Op pad dan maar voor 70 km in de wetenschap dat het ritje misschien ook nog wat hoog gegrepen is. We kunnen ons vlak bij de feestzaal parkeren, ondanks het latere uur. Ook Heirnis Gent ontsnapt niet aan de concurrentie van de commerciele classics. Voor ons des te beter want we kunnen ongestoord ons tochtje fietsen. De trip begint door de drukkere straten van Gentbrugge en de moeilijke oversteek van de opgebroken Brusselsesteenweg. Eens we op de Gontrode Heirweg zijn kunnen we naar de rand van de Vlaamse Ardennen. Na 10 km trekken we meer westwaarts naar Bottelare. Daar komen de eerste glooiingen van in de Scheldevallei lonken.

Op de Asselkouter is het op de trappers lopen alvorens de duik naar Gavere aan te vangen. Op de Grenadierslaan in Semmerzake knippen we de lus tot Nazareth om te beletten dat we ons zelf naar de lappenmand fietsen. Eens over de Scheldebrug volgen we de drukke expressweg naar De Pinte. Daar pikken we terug in om de uitgebreide bevoorrading op te zoeken bij Dirk en Myriam aan de parking van de fietsenzaak Velodroom. 

Onze honger gestild, ons droge mond verfrist en terug in het zadel voor de slotfase. Via de Hondelede en de Zandvoordestraat komen we in Zwijnaarde uit. Het nieuwe mooie fietspad naar Merelbeke is een aangename zone op deze drukke weg. Nog een klimmetje op de Potaardeberg en we kunnen naar Lemberge. Daar slaat het noodlot toe voor Jacques D'Hondt. Remi Broodcoorens ontfermt zich over zijn boezemvriend en samen met Luc Roelandt fietsen we een tijdje aangeslagen verder. Dwars door de Caritaswijk beginnen we aan een lus over Melle en Heusden. 

De aanwezigheid van de R4 en de E17 verraden dat we in finale zitten. Zere voeten en pijn in de nek bevestigen alleen maar wat we al wisten, rustig aan bij het fietsen. Wanneer we in Driebeek aankomen zijn we tevreden dat we kunnen genieten van de Ename van 't vat, de zon die de koude lentenacht heeft verdreven en de zekerheid dat Jacques zijn breuken zal overwinnen.