook al geen uitsluitsel en toen moest Jasmijne ook nog zeer nodig. Opgelost tegen een paaltje en na drie keer heen en weer op het stuk weg waar het ongeveer moest zijn vonden we het dan toch. Heerlijke koffie en Kuche (iets cake-achtigs met courgette, abrikoos en chocola) en bubbeltjeswater. De moederpoes verkoos mij als zitobject (tot grote hilariteit van de meiden), Duits weer opgerakeld, meiden in de stal, aan het klimrek, op de trampoline en O, ja de auto moet nog leeg. Hoe laat gaan de winkels dicht ? Oeps, over een half uur. Heel snel dus alles eruit gegooid en heel snel naar de winkel. In Oostenrijk heeft elk dorp wel een Spar (of twee) dus we hebben het allemaal nog gered. Gelukkig, zondag was er eten in huis. Wordt vervolgd....
Afgelopen zaterdag ben ik met Hannah en mijn mams naar de Messiah-scratch-dag geweest in Katwijk in het witte kerkje. In één dag oefenen ('s morgens, met piano) en dan 's middags de generale met orkest en 's avonds de uitvoering. het was geweldig. Hannah was de allerjongste (en daarna kwam ik ongeveer) maar dat maakte niet uit. Het ging heel vaak heel erg mis (met als klapper dat bijna iedereen stilviel tijdens het concert bij het afsluitende Amen) maar dat maakte echt niet uit. Het was erg gezellig (hoewel Hannah en oma 10 rijen voor me bij de sopraantjes zaten en ik bijna achteraan in het altenbolwerk.) Er zat een vrouw achter me die vroeg of ik Gerrit Schijff kende. (ze zag gelijkenis (?) Dat was dus mijn opa. Zij had vroeger in de buurt gewoond en kende dus de hele familie. De vrouw die naast me zat (erg gezellig gehad samen) was samen met haar broer. Die broer kwam vroeger elke dag bij opa en oma Schijff een bakkie doen want hij was in hun wijk de postbode. Hoewel ik daar dus niemand kende waren er wel weer allerlei banden met mensen. Dirigent ook erg leuk en enthousiast. Jasmijne is niet naar de avonduitvoering geweest maar wel 's middags even met opa wezen kijken. Precies toen ze er waren gingen we het Halleluja doen. Ze heeft heel hard meegezongen, zei ze. Ik kon het net niet zien want we moesten staan en toen stond iedereen er voor. We hebben al afgesproken dat we op woensdag 16 februari weer gaan scratchen in Leiden in de Pieterskerk. Komt allen. Hannah en ik zijn nog helemaal in de Messiah sferen dus we moeten maar weer eens het boek pakken en de oefensite openen.
Gisteren waren we op de (laatste) vergadering over het nieuwe huis van Ina. Het gaat dan toch eindelijk bijna gebeuren. De oplevering is op maandag 3 mei. Tussen 12 en 1 is er een uurtje de gelegenheid om naar binnen te gaan en alles nog eens op te meten. In de drie weken die dan volgen gaat de behanger/schilder aan de slag met het aanbrengen van een scan (soort van glasvliesbehang) en dat wordt ook door hen geverfd. Na die drie weken krijgt Ina de sleutel en in de 2 weken die volgen wordt onder andere de vloerbedekking gelegd. Van 4-14 juni tenslotte kan er verhuisd worden. !5 juni is de eerste dag dat het huis echt draait met personeel en begeleiding en al. Er zullen nog officiële verhuisdagen voor ieder persoonlijk worden afgesproken. Maar Ina heeft niet zo heel veel spullen. Qua grote dingen die met een karretje moeten zijn het haar boekenkast, secretaire en haar bed maar dat laatste kan pas op z'n vroegst op zaterdag 12 juni want ze moet ook nog kunnen slapen. Verder moeten er een bank en een linnenkast komen (van de Ikea). En natuurlijk nog een heleboel andere kleinere spulletjes maar daar is niet persee een aanhanger voor nodig. Uiteraard hebben we heel veel hulp nodig. Uitzoeken, inpakken, schoonmaken, verhuizen, spullen uitzoeken en kopen, spullen ophangen (gordijnen/rolgordijnen, lampen, haken, kastjes, planken,.....), kasten in elkaar schroeven (dat leek ons wel iets voor Jacob),......
Dit is de slaapkamer.
Huiskamer ........ .........met links de keukenhoek.
De keukenhoek ............. .........................komt links.
De badkamer. Links komt de wastafel en rechtsachter de douchehoek.
Gang. Rechtdoor is de slaapkamer. Links is het berghok, toilet, woonkamer...... .................Rechts is de badkamer. Huis wordt opgeleverd zonder meisje......
En dit wordt de keukenhoek met aanrecht en drie kastjes onder en boven.
