Op de derde dag van het EK piste voor junioren en U23 in Gent staat voor de dames junioren de individuele achtervolging op het programma. Sinds de namiddag van de tweede dag zijn de omstandigheden op en rond de piste ideaal om snelle tijden neer te zetten. De verwachtingen zijn dan ook hoog en deze worden ingelost. Het publiek krijgt een onvergetelijke dag voorgeschoteld. Iets voor de middag staat de individuele achtervolging bij de dames junioren op het programma. Voor de blauwe brigade van de Belgen staan Julie De Wilde en onze Esmée Gielkens klaar. De tijden in de eerste 5 reeksen laten vermoeden dat er mogelijkheden zijn voor scherpe tijden.
In de zesde heat breekt Julie met een tijd van 2’27,271” het Belgisch record dat sinds 2008 op naam van Jolien D’hoore staat met een tijd van 2’28,079”. 
In de volgende heat komt Esmée aan de beurt. Zij opent in 23,8”, maar Esmée is een diesel die pas na enkele ronden helemaal op dreef komt. Zij komt door aan de kilometer na 1’19,384” en blijft gelijkmatige rondetijden draaien en finisht finaal in 2’35,347”, wat een stevige verbetering is van haar besttijd in Gent.
Proficiat aan Esmée die voor de derde dag op rij in actie kwam. Morgen is het de beurt aan Katrijn in het omnium, zaterdag aan Nele in de puntenkoers en zondag terug aan Katrijn in de ploegkoers.

Dag 2 van het EK piste in Gent. Van onze ploeg 3 rensters in actie, in de ploegenachtervolging Katrijn en Esmée in de Belgische ploeg en in de afvalling Nora in de Noorse ploeg.

In de voormiddag wordt de eerste ronde van de ploegenachtervolging gereden. In de kwalificatie presteerde de Belgische ploeg goed met een tijd van 4’48” en een vijfde plaats. De ambitie was dan ook om minstens die vijfde plaats veilig te stellen en als het even kon onder de 4’45” te duiken, de limiet gesteld voor deelname aan het WK in augustus.
De Belgen moeten in heat 2 van start met de Spaanse dames aan de overkant. Katrijn is opnieuw startster van dienst en opent nu iets voorzichtiger met 14,259” na 125m en een eerste ronde in 22,919”, dat is zowat volle 0,4” trager dan in de kwalificatie. Na de eerste km, afgelegd in 1’14,908” is die achterstand opgelopen tot meer dan 0,7”, maar dat was duidelijk berekend want de tweede km (1’10,231”) wordt reeds sneller gereden waardoor de achterstand slinkt, de derde km, in de kwalificatie de zwakste leggen ze nu af in 1’10,695” waardoor ze doorkomen na 3’35,835”, wat reeds bijna een seconde beneden de tijd van daags voordien is. Zij krijgen de Spaanse ploeg in het vizier en dat geeft de burger moed waardoor de snelheid nog omhoog gaat. In de laatste km halen zij de Spaanse ploeg in en rijden net onder de 1’10” om te finishen in 4’45,816”. Dat betekent een gemiddelde van 50,4 km/h! Een superprestatie met een mooie bijdrage van Esmée en Katrijn.

In de namiddag is het aan Nora om zich te bewijzen in de steeds spectaculaire afvalling. Met 18 gaan ze van start. Nora weet zich in de eerste ronden goed voorin te handhaven maar raakt dan achteraan in de overlevingsgevechten verwikkeld. Zij houdt van suspense en weet zich ettelijke keren nipt te redden, maar dat blijft niet duren en bij de 8ste afvalling is ze net niet tijdig over streep, flikkert haar alarmlamp en moet ze de wedstrijd verlaten met een elfde plaats als resultaat. Zij had duidelijk op meer gehoopt maar afvalling is nu eenmaal een discipline waar alles perfect moet zitten wil men met de winst gaan lopen. Toch mooi en terug een ervaring rijker.

