Onze laatste dag in Porec. We doen er dan ook alles aan om er maximaal van te genieten. Uitslapen, een copieus ontbijt waarbij we (zoals trouwens al elke dag hier in Porec) als bijna allerlaatste uit de ontbijtzaal vertrekken. Dat is niet onze schuld, maar wel van de andere hotelgasten die vermoedelijk, zoals ze 's avonds al om 19 uur staan te drummen aan de eetzaal ( het avondmaal is van 19h tot 21h) , hier ook 's morgens al om 7h staan te drummen om als eerste binnen te geraken - ze zouden eens iets kunnen mislopen ! ( het ontbijt is van 7h tot 10h) .Wij gaan gewoonlijk rond 9h eten, om 9h30 zitten we al als bijna laatste nog aan tafel. Na het ontbijt nodigt de zon ons weer uit om wat van haar te genieten. Dit doen we opnieuw, met volle teugen want we beseffen maar al te goed dat, eenmaal terug in België, het wellicht over zal zijn met dat mooie weer. Ook weer een paar keer gaan zwemmen . Het zwemmen gaat altijd maar beter. Nog een duwtje en de idee om toch eens een kleine triathlon mee te maken wordt misschien werkelijk. En voor de rest lezen. Wat ik gisteren en eigenlijk al een paar dagen vergeten ben te vermelden is dat er hier aan ons hotel (samen met het eerste hotel in Porec waar we verbleven) een groot en blijkbaar belangrijk tenniscentrum verbonden is. Veel van onze hotelgasten zien we optrekken met niet 1 maar met verschillende tennisraketten in hun sporttas. Gisteren echter zijn we voor het eerst eens gaan kijken naar al die sporters en om eerlijk te zijn, veel was er niet bij te leren. Ik hoorde en zag de gebruikelijke instructies die horen bij een tennisles maar of de leerlingen het er ook beter van afbrachten, dat is nog iets helemaal anders. Zo moesten ze o.m. 3x opzetten en maken dat de bal eerst tegen de buitenlijn belande, daarna tegen de middenlijn en tenslotte halverwege de buiten- en middenlijn. Gemakkelijk uitgelegd maar van alle leerling-spelers, en het waren allemaal volwassenen, was er geen enkel, of het zij wellicht eens per toeval, die daar in slaagde. Om maar te zeggen dat het niveau niet echt super was. Het dubbelspel dat een beetje later gespeeld werd was al niet veel beter. Er was wel 1 heel interessant spel waar ik dan ook lang heb naar toe staan kijken. 3 kinderen, ik vermoed tussen 9 en 12 jaar en 1 volwassene, de instructeur, speelden een dubbelspel. Het spel-niveau van de 3 kinderen was stukken beter dan al wat ik van de volwassenen had gezien en, wat interessant was, de instructeur die meespeelde gaf ook direct commentaar bij elke slag, wees almaar door op hun houding en hun positie, kortom, echt interessant om te volgen. We zijn ook opnieuw gaan wandelen naar Porec dat we stilaan van buiten en van binnen beginnen te kennen. Vooral dan de terrasjes. We hadden er gisteren eentje ontdekt waar ze Illy-koffie serveerden en dat wilden we vandaag wel eens uittesten, als allerlaatste terrasje dan. Het was een meevaller, niet alleen om de ruim gevulde koffietas, maar ook, echter Illy-koffie waardig, echt lekker. Vanop ons terras konden we dan ook nog het aanmeren meemaken van 5 zeiljachten, op nauwelijks 5 meter voor ons. Zalig om te zien, hoewel het zeilen op zich ons niet echt aanspreekt. We gaan dit maar over laten aan o.m. onze schoondochter Sarah die er verzot op is. We wandelen tenslotte nog helemaal rond de jachthaven en keren dan, voor de allerlaatste keer terug naar ons hotel. Terwijl ik dit verslag intik, begint Kristien al met het terug vullen van de valiezen. Zo wordt nogmaals maar eens bewezen, aan alle mooie liedjes komt een eind.
