Afspraak in Kontich voor de eerste rit van de jaarlijkse tweedaagse. 13 vlakke rondjes van 4,7 km of dus een totaal van 61,1 km. Aan de start 44 rensters, 15 nieuwelingen en 29 junioren waarbij Nele en Fleur in onze kleuren. De koers verloopt niet traag en er zijn verscheidene pogingen tot aanval, waarbij Nele actief betrokken is, maar het parcours leent zich niet echt voor de aanval, wel raakt het peloton wat uitgedund door deze versnellingen. Fleur weet zich ook goed te handhaven in de groep. Het is tenslotte toch een peloton van 35 dat zich aandient voor een massasprint. Deze wordt gewonnen door Marith Vanhove, Nele rijdt als zevende over de streep, goed voor de vijfde plaats bij de junioren. Fleur wordt als 28^stegerangschikt, dat is 19^dejuniore.

Wedstrijd met de Dames Elite in Malderen, 99 dames aan het vertrek waaronder 5 junioren, 2 daarvan in on ze outfit, zijnde Nele en Katrijn. 10 rondjes van net geen 9,7 km maakt een totaal van bijna 100 km wedstrijd, een mooie voorbereiding voor de Watersley Ladies Challenge die er over 2 weken aankomt.
De dames hebben er zin in en houden meestal de snelheid hoog. Van bij de start komt er een aanval van een belofte, het peloton laat eerst begaan waardoor er op het einde van de eerste ronde reeds een kloof van 1m ontstaat, maar eens warm gereden reageert het peloton en een ronde verder is alles te herdoen. Hierop wordt even een break ingelast en de derde ronde is het “wielertoerisme”. In de vierde ronde zit het spel terug op de wagen, eerst gaat een kwartet lichtjes voor het peloton uit rijden, er komt dan nog een renster aansluiten waarop tenslotte in de vijfde ronde een kopgroep van 7 rensters ontstaat. In dit zevental zitten 6 ploegen vertegenwoordigd en het is dan aan de ploeg van Keukens Redant om alle hens aan dek te roepen. De snelheid gaat met een ruk omhoog en tal van rensters moeten de rol lossen en de wedstrijd verlaten. Ons duo blijft evenwel mooi vooraan in het peloton meedraaien. De voorsprong van de vluchters wordt enkele ronden beperkt gehouden maar in de achtste ronde loopt de kopgroep uit tot 1m30s en lijkt de veer bij de tegenstand gebroken. In de voorlaatste ronde wordt het verschil 2m30 en is het duidelijk dat het peloton voor de ereplaatsen zal strijden. In de laatste ronde rijden nog 2 dames weg uit het peloton waardoor een groep van 57 nog voor de 10^deplaats mag sprinten. In de voorbereiding van de eindsprint zakt de voorsprong van de koplopers nog een beetje, maar finaal blijft deze toch bijna 2m. Katrijn probeert met een trio nog de sprint te ontlopen, maar raakt niet uit de greep van het jagende peloton. Onze dames weten zich dan beiden goed te positioneren en kiezen strategisch elk een kant van de weg. Nele zit rechts finaal best en komt als 20^steover de streep, dat is 11^dein de pelotonsprint, zij is daarmee ook de eerste juniore. Katrijn zit slechts 6 rangen verder, goed voor tweede juniore.
Slechts 66 dames bereikten de aankomst, de wedstrijd over 97 km werd door het peloton afgewerkt in 2h30, dat betekent ene gemiddelde van bijna 40km/h, onze meisjes moesten dit met het juniorenverzet afwerken, wat zeker in de eindsprint op een biljartvlakke rechte lijn een knappe prestatie is. Zij bewijzen daarmee nog steeds poeier in de benen te hebben, hopelijk komt dat er volgend WE en vooral het WE nadien ook uit.
Dank aan de supporters op post en de fotografen.

Vandaag wedstrijd in Hulste. Kermis op het dorp en het parkoers is vernieuwd, het is nu 8,4 km en waar vroeger de supporters zonder lopen elke ronde vlotjes 2x de rensters aan het werk konden zien, moeten ze nu tevreden zijn met 1 passage, tenzij ze de fiets gebruiken. Dit jaar 7 ronden op het menu voor junioren en eentje minder voor de nieuwelingen. Bij het doorkomen aan de finish vanaf de tweede ronde telkens voor zowel nieuwelingen als junioren een premiespurt. M.a.w. de organisatoren hebben terug kosten noch moeite gespaard om de deelneemsters aan te sporen om er iets van te maken op deze bochtenrijke omloop. Voor ons team enkel Esmée aan de start, zij moet strijden in een peloton van 22 nieuwelingen en 33 junioren, met daarbij enkele buitenlandse dames. Zij mag rekenen op de vocale steun van enkele ploegleiders en Katrijn. De nieuwelingen starten een ronde na de junioren, maar de jury misrekent zich wat waardoor het tijdsverschil van bij de start 2m45s bedraagt.
De nieuwelingen hebben dit snel door en houden de snelheid hoog, de kloof schommelt wel elke ronde, maar komt nooit lager dan 2m15s. Esmée rijdt mooi mee en probeert er wat van te maken, maar er is onvoldoende samenwerking tussen de betere junioren om de kloof te dichten. Bij het ingaan van de laatste ronde is deze zelfs terug opgelopen tot 2m45s, Esmée zet dan een aanval op, deze brengt haar nog een mooie premie op, maar de kloof raakt niet meer dicht, de nieuwelingen spurten daardoor 1m10s voor de junioren. In de sprint bij de junioren zit Esmée vrij goed geplaatst maar raakt dan wat ingesloten en komt als 9^de juniore over de streep, goed voor een 24^ste plaats in totaal.
Mooie wedstrijd van onze dame, zij is duidelijk klaar voor het seizoenseinde.

