03 Juni: München - Harelbeke
Een dag vol verrassingen!
De groep ontwaakt onder een stralende zon, het ontbijt, opgediend door
een freule in nationale klederdracht. 08u10 Gaan we rijden? Natuurlijk.
Bij een zachte temperatuur van 18 graden, rijden we richting
concentratiekamp van Dachau. Het wordt en beetje stil in de groep als
je geconfronteerd wordt met het verleden, barakken, wachttorens en
vooral de afsluiting met prikkeldraad. Wat heeft er zich zoveel jaren
terug afgespeeld?
We verlaten de stad en beginnen aan onze eerste rit. De rest van de dag geef ik in wat korte puntjes, hier gaan wij:
1. Na 47 km om 10u10 een wolkbreuk, iedereen binnen de 2 min kletsnat.
2. Wij zien meer dan ons lief is, verkeersborden met 11%, 10 % helling op helling af.
3. Het middagmaal is perfect, kan moeilijk anders met de president Stephan himself aan het fornuis.
4. Een hert steekt 10 meter voor onze wagen de baan over. Gelukkig rijden we niet snel.
5. Sanitaire stop, koffie met koekjes uitdelen van onder de paraplu.
6. Om 16u58 na 190 Km vinden wij ons prachtig hotel Brücke
7. Allemaal krijgen wij een snaps (Duits drankje) als verwelkoming.
8. Als bofkont krijgt Arnold een tweede drankje, wanneer een windstoot
het water van een paraplu zijn glas opnieuw vult, en de persoon in
kwestie volledig nat maakt. Dit tot groot jolijt van de groep.
9. Om 18u15 apeitief aan de vrachtwagen, dit aangeboden door velotour, bavik, wijn, chips en nootjes.
10. Het avondmaal in het hotel was top.
Verder heeft iedereen de rit tot een goed einde gebracht. Moe maar
voldaan. 3 lekke banden kunnen we melden en veel natte kledij.
Op naar morgen
Met dank aan Arnold. Groetjes Stephan
02 Juni: München - Harelbeke "Gaan we rijden" ....... Natuurlijk en nog wel met velotour. Hedenmorgen in Harelbeke een iets wat nattige start om 0600 uur met de bus richting München, en na ±900 km met een 4 tal sanitaire stops in prachtig warm weer aangekomen in ons hotel te Dachau. De sfeer zat er meteen in, we hebben met de hele groep het nodige nat, in openlucht en met het gefluit van een enthousiaste merel ons avondmaal naar binnen gewerkt. Morgen begint het echte fietswerk 191 km. Nu gaan we rusten en schrijven jullie morgen terug. Met dank aan Arnold. Groetjes Stephan
De laatste rit vandaag, wat vliegen de dagen toch
voorbij. Voor onze Nederlandse, Hollandse of Friese vrienden, pasten we het
parcours lichtje aan. Herwig tracteerde de ganse groep tijdens de plaspauze op verse aardbeien. De Monteberg, Kemmelberg mochten niet ontbreken. Aan een
vlot tempo geraakte iedereen boven. Herman kreeg de eer op de Monteberg en de
jongste van de groep op de Kemmelberg. Daarna reden we door naar de Menenpoort
en genoten de motards ervan om ons door het centrum van Ieper te loodsen. De
middagpauze hielden we te Ieper. Een belegd broodje ging er vlot in. Nog de
drinkflessen een laatste keer vullen en we konden aan de laatste kilometers van
de RvB beginnen. In Harelbeke konden we van een welverdiende douche,een fris
pintje en de ontvangst door onze familieleden genieten. De uitdaging zit er
weer op. Het was een schitterende week. Mooi weer , een fijne groep en
schitterend werk geleverd door de motards. Iedereen mag terecht fier zijn.
Jullie waren top.