Op de openingsdag van het EK piste zetten onze meisjes mooie resultaten neer. Net na de middag vertrekt de Belgische ploegenachtervolging met daarbij Katrijn en Esmée. Het kwartet heeft op dat moment reeds de tussentijden van enkele andere ploegen, zij vertrekken immers als vierde van de zeven ploegen, na het sterke Britse team, maar ook na Oekraïne en Spanje die haalbare tijden op tabellen lieten. Katrijn gaat van start en zet een mooie openingsronde neer van 22,523” en trekt dan nog een halve ronde extra door. De ploeg blijft goed rijden en na de eerste kilometer (1’14,178”) zijn ze reeds sneller dan Oekraïne en Spanje. In de tweede kilometer (1’10,545”) nemen ze nog 2” extra boni op beide ploegen, de derde kilometer (1’12,038”) is dat verschil minder dan 1”, maar de laatste kilometer rijden ze terug heel sterk in een scherpe 1’11,347” om finaal uit te komen in een strakke 4’48,109”, een tijd die enkele weken geleden niet haalbaar leek en nu slecht 3” boven de selectielimiet voor het WK ligt, hopelijk komt dit in de eerste ronde nog dichterbij. De drie volgende ploegen rijden tijden die een stuk sterker zijn, waardoor de ploeg finaal op de vijfde tijd van de zeven ploegen uitkomt. Een mooi resultaat waar Esmée en Katrijn, met haar lange beurten, aan hebben geholpen. Nu alles op alles zetten om in de eerste ronde deze tijd verder te verbeteren.

Later in de namiddag de rechtstreekse finale van de scratch over 30 ronden met onder de 18 deelneemsters terug 2 rensters van onze ploeg met Katrijn voor België en Nora voor Noorwegen. De wedstrijd kent een rustige start en onze beide meisjes weten zich goed te positioneren in de groep. Wanneer na 8 ronden de Britse een uitval waagt is het Katrijn die haar tot de orde roept. Daarna zijn er regelmatig aanvallen, bij de meeste is Katrijn actief betrokken, ofwel gaat ze in de achtervolging of ze trekt mee zoals bij de tweede poging van de Britse op 9 ronden van het einde, maar de Britse kiest voor een Brexit en stopt de aanval. Nora kiest voor de tactiek van rustig meerijden en alles op de sprint te zetten en weet zich mooi te positioneren in de groep. Op een vijftal ronden van het einde botsen enkele meisjes tegen de balustrade, zij schuiven onderuit en komen tegen Katrijn die zich ternauwernood kan rechthouden en zowat uit stilstand terug moet vertrekken. Zij raakt zo achteraan in het peloton maar wringt zich weer naar voor en kan samen met Nora de sprint goed voorbereiden. Daarin vertrekt de Poolse heel fel en onze meisjes laten zich verrassen maar sprinten dan stevig door. Katrijn eindigt als vijfde en Nora als achtste. Een resultaat waar wij als club fier mogen op zijn zeker gezien het feit dat beiden eerstejaars zijn.

Op de tweede dag komen Esmée en Katrijn terig in actie in de eerste ronde ploegenachtervolging en Nora in de afvalling.

Dit WE werden de 2 wegritten van de IBYT gereden in het Hageland. Terwijl Esmée, Katrijn en Nora in Gent nog wat trainen voor het EK piste mogen Nele en Fleur onze kleuren showen in Bertem en Ottenburg.
Zaterdag 54 km om en rond Bertem, een fikse bergop en dito bergaf met op het einde van de bergaf de finish. Een rondje van 5,4 km dat 10x moet worden afgelegd. Nele heeft er duidelijk schik in want vroeg in de wedstrijd gooit ze haar kaarten op tafel en trekt in de aanval. Het peloton twijfelt maar laat tenslotte toch niet begaan en na iets minder dan 10km vooruit te hebben gereden wordt ze terug ingerekend. Dan maar in het peloton blijven, wat ook Fleur doet. Zij heeft in de tweede wedstrijdhelft even een dipje maar vindt haar tweede adem en kan terug aanpikken. Intussen is de sterke Nederlandse Ilse Pluimers er van door en niemand kan haar terughalen, zij komt aan met 2’37” voorsprong op het peloton. Dat maakt er nog een massasprint van, Nele wringt zich ertussen en strandt uiteindelijk op een mooie 12^deplaats bij de junioren, Fleur komt als 30^steover de streep.
Zondag in Ottenburg is het parkoers ook niet van de poes, terug 54km, nu verspreid over 7 ronden met een serieuze bergop en aankomst ditmaal bergop. Onze twee dames zien het zitten en bollen goed mee. Nele raapt onderweg punten voor de groene trui bij elkaar wat tot een mooi resultaat zal leiden. Het draait finaal uit op een massasprint waarin Nele super rijdt en enkel de Nederlandse Anna Van Wersch en de Litouwse Akvile Gedraityte moet laten voorgaan maar toch mooi de derde podiumplaats bij de junioren inpikt. Daarmee rijdt ze zich opnieuw stevig in de kijker. Fleur moet naar het einde toe het peloton laten gaan en wordt als 44^steafgevlagd.
Nadat de jury haar rekenwerk heeft voltooid mag Nele een tweede keer naar het podium als derde in het sprintklassement. Een mooie extra opsteker waarmee ze vol vertrouwen naar Gent mag afzakken waar ze zaterdag as. haar conditie mag etaleren op EK puntenkoers.

