De nachtbus ( een blinddate met het land waarin je reist ) kreeg een klapband in de ochtend . Reservewiel eruit , achterwiel eraf , reserve vanachter , achterwiel naar voor .
... was de volgende grote stad , geboortestad van Chavez . We waren er op de geboortedatum van Simon Bolivar , enig militaire herdenkingen waren dus ons deel .
Niet echt een mooie stad , veel winkels , een moderne stad . Ook niet ongevaarlijk .
Ons hotel was een motel buiten de stad met mooi zwembad .( zie vorige fotoreeks).
En de huis-leguaan naast het zwembad , van kop tot staart 1meter).
Meer dan 4000 meter hoog , koud , speciale fauna , grootste plant is de " fraholes" , zacht en goed voor de hoestvalling , "mystic" en indrukwekkend , adembenemend , letterlijk .
Allemaal beestjes : eerst het verhaal van de hond en de condor .
De hondensoort is een soort Sint-Bernardshond die enkel hier leeft . Volgens de legende heeft Simon Bolivar toen die hier met zijn troepen voorbij trok zo'n hond cadeau gekregen , nu
verkopen ze hier pups langs de weg .
De condor : was hier uitgestorven , in een project eind de jaren negentig werden hier vier beesten uit de zoo van Californië uitgezet , een vrije vogel werd daardoor aangetrokken , toch
blijft er nu nog maar één condor over . Project beetje mislukt dus .Daarom lijkt die ook op droevige vogel .
Detail : de mensen dachten hier vroeger dat het een adelaar was , de berg die wij op gingen : Pico Del Aguila .
Vandaag huurden we een taxi voor één dag ( 15 , leuke chauffeur ) om de bergrit van twee dagen geleden en " los pueblos" , de indiaanse bevolking en cultuur rustig te kunnen zien .
We beginnen met sneeuw op de Pico Bolivar . Warm begonnen , maar boven de 4000 meter was het " mucho frio " .
De grote vogel van de Andes is natuurlijk de condor , hier tamelijk opgesloten .
Om zes uur uit de veren vandaag , want de bus vertrok vroeg vandaag . Twee busjes verder bleek iets na negen uur de echte bus te vertrekken naar Merida , Merida , Merida .
Stevige bergrit , op naar de 4000 meter . In totaal waren we op deze reis op tien dagen al bijna 24 uur in vervoering ( bus , taxi , buske , would-be taxi , 4x4 , ...).
Merida is " el destino mas chévere " van Venezuela . 800 000 duizend mensen wonen hier in de bergen en de Pico Boliva is 4980 meter hoog . Het Sistema Teleférico is al enkele jaren onder "construccion " .
Anders hadden ze hier nog een recordje : de hoogste kabelbaan van de wereld .Spijtig , spijtig ,spijtig .
Maar eten is hier lekker , de koffie klein maar hevig , zwemmen is altijd fijn .
Europese chocolatiers met enige standing , die wisten het al lang , zij hebben een boon ( letterlijk en fi....) voor het dorpje dat we deze ochtend met een boottochtje bezochten .
Want de beste cacao , vind je in Chuao . Dat denken ze immers in Zwitserland , Frankrijk , Italië en België .
Dat moesten we toch zien en proeven .
De vrucht groeit aan de stam .
Je kan ze ook ruw proeven , zabberen en zuigen is verplicht , bijten doe je niet.
Ze wordt hier voor het kerkje gedroogd , roosteren doen ze in Europa wel.
Cecilia had gisteren oog voor de mooie bloemen van het land , die geven we U dus nu graag mee.
Vandaag verlaten we onze veilige haven bij Carlos en Gabriëlla , we logeerden hier vier nachten , geld lieten we in de kamer , we aten vijf keer bij haar vriendin Hilda in restaurant Zailanda's .
Vijf keer voor in het geheel 75 : gedeeld door 5 en dan door 4 en je kent de prijs van een avondmaal per man/vrouw .
Opgelet , voor een cocktail ( caipirinha , mojito ,...) , gedeeld voorgerecht ( scampi's , champignon met look ,...) en een hoofdgerecht ( steak , dorado , ...).
De lieve echtgenoot van Hilda brengt ons straks nog met zijn pick-up naar het busstation .
Met twee bussen trachten we in Barquisimeto te geraken , ons hotel is al gereserveerd , hopelijk even fijne mensen .
We hopen in elk geval dat het hier zo veilig blijft als het nu voelt .