Na een stevig ontbijt en een paar lagen zonnecrime,
vertrokken we vanuit Leuven richting Dudzele. Dankzij de motards konden we Leuven vlot verlaten.Vandaag werden de kasseikrakers beloond.Johan en Michel namen het voortouw.Beiden waren aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk
moest Johan de duimen leggen. Het was weer een warme dagmet hier en daar een aangenaam briesje.
s Middags kregen we een lekkere pastamaaltijd
aangeboden te Gavere. De cornetto zorgde voor de nodige verfrissing.Nog efkes een laagje zonnecrime en we
kondener weer tegen, want t
zonnetje straalde.In Dudzele aangekomen
konden we weer genieten van een Bavikske, wijntje en ander lekkers. Kers op de
taart was de BBQ die voorafgegaan werd door een fris Sangriatje. Een beetje
later dan anders, maar t was ook de laatste avond samen, kroop iedereen
zacht onder de wol.
Zoals gewoonlijk vertrokken om 0830 uur. Toen we gingen vertrekken
hoorden we plots een knal. Klapband van Johan. Gelukkig waren we nog
niet aan het rijden. We konden snel terug weg en dit onder een stralende
zon. Direct na de start ging het al bergop, dit gedurende 5 km, een
kuitenbijter. Na deze klim waren we snel aan de Cote de la Redoute een
befaamde helling in Sougné-Remouchamps, vooral bekend uit
Luik-Bastenaken-Luik. Na dit kwam dan snel de cote de La Roche de
Fauchon, ééntje om te onthouden.
In Sprimont moesten we even rechtsomkeer maken, daar er wegenwerken
waren. Het middagmaal werd na 108 km genuttigd te Sint -Truiden in de
militaire kazerne 2KSOO (een school voor onderonderofficieren). Verse
soep, Spaghetti, groenten, dessert, koffie alles werd mooi geserveerd.
Na de middagstop moesten nog 46 km worden afgelegd. Het was een zware
dag, zeker in de voormiddag, mede door de beklimmingen en de hitte.
Iedereen kwam veillig binnen te Leuven.
Groetjes Stephan
Deze morgen vertrokken om 0830u met een prachtige blauwe hemel. mooie
wegen, maar steeds bergop bergaf, heel lastig. Op de momenten dat we
rustig konden rijden hadden de motards de tijd om even rustig met elkaar
te praten via de radio. Dit hoorden we ook in de voertuigen, trouwens
altijd. Op een gegeven moment zei de Herre :t si hier zo schoon,
prachtig kijk hier kan je heel ver zien, mooi uitzicht. En kijk dat huis
met de puntig dak ? Ik keek vanuit de wagen maar zag geen huis met
puntige top, t was de kerk van het dorp waar we langs reden. Blijkbaar
zeggen ze in Antwerpen tegen een kerk een huis met een puntig dak. Dit
was even een verhaal vanuit de wagen. Het middagmaal werd genomen te
Barveaux na 105 km. Op het menu stond ebli met tonijn, tomaat,
wortelen en erwten. Banaan als dessert de koffie en koekje ontbraken
niet. Na de noen moesten er nog 65 km worden afgelegd, dit in een
blakende zon. Al snel hadden we door dat het een helse tocht zou worden.
Na het doorkruisen van het stadje Durbuy hebben we halt gehouden en de
renners meegedeeld dat we de rit met 10 km gingen inkorten, wegens de
drukkenden hitte. Maar we moesten wel via een heel drukke baan Malmedy
vervoegen. Met de motards hebben we het traject in één groep mooi kunnen
uitrijden. Iedereen kwam veilig maar moe aan in Malmedy. Na een
bavikske, chips en nootjes zag je alleen maar blije gezichten. Op naar
morgen.
Groetjes Stephan
Vandaag was onze eerste rit naar Vaalbeek.
Het was de rit van de wegenwerken. Na 25 km moesten we rechtsomkeer
maken, route volledig afgesloten. 10 meter verder moesten we normaal
rechts indraaien. Niet erg we waren net vertrokken. Tot de middag konden
we redelijk doorrijden. De groep werd steeds bij elkaar gehouden, ook
bergop. Met de mobiele seingevers hebben we steeds radiocontact. De 3
seingevers leveren prachtig werk. Zo moesten we na onaangekondigde (in
het Franstalig gedeelte van België) werken, de groep alleen laten door
rijden met de motards. Enkel de fietsen konden door, de voertuigen niet,
omdat de kraanman zijn kraan niet wou verplaatsen. Niet erg in een mum
van tijd waren we met de wagens terug bij de groep. Verder verliep alles
vlot, dit aan een goed tempo, ook bergop lukte het goed. Mits de vele
werken zijn we toch vlot door alles heen kunnen fietsen. Tevens was het
prachtig weer. We waren om ±1600 uur in La Foresta, ons logement. Met
kamers van 2 personen, bedjes mooi opgemaakt.