De eerste afspraak in de grote vakantie is in Brakel, op en rond de Valkenberg, een zeldzaam parkoers voor de dames jeugd, bergop en bergaf en zeer selectief, 7,5 lang km met geen meter vlak en aankomst op de zijkant van de Valkenberg. Oorspronkelijk waren er 9 rondjes voorzien voor de junioren en 7 voor de nieuwelingen, maar in de juniorenwedstrijd eerder op de namiddag haalden door de tropische warmte slechts 8 renners de aankomst. Daardoor geïnspireerd wordt beslist dat voor de dames 8 en 6 ronden volstaan, waardoor de afstanden beperkt worden tot 60 km voor de junioren en 45 voor de nieuwelingen. Aan de start een internationaal getinte groep van 69 meisjes, 28 nieuwelingen en liefst 41 junioren. Bij deze laatste een trio in onze outfit, nl. Nele, Katrijn en Fleur.
De junioren vertrekken eerst en rijden de eerste twee ronden aan een goed trainingstempo, waarbij vooral Nele mee aan de kop draait. Maar door de loden zon staat de deur al op meer dan een kier en verdwijnen er al snel dames uit koers. Wanneer de nieuwelingen van start gaan tellen ze 55” voorsprong op de junioren en zij zien het zitten om het de junioren lastig te maken. Hun voorsprong schiet snel de hoogte in en na een ronde hebben ze al 1’50” voorsprong. Deze vliegende start maakt dadelijk slachtoffers want de tijd voor eliminatie wordt gemeten t.o.v. de eerste, zijnde hier de nieuwelingen. Fleur moet zo jammer genoeg al snel de wedstrijd verlaten. Katrijn en Nele blijven mooi vooraan in het juniorenpeloton meedraaien ondanks de zware pistetrainingen van de afgelopen week.
De nieuwelingen blijven dapper koers maken en zo komen de junioren halfwedstrijd door op meer dan 2’30”, waarop de speaker er hen op wijst dat ze beter vaart zouden maken. Hierop nemen onze meisjes met nog enkele anderen hun verantwoordelijkheid en organiseren de tegenreactie. De voorsprong wordt langzaam kleiner, met nog minder dan 20 km te gaan bedraagt het tijdsverschil tussen de 2 pelotons nog iets meer dan 1’, zeker in de afdalingen maken de 4 tanden extra op het buitenblad een duidelijk verschil. De nieuwelingen geven echter nog niet op en de voorsprong smelt maar langzaam weg, maar op het einde van de voorlaatste ronde krijgen de junioren de nieuwelingen eindelijk in het vizier en met nog 7 km te rijden is de samensmelting een feit. Julie De Wilde probeert er nog van onder te muizen maar Katrijn gaat in de tegenaanval en brengt de groep terug. Daarop zet Jade Lenaers op de voorlaatste helling een aanval op, zij krijgt het gezelschap van Gloria Van Mechelen en samen zijn ze vertrokken. Katrijn rijdt wel op kop maar heeft net “een cartouche verschoten” en moet even passen. In de laatste kilometer krijgt zij nog 2 nieuwelingen over zich maar kan uiteindelijk nog de vijfde plaats veroveren, goed voor een podiumplaats bij de junioren. De rest van het peloton, dat nog iets meer dan 20 dames telt, komt totaal verbrokkeld binnen. Nele volgt in een trio kort na Katrijn, verovert de 13^destek en eindigt zo als 5^dejuniore.
Een mooie wedstrijd waarin onze kleuren terug opvielen en de omkadering terug present was om voor de nodige bevoorrading en verfrissing te zorgen, zeker na de aankomst was elke vorm van verfrissing meer dan welkom. Dank ook aan de supporters en Dirk en de andere fotografen van dienst, ze schonken ons een overvloed aan mooie herinneringen.

