We zijn nog aan het na genieten. Er zit nog een heleboel Messiah in mijn hoofd en ik hoor ook steeds Hannah en Mirthe zingen.
We hebben genoten en oma en tante Ria ook. Het was hemels.
Vooral al die jonge stemmen waren erg mooi. En het was erg leuk om te zien dat voor dat ze begonnen het leek
op een gezellige picknick maar toen ze een maal gingen staan ze ineens veranderden in een echt koor. En dat ze als echt meiden allemaal begonnen te gillen toen de dirigent met de soloisten op kwam. Waar kom je dat nu tegen ?
Hier onder een "live" verslag van afgelopen woensdag.
Scholierenscratch
Live-verslag Scholierenscratch, eerste editie 2010
Woensdag 17 februari 2010, kwart
voor negen precies. De deuren gaan open en de eerste scholieren stromen
binnen. Sommige deelnemers weten de weg, die zijn hier eerder geweest.
Bij anderen zie je de nieuwsgierigheid op het gezicht, de ogen gaan
zoekend rond. Waar is de garderobe, waar zijn de toiletten, voor welke
stem is er waar plaats ingeruimd op de tribunes? De sfeer van
verwachting is direct tastbaar in de kerk aanwezig. Bus na bus levert
de jongeren uit het hele land bij de Pieterskerk af.
Om half tien is het zo ver.
Dagmanager Hanriëtte neemt het woord en heet iedereen welkom. Nog niet
iedereen is er, maar we kunnen geen minuut van de repetitietijd missen.
Hanriëtte noemt de geboortedatum van de jongste en oudste deelnemer:
1997 en 1932! 1932??? Jawel, het grote jongerenkoor wordt bij bassen en
tenoren ondersteund door ervaren zangers, vooral voor de zwaarte van de
stemmen. Heel blij zijn we met de steun van maar liefst twaalf zangers
van het Leidse Oratoriumkoor Con Amore.
Leo Rijkaart laat even inzingen
en dan meteen maar het Hallelujah. Dat is natuurlijk heerlijk om goed
in te zingen, maar ook om helemaal in de goede stemming te komen. Het
klinkt meteen al prachtig als al die jonge stemmen de Pieterskerk
vullen. Ik loop even naar buiten om dáár te luisteren. Ja! Geweldig,
ook buiten komen de stemmen goed door. Ondertussen komen ook de laatste
bussen met scholieren aan en zijn we voor vandaag compleet. 650
deelnemers hebben we vandaag. Er wordt in een strak en stevig tempo
gerepeteerd. Het is elf uur voor we het weten. Even een klein half uur
pauze. Om half twaalf gaan we weer verder. De solisten worden
voorgesteld. Eerst de sopraan Reut Shabi uit Israël. Ze zingt Rejoice
en krijgt een daverend applaus. Tenor Scott Wellstead uit Australië
zingt Comfort ye. En weer een daverend applaus. De Koreaan Seung Taek
Lee zingt The people that walked in darkness. Geweldig! Weer een
daverend applaus. Deze drie solisten zijn nog bezig met een
vervolgstudie aan het Haags Conservatorium. De vierde solist is de
countertenor Sytse Buwalda. Hij krijgt al een groot applaus op het
moment dat hij aan komt lopen. O thou that tellest good tidings is het
eerste dat hij zingt. Hij loopt er genoeglijk bij rond, ook om aan te
geven dat het koor moet gaan staan, want na zíjn laatste noot gaat het
koor onmiddellijk verder. Arise, zingt Sytse en geeft aan: jullie ook
opstaan. En net op tijd staat iedereen om dat prachtige koor te zingen.
Dan is het al half één en gaan we pauzeren.
Na de lunch gaan we nog even met
pianobegeleiding verder. De orkestleden druppelen dan binnen. Om 14.oo
uur is het changement. We nemen afscheid van Martin van Broekhoven, de
pianist en de orkestleden nemen hun plaats in. Meteen de ouverture.
Och, wat is dat toch prachtige muziek! Dan komt minister Plasterk
binnen. Hij wordt met een hartelijke applaus ontvangen. In een korte
speech richt hij zich tot zowel het koor als de solisten. Hij houdt het
kort, want hij vindt het veel te leuk om ook een deel mee te zingen. En
zo krijgen de tenoren een klein uur gezelschap van de minister. Diverse
media hebben gebruikgemaakt van onze uitnodiging om tijdens de
aanwezigheid van de minister aanwezig te zijn. Wat voorbeelden: in het
Reformatorisch Dagblad komt een groot artikel met foto te staan. Het
Leidsch Dagblad besteedt bijna dagelijks aandacht aan de Scratchdagen.