Vandaag weer een schitterende zonovergoten dag , warm, geen wolkje aan de blauwe lucht. Toch merken we dat in onze gesprekken steeds meer gesprekken over onze kinderen, kleinkinderen, vrienden, familie ... insijpelen. Een teken aan de wand dat we toch al naar huis beginnen te verlangen. Na vandaag nog 1 volle dag en dan reizen we inderdaad weer af naar het ons zo vertrouwde Brugge. Deze morgen heeft Kristien trouwens al contact genomen met de organisator van deze fietsreis. We weten immers niet of wij aan ons hotel worden afgehaald en naar de haven worden gevoerd, of als wij daar zelf moeten voor instaan. Blijkt dat de organisatie daar zal voor instaan. We zullen vrijdag om 7h15 afgehaald worden en naar de haven gebracht worden waar ons dan een iets meer dan 2 uur durende bootreis naar Venetië te wachten staat. 's Avonds hebben we dan in Venetië een vliegtuig dat ons naar Brussel moet brengen. We hopen dat dit, zoals de rest van de fietsreis, ook tot een goed eind wordt gebracht. We hebben trouwens ook al de vragenlijst doorgenomen en van commentaar voorzien . Misschien helpt het de organisatie om nog beter de fietsreizigers te begeleiden. De dag van vandaag lijkt voor het overige fel op de voorgaande. Zonnen, zwemmen, lezen, en een mooie wandeling met een terrasje op het uiterste puntje van het schiereiland waar Porec op ligt. We hebben van daar een prachtig zicht én op het haventje én op het eilandje dat een paar honderd meter voor het schiereiland uit het water op stijgt en waarop zich een groot hotel heeft gevestigd, alleen bereikbaar met een boot. Als we van het terrasje weer naar huis trekken ontmoeten we opnieuw het Duitse koppel dat we eerder al een paar keren tegenkwamen, gepakt en gezakt met hun eigen fiets. Ook hier in Porec zijn ze nu , zoals wij, gewone toeristen geworden. Ze verblijven in het hotel waar het terrasje, waar we net vandaan kwamen , aan verbonden is. Zij zullen pas zaterdag naar huis vertrekken. Eenmaal terug in ons hotel horen we van Steven dat niet hij, maar Kurt ons vrijdagnacht (of zaterdagmorgen) aan de luchthaven zal komen ophalen. Zelf is hij op weekend. Kurt bevestigt dit later en vraagt meteen of we wat van het mooie weer van hier kunnen meebrengen. We gaan het proberen, maar ik vermoed niet dat ze er hier gelukkig mee gaan zijn. We krijgen ook een smsje van Nana die vindt dat we al zo lang niet meer op de fiets zitten. Laat dat nu juist de bedoeling zijn van ons verblijf in Porec... We genieten , na het bekijken van het VRT-nieuws op de zender BVN , van ons avondeten. Zoals ook de vorige dagen : zeer lekker en uitgebreid . Daarna is er de nog gebruikelijke koffie en maken we tijd om een beetje te internetten.
Voor ik het vergeet . De "meestal oudere Duitsers" waarover ik het vroeger had toen ik beschreef wie hier zijn vakantie aan het doorbrengen is, zijn , zo hebben we vastgetsled wel meestal Oostenrijkers. Dit is eigenlijk ook niet zo verwonderlijk want Oostenrijk ligt hier vlakbij. De dag van vandaag lijkt zo een beetje op die van gisteren. Wel is het weer mooi weer. Veel zon , een klein beetje wolken die soms eens voor de zon schuiven , wel iets minder warm dan de eerdere dagen. Voor het ontbijt vallen we een beetje terug in een vast patroon . Dit wil zeggen dat we elke dag bijna hetzelfde eten : eerst een gebakken eitje, voor mij met spek erbij. Wat kaas, wat confituur en flink wat koffie, voorafgegaan door een fruitsapje. Daarna een youghourt met wat vers fruit ( appels,ananas,meloen en sinaasappel) . Voor Kristien hoort er bij het ontbijt een broodje, voor mij een sneetje brood. En dat terwijl er zoveel keuze is ... Na het ontbijt zijn we naar het zwembad getrokken met onze boeken. Wat lezen, wat zonnen, wat zwemmen. En later op de dag zijn we weer gaan wandelen naar het oude stadsgedeelte. Het is er best wel leuk. Er lopen erg veel toeristen in rond en je hoort er bijna uitsluitend Duits ( wat ook Oostenrijks kan zijn), soms een beetje Engels , heel soms ook eens wat Nederlands en nog veel minder soms wat Vlaams. We trakteren ons vandaag op een koffie op een terrasje en bespieden een beetje de passanten terwijl we er ook wat commentaar op geven. Wat voor commentaar houden we het liefst voor ons. En zo passeert weer een dag. Voor we het weten is het al 19 uur geworden, het tijdstip waarop de meeste hotelgasten al staan aan te schuiven voor het restaurant. Wij gaan pas later. We willen nog wat internetten en wat verder lezen.