Vandaag wedstrijd in Prosperpolder (Kieldrecht) tegen de Nederlandse grens. Het parcours loopt over lange rechte vlakke wegen met een stuk op Nederlands grondgebied, dit rondje moet 16x worden afgelegd, goed voor een totaal van 90km. Aan de start 87 rensters waarbij Esmée in onze kleuren als enige juniore, langs de kant onze trouwe supporters.
Er staat heel wat wind wat de toeschouwers bij dit zonnige weer wel waarderen, maar de rensters wel iets minder want het maakt de koers alleen maar harder.
Het peloton heeft de opwarming zo gelaten bij dit weer en besluit dit te vervangen door een tragere aanloop, de eerste ronden worden afgewerkt aan "slechts 35 km/h". Dit betekent dat de toeschouwers meer dan 9'30" moeten wachten op een volgende passages, iets wat nadien ruim gecompenseerd met enkele ronden doorkomsten op minder dan 8'.

Het tempo wordt serieus opgetrokken door verschillende aanvallen van o.a. Kaat Hannes en Lotte Kopecky.
Wind op zij hingen de rensters serieus op de kant, Esmée rijdt redelijk achteraan en dat bekomt haar slecht. Zij moet enkele keren een gat dichtrijden en moet daarbij enkele keren serieus in het rood gaan. Bij de Elites betaal je zoiets na een tijdje cash en zo gebeurt ook bij onze dame. Half koers krijgt ze het moeilijk met een felle zijwind en moet ze lossen, een ronde later moet ze reeds afstappen.
Ze is uiteraard ontgoocheld, maar het blijft een goede leerschool, zeker met het oog op het nakende EK piste. Mede daarom drijft ze haar kilometers nog wat op door nog enkele rondjes rustig los te fietsen.
Deze week zijn Nele, Esmée en Katrijn 3 dagen op stage met de nationale ploeg op de Gentse piste, volgende zaterdag volgt dan in principe nog de wedstrijd voor Dames Jeugd in Brakel waar een gepeperd parkoers op hen wacht.

Sterk nieuws uit Noorwegen: Nora werd Noors kampioene Criterium. Dat is naast het gewone wegkampioenschap en het kampioenschap tijdrijden individueel en per ploeg één van de 4 wegkampioenschappen in Noorwegen. Het enige trouwens dat Nora zal betwisten want de andere 3 vallen pal in de voorbereiding van het EK piste in juli.
Het parkoers was een kort technisch rondje van 1160 m, met daarin 12 haakse bochten en 2 stroken van 100m kasseien van het type dat wij in Vlaanderen goed kennen. 
Het kampioenschap wordt verreden over 30 minuten + 1 rondje. Aan de start 15 dames junioren, wat zowat het ganse Noorse juniorenbestand is. Tijdens de rit worden 10 dames uit de race gezet wegens te ver achterop en zo gaan ze met 5 de laatste ronde in en Nora is de sterkste in de eindsprint.
Voor wie onze trui niet herkent: in Noorwegen rijdt Nora in de trui van haar Noorse ploeg.