Van onze ploeg tekent ons Belgisch kwartet present voor de wedstrijd in Erwetegem. Dat is een deelgemeente van Zottegem die zich “Poort tot de Vlaamse Ardennen” noemt waardoor een biljartvlak parcours uitgesloten is. Het rondje is 6,2 km en de 19 nieuwelingen moeten dit 9x afleggen voor een totaal van 56 km, de 35 junioren krijgen het 3x meer af te haspelen wat 74,4 km betekent. De commissarissen zijn begripvol voor de hoge temperaturen en besluiten wijselijk dat bevoorrading volledig vrij is toegestaan. In het peloton een aantal goede Nederlandse rensters zowel bij de junioren als de nieuwelingen.
De oudste categorie start eerst en zij zijn dit keer zo verstandig om er niet meteen de beuk in te gooien, maar zich eerst “warm” te rijden. Pas wanneer zij de derde keer de streep naderen gaat het tempo de hoogte in. De nieuwelingen vertrekken zo met slechts 35” voorsprong, wat meteen de spankracht uit de achtervolging haalt, want de start is licht bergop waardoor het even duurt eer de  jongsten op volle snelheid zijn, terwijl de junioren volle snelheid vanuit een afdaling de straat opdraaien. Even later hebben de junioren de nieuwelingen reeds in het vizier, zij zijn tot 15” genaderd. Het is dan nog wel wat kat en muis tussen beide groepen, maar het is wat te warm voor dergelijke spelletjes en na iets minder dan 2 ronden is het gat dan toch gedicht.
Eens de aansluiting gemaakt is het telkens weer afwachten wat er zal gebeuren, wordt het wielertoerisme of koers? Even ziet het er naar uit dat de dames voor de eerste optie gaan, maar in de volgende ronde wordt stevig doorgereden op de klim en het peloton scheurt in stukken. Nele en Katrijn zitten in de eerste groep, Esmée de derde en Fleur de vierde, maar even verder loopt alles weer samen. Het was evenwel stilte voor de storm en algemene repetitie want in de volgende ronde wordt opnieuw stevig tempo gemaakt op de klim, er is een aanval van enkele nieuwelingen en Katrijn kan met enkele anderen snel aansluiten waarop deze kopgroep van 3 junioren en 4 nieuwelingen de gas wordt open draait. Onze andere dames waren even niet aandachtig en missen de trein. Esmée en Fleur hebben last van de hitte en moeten het peloton laten gaan, Nele rijdt er heel aandachtig mee. Als goede ploegmaat laat de ze de achtervolging aan de anderen en als er een aanval komt, schuift ze goed mee. In de kopgroep wordt goed samengewerkt en dat is ook nodig want het peloton geeft zich niet zomaar gewonnen. Er moet eerst hard geknokt worden om van 15 naar 35” voorsprong te fietsen en daar blijft het ronden lang bij hangen. Op 2 ronden van het einde valt de kopgroep terug op 6 eenheden door een lekke band van Marith Vanhove, maar zij wordt sportief geholpen door een papa en weet na enkele kilometer stevig jagen terug vooraan haar plaats in te nemen. Pas in de voorlaatste ronden wordt de kloof met het peloton meer dan een minuut en kan men zich vooraan opmaken voor de sprint. Katrijn hoopt haar stunt van vorig jaar te herhalen, maar door een late aanval van een renster kan ze niet op kop de rechte lijn indraaien en moet ze Julie De Wilde en Marith Vanhove laten voorgaan, terug podium en tweede juniore. 
In de laatste ronde is de Nederlandse Pien Limpens nog uit het peloton weggereden. Nele zit intussen goed in dit peloton en bereidt de sprint voor de 9^deplaats degelijk voor, maar als de renster voor haar in de laatste bocht bijna valt moet ook zij in de remmen en zo komt ze als zevende van het peloton over de streep. De jury klasseert haar officieel wel als 20^ste, maar na een gesprek ze kreeg toch de 15^deprijs toegewezen. Esmée wordt finaal als 27^stegenoteerd en Fleur als 33^ste. In de officiële uitslag zijn ze zo 11^de, 15^deen 18^dejuniore, dit op een totaal van 35.
Eens te meer de clubkleuren op het podium en nu op naar de volgende opdracht. De Nations’ Cup over 3 weken in Nederlands Limburg is het volgende grote doel van onze dames.
Dank aan de vele supporters voor de steun, de helpende handen voor het aanreiken van drinkbussen, ons “sponsenmeisje” en de fotografen van dienst, in het bijzonder Marc Regaert die terug voor enkele pareltjes zorgde.

Dit jaar wordt het PK tijdrijden in Oost-Vlaanderen heel laat georganiseerd, daar wat dit traditioneel de eerste grote afspraak is van het seizoen is het nu één van de laatste. Bij de junioren zijn er maar 6 dames die zich geroepen voelen om de strijd aan te gaan, waaronder Nele en Katrijn in onze outfit. Afspraak is terug het vliegveld in Ursel, parkoers zoals steeds de landingsbaan op en af, dit over een totaal van 10,4 km.
Nele moet als derde van start en vertrekt goed, Katrijn start een minuut na haar en heeft dadelijk de goede cadans te pakken. Aan het eerste keerpunt klokt Geert H de tussentijden. Nele keert na 6m50s, Katrijn 6m45s, Eefje Brandt doet het na 6m41s, dat daarna Julie De Wilde nog beter doet met 6m20s verwonderd niemand. Met die tussentijden is het duidelijk dat onze beide dames nog in aanmerking komen voor het podium als ze hard genoeg rijden in het tweede deel.
In het volgende stuk wordt evenwel duidelijk dat Katrijn nog niet helemaal is bekomen van de kampioenschappen de voorbije weken, zij verzwakt en dat kost snel seconden en plaatsen. Nele rijdt stevig door en kan haar tempo aanhouden, zij komt binnen na 16m33,464s, Katrijn doet er met 16m37,551s net iets langer over, maar dan is reeds duidelijk dat Eefje het zilver zal veroveren en Julie het goud, wat finaal zo blijkt. Nele mag het podium op voor de bronzen medaille, minder dan 2 weken na het zilver op de weg, een mooie augustusmaand voor onze renster. Met deze medaille van Nele zijn wij er als club in geslaagd om dit seizoen bij de dames junioren bij alle provinciale, Vlaamse of Belgische kampioenschappen op de weg en de piste waar onze kleuren vertegenwoordigd waren telkens minstens één renster op het podium te hebben, waarbij liefst 8x op het hoogste trapje. Proficiat aan onze dames voor dit resultaat.
Volgende afspraak zondag in Erwetegem.