Gisteren m'n praktijk gedeelte voor het ehbo certifikaat bijgewoond. Bijwonen en meedoen was genoeg om te "slagen". M'n theorie had ik al on-line gehaald. Paar uur achter de computer en dan 25 vragen beantwoorden. Nu ben ik dus (voor de belastingdienst) volledig bevoegd gastouder. Het was wel een grappig groepje. Iedereen deed mee als gastouder. Ik denk dat de helft oma was (en één opa) en verder een aantal jongeren (tussen de 20 en de 30) die naast hun studie gastouder waren. Maar goed. Ik weet nu alles over over Heimlich, Rautek en de sandwich methode.
Het is even zoeken. Je moet de uitzending van woensdag 17 februari hebben.
Het nieuws over de scratch begint bij 7 1/2 minuut en Hannah komt in beeld rond de 8 minuten.
(op de voorste rij met de roze sjaal)
We zijn nog aan het na genieten. Er zit nog een heleboel Messiah in mijn hoofd en ik hoor ook steeds Hannah en Mirthe zingen. We hebben genoten en oma en tante Ria ook. Het was hemels. Vooral al die jonge stemmen waren erg mooi. En het was erg leuk om te zien dat voor dat ze begonnen het leek op een gezellige picknick maar toen ze een maal gingen staan ze ineens veranderden in een echt koor. En dat ze als echt meiden allemaal begonnen te gillen toen de dirigent met de soloisten op kwam. Waar kom je dat nu tegen ?
Hier onder een "live" verslag van afgelopen woensdag.
Scholierenscratch
Live-verslag Scholierenscratch, eerste editie 2010
Woensdag 17 februari 2010, kwart
voor negen precies. De deuren gaan open en de eerste scholieren stromen
binnen. Sommige deelnemers weten de weg, die zijn hier eerder geweest.
Bij anderen zie je de nieuwsgierigheid op het gezicht, de ogen gaan
zoekend rond. Waar is de garderobe, waar zijn de toiletten, voor welke
stem is er waar plaats ingeruimd op de tribunes? De sfeer van
verwachting is direct tastbaar in de kerk aanwezig. Bus na bus levert
de jongeren uit het hele land bij de Pieterskerk af.
Om half tien is het zo ver.
Dagmanager Hanriëtte neemt het woord en heet iedereen welkom. Nog niet
iedereen is er, maar we kunnen geen minuut van de repetitietijd missen.
Hanriëtte noemt de geboortedatum van de jongste en oudste deelnemer:
1997 en 1932! 1932??? Jawel, het grote jongerenkoor wordt bij bassen en
tenoren ondersteund door ervaren zangers, vooral voor de zwaarte van de
stemmen. Heel blij zijn we met de steun van maar liefst twaalf zangers
van het Leidse Oratoriumkoor Con Amore.
Leo Rijkaart laat even inzingen
en dan meteen maar het Hallelujah. Dat is natuurlijk heerlijk om goed
in te zingen, maar ook om helemaal in de goede stemming te komen. Het
klinkt meteen al prachtig als al die jonge stemmen de Pieterskerk
vullen. Ik loop even naar buiten om dáár te luisteren. Ja! Geweldig,
ook buiten komen de stemmen goed door. Ondertussen komen ook de laatste
bussen met scholieren aan en zijn we voor vandaag compleet. 650
deelnemers hebben we vandaag. Er wordt in een strak en stevig tempo
gerepeteerd. Het is elf uur voor we het weten. Even een klein half uur
pauze. Om half twaalf gaan we weer verder. De solisten worden
voorgesteld. Eerst de sopraan Reut Shabi uit Israël. Ze zingt Rejoice
en krijgt een daverend applaus. Tenor Scott Wellstead uit Australië
zingt Comfort ye. En weer een daverend applaus. De Koreaan Seung Taek
Lee zingt The people that walked in darkness. Geweldig! Weer een
daverend applaus. Deze drie solisten zijn nog bezig met een
vervolgstudie aan het Haags Conservatorium. De vierde solist is de
countertenor Sytse Buwalda. Hij krijgt al een groot applaus op het
moment dat hij aan komt lopen. O thou that tellest good tidings is het
eerste dat hij zingt. Hij loopt er genoeglijk bij rond, ook om aan te
geven dat het koor moet gaan staan, want na zíjn laatste noot gaat het
koor onmiddellijk verder. Arise, zingt Sytse en geeft aan: jullie ook
opstaan. En net op tijd staat iedereen om dat prachtige koor te zingen.
Dan is het al half één en gaan we pauzeren.
Na de lunch gaan we nog even met
pianobegeleiding verder. De orkestleden druppelen dan binnen. Om 14.oo
uur is het changement. We nemen afscheid van Martin van Broekhoven, de
pianist en de orkestleden nemen hun plaats in. Meteen de ouverture.
