|
Na een 2 uur durende busrit vanuit Montevideo naar de stad Colonia staken we om 5 uur s morgens met de boot de Rio de la Plata over. Een zonsopgang en 3 uur later hadden de wolkenkrabbers van Buenos Aires hun volwaardige lengte. En taxi, die ons probeerde in het zak te zetten, bracht ons naar de busterminal waar we ons een ticketje kochten richting Mar del Plata. 6 uur rijden leek lang maar viel uiteindelijk nog wel mee als je af en toe een dutje kan doen. Eens aangekomen bracht zuster Benoit ons met de auto vanuit het centrum naar de buitenwijk waar de zusters wonen. Je kan de wijk eigenlijk het beste vergelijken met een villawijk in Bonheiden, veel groen en rustige buurt, alleen kleine schrale huisjes, onverharde wegen en iets gevaarlijker.
De zusters van Calcuta hier zijn met drie en geven onderdak in het huis naast hen aan jongens en mannen die aids hebben en allerlei andere ziektes die erbij komen kijken. In het begin waren de gasten met 7 maar tijdens de periode dat Lorena en ik er waren zijn er nog 2 over gekomen vanuit het ziekenhuis. 2 van hen leven als planten maar de anderen kuisen, wassen de kleren, wassen af en nog veel meer. Eentje van heb geeft zelfs gitaar- en zangles aan kinderen uit de buurt! Het valt eigenlijk bijna niet te geloven hoeveel vreugde deze gasten uitstralen en hoe aanstekelijk hun glimlach werkt.
Op zich was er voor Lorena en mij niet zoveel werk bij de gasten. We hebben enkele kasten en bergruimtes gekuist en s avonds het eten voor hen opgewarmd. Elke dag van de week maakten andere vrouwen hun eten vrijwillig klaar (en ook voor ons en af en toe kookten we zelf). Overdag was er altijd een verpleger aanwezig en tijdens de nachtshift een andere.
Aan de overkant van de straat hadden de zusters nog een ander huis waar Lorena en ik tijdens deze tijd woonden. Het was een mooi groot huis met een fantastisch mooie en grote tuin. De eerste nacht dat we er sliepen regende het de hele tijd door en werden we om 6 uur uit ons bed gebeld door zuster Ana Louisa. Door de hevige regenval was het water zo hard gestegen dat niet alleen hun tuin maar ook hun huis onder water stond. Buiten de kapel (waar zij bidden en er elke ochtend om 8u mis is) en de inkomhal is het huis van de zusters verboden terrein voor iedereen. Maar dit was een uitzondering en we hebben het hele huis kunnen zien terwijl we kuisten. Arme zusters! Maar ze kloegen niet, ze lachten er zelfs mee.
Als het mooi weer was en de zon scheen, namen we de bus richting het centrum om wat rond te wandelen of op de dijk te luisteren naar optredens of natuurlijk te zwemmen in de zee.
In de tweede week van ons verblijf hebben we ons hele huis van kop tot teen gekuist. Er zouden 2 vrouwen met aids vanuit het ziekenhuis hier komen wonen. Dus voor hen grote schoonmaak. 2 dagen voor ons vertrek zijn ze aangekomen en omdat de verpleegster pas de dag zou komen als wij terug naar Montevideo gingen, hebben Lorena en ik die dagen voor hen gezordg. Zij zitten voorlopig allebei in een rolstoel dus moesten we ze helpen wassen, aankleden, verversen en eten geven. Gelukkig wist Lorena van wanten.
De avond voor ons vertrek pakten we alles in en waren we klaar om de volgende ochtend afscheid te nemen. De laatste nacht was een herhaling van de eerste: regen, regen en nog eens regen. Om 6.30u zijn we opgestaan om te zien hoe het met het huis van de zusters was gesteld, gelukkig alles was ok. We hebben de vrouwen helpen opstaan en tegen dat het tijd was om te vertrekken (9u) was de tuin en de straat toch wel ondergelopen. Water tot aan de knieën maar gelukkig tot net aan de dorpel van de voordeur en dus geen water binnen deze keer. Het bleef de hele dag maar regenen en ook het centrum van de stad en de hele kuststreek had problemen met wateroverlast, zodat er besloten werd om de 6 uur durende busrit uit te stellen tot het beter weer was. De volgende dag stonden we op met zon en blauwe hemel en weg waren we. Tegen 20u kwamen we aan in een ander huis van de zusters in Buenos Aires. We hadden gehoopt onze tickets te kunnen ruilen voor die zelfde nacht, maar er was pas plaats s zondags in de voormiddag. Gevolg, 2 nachten en één dag in de Argentijnse hoofdstad en 2 dagen later terug in Montevideo.
Het was een mooie reis en ik ben blij dat ik ook deze plaats en mensen heb leren kennen.
ciao!
ana.
13-03-2007, 00:00 geschreven door ann.
|