Op de slotdag van het WK piste voor junioren kom Nora nog aan de bak in de keirin. Zij komt uit in de zesde en laatste reeks, haalt een sterke sprint boven en lijkt het te halen, maar moet dan nipt de duimen leggen voor de Nieuw-Zeelandse King.
Er gaat maar 1 renster door per reeks, de rest moet naar de herkansingen, waar ze uitkomt in een onmogelijk reeks met de dames die daags voordien goud en zilver wonnen in de 500m. Aangemoedigd door Katrijn probeert zij wat er nog kan maar moet de duimen leggen.
Na 11 wedstrijden op 5 dagen zit ook haar WK er op. Nu even tot rust komen en dan lonken de Watersley Ladies Challenge al snel om de hoek waarna ze zich kan focussen op de Noorse pistekampioenschappen half november.

Vandaag een nieuwe wedstrijd voor Dames Jeugd in Hasselt. Meteen de eerste keer dat de dames jeugd in Limburg een eigen provinciaal kampioenschap hebben. Aan de start 52 rensters, 31 junioren en 21 nieuwelingen. Bij de oudsten in onze kleuren Fleur en Esmée, beiden kandidaat voor de titel.  

De junioren moeten de omloop 16x rijden, goed voor 75 km, de nieuwelingen rijden 5 ronden minder.
De eerste 2 ronden blijft het rustig, maar reeds in de 3^de ronde probeert een groepje met Esmée, weg te rijden. Het leek er even op dat de koers dan al gereden is en de sterksten vooraan zitten, maar 2 ronden later is alles te herdoen wanneer 11 rensters terug aansluiten, waarop het tempo er helemaal uit is. Op dat moment vertrekken de nieuwelingen in volle vaart met 1’10” voorsprong en zij diepen deze voorsprong snel uit tot 1’50”.
Fleur is vooraan sterk mee tot ze in de 7^de ronde lek rijdt. Het duurt te lang voor ze van wiel kan wisselen waardoor ze jammer genoeg niet meer kan terugkeren naar het peloton. In de 8^ste ronde scheurt het peloton bij de junioren in 2 stukken met in de kopgroep  9 rensters, waarbij uiteraard Esmée, die zich als enige Limburgse van het gezelschap meteen zeker weet van de provinciale titel
Deze groep gaat in de achtervolging op de kopgroep van intussen nog 7 nieuwelingen. Onderweg kunnen nog 2 nieuwelingen aanpikken bij de kopgroep van de junioren. Op 3 ronden van het einde is de aansluiting tussen de eerste junioren en de eerste nieuwelingen een feit. Op de helling wordt nu telkens goed doorgetrokken waardoor deze kopgroep nog wat wordt uitgedund. In de laatste ronde ontsnapt de Nederlandse nieuwelinge Elise Uijen en zij houdt aan de streep nog 5" over op het peloton. De pelotonsprint wordt gewonnen door Marith Vanhove, Esmée zit niet zo goed gepositioneerd voor de sprint en wordt pas 13^dealgemeen en 7^de juniore, als enige Limburgse van de junioren in de kopgroep ontvangt ze wel de trui van Limburgs kampioen.
Fleur weet zich uiteindelijk ondanks de brute pech ook nog naar de 17^deplaats bij de junioren te rijden, wat tevens de tweede plaats op het Limburgs provinciaal podium betekent.
Van harte proficiat aan onze beide meisjes, Esmée zullen wij de rest van het seizoen herkennen aan een andere trui.
Dank aan de supporters en reporter ter plaatse Norbert, dank aan Wim Verbeek en Norbert voor de foto's.

Het derde onderdeel waarop onze dames aan de bak moeten op dit WK Piste in Frankfurt (Oder) is de puntenkoers. De benen voelen nog stram na het zware omnium van gisteren, maar toch starten onze beide dames met goede moed. Ongeveer de helft van de deelnemers reed gisteren het omnium, de anderen niet en zijn frisser. Op de koop toe zijn er terug 30 deelneemsters en dus kwalificaties, zijnde een extra puntenkoers over 40 ronden waarbij de beste 12 doorgaan en er 3 afvallen.
Katrijn is ingedeeld in reeks 1 en nestelt zich in de spits. In de eerste sprint pakt ze met een vijfde plaats net naast de punten en bij de tweede zit ze ingesloten en pakt zo opnieuw naast de buit. Op 17 ronden van het einde plaatst de Koreaanse een aanval, Katrijn schuift met de Chileense en Nederlandse in de tegenaanval en wat later sluit ook de Spaanse aan. Dit kopgroepje mag in de derde sprint voor de punten bikkelen en Katrijn schrijft er 2 op haar conto. Daarop gaat de Spaanse stevig door, zij blijft voor en houdt in dat iedereen die op dat moment reeds punten heeft geplaatst is, maar rekenen op een fiets, zeker als je wat moe bent, lukt niet zo goed en dus gaat Katrijn nog eens vol aan in de eindsprint. Deze brengt niks op, maar dat hoefde dus niet, het ticket voor de finale was reeds binnen.
In reeks 2 met Nora is het de vraag of zij terug ijzig kalm blijft en alles op de eindsprint zet. Dat doet ze nu niet, zij blijft wel kalm maar probeert punten te vergaren. Dat lukt in de derde sprint waar ze als vierde doorkomt. Finaal blijken het onnodige inspanningen want in deze reeks worden er 3 rensters minstens één verliesronde aangesmeerd waardoor het volstaat om in de "nulronde" te blijven. Aldus is ook voor Nora het ticket voor de finale "a piece of cake".
In de finale over 80 ronden beslist het peloton om er een deftige snelheid op na te houden. Katrijn heeft een kleiner verzet gemonteerd omdat ze voelt dat met deze benen sprinten tegen de wereldtoppers niet veel zal opbrengen. De tactiek van Katrijn is dus zien of er iets te rapen valt door mee te glippen in een ontsnapping, Nora gaat vol voor de sprint. In de 7^deronde start de Uzbeekse Kuskova een uitval en Katrijn gaat met de Nederlandse Hengeveld in de tegenreactie, maar de zaak gaat niet door. In de eerste sprint geeft Katrijn niet thuis, Nora gaat mee maar wordt ingesloten en komt zo buiten de punten. In de tweede sprint eenzelfde scenario. Dan start een reeks aanvallen waarin de favorieten zich mengen en de punten worden bijna steeds vergaart door rensters die in aanvallende groepjes zitten. Katrijn en Nora bekijken het vanuit de buik van het peloton. Net na de vierde sprint loopt alles samen en lijken de favorieten aan wat recuperatie toe. Dat is echter het sein voor Katrijn om samen met de Portugese Campos en Spaanse Amondarain iets op poten te zetten, een groep van 8 rensters splitst zich zo af en van de beter geklasseerde dames zijn enkel de Japanse Uchino en de Russische Golayeva mee, Van Dam (Canada), Acevedo Mendoza (Mexico) en Kuskova vervolledigen de groep. Bij het naderen van de vijfde sprint roert het peloton zich onder impuls van Jastrab (USA) en King (GBR), maar het groepje blijft buiten schot en sprint voor de punten, Katrijn wordt vijfde en mist zo een puntje dat later van betekenis zou blijken. Maar in het peloton blijft men het initiatief aan elkaar overlaten en in de vluchtersgroep is de verstandhouding wel goed en op 23 ronden van het einde is de bonusronde een feit en duikt Katrijn de top-8 binnen. Van dan af proberen de favorieten hun vel te redden met puntengewin, maar het kalf is voor hen verdronken. De rensters met bonusronde laten niemand meer vertrekken. In zowel de zesde als zevende sprint kunnen onze dames jammer genoeg terug geen punten verzamelen.
Dit keer heeft Katrijn haar rekenmachine wel mee en ziet dat mathematisch enkel het goud reeds buiten haar bereik is, maar podium enkel nog mogelijk als ze de 10 punten van de eindsprint kan binnenrijven. Op 3 ronden van het einde plaatst ze een aanval, maar de benen zijn niet fris meer, zij komt nog wel op kop maar ondanks de aanmoedigingen van de supporters kan zij de kloof onvoldoende uitdiepen, het peloton gunt haar de medaille niet en komt over haar heen. Zij eindigt 12^dein de eindsprint en dat is zelfs de 2 andere dames met 20 punten en zo wordt ze finaal 8^ste, opnieuw gegokt maar niet beloond voor de inzet. Nora bolt finaal als 9^deover de streep en wordt zo de beste van de dames zonder punten, goed voor de 20^steplaats. Onze beide dames reden opnieuw een mooie wedstrijd die het beste laat vermoeden voor de toekomst. Voor Katrijn zit met deze puntenkoers het WK er op, Nora rijdt op de slotdag nog de keirin.

