GINDS IN MIJN KLEINE HUT

Ginds, luisterend in mijn kleine hut
naar de vogeltjes die lustig kwelen en fluiten in een oase van rust
voorts geen enkel gerucht, zij hoeven voor geen gevaar beducht
wat is het mooi te leven ginds in mijn kleine hut
in het licht van de zon, dronken van innig geluk
in stille gedachten verzonken starend door het raam
hoe de tijd door de jaren heen was verder gegaan
wat was het leven goed, zalig was het gevoel,
fijn was het herleven als die mooie tijd van toen
nooit zal ik vergeten, wat was het leven zoet
als aan de gezichtseinder de zon zal onder gaan
en de dag verdwijnt en weer de sterren aan de hemel staan
zal ik baden in geluk, ginds in mijn kleine hut