Och, wat is dat toch prachtige muziek! Dan komt minister Plasterk
binnen. Hij wordt met een hartelijke applaus ontvangen. In een korte
speech richt hij zich tot zowel het koor als de solisten. Hij houdt het
kort, want hij vindt het veel te leuk om ook een deel mee te zingen. En
zo krijgen de tenoren een klein uur gezelschap van de minister. Diverse
media hebben gebruikgemaakt van onze uitnodiging om tijdens de
aanwezigheid van de minister aanwezig te zijn. Wat voorbeelden: in het
Reformatorisch Dagblad komt een groot artikel met foto te staan. Het
Leidsch Dagblad besteedt bijna dagelijks aandacht aan de Scratchdagen.
Omroep West komt vandaag met een nieuwsitem en zaterdag is er voor de
derde keer aandacht op de radio. Leuk!
De middagrepetitie is verder goed
verlopen. Er is grondig gerepeteerd. De solisten zijn stuk voor stuk
geweldig. Het koor is met recht een Koor van de Toekomst, want het
klinkt nu al als een klok. Om 17.15 uur is het tijd om wat te gaan
eten. De kerk gaat dan even tijd, zodat ook de vele vrijwilligers wat
kunnen eten én de kerk dan al weer in orde kunnen maken voor de avond.
18.45 uur gaan de deuren weer
open. We hebben erg veel publieke belangstelling, zodat de kerk aardig
vol zit. Om half acht richt dagmanager Hanriëtte zich tot alle
aanwezigen. Een woord van welkom en een woord van dank voor Mar van der
Veer en Jeroen Bal, initiatiefnemers en inspirators voor een scratch
speciaal voor scholieren. Met recht (een bloemen)hulde! Dan daalt de
stilte neer. Leo Rijkaart heft zijn armen en het orkest begint met de
ouverture.
Het is in één woord geweldig. De
kerk vult met de prachtige muziek die Händel ons naliet. Wat geweldig
dat we dat keer op keer kunnen uitvoeren. De lichte stemmen van dit
koor vullen de gewelven tot in de verste hoeken. Het is
wonderbaarlijk dat het iedere keer weer gebeurt: tijdens het concert
nog net dat stapje extra doen, dat beetje extra concentratie, waardoor
het allemaal (nog) beter klinkt dan tijdens de repetities. De solisten
doen het ook uitstekend. Sopraan Reut begint wellicht wat aarzelend,
maar wordt steeds voller van stem en zingt de ontroerende arias uit
dit werk prachtig. Bas Seung Taek is werkelijk een openbaring, wat
een geweldige stem! Voor tenor Scott geldt eigenlijk hetzelfde . De
tenor zingt natuurlijk altijd als eerste na de ouverture, eerst Comfort
ye en dan Every valley. Prachtig. Countertenor
Sytse zingt de sterren weer van de hemel, maar oh, wat jammer dat He
was despised tót het Da Capo gezongen wordt en we de herhaling moeten
missen Dat is niet zijn keuze, dat weet ik zeker!
Als het pauze is joelen de scholieren als dankjewel richting solisten,
orkest en dirigent. Na de pauze gaat het met dezelfde inzet verder. Het
publiek geniet en deze weblogster niet minder.
We krijgen het Hallelujah-koor als toegift. Het koor joelt en juicht
net zo hard als het publiek applaudiseert. Dan is het toch echt over en
verlaat iedereen tribune of podium.
Nu stroomt de kerk leeg en keert de stilte terug. Iedereen is op weg naar huis. Vermoedelijk met een hoofd en hart vol muziek.
Bijzonderheden
De Scholierenscratch is een primeur bij de Leidse
Scratchmuziekdagen. Een groot aantal scholen uit het voortgezet
onderwijs heeft zich ingeschreven voor deze dag. Mar van der Veer en
Jeroen Bal zijn de motivators en inspirators voor deze dag van de zijde
van de scholen. De muziekdocenten van de scholen hebben veel tijd
gestoken in het instuderen van de koordelen van de Messiah (zowel onder
lestijd als na schooltijd). En natuurlijk de scholieren zelf: ruim 600
deelnemers vormen woensdag één groot koor, het Koor van de Toekomst!
Dirigent Leo Rijkaart heeft uit de conservatoriumstudenten die
auditie deden drie solisten geselecteerd. Het zijn drie jonge mensen
die in eigen land al een opleiding voltooiden, ook al de nodige
concertervaring hebben, maar in Den Haag nog een specialisatie of
vervolgstudie doen aan het conservatorium. Sytse Buwalda stelt daar
zijn ruime ervaring tegenover: dit jaar zit hij 25 jaar in het vak.
Voor minister Plasterk is dit alles aanleiding om ondanks zijn
drukke agenda naar Leiden te komen. Hij wil graag ook een half uurtje
meezingen, maar zal ook koor en solisten bemoedigend toespreken.