De grote wedstrijd voor pistiers is het omnium, de meerkamp van het wielrennen, een lange dag met heel wedstrijdenminuten. Reeds om 10u wordt er gestart met een kwalificatie, er zijn immers 30 rensters ingeschreven en er mogen er maar 24 naar de finale. Er worden 2 reeksen van 15 rensters gemaakt, Nora in reeks 1, Katrijn in reeks 2. Zij moeten een puntenkoers over 40 ronden met 4 sprints afwerken, het is dus zaak om snel punten te pakken, of beter nog een bonusronde om zich te verzekeren van de finale.
Nora gaat van start in de eerste reeks en blijft ijzig kalm bij de sprints, zij zit steeds te ver geplaatst om punten te veroveren, maar ziet dat de toppers safe zitten en dus de eindsprint aan zich laten voorbij gaan. Voor de supporters in de tribune is dat wel een zenuwslopende bedoening, maar onze Noorse blijft kalm als een echt ijskonijn. De Australische neemt als enige een bonusronde en in de laatste ronden komt Nora zeer goed naar voor en wordt met een krachtige versnelling tweede in de eindsprint, goed voor 6 punten en missie volbracht.
Katrijn moet aan de slag in de tweede reeks, zij houdt niet zo van suspens en gaat in de tweede sprint vol aan de bak, komt als tweede over de streep en zit met de veroverde 3 punten dadelijk op rozen. Net na deze sprint komt de renster van Wit-Rusland zwaar ten val in het achterwiel van Katrijn die nipt ontsnapt aan een nieuwe tuimelperte. Katrijn heeft duidelijk een goed gevoel en gaat ook in de derde sprint de strijd aan, met een derde plaats verovert ze nog eens 2 punten en zo is ze meer dan zeker van de kwalificatie. Wat verder valt de renster uit Tapei en moet de wedstrijd staken en even verder wordt de Nigeriaanse uit wedstrijd genomen wegens te veel achterstand, daardoor zijn de 12 rensters die nog overblijven sowieso zeker van kwalificatie en was alle puntengewin eigenlijk overbodig. 
Het eerste nummer van de finale is een scratch over 20 ronden. De wedstrijd biedt weinig animo, bijna niemand probeert een aanval op te zetten en zo kabbelt het peloton langzaam richting eindsprint. Onze meisjes zitten wat te ver achteraan wanneer de snelheid omhoog gaat, Nora schuift nog mooi mee, maar Katrijn kan haar wiel niet volgen. Finaal weet Nora nog een mooie 7^deplaats uit de brand te slepen, Katrijn wordt 11^de, niet slecht maar er had misschien wel wat meer ingezeten.
Als tweede nummer staan de temporonden op het programma. Er moeten 20 ronden worden gereden met 16 sprints. Zodra de bel klinkt geeft Megan Jastrab (USA) er een lap op en zij neemt zo de eerste 3 punten voor zich, Daarna neemt Ella Barnwell (GBR) over, op dat moment komen er tal van rensters ten val, Katrijn en Nora kunnen de gevallen rensters ontwijken, er tikt nog een renster Katrijn aan waardoor op dezelfde plaats nog meer rensters vallen, gelukkig blijft Katrijn recht. Nadat Barnwell 4 punten neemt trekt Miliaeva (RUS) er van door, zij ontfutselde vorige maand Katrijn nipt het brons op het EK en zij is voor veel ronden solo weg, wat later noteren wij terug een grote valpartij, opnieuw wordt Katrijn aangetikt, maar zij kan zich rechthouden en ook Nora ontloopt de crash. Opnieuw wordt de wedstrijd niet geneutraliseerd. Nadat ze 8 ronden op kop reed wordt de Russische in de laatste ronde ingerekend, bij het ingaan van de eindsprint zit Katrijn goed geplaatst , zij zet door en gaat als 4^deover de streep waardoor ze 7^deeindigt in de temporonden, Nora zit wat vast en wordt 15^de. In de tussenstand wisselen onze rensters van plaats. Katrijn schuift op naar plaats 7 terwijl Nora jammer genoeg op plaats 11 komt.
Na de temporonden staat de afvalling op het menu, steeds een nerveuze en spectaculaire bedoeling waarbij opperste concentratie een noodzaak is zodra het startschot weerklinkt. Katrijn en Nora schuiven in de aanloopronde mooi naar voor om positie te kiezen, maar raken dan achteraan in de schermutselingen betrokken. Zij verzorgen zo iets te veel de suspens. Nora moet er zo reeds als 7^deaf en eindigt op de 17^deplaats, na haar volgt wel Uchino (JPN) die 10 punten boven Katrijn op de vijfde plaat staat en dat opent perspectieven, Katrijn weet dan enkele keren nipt haar vel te redden, vooral Donelly (NZL) is een kwade klant, maar zij blijft strijden, wint ook nog nipt van Soto Campos (Chili) maar moet dan nipt de duimen leggen tegen de Nederlandse Van der Duin die met 8 punten boven haar staat op de 6^deplaats. Katrijn wordt finaal 7^demet in de piste dan nog enkel 5 boven haar geklasseerde meisjes en de Portugese. Na afloop staat Katrijn vrij stevig op de 6^deplaats met 8 punten voorsprong op de Japanse en 10 op de Chileense terwijl Nora op de 13^deplaats staat, op slechts 6 punten van top-10, het wordt dus nagelbijten in de puntenkoers waarin beiden een top-10 kunnen halen, maar ook nog eruit kunnen tuimelen.
In de finale puntenkoers over 60 ronden met 6 sprints kan nog veel gebeuren, naast de punten in de sprints zijn er ook nog bonusronden die 20 punten opleveren, eerder zeldzaam bij de dames junioren, maar dit peloton lijkt tot alles in staat. Het startschot is nog niet gegeven of de Française valt reeds aan, er volgen enkele rensters maar na 5 ronden komt alles weer samen. Dan komt een aanval van 4 rensters waaronder de Chileense en de Nederlandse, Katrijn reageert ogenblikkelijk en komt bij, maar kan in de eerste sprint geen punten pakken terwijl de Chileense er 5 neemt en zo dichterbij sluipt. Nora rijdt intussen vlot mee in het peloton. Sewell (Australië) gaat er dan met Soto Campos van door en Katrijn gaat met de Van der Duin en Dopjans (Duitsland) in de tegenreactie, Velasco Fuentes (Mexico), Van Dam (Canada) en Titovskaya (Kazachstan) sluiten wat verder aan en dit achttal gaat vol voor een bonusronde. In de tweede sprint mist Katrijn opnieuw de punten en de Chileense sprokkelt er opnieuw 2 en komt nu op 3 punten. Wat verder neemt dit achttal dan toch de bonusronde en zo verzekert Katrijn zich met een totaal van 96 punten bijna zeker van top-10, maar wat recuperatie is dringend nodig want de jacht over 16 ronden om de bonusronde heeft krachten gekost.
Miliaeva gaat na 25 ronden solo in de aanval en pakt op haar beurt een bonusronde, in de derde sprint pakt de Italiaanse Gasparinni, regerend Europees kampioene, de volle buit voor Velasco Fuentes, Jastrab en Wielowska (Polen). Dit viertal gaat even door in de aanval maar stopt dan de inspanning. De Japanse trekt er dan vandoor en Katrijn gaat met Castano Quintero (Colombia) en Van der Duin in de tegenreactie, maar zij kunnen de aanval niet neutraliseren tot Miliaeva te hulp schiet en deze gaat met Gasparinni en Jastrab volle bak door. In de vierde sprint pakt Uchino nog 5 punten voor Gasparinni; Jastrab en Velasco Fuentes waarna de aanvallers terug worden ingelopen. Enkele ronden verder gaan Amondarain (Spanje), Miliaeva en Castano Quintero er terug vandoor, Katrijn voelt het gevaar en gaat er achter met de Soto Campos en de Sewell. Donelly en Huet (Frankrijk) kunnen nog aansluiten en dit achttal groep neemt vrij snel een halve ronde. Een extra bonus brengt podium in bereik, maar Jastrab weet zich zeker van goud als deze groep voorop blijft en zorgt er professioneel voor dat het verschil een halve ronde blijft, waardoor Nora gefnuikt zit in het peloton, maar voor Katrijn nog veel mogelijk wordt behalve podium. In de vijfde sprint is de Castano Quintero de snelste maar Soto Campos rijft terug 2 punten binnen en komt zo op 1 punt van Katrijn met enkel nog de eindsprint te gaan. De groep blijft voorop, bij Katrijn is de tank intussen helemaal leeg maar zij gaat noodgedwongen nog vol de strijd aan, winst kan haar nog op de 5^deplaats brengen. Tegen Soto Campos, die in Aigle op de UCI-academie wordt geschoold is ze evenwel net niet opgewassen, de Chileense neemt de 10 punten en springt zo naar de vijfde 5^deplaats, Katrijn met de 6 extra punten komt op een totaal van 102 en dat is goed voor de 7^deplaats in de eindafrekening. Nora wordt 7^dein de pelotonsprint en komt als 15^deover de streep, wat ook haar plaats in de eindrangschikking wordt.
Onze beide meisjes hebben gestreden voor wat ze waard zijn en komen volledig leeg van de piste, zij mogen fier zijn op het behaalde resultaat en haasten zich snel naar de verzorging want daags op zaterdag wacht nog de puntenkoers.

