Ik ben Vanhoudt Maurice, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maurice.
Ik ben een man en woon in Schaffen (Belgiè) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1938 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schaken.
Mijn eerdere hobby's waren; wielrennen,voetbal,tennis,fotografie,houtsnij-en draaiwerk, muziek en schrijven
fa556839@s
MAURICE - PAULA ...mooi hoedje toch...
Foto's van vroeger
Met Lisa Del Bo in de Stadszaal te Aarschot in 1996
Toneel te Webbekom 2001 'Rare Kwasten op Jenever'
Hier bij het tennis
Vlotjes in de groep (x)
Klaar voor het vertrek Een massa volk, tot op de bermen stonden ze om te supporteren voor hun favoriet
Laten we nu de lof der zotheid maar bezingen... Nooit zou "den deze" nog èèn voet mogen binnen zetten bij dat "exemplaar" die me zei over grootste gaven te beschikken die er ooit iemand van de Hoge had verkregen, nee, nooit zou ik daar nog mogen binnen stappen zonder vijf promille per duizend alkohol in het bloed, het is te zeggen dat ik er eerst zou moeten voor zorgen dat ik minstens, en dat is werkelijk het strikte minimum, de inhoud tot aan de bodem van de tweede fles van het edelste brouwsel zou moeten hebben achterover gekiept Nu weet ik ook wel dat u denken gaat, "jaja schrijvelaar, dat is allemaal goed en wel, maar wat hebben zulke ernstige zaken van een heel ander gegeven hier te zoeken, en wat zou hier kunnen achterzitten" wel het zijn gemeende raadgevingen gericht tot u allen mannelijk "broedsel" want wat ik daar bij die kaartlegster moest aanschouwen was ongelooflijk, want het was daar dat ik was binnen gesukkeld. Het begon reeds dadelijk bij onze eerste kennismaking dat ze zich met de kaarten in de hand als in transe bevend als 'n riet boven ... de waterpot.. halfluid prevelend wist te konkluderen dat de aardstralen verborgen in mijn lichaam me nog vele en vele jaren het uiterste fijne gevoelen zouden geven van te minnen en te minnekozen en zo zou ik dan moeten weten dat ik iets zeer verheerlijking's te bieden had, en vooral om bemind te worden, wat me toch het gelukkige gevoel bezorgde, beschoren aan maar voor weinigen. Ook wist ze steeds met de kaarten in de hand boven de waterpot, geplaatst in het midden der tafel, dat het einde van mijn .... wateraar ... eens als de weldoener van het heelal zoals ze zei, zich op dat ogenblik om en rond de achthonderd millimeter boven de aardkost zou bevinden, wat ze wist te verduidelijken als heel normaal, maar kon niet voelen hoeveel speling uitgedrukt in centimeters er bij bepaalde tijden wel kon zijn... Ooit vrienden "broedsels" heeft er een inspanningsfysiologe van de Place St. Jean(diest) me met haast matematische zekerheid willen aantonen dat alkohol in min of meer grote mate toegediend het brein der "broedsels" ten zeerste in ongunstige zin kan beinvloeden wat ze bij de tegenpolen der mannelijke"broedsels"niet bewijzen kon en eigenaardig kon ook de kaartlegster het niet, het zou dus gaan om een inwerking alleen vastgesteld bij de mannelijke "broedsels" en het gemiddelde percent zou hoog liggen.. Boven de waterpot kon ze eveneens aanwijzen dat tegelijkertijd met het verhogen van de IQ ook de syneste secondaire gewaarwording van stress gevoelig zou dalen maar spijtig moest ze er wel aan toe voegen dat ze niet kon bewijzen dat dit bij alle "broedsels' als een vaststaand feit mocht worden beschouwd. Zonder een verklaarbare reden, dat moest ze nog bij volgende proeven uitpluizen, wist ze dat bij een rechtshandige het stressverschijnsel eerst aan de rechter- en met een linkshandige eerst aan de linkerkant verdwijnt, eigenaardig èèn helft met stress ... en met die vooruitgang van de wetenschap heb ik me voorgenomen om uit' hartveiligheidsoverweging' in de toekomst ieder "broedsel" steeds op het hart te drukken de eerste ... vijftien glazen .. van het edelste gerstenat te heffen langs de linkerkant en ook vooral, de kaarten ter hand te nemen zoals ik toen ze in handen kreeg gestopt, gezeten voor de waterpot, om te spelen het spel van jok en onderjok, het spel van boer en zot, in rood en zwart ... En zulke kaarters van dat slag zoals ik toen, zijn veelal zeer bijgelovig, zo zijn er zelfs die kategorisch weigeren om ondanks met de best bedoelde raadgevingen ten spijt ook maar èèn druppel van de 'edelheid' tot zich te nemen en dan zijn er ook nog anderen, de minderheid, die stellig weigeren om een week voor hun liefhebberij ... de liefde te bedrijven... en het zijn voor dezen dat de kaartlegster persoonlijk langs 'hogerwege' ooit wel eens zou kunnen bevragen om samen met haar kolega's, een kaarterspauze in te schakelen ...