Vandaag in Zomergem een wedstrijd voor dames Elite over 15 ronden van 5,8 km, goed voor 87 km in totaal en dit bij een prachtig zomerzonnetje. Het parkoers telt veel wegversmallingen en snelheidsremmers en zo is het opletten geblazen voor de rensters. In totaal komen 94 dames opdagen waaronder 8 junioren, daarbij Nele en Katrijn in onze kleuren.
De wedstrijd start dadelijk furieus en onze dames hebben er duidelijk zin in. Vrij snel raakt Katrijn met 3 Elites voorop en Nele werkt in de kop van het peloton om de tegenaanval te fnuiken. Eentje raakt toch door de mazen van Nele's net en trekt naar de 4 leidsters, het peloton breekt door dat vroege geweld in 2 stukken, de achterdeur staat wagenwijd open maar de tegenreactie komt snel op gang en het eerste peloton haalt de vluchters weer bij, onze dames zitten zo automatisch bij die voorwacht.
Het tempo stokt nu wat en zo kan de tweede groep terug aansluiting maken. De warmte zet de dames aan tot kalmte en de koers lijkt even stilgevallen. Onze dames blijven zich mooi in de kop positioneren om zo attent mee te kunnen schuiven als er iets gebeurt. Er is af en toe een opflakkering door een aanval van deze of gene renster, maar niks met genoeg punch om echt weg te rijden van het peloton. Ons duo is daarbij steeds actief betrokken, of in de aanval zelf of in de tegenreactie. Als er dan toch een aanval van een vijftal dames wat ruimte krijgt zitten Katrijn en Nele net te ver om mee te schuiven en moeten ze wachten op een tegenreactie van enkele rensters, maar ook nu loopt alles terug samen. Op het einde van de wedstrijd probeert Katrijn het peloton nog te verrassen, maar de Elites laten haar niet zomaar met de bloemen weglopen. Alles loopt terug samen en het peloton stormt op een massasprint af. Nele laat begaan, Katrijn probeert er het maximum uit te halen en maakt bijna kennis met de nadars. Zij kan finaal als twintigste over de streep bollen en Nele wordt als vijftigste afgevlagd. Onder de junioren is dat respectievelijk de eerste en de vierde plaats. De wedstrijd kwam aan na 2u09', dat is omgerekend net boven de 40 km/h en dat bij dergelijke temperaturen. Een zeer mooie prestatie van onze ladies, zij zijn duidelijk op tijd in vorm voor het nakende EK op de piste.
Dank aan de aanwezige omkadering en supporters en Dirk en de andere fotografen voor de kiekjes.

Dit WE geen wedstrijden voor Dames jeugd, wie als juniore wil koersen kan dan naar een wedstridj voor nieuwelingen trekken of een Dames Elite. Esmée kiest voor de laatste optie en trok naar het Zoete Waasland, nl. in Kemzeke waar er 16 ronden van 5,5 km op het programma staan, goed voor 88 km in totaal. Slechts 48 rensters komen opdagen, Esmée is de enige junior.
De koers blijft lang gesloten, er moeten ook niet veel dames lossen op het vlakke parcours, dat veel gelijkenissen vertoont met dat van De Pinte. In het begin van het parcours zijn er verscheidene bochten, daarna vooral lange rechte stukken, de laatste rechte lijn is hier met ± 1.5 km wel een stuk langer dan maandag ll, bovendien staat de wind pal in de rug, wat dan wer herinneringen oproep aan de zaterdag voordien.
Na 11 ronden zet Quinty van de Guchte een aanval op, een ronde later komen er 2 dames aansluiten en 2 ronden later nog eentje. De goede vlucht is vertrokken.
Esmée rijdt vlot mee in de groep, maar in de sprint met wind de wind in de rug maak je met een juniorenverzet wel heel veel omwentelingen om te kunnen volgen in een elite-peloton, anders gezegd: ze komt een paar tandjes te kort tegen de elites, maar wordt toch mooi 36^ste, daarbij aangemoedigd door de supporters.
Volgende week afspraak met onze ladies in Zomergem bij de Dames elite op zaterdag en/of de Dames jeugd in Wilrijk op zondag.