Vandaag in Emptinne de traditionele jaarlijkse "Ardennenwedstrijd" voor dames jeugd. Deze wedstrijd wordt verreden op een omloop van 5,5 km met een helling van zowat 2km goed voor een hoogteverschil van 60m. De junioren krijgen dit 13x voorgeschoteld, goed voor 71,5 km, de nieuwelingen schuiven aan na 3 ronden van de junioren wat nog steeds 55 km betekent. Ook hier een sterke terugval in aantal deelnemers, waar vorig jaar nog 46 dames opdaagden, nu nog 26, zijnde 15 junioren  en 11 nieuwelingen. Bij de junioren Esmée in onze outfit.
In de eerste 3 ronden gebeurt er niets bij de junioren, als de nieuwelingen van start gaan, met 1'20" voorsprong, trekken deze dadelijk door waardoor zich dadelijk ene kopgroep van 8 vormt. Bij de junioren duurt het tot de 5^deronde eer ze wakker schieten, het tijdsverschil is dan reeds opgelopen tot 2 minuten. Intussen is de kopgroep uitgedund tot 6 nieuwelingen maar ook daarachter is de achterdeur opengegaan en er is een achtervolgend groepje ontstaan met 6 junioren, met daarbij Esmée. Zij halen wat verder de 2 nieuwelingen in die vooraan het tempo van de 6 niet meer aankonden. Na 7 ronden zakt de achterstand terug tot 1'20", maar de samenwerking is onvoldoende, ondanks de steile afdaling en de grotere versnelling die de junioren daar kunnen inzetten naderen ze niet meer. Esmée en 2 anderen willen wel proberen om de kloof te dichten, maar dat is onvoldoende om het sterke zestal vooraan bij te benen. De voorsprong groeit opnieuw tot 2'30" om dan in de laatste ronde te zakken tot ongeveer 2". Bij de achtervolgende groep is er nog een poging van Lotte Popelier op de beklimming maar zij raakt niet weg, enkel de 2 nieuwelingen moeten daardoor de junioren laten rijden. Nadien volgt nog een poging van de Nederlandse Kloese maar ook zij geraakt niet weg. In de sprint zit Jade Lenaers van ver op kop en lijkt zegezeker, maar Esmée haalt haar metier van de piste boven en komt in de laatste meters nog dicht maar raakt er juist niet over. Proficiat aan Esmée met een mooie ereplaats. Na een derde rang in Zingem en Deftinge, nu een tweede plaats, de zege komt steeds dichter voor onze dame die momenteel over een uitstekend vormpeil beschikt. In elk geval blijven onze kleuren het podium sieren.

