Na een zoektocht van een aantal weken hebben we een opvang gevonden. Niet in Torhout zoals we aanvankelijk wilden, maar in Roeselare, heel dicht tegen het werk van mama Vicky. Na een kleine rondleiding en wat uitleg wisten we het zeker: dit wordt de plaats waar onze kleine spruit de komende jaren zal verblijven. Een jonge vrouw en haar mama verzorgen er de kindjes heel goed en als het druk is, komt er nog iemand meehelpen. Mooi speelgoed, leuke slaapkamertjes, elke dag verse soep en lekker vers klaargemaakt eten en vooral héél vriendelijke mensen die alles van alle kindjes weten te vertellen maakt dat dit voor ons een juiste beslissing is. Zeker als je weet dat bij mooi weer de deur naar de tuin open staat. Daardoor kunnen de kleine ukjes naar hartelust binnen en buiten lopen, fietsen, spelen en plezier maken. Achteraan de tuin zitten zelfs een paar kippen die ze graag verzorgen
Gelukkig was er nog een plaatsje vrij vanaf 1 augustus en hebben wij op die manier weer een zorg minder
Woensdag 6 oktober. Sneller dan verwacht mogen we weer bij de dokter langsgaan. Dit keer wordt het dokter Vlaemynck, een heel vriendelijke en lieve dokter die, net als dokter Stroef, alles zeer duidelijk uitlegt.
In bijna 3 weken is onze Pruts 3.5cm gegroeid en meet nu 82.2mm. Met een stevige hartslag van 144 slagen per minuut mogen we zeker niet klagen.
Dit keer lag onze eerste spruit ietsje stiller dus kon de dokter alles mooi bekijken. We zagen een ruggegraat en konden zowat alle ribbetjes tellen! Ook het hoofdje en zelfs de hersentjes konden we mooi zien. Dokter Vlaemynck bekeek ook de vorm van het hoofdje om een open rugje uit te sluiten, daarom staat op één van de foto's "geen citroen".
Alles bleek dik in orde met de kleine en nu wordt ook het bloed van de mama getest om te zien of ze wel zeker kerngezond is. Binnen vijf weken mogen we terug naar dokter Stroef. Ondertussen kan de buik verder uitzetten en misschien kunnen we de kleine Pruts tegen dan al voelen bewegen
Het weekend van 18 en 19 september was hét vertelweekend. Zowel voor oma's en opa's als tantes, nonkels, neefjes en nichtjes...
Voor alle oma's en opa's hadden we een EHBO-doos gemaakt: Eerste Hulp Bij Oma en/of Opa. Een knalrode doos met in het wit de letters EHBO op. Binnenin zaten een tuutje, een slabbetje met leuke tekst, snoetpoetsdoekjes, een borstel en kam en een nagelsetje. Uiteraard had geen enkele oma en opa door waar dit over ging tot ze de doos open deden. Dan kwam de felicitaties, gelukwensen, hier en daar traantjes, en de nodige verhalen over de voorbije maanden. We hadden lang genoeg gewacht om alles te vertellen en waren toen al 12 weken ver.
Ook de tantes en nonkels waren heel blij, zeker nonkel Gorik die nog 13 moet worden eind dit jaar. En natuurlijk mogen we de overgrootoma's niet vergeten. Voor de één het eerste, voor de ander het tweede achterkleinkind.
Nieuw leven in de familie maakt mensen blij en gelukkig
Op vrijdag 17 september mochten we voor het eerst kennismaken met onze kleine Pruts. Om 18u hadden we een afspraak bij dokter Stroef in het Sint Rembertziekenhuis hier in Torhout. Dokter Stroef is een hele lieve, jonge dokter die alles uitlegt in mensentaal zodat wij makkelijk kunnen volgen als ze iets vertelt. Na een uurtje wachten mochten we binnengaan en we waren toch wel wat nerveus. Zou alles wel in orde zijn? Je voelt nog niks, dus je kan het niet weten. En je hoort wel vaker verhalen... Duimen maar dat alles dik in orde is... Na een paar routinevraagjes werd de echo gestart. En ja hoor, al snel zagen we een klein wondertje op het scherm verschijnen. Stilliggen was er niet bij, de hele tijd zagen we armpjes, beentjes en een hoofdje draaien, zwieren en zwaaien... Helemaal de mama en papa: geen 2 seconden kunnen stilliggen. Met het horen van een hartslag van 155 slagen per minuut waren we al heel erg gerustgesteld. Onze kleine Pruts is 46.8mm groot (hoofdje tot billetjes) en ziet er héél gezond uit. Met 3 foto's en een gerustgesteld gemoed gaan we huiswaarts. Dan pas komt het besef: we zijn écht zwanger!
Met deze blog willen wij, mama en papa in spé, jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen van onze allereerste spruit.
We zullen proberen om geregeld fotootjes te plaatsen en te laten weten hoe het met onze Pruts gaat zodat jullie ook van op afstand kunnen volgen hoe groot hij/zij al wordt en wat er al allemaal gebeurt in dat prille leventje.