Vandaag de traditionele wedstrijd in De Pinte t.g.v. het jaarlijkse Wielergala. Voor de Dames Jeugd staat er 57 km op het programma zijnde 10 lichtlopende ronden met een tunnel en brug als enige obstakels. Er melden zich 46 rensters aan de start, zijnde 26 juniores en 20 nieuwelingen, het is Esmée die de honneurs voor ons team waarneemt.
De nieuwelingen vertrekken met een kleine bonus van 30 seconden voor de junioren. Nieuwelinge Marith Vanhove zet terug een aanval op vlak na de start maar rijdt lek in de eerste ronde, zij krijgt dadelijk een wiel van Norbert maar door het kleine tijdsverschil zijn de junioren reeds voorbij en de rest van de nieuwelingen ruiken hun kans en geven er een lap op, waardoor Marith niet meer kan aansluiten.
De juniores sluiten in de tweede ronde aan bij de nieuwelingen, en de dames hebben er zin in want het valt nooit echt stil. Er wordt herhaaldelijk aangevallen, waarbij ook Esmée zich verscheidene keren actief toont, maar niemand kan definitief het hazenpad kiezen. 
Met 29 stormen ze finaal naar de eindsprint. Wie het parkoers wat kent weet dat de laatste bocht cruciaal is, wie daar als eerste doorkomt eindigt meestal in de prijzen. Dat kreeg Esmée te horen in de ouderlijke briefing en ze zit al op 1.5 km met nog 5 bochten te gaan op kop van de groep. In de laatste bocht gaan er wel nog enkele meisjes over haar maar ze kan er nog een aantal remonteren en wordt 4^de in de sprint en daarmee 3^de junior. Opnieuw podium dus voor ons team dat de laatste weken grossiert in podiumplaatsen.
Dank aan de trouwe supporters die alweer op post waren en Norbert voor de foto's en het verslag.

In Zedelgem wachten de rensters 10 vlakke rondjes van 5,7 km. Tijdens de opwarming liggen de straten nog kletsnat van de felle regen, maar deze is tijdig gestopt en de stormwind blaast de straten in ijltempo droog. Ondanks de examenperiode en het aanbod van 3 wedstrijden in het verlengde Pinksterweekeinde komen er toch 20 nieuwelingen en 17 junioren opdagen. Daarbij terug heel wat buitenlandse dames en een trio in onze outfit nl. Nele, Esmée en Katrijn.
De nieuwelingen mogen eerst van start en krijgen 1’ voorsprong. Zij hebben er zin in en er bijna dadelijk een aanval van Marith Vanhove en Carmen Van der Veen die er met hun twee op uit trekken.
De junioren gooien er ook meteen de beuk in, ons trio neemt het commando in handen en inspireert de groep om er dadelijk vol tegenaan te gaan en na de eerste ronde is de kloof tussen beide pelotons al zowat gehalveerd. Door al dat geweld gaat in beide pelotons de achterdeur dadelijk open en wie bij deze stormwind moet lossen is er aan voor de moeite.
In de tweede ronde komen de junioren bij het nieuwelingenpeloton en wat later worden ook de twee vluchters ingerekend. Meteen is de animositeit verdwenen, er zijn nog enkele aanvalspogingen, waarbij ook onze kleuren betrokken zijn, maar met de strakke wind waait iedereen snel terug. Ons trio is zeer actief en ze zijn continu aanwezig in de kop van de wedstrijd. De snelheid is zeer wisselvallig, bij tegenwind lijkt het peloton te “wandelen” hoewel het boksen is om er wat tempo in te houden en niet achteruit te waaien, in de lange rechte lijn naar de aankomst blaast de wind vol in de rug en gaat de snelheid omhoog, zeker in de ronden waar wordt gespurt voor de tussensprinten want die leveren een fiets op. Katrijn komt dit pas half wedstrijd te weten, zij wint nog de 2 laatste, maar dat volstaat niet om met een extra tweewieler naar huis te trekken.
Intussen is het peloton beetje bij beetje uitgedund tot een twintigtal rensters en zij mogen zich op het einde van de tiende ronde opmaken voor de eindsprint. Gejaagd door de wind halen de dames topsnelheden van bijna 70 km/h. Katrijn en Nele hebben zich goed geplaatst en eenmaal tussen de nadars neemt Katrijn de koppositie over om overtuigend te winnen. Nele haalt haar snelste benen boven en versiert een mooie vierde plaats, meteen goed voor de derde podiumplaats bij de junioren. Esmée finisht als elfde, goed voor de achtste plaats bij de junioren, m.a.w. terug 3 in de top-10. Onze dames bevestigen daarmee hun uitstekende vormpeil van de laatste weken en na enkele podiumplaatsen is nu de eerste zege binnen. Dat smaakt zeker naar meer, wij kijken al uit naar wat de komende weken en maanden ons brengen. 
Dank aan de supporters die weer trouw op post waren, Dirk die ons weer mooie foto’s bezorgde net als enkele ouders. Ook dank aan Geert, Bert en Wendy voor de logistieke ondersteuning, na de wedstrijd dadelijk de vestjes, de cola en een verkwikkende douche, onze rensters worden in de watten gelegd.