Dank aan Norbert voor de wedstrijdinfo en de mooie foto's.

Vandaag de openingsdag op het WK piste in Frankfurt am Oder en onze beide dames mogen dadelijk aan de slag. Daar er niet minder dan 32 rensters zijn ingeschreven voor deze wedstrijd moeten er eerst kwalificaties gereden worden van 20 ronden. Er komen 2 reeksen van 16 rensters en de eerste 12 gaan telkens door.
Katrijn start in reeks 1 en heeft een plan gesmeed met bondscoach Nicky Cocquyt. Na 3 ronden plaatst ze een aanval in de hoop dat er nog enkele dames meetrekken om zo samen een ronde te nemen en snel safe te zijn. Niemand vertoont achter dezelfde intenties en het is vlug dat ze haar evenmin een ronde cadeau willen geven, waarop onmiddellijk wordt overgeschakeld naar plan B, meedraaien in de groep, hopen dat je niet in een valpartij wordt betrokken en zorgen dat er minstens 4 trager zijn in de sprint. Dat plan lukt goed, Katrijn komt mooi los naar het einde van de wedstrijd toe en zet in de voorlaatste ronde de sprint in, in de laatste ronde gaat de Britse Barnwell over haar, maar Katrijn wordt mooi tweede in haar zog, missie volbracht.

Nora moet in de tweede reeks aan de bak en beslist dadelijk alles op de sprint te zetten. Van bij de start gaat de Zuid-Afrikaanse er van door en zij probeert ronden lang solo een bonusronde te nemen, maar het peloton laat niet begaan en rekent haar tenslotte moegestreden in. Nora neemt dan mooi positie in en vangt in de voorlaatste ronde een aanval op van de Amerikaanse Jastreb, zij kan zuinig mee sprinten en wordt mooi zevende en is zo gekwalificeerd voor de finale.
In de scratch moet je kiezen: ofwel val je aan en als het lukt is het bingo ofwel wacht je op de eindsprint, met het risico dat als er enkelen rondrijden je sprint voor een ereplaats. In de finale hebben onze meisjes beiden een ander plan, Katrijn opteert voor plan A: de aanval, Nora voor plan B: de sprint. Reeds na 2 ronden trekt Katrijn er solo van door, zij krijgt een mooie voorsprong maar opnieuw voelt niemand zich geroepen om mee de strijd aan te gaan, na 6 ronden is het ook duidelijk dat de anderen het haar niet gunnen om alleen een ronde te nemen en zo de gouden medaille in haar schoot te werpen en dus laat ze zich terug inlopen. Nora blijft mooi meedraaien in het peloton. Katrijn kan welgeteld 1 ronde recupereren in het peloton wanneer de Oezbeekse aanvalt, nu laten onze beide meisjes de tegenreactie over aan de rest en halfkoers is ook dat avontuur afgelopen. Met nog 14 ronden te gaan trekt de Colombiaanse de registers open, Katrijn wacht even om te zien of er genoeg "dash" op zit en trekt dan achter deze Zuid-Amerikaanse aan, jammer genoeg wacht deze niet en zo rijden beiden rondenlang op kleine tussenafstand van elkaar. Katrijn wordt intussen luid aangemoedigd door ouders, ploegleider en de meegereisde trouwe supporters. Uiteindelijk komen de twee toch samen en bouwen de voorsprong nog verder uit, even ziet het er naar uit dat de psychologische halve ronde zal gehaald worden en ze zal mogen sprinten voor de wereldtitel. Het peloton schiet evenwel net te vroeg wakker en op 4 ronden van het einde is het duo er aan voor de moeite en worden ze genadeloos gepasseerd door het peloton. Nora weet zich naar voor te wurmen maar wordt tenslotte toch ingesloten. In de eindsprint gaat de Australische nipt over de Chileense en wordt de Britse derde, Nora komt net in de linkerkolom met de twaalfde plaats en Katrijn komt moegestreden als twintigste over de streep. Maar ze heeft wel een opgemerkte en alles behalve anonieme race achter de rug.
Deze resultaten laten vermoeden dat wij onze dames vrijdag terug op het front mogen verwachten tijdens het omnium, ook dan is het eerste objectief door de kwalificaties raken en kan daarna het echte werk beginnen. Vingers gekruist houden en hopen op een goede afloop.

