V oor de laatste dag hier in Yosemite wilden we nog en extra grote wandeling. Eddy zocht en vond: 20 km stappen en 600 m klimmen.Ik denk dat we al wat conditie hebben opgebouwd want we geraakten aan ons einddoel (en terug, anders zouden jullie dit niet lezen): een bergmeer, gevormd door een gletchet 16000 jaar geleden. De bedoeling was om er ook in te zwemmen. Maar dat hebben we toch maar gelaten. Toen we vanmorgen om half negen begonnen stappen was de temperatuur net boven het vriespunt en lag alles nog onder de rijm. Het water van het meer was navenant afgekoeld. En alhoewel Eddy meestal een held is in koude baden, vond hij het nu ook te koud.de forellen die er overvloedig zwommen anders niety
Vandaag is er niet veel te vertellen. We waren moe gewandeld en hebben een hele dag zitten lezen in de zon . Ik probeer een aantal foto's van de laatste dagen mee te sturen om jullie een idee te geven.
Juist een week geleden pas zijn we thuis vertrokken, maar het lijkt ons al veel langer geleden.
Vandaag weer een fikse wandeling achter de rug.Wie dit hier heeft geregeld kende wat van het opstapelen van rotsblokken. Er komt geen einde aan de bergen en rotsen, veel wilder dan bij ons in de Pyreneeën bij voorbeeld.Maar ook overweldigend mooi. Het is hier nog altijd perfect weer: fris 's nachts en overdag zo'n 22 graden, met een stralende hemel. Wij zijn allebei verbrand, Eddy zelfs ondanks zijn prima hoed. Het evenement van de dag is dat we vanmorgen -echt waar- een zwarte beer zagen vanop zo'n 50 meter. Gelukkig zaten we in de auto.
Morgen doen we het wat rustiger aan en ik hoop dat we dan een systeem vinden om foto's mee door te sturen via deze primitieve internet verbinding.
We hebben vandaag oze eerste grote Yosemite wandeling gemaakt. Allé groot... voor halve bejaarden toch. 14 KM EN 700 meter klimmen Voor ons was dat wel genoeg. Maar het was prachtig en indrukwekkend. En alles onder de meest schitterende zon.Er was tamelijk veel volk, maar te hoger je klom, te meer het volk verdween. Yosemite is een vallei tussen reusachtigre rotsblokken, met watervallen en bergmeren. Spijtig dat de indianen het niet overleefd hebben, je kan zo voorstellen dat ze op hun paarden te voorschijn komen. We zagen 4 herten , maar geen beer, alhoewel er overal plaatjes staan dat je moet oppassen ,je eten moet wegsteken, en niet te snel rijden, w&ant elk jaar sterven er meerdere aan de gevolgen van een aanrijding. Misschien morgen.
Ik zou wat foto's meesturen, maar wij hebben hier een zeer primitief internet, met enkel draadverbinding_ EN DAN NOG EINDELOOS TRAAG.
Vandaag maakten we een tocht d oor Seqoia-land. Ik wist natuurlijk wel dat seqoias bestonden, maar er een heel bos van doorlopen is toch nog wat anders. De oudste zijn meer dan 2000 jaar oud en hebben een diameter van zo'n kleine 10 meter. Hoogst merkwaardig vond ik dat seqoias om te overleven het nodig hebben dat er om de 10 jaar ongeveer een grote bosbrand is, waartegen zij goed bestand zijn, maar de concurrerende andere sparren niet. Toen er zo'n 200 jaar geleden boeren in de streek kwamen wonen, probeerden die de bosbranden te blussen, met als gevolg dat de seqoias bijna verdwenen. Nu veroorzaakt men om de zoveel jaar een bosbrand.
Tussen de bomen liepen honderden heel kleine grijze, zwarte en gestreepte eekhoorns, zoekend tussen de dennenappels. Die lagen er langs alle kanten, tot een halve meter lang (niet van de seqoas, die houden het bescheiden wat dat betreft.
Gisteren reden we van San Francisco naar onze verblijfplaats in Yosemite. Bonny,onze gastvrouw in SF bracht ons naar de vlieghaven, waar we een auto huurden. Onderweg hoorden we een hele reeks rariteiten van de uiterst vriendelijke maar wel wat ex-hippie achtige Bonny. Zoals dat er midden in de stad, of toch de buitenwijken, nog massa's stinkdieren en coyotes zitten. Het leukst was het vertrekken met de huurauto :zoals alle amerikaanse auto's een automatic. eddy raakte niet vertrokken, en we moesten hulp vragen. Gelukkig ging het nadien vlot.De hele strreek onderweg was ongelooflijk dor. De koeien en schapen stonden in weiden waar geen sprietje gras meer op groeide. Zoals in veel westerns waar vee verhongert en mensen al hun bezittingen kwijt raken.Het heeft hier 3 jaar praktisch niet meer geregend. Overal op straat hangen waarschuwingen om het watergebruik te beperken: take a shower, make it a quickie en zo.
aar ongelooflijk: halfweg onze trip begon het te regenen en tegen dat we aankwamen goot het- tot we gingen slapen. Vanmorgen was er wel terug stralende zon. We zitten hier in een ongelooflijk mooi en luxueus huis.Moest mijn ipad werken stuurde ik een foto, maar er is geen draadloos internet en een iPad heeft geen draadstekker.
We vertrekken nu voor onze eerste wandeling. Meer nieuws volgt
PS Joris gaf ons zijn iPhone mee: een ongelooflijke luxe, wat je daar allemaal mee kan!