Voor het BK op de weg bij de dames junioren zakken in totaal 51 rensters af naar Anzegem met daarbij ons kwartet, Nele, Katrijn, Esmée en de hernemende Fleur. De organisatoren hebben een mooi parkoers van 15,5 km uitgestippeld, dat de rensters via Vichte, Tiegem en Ingooigem stuurt, en dit voor 5 ronden of dus in totaal 77,5 km. Met veel kleine wegen en enkele pittige beklimmingen in Tiegem is het parkoers sportief uitdagend. Men mag dan terecht verwachten dat er vuurwerk zal gemaakt worden door de favorieten, maar eens te meer is de angst om te verliezen groter dan de drang om te winnen en wordt er geen haast gemaakt. 
Onze dames nemen de koers wel in handen, vooral Esmée is veel aan de kop van het peloton te vinden, maar het notitieboekje van de aanwezige journalisten blijft leeg.
Op het einde van de tweede ronde lijkt het tij te keren, eerst zet Nele een aanval op, maar zij krijgt geen steun en wordt terug ingelopen, in de derde ronde neemt dan een select groepje met onder meer Katrijn wat voorsprong na de eerste beklimming in Tiegem, maar in de afdaling slaat het noodlot toe en schuift Katrijn onderuit en Julie De Wilde gaat erover. Wie dacht dat het wegvallen van deze twee topfavorieten het sein zou zijn voor de andere ploegen om vol gas door te gaan heeft het mis. Er rijdt een vijftal voorop met enkele favorieten en daar controleert Esmée deskundig de zaak. Kort er achter volgt het peloton waar Nele in de spits de zaken waarneemt en Fleur verderop vlot meedraait. Enkele kilometer verder kunnen eerst Katrijn en wat later Julie dan ook terug aansluiten. In de vierde ronde wordt nog even doorgetrokken in de beklimmingen en dat maakt dat enkele rensters het peloton moeten laten gaan, daarbij ook Fleur, die overigens op een geslaagd wederoptreden kan terugkijken.
In de laatste ronde rijdt nog een kwartet met Katrijn weg van het peloton, maar de samenwerking is onvoldoende, daarenboven beseffen anderen het gevaar en brengen de tegenreactie op gang, Nele en Esmée proberen dit nog te ontwrichten maar in de klim naar Tiegem loopt alles terug samen en de laatste 10km valt de snelheid helemaal weg uit het peloton. Dan maar sprinten voor de titel, onze dames kiezen tijdig positie. In de laatste rechte lijn van meer dan 500m de sprint vroeg op gang getrokken. Katrijn remonteert en trekt meteen vol door, maar dergelijke sprint is een kolfje naar de hand van Dina die sterk los komt en duidelijk voor Katrijn wint, die zich tevreden moet stellen met het zilver. Esmée sprint zich nog naar een mooie zevende plaats terwijl Nele wat ingesloten wordt en als tiende eindigt. Met 3 rensters in de top-10, waarvan eentje op het podium, mag de ploeg op een geslaagd BK terugblikken.
Dank aan de staf voor de logistieke steun, Dirk en de mama’s en papa’s voor de foto’s en de supporters voor de ondersteuning, evenals de aanwezige sponsors die mochten meegenieten van de sfeer.