Het heeft de ganse nacht geregend. En ook deze morgen blijft het regenen, zij het met tussenpozen. Er zit niets anders op dan binnen te blijven. In de bibliotheek van het hotel kan ik beslag leggen op 2 nederlandstalige boeken. Al het andere lees-materiaal dat we meebrachten is al uitgelezen. We nemen wel eerst een stevig en verzorgd ontbijt. Nadien, we kunnen voorlopig nog niet naar buiten, gaan we wat internetten - zo o.m. de voetbaluitslagen van de jupilerligue bekijken en blij zijn dat club won, eerste staat en cercle tweede - en dan lezen in het hier gevonden boek.Kort na de middag lijkt het erop dat het gestopt is met regenen. Het weer klaar een beetje op. We kleden ons wat warmer aan een gaan wandelen in het oude Porec, gelegen op het schiereilandje. We kunnen nu wel de oude basiliek bezoeken, werelderfgoed - mooi maar we snappen niet echt of dit nu wel werelderfgoed moet genoemd worden terwijl Brugge zo lange tijd van die titel verstoken bleef. Het oude Porec heeft wel charmes. Kleine straatjes, mooie straatbedekking, mooie huizen, een beetje Venetiaans aandoend, mooi haventje. We profiteren van de gelegenheid om uit te zoeken waar we over een paar dagen ook zullen moeten inschepen om terug te keren naar Venetië. Dit is niet moeilijk te vinden, uiteindelijk is Porec maar een zakdoek groot. In een paar uur hebben we het dan ook allemaal bekeken en wandelen op ons gemakjes terug naar ons hotel. Het heeft er alle schijn van dat het weer toch nog helemaal zal opklaren want de zware bewolking is al helemaal verdwenen. Terug thuis nog wat lezen en dan krijgen we opnieuw de zon te zien. We gaan aan de poolbar koffie drinken en zien druppelsgewijs een aantal hotelgasten zich aan het zwembad aanbieden. Een aantal gaat zelfs zwemmen. Dit lijkt er ons toch een beetje teveel aan. Wel maken we gebruik van de ligzetels om nog wat lekker te genieten van de zon. Het boek dat ik begonnen ben geraakt langzaam uit. Met nog 3 bladzijden voor de boeg gaan we toch terug naar binnen want een wolk houdt de warmte van de zon weer tegen. Binnen kan ik het boek volledig uitlezen en kunnen we nog wat surfen op het internet, mail controleren en beantwoorden of verwijderen, vooraleer het tijd is geworden om de honger te gaan stillen. We nemen onze wijn mee en krijgen zoals verwacht onmiddellijk een koeler vol met ijs. Het duurt wel een tijdje vooraleer de wijn ook echt fris genoeg is om te drinken, maar we hebben eerst nog een voorgerechtje te verorberen en daarna een soepje. Vandaag kiezen we uitsluitend vis . Er is een gebakken visfilet, vraag me niet welke soort, maar is erg lekker. Daarnaast is er ook een gefrituurde visfilets die eigenlijk meer naar de frituur smaakt dan naar vis, maar dat weten we op voorhand en ook deze filet is best wel lekker. De (gekregen) wijn smaakt er overheerlijk bij. Ook aan desserts is er elke avond keus te over. Ik hou het vanavond bij appelbeignets met een vanille-sausje en wat ijs. Kristien houdt het bij de meloen en een gebakje. Geen koffie vanavond maar wel wat verder doorlezen en het Vlaamse nieuws bekijken op BVN.(= het beste uit Vlaanderen en Nederland )
Fietstocht van Venetië naar Istrië (Kroatië)
