Dit was de laatste les dat Meneer Mennes zelf les gaf. De
volgende 2 lessen zouden in totaal 6 studenten(4 2 ) het van hem overnemen.
Als eerste had meneer Mennes het over hoe je instructies op een goede manier
geeft. Hierbij is het belangrijk dat je zegt wat je doet, waarom je het doet en
hoe je het doet. Ook een demo kan wonderen doen. Want soms zegt één beeld meer
als duizend woorden. Ook werd er besproken hoe je de band met je leerlingen
moest aangaan. Hierbij is belangrijk dat je belangstelling toont in wat zij
doen en/of kunnen. Leerlingen zijn het meest geholpen met directe feedback.
Probeer deze wel opbouwend te doen. Zeg concreet wat er fout is, waar het aan
ligt en hoe de leerling het anders moet aanpakken om wel tot de juiste
uitvoering te komen.
Wat leerlingen ook zeer hard appreciëren is humor. Een
mopje hier of daar kan wonderen doen. Enthousiasme is het codewoord. Het is als
het ware dat de leerlingen rondom jou niet anders dan mee kunnen doen in het
enthousiasme dat jij toont. Het werkt aanstekelijk.
Als tweede onderdeel vroeg
meneer Mennes ons om een top 5 op te stellen van wat er belangrijk is, of wat
er zeker aanwezig moet zijn om een goede les te kunnen geven. Uit de bus kwamen
onder andere: streng maar rechtvaardig, er mag gelachen worden maar er moet
gewerkt worden, band met de leerlingen(wederzijdse interesse tonen), hoog
lestempo en goede stiltemomenten, OLGs, een vaste structuur die probeert in
elke les toe te passen, enzovoort
Vervolgens werd de kapstok nog eens
herhaalt, dit in functie van de volgende opdracht. Die opdracht bestond er
namelijk uit om in een paar minuten met een opgegeven beginsituatie een les te
maken in grote lijnen. Ieder maakte dit voor zich, ook meneer Mennes. Na een
paar minuten liet hij een paar personen aan het woord om eens te kijken hoe zij
de les hadden gemaakt. Daarna was hijzelf aan de beurt. Hij legde uit waarom
hij dit zo had gedaan en dat anders had aangepakt. Zo kregen we enkele
onderwerpen voorgeschoteld. In functie van de stage was dit ook interessant.
Het kon je vooruit helpen. En zo zat de laatste theorieles van Meneer Mennes
erop.
Als afsluiter haalden we iedereen voor de camera en lieten ze onze slogan
roepen. Op Het Eiland gewijs werd er geroepen : Bèta, Gogo gogo !