Omroep West komt vandaag met een nieuwsitem en zaterdag is er voor de
derde keer aandacht op de radio. Leuk!
De middagrepetitie is verder goed
verlopen. Er is grondig gerepeteerd. De solisten zijn stuk voor stuk
geweldig. Het koor is met recht een Koor van de Toekomst, want het
klinkt nu al als een klok. Om 17.15 uur is het tijd om wat te gaan
eten. De kerk gaat dan even tijd, zodat ook de vele vrijwilligers wat
kunnen eten én de kerk dan al weer in orde kunnen maken voor de avond.
18.45 uur gaan de deuren weer
open. We hebben erg veel publieke belangstelling, zodat de kerk aardig
vol zit. Om half acht richt dagmanager Hanriëtte zich tot alle
aanwezigen. Een woord van welkom en een woord van dank voor Mar van der
Veer en Jeroen Bal, initiatiefnemers en inspirators voor een scratch
speciaal voor scholieren. Met recht (een bloemen)hulde! Dan daalt de
stilte neer. Leo Rijkaart heft zijn armen en het orkest begint met de
ouverture.
Het is in één woord geweldig. De
kerk vult met de prachtige muziek die Händel ons naliet. Wat geweldig
dat we dat keer op keer kunnen uitvoeren. De lichte stemmen van dit
koor vullen de gewelven tot in de verste hoeken. Het is
wonderbaarlijk dat het iedere keer weer gebeurt: tijdens het concert
nog net dat stapje extra doen, dat beetje extra concentratie, waardoor
het allemaal (nog) beter klinkt dan tijdens de repetities. De solisten
doen het ook uitstekend. Sopraan Reut begint wellicht wat aarzelend,
maar wordt steeds voller van stem en zingt de ontroerende arias uit
dit werk prachtig. Bas Seung Taek is werkelijk een openbaring, wat
een geweldige stem! Voor tenor Scott geldt eigenlijk hetzelfde . De
tenor zingt natuurlijk altijd als eerste na de ouverture, eerst Comfort
ye en dan Every valley. Prachtig. Countertenor
Sytse zingt de sterren weer van de hemel, maar oh, wat jammer dat He
was despised tót het Da Capo gezongen wordt en we de herhaling moeten
missen
Dat is niet zijn keuze, dat weet ik zeker!
Als het pauze is joelen de scholieren als dankjewel richting solisten,
orkest en dirigent. Na de pauze gaat het met dezelfde inzet verder. Het
publiek geniet en deze weblogster niet minder.
We krijgen het Hallelujah-koor als toegift. Het koor joelt en juicht
net zo hard als het publiek applaudiseert. Dan is het toch echt over en
verlaat iedereen tribune of podium.
Nu stroomt de kerk leeg en keert de stilte terug. Iedereen is op weg naar huis. Vermoedelijk met een hoofd en hart vol muziek.
Bijzonderheden
De Scholierenscratch is een primeur bij de Leidse
Scratchmuziekdagen. Een groot aantal scholen uit het voortgezet
onderwijs heeft zich ingeschreven voor deze dag. Mar van der Veer en
Jeroen Bal zijn de motivators en inspirators voor deze dag van de zijde
van de scholen. De muziekdocenten van de scholen hebben veel tijd
gestoken in het instuderen van de koordelen van de Messiah (zowel onder
lestijd als na schooltijd). En natuurlijk de scholieren zelf: ruim 600
deelnemers vormen woensdag één groot koor, het Koor van de Toekomst!
Dirigent Leo Rijkaart heeft uit de conservatoriumstudenten die
auditie deden drie solisten geselecteerd. Het zijn drie jonge mensen
die in eigen land al een opleiding voltooiden, ook al de nodige
concertervaring hebben, maar in Den Haag nog een specialisatie of
vervolgstudie doen aan het conservatorium. Sytse Buwalda stelt daar
zijn ruime ervaring tegenover: dit jaar zit hij 25 jaar in het vak.
Voor minister Plasterk is dit alles aanleiding om ondanks zijn
drukke agenda naar Leiden te komen. Hij wil graag ook een half uurtje
meezingen, maar zal ook koor en solisten bemoedigend toespreken.
De fotos van vandaag zijn morgen vanaf 20.00 uur te bekijken op www.oypo.nl.
Scholierenscratch: Messiah
Koor van de Toekomst
Woensdag 17 februari 2010, Pieterskerk Leiden
o.l.v. Leo Rijkaart
met:
Reut Rivka Shabi, sopraan
Sytse Buwalda, countertenor
Scott Wellstead, tenor
Seun-Taek Lee, bas
Aantal deelnemers: 650
 
|