Afspraak in Deftinge bij mooi maar winderig weer. Een rondje van 8km met daarin 3 klimmetjes, genoeg om de wedstrijd hard te maken voor wie zulks wil. Op het programma van de junioren staan er 9 rondjes, bij de nieuwelingen 7 of dus resp. 72 en 56 km.
Slechts 55 rensters hebben de verplaatsing gemaakt, dat zijn er 14 minder dan vorig jaar. Dat komt vooral door de nieuwelingen die vorig jaar met 41 waren en nu slechts met 18. De junioren zijn met 38, dat is 10 meer dan vorig jaar. Bij deze laatste Nele en Esmée in onze outfit. De wedstrijd telt tevens als PK voor Oost-Vlaanderen en dat vergt extra aandacht van Nele.
Wanneer de junioren het einde van de tweede ronde naderen mogen de nieuwelingen van start gaan, het tijdsverschil bedraagt minder dan 30” en iedereen verwacht dat de kloof snel zal gedicht zijn. Eerst wordt die wel iets groter, tot meer dan 40”, maar dan naderen de junioren snel, mede door het werk van ons duo. Op het einde van de eerste gezamenlijke ronde is het verschil minder dan 20” en dan waagt Julie De Wilde de oversteek in haar eentje. Zij overbrugt snel de kloof met de nieuwelingen en bij de junioren is er ontreddering, niemand voelt zich geroepen om de kastanjes uit het vuur te halen waardoor de kloof tussen beide pelotons terug groeit en snel boven de 1’ oploopt. Vooraan trekt Julie dan terug op pad, van de nieuwelingen kan enkel Marith Vanhove volgen. Dit duo bouwt snel een comfortabele voorsprong uit en de junioren naderen nu op het resterende groepje nieuwelingen dat nog uit 8 rensters bestaat. Dichter dan 1’ wordt deze kloof echter nooit. In de laatste ronden loopt het tijdsverschil zelfs nog op tot bijna 3’. Gezien niemand zich geroepen voelt iets te ondernemen kijkt ook ons duo de kat uit de boom. In de laatste ronde komt er een aanval van een Nederlandse waarop Esmée onmiddellijk inpikt en wat verder sluit ook een Canadese aan. Zij naderen nog wel tot het peloton nieuwelingen, maar te laat, zij mogen wel nog sprinten voor de 11^deplaats en de twee laatste podiumplaatsen bij de junioren. Esmée moet wel de duimen leggen voor de Nederlandse maar sprint zich toch naar de derde podiumplek bij de junioren.
Een minuut later is er dan nog de pelotonsprint waar vooral de zilveren en bronzen plak van het PK nog op het spel staan. Nele kromt de rug en remonteert nog verscheidene rensters om 17^dealgemeen (7^dejuniore) te worden en dat volstaat nipt voor de zilveren medaille.
Met deze 2 podiumplaatsen wordt de trui terug in de kijker gefietst. Proficiat aan beiden.
Dank ook aan onze supporters die terug trouw op post waren.
De komende week zijn de krachten verdeeld, Katrijn en Nora trekken naar het WK piste waar ze samen 3 wedstrijden op haar programma heeft staan: woensdag de scratch, vrijdag het omnium en zaterdag de puntenkoers, Nora rijdt zondag ook keirin. Voor onze andere dames zijn er kansen in eigen land: donderdag in Emptinne voor de jaarlijkse klimkoers, zaterdag in Hasselt waar Esmée en Fleur kampen voor de Limburgse titel. Duimen maar voor iedereen.

Alkmaar 9u ’s morgens, net na een regenbui, 98 dames junioren aan de start voor hun Europees kampioenschap, in de Belgische selectie van 6 zijn Nele en Katrijn aanwezig. Het parkoers dat 6x moet afgelegd worden is 11,5 km lang met als voornaamste hindernis volgens de organisatie een kasseistrook van 1,1 km. In werkelijkheid is het grootste probleem recht blijven op een de vele uiterst glibberige passages in dit stratencircuit. Grote stalen afdekplaten die onbeschermd liggen, tal van wegmarkeringen en geschilderde fietspaden, uiterst smalle passages in het oude stadcentrum, passage dor de winkelstraat die geplaveid is met arduinen straattegels en waarin straatverlichting is ingebouwd.
De wedstrijd wordt gekenmerkt door talloze valpartijen die het koersverloop sterk bepalen. Katrijn is één van de eerste slachtoffers, reeds halfweg de eerste ronde, bij het opdraaien van de brug glijdt ze onderuit, zij moet snel haar ketting weer opleggen en de fiets checken, haar voorwiel blijkt beschadigd, maar gezien de volgwagens nog ver achter zitten springt ze op de fiets en zet de achtervolging in. Door de volgende valpartijen van anderen, o.a. Belgisch kampioene Dina Scavone is het peloton intussen verbrokkeld. Nele kan vooraan blijven stand houden in de eerste groep. Intussen is het terug beginnen regenen waardoor als het ware een verse laag zeep over het wegdek komt. Katrijn vindt in de sterke Nederlandse Femke Gerritse en de Israëlische Moaz 2 lotgenoten die na een valpartij terug naar voor willen, zij nemen nog een Slovaakse mee en na iets meer dan 10 km achtervolgen, in de gevaarlijke winkelstraat krijgt zij met dit trio terug aansluiting met het peloton, maar bij het uitdraaien van die straat is er opnieuw een massale valpartij waardoor de smalle straat over de ganse breedte bezaaid is met gevallen rensters en fietsen. Het net teruggekeerde groepje ligt er nu niet bij maar zij staan er achter en moeten zich te voet een weg banen. Wanneer Katrijn uiteindelijk weer kan starten is de hoofdmacht gaan vliegen, zij en haar metgezellen hebben net een stevige achtervolging afgewerkt en moeten nu rekenen op andere rensters om de 40” te proberen overbruggen. Vooraan zit Nele nog in de hoofdmacht tot ook zij voet aan de grond moet zetten door een valpartij net voor haar, zij kan met 2 anderen nog tot op 50m van de eerste groep terugkeren, maar dan versnelt deze en het ultieme gaatje raakt niet gedicht. Wat verder wordt zij met enkele kompanen opgeslokt door de groep achtervolgers met Katrijn. Het tijdsverschil met de eerste groep loopt al snel op tot meer dan 1’, vooraan valt het niet stil, maar door de vele valpartijen komen er steeds meer rensters uit de eerste groep aansluiten bij de tweede. Een voorzichtige schatting leert dat meer dan de helft van de rensters minstens 1x tegen de grond gaat. Op de brug waar Katrijn viel, vallen er letterlijk bij elke passage rensters.
Gezien een mooie plaats niet meer haalbaar voor onze meisjes, focussen zij in hoofdzaak op overeind blijven, Katrijn met het WK piste van volgende week in het achterhoofd, Nele met het PK weg van morgen in gedachten.
Finaal komt de tweede groep 1’18” na de winnares over de streep en mag deze nog sprinten voor de 28^steplaats. Katrijn wordt uiteindelijk 39^steen Nele 48^ste. Zij halen nog een gemiddelde van 39,21 km/h wat gezien het bochtige en gevaarlijke parcours en het oponthoud door valpartijen nog zeer hoog is. Een ervaring rijker kunnen ze nu uitkijken naar de volgende opdrachten.
De kwaliteit van de foto’s is deze keer wat minder, waarvoor onze excuses. Een welgemeende dank aan onze trouwe supporters die de weg naar Alkmaar aflegden om hen aan te moedigen. Op nu naar de volgende opdrachten.