Op naar morgen waar ons de eerste beklimmingen te wachten staan.
Groetjes Stephan
Sorry mensen, t is feest geweest. We zijn op 45 km van Compostela en
onze laatste dag samen. Iedereen is goed aangekomen. Logement is ok,
maaltijd is super.
Morgen nog 45 km en iedereen content !
Groetjes Stephan
Verslag Compostela: 15 Mei 2012 Sagahun- Ponferrada
Mooie rit vanuit het pittoreske Sagahun, Door de prachtige streek
Castilla Y Leon. Middagmaal werd benut in Astorga, ebli stond op het
programma als menu. Na de middag stond de beklimming FONCEBADON. De
pas is 1504 meter hoog en daarmee het hoogste punt van de hele camino.
Daarom staat bij de top als bekroning van een reusachtige hoop stenen
een boomstam van vijf meter hoog, waarop een ijzeren kruis is bevestigd.
Conform de traditie nemen veel pelgrims een steen(tje) van huis mee en
gooien of leggen dat op deze hoop, als symbool van de last die ze met
zich meedragen en waarvan ze zich door hun pelgrimstocht kunnen
bevrijden. We wachten het peloton op op ± 6 km van de top, de grote van
de groep bestond nog uit een12 renners. Toen we iedereen lieten voorbij
rijden en Yves in zcht kwam reden we terug naar de kopgroep, die al
herleid was tot 7 man. Op kop Tino met in zijn wiel Raf op 50 meter
gevolgd door een groepje met op kop Theo, in zn wiel Reggy, Carlos,
Georges en Jan. Tino probeerder meermaals weg te komen, tevergeefs ..We
zijn dan tot op de top gereden en wachten op de man die eerst zou boven
komen .Theo.
Nadat iedereen het nodige deed bij het kruis, stond ons nog een
gevaarlijke afdaling te wachten, met midden in de afdaling een nijdige
lange helling en dit in een afdaling. We reden een klein dorpje binnen,
waar onze vrachtwagen nauwelijks door kon. Iedereen werd aangemaand om
de afdaling zo veilig mogelijk te doen ook aan Frans werd dit gevraagd
(durft soms ne keer snel gaan). Allen kwamen veilig op het verzamelpunt
aan in het dorp Molinaseca. Samen reden we naar het hotel. Het was een
geslaagde en mooie rit geweest.
Groetjes Stephan
Dinsdag 10° Rit - 160 Km Sahagun - Ponferada,
HOLA ! Que tal?
Vandaag was het terug een "another day in paradise". Mooie rit vanuit het pittoreske Sagahun, vertrekstemperatuur van 8°. Door de prachtige streek Castilla Y Leon. Middagmaal in Astorga, waar we opnieuw verwend waren op een lekkere pasta. Velotour legt ons echt in de watte. De mec van dienst heeft vandaag ook de nodige zorgen toegediend. Na de middag stond de beklimming "FONCEBADON", cruz de ferro (ijzeren kruis) waar we de meegebrachte steen aan het kruis konden leggen. (herinner u man bijt hond). Het was een historich moment, om daar aan cruz de ferro te komen was het ook weer een ware kruistocht of veldslag, waar de spieren weer serieus op de proef werden gesteld. Maar de beste heeft gewonnen, bravo Theo. Het leggen van de steen was natuurlijk een mooi moment van stilte, want: Stilte = Rust Rust = Vrede Vrede = Geluk Waar de scherven van mijn leven achterblijven, alleen met in mijn hoofd al mijn vrienden & vriendinnen. Die in mijn leven waren en mij op dit pad vergezellen. Adios, Carlos
03 Juni: München - 
Harelbeke
Sorry mensen, t is feest geweest. We zijn op 45 km van Compostela en
onze laatste dag samen. Iedereen is goed aangekomen. Logement is ok,
maaltijd is super.