De fotos van vandaag zijn morgen vanaf 20.00 uur te bekijken op www.oypo.nl.
Scholierenscratch: Messiah Koor van de Toekomst
Woensdag 17 februari 2010, Pieterskerk Leiden
o.l.v. Leo Rijkaart
met:
Reut Rivka Shabi, sopraan Sytse Buwalda, countertenor Scott Wellstead, tenor Seun-Taek Lee, bas
Het is bijna zo ver. Woensdag heeft Hannah de uitvoering van de Messiah in Leiden. (zie www.scratchmuziekdagen.eu) En weten jullie al dat Hannah, oma en ik ook nog eens met z'n drieën (en nog een heleboel anderen hoop ik) de Messiah gaan doen ? Op zaterdag 29 mei is er in Katwijk een scratchdag. Dan studeer je het in één dag in en is 's avonds de uitvoering. Nog meer liefhebbers? Wordt het helemaal een familiedag. En je kan natuurlijk ook komen luisteren. Gelijk drie vliegen in één klap. (zie www.excelsiorkatwijk.nl) Daar kan je ook kaarten bestellen. (10 euries dus dat is een vrienden prijsje.)
Dit is geen zingende Hannah maar iemand die alle vier de stemmen in zingt. Dus in je upje ben je dan een heel koor.
Dankzij (ondanks ?) alle positieve aandacht voor onze ziektekiemen zijn die van mij erg rustig. Hannah is ook weer aan het eten dus ik denk dat alleen Leendert morgen nog ziek is.
Bijna iedereen is hier ziek of net weer beter. Vorige week waren mijn oppaskindjes aan het overgeven en aan de diarree en nu zijn wij getroffen. Jasmijne begon zondag. We zouden naar Hanneke en Jacob en dat hebben we ook gedaan maar zodra ze uit bed kwam klaagde ze al over buikpijn en misselijkheid. Eerst dus maar een reispil gegeven voor onderweg en dat hielp een beetje. Ze heeft in elk geval niet gespuugd maar ook niet veel gegeten. Maandagochtend werden we rond 6 uur gewekt door kotsgeluiden van boven. Zat Mirthe op haar knieën voor de de douchebak over te geven. Die bleef dus thuis en Jasmijne ook want die was nog het zelfde als zondag. Gelukkig hoefden we toen niet door al die sneeuwbuien. Arme Hannah. Die was toen nog niet ziek. Maar gisteren en vandaag wel. Misselijk en buikpijn. Hoe verrassend. Maar morgen moet ze beter zijn want dan is de herkansing van de toetsweek en ziek is pech.---} geen herkansing van de herkansing. Leendert is vandaag ook ziek. Die begon een paar dagen geleden vreselijk verkouden te worden en hij had buikpijn en diarree. Je begrijpt dus wel dat de moraal van dit verhaal is dat het sterke geslacht toch weer de moeder is. (hoewel, gisteravond had ik ook behoorlijk last van m'n buik.....)
Nee, ik ben niet gehacked ofzo. Via mijn computer kreeg ik wel gewoon de goede tekst. Maar nu kan iedereen het lezen.
Ons tussenstation met vakantie is ook bekend en geboekt.
(In het Duits, met grote dank aan Hannah.)
We hebben het pension van Herr und frau Herbert gevonden.
Vlak bij de snelweg in een onogenlijk plaatsje tussen Würzberg en Neurenberg op
ongeveer 600 km.
Dat is net een stukje verder dan onze vorige vakantie.
Toen zijn we wel tijdens ons dagje treinen tot Würzberg gekomen (al was de
planning toen Neurenberg.) Ook deze toko ziet er erg leuk uit. Op de terugweg gaan we er
ook weer heen. Dus nu maar hopen dat het niet tegenvalt.
Ze hebben er paarden en een brennerei (schnapps-stokerij). Voor iedereen iets
leuks dus.
Ik hoop dat Leendert nog in Oostenrijk aankomt.
De meiden gaan in een dreibett-zimmer en wij in de doppel-zimmer. Met
natuurlijk de reichhaltigem Frühstück.
Maandag is het zover.
De bovenste pijp is een soort "kijkgat" van het "echte" riool. 
Vanmiddag werd ik terug gebeld door iemand van de gemeente.
....................de boekenkast en de badkamer en de wc worden nat.
Dit is de slaapkamer.
Huiskamer ........
De keukenhoek .............
De badkamer. Links komt de wastafel en rechtsachter de douchehoek.
Gang. Rechtdoor is de slaapkamer. Links is het berghok, toilet, woonkamer......
Huis wordt opgeleverd zonder meisje......
En dit wordt de keukenhoek met aanrecht en drie kastjes onder en boven.
Gisteren m'n praktijk gedeelte voor het ehbo certifikaat bijgewoond. 