Vandaag afspraak in Zingem waar een biljartvlakke omloop van 4,6 km 13x moet afgelegd worden, goed voor een totaal van 60 km. Aan de start 42 meisjes, waarvan niet minder dan 14 buitenlandse, onderverdeeld in 35 junioren en slechts 7 nieuwelingen, met deze week 3 wedstrijden op de kalender moest het beperkte nieuwelingenpeloton zijn krachten verdelen.

Bij de junioren staan Katrijn en Esmée aan de start. Daar het een afwachtingswedstrijd is, rijden beide leeftijdscategorieën dezelfde afstand, maar de nieuwelingen starten om 13u15 en de junioren een minuutje later. Deze hebben er schik in en het duurt geen volle ronde voor zij de aansluiting kunnen maken met de jongsten.
Op een volledig vlakke omloop kan je enkel koers maken door snelheid te ontwikkelen en dat gebeurt slechts sporadisch. Er zijn wel  aanvalspogingen, maar die worden snel gecounterd en dan valt alles weer stil. Esmée trekt nu en dan eens stevig door en raakt ook eens een volle ronde solo weg van de groep, Katrijn probeert eveneens enkele keren het peloton te verschalken, maar niemand kan voorop blijven. Na bijna 1u40 komt het peloton richting aankomst met nog bijna 30 rensters aan boord. Katrijn zet van ver de sprint in en rijdt al snel lichtjes voor het peloton uit, Esmée ziet een gaatje en sprint zich naar de derde plaats. Twee rensters aan de start en beiden op het podium dat geeft een mooie foto.
Dank aan de trouwe supporters, staf en ploegmakker Nele voor de steun. Dank ook aan Kevin Buyssens en andere fotografen voor de foto’s.

Dinsdag vertrekken Nele en Katrijn richting Alkmaar om er vrijdag het EK te betwisten. Zij starten er om 9u in hartje stad. Hopelijk kan het thuisfront hen ergens live VRT heeft momenteel alle wegwedstrijden op haar programma gezet behalve de dames junioren.
Zaterdag is er een wedstrijd in Deftinge die tevens telt als PK voor de Oost-Vlaamse dames jeugd.

Op de slotdag van de European Junior Cycling Tour van Assen staat een criterium op het programma over een ronde van 3,6 km. De dames junioren moeten dit 6x afleggen, goed voor een totale afstand van 23,5 km. Na 36’ wedstrijd meldt het peloton zich aan voor een massasprint. Nora heeft dit niet de benen van daags voordien en komt als 1&de over de streep. De dame achter haar in het klassement doet beter en sprokkelt bonificatieseconden waardoor Nora een plaatsje en finaal als zesde eindigt in deze zesdaagse rittenwedstrijd, een heel mooi resultaat, zeker als eerstejaars. 
Nu gaat het richting Cottbus om daar volgende week op de piste te rijden als voorbereiding op het WK piste in Frankfurt am Oder.

Dit weekend kermis in Erondegem en dus wielerwedstrijden voor dames. Dit wil zeggen voor de 25^stekeer de UCI wedstrijd Erondegemse Pijl voor Dames Elite en vooraf de afwachtingswedstrijd voor dames jeugd. Het rondje is 5 km lang rondom Erondegem Dorp met een wat heuvelachtig parcours, maar de streep is nu verplaatst naar de top van de klim richting kerk. Aan de start 44 meisjes, 12 nieuwelingen en 32 junioren, bij deze laatste Katrijn, Esmée en Fleur in onze outfit. Het is een internationaal peloton met ook heel wat sterke buitenlandse rensters.
De nieuwelingen krijgen hier geen bonusminuut en er wordt dadelijk goed doorgereden, het peloton zit snel op een lint en de achterdeur gaat open. Na de tweede ronde zakt het tempo even waardoor er een aantal rensters kunnen terugkeren, maar dan gaan de registers weer open. Onze meisjes verdedigen zich goed in de debatten, maar Fleur heeft een zware vakantiejob en dat laat zich op dergelijk parcours en bij deze snelheid voelen, zij moet wat verder het peloton laten gaan en wordt voortijdig afgevlagd, maar eindigt toch nog 16^de juniore, dit wil zeggen dat de helft van het peloton nog achter haar zat.
Vooraan laten Esmée en Katrijn zien dat ze in vorm zijn en zijn meestal in de kop van het peloton terug te vinden. Onze dames zijn in menige aanval of de tegenreactie erop betrokken. Het peloton rijdt niet alleen snel, maar ook dynamisch en dus zijn er regelmatig aanvallen te noteren, maar niemand raakt weg en op het einde van de tiende ronde trekken nog 14 junioren en 6 nieuwelingen naar de streep. Een late uitval van de Nederlandse Shirin Van Anrooij wordt geneutraliseerd en de sprint wordt van ver ingezet. Katrijn gaat in derde stelling door de laatste bocht en dat wordt uiteindelijk ook haar plaats op de streep, dit is tweede juniore. Esmée volgt op de volgende rij en weet de vijfde plaats bij de junioren te veroveren.
Opnieuw een mooi resultaat van onze dames die de kleuren van de club mooi hebben getoond. Dank aan de supporters, de omkaderende staf en de vele fotografen (o.a. Kevin). Op naar morgen en de wedstrijd in Zingem.