Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Dilbeek () en mijn beroep is invalide urgentieverpleegkundige.
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
klop...... coma....... voor maanden! (2001)
Hele(levens?)lange revalidatie.
Een blinde man gaat een vrouwenbar binnen. Hij loopt naar de bar en bestelt iets te drinken. Nadat hij een tijdje heeft gezeten, roept hij naar de persoon aan de tap:
wil jij een blondjesmop horen?'
De hele bar wordt in een klap muisstil. Met een diepe, dreigende stem zegt de vrouw naast hem:
'Voor u die mop vertelt, meneer, moet u vijf dingen weten:
Een :De persoon achter de tap is een blonde vrouw.
Twee: De uitsmijter is een blonde vrouw.
Drie: Ik ben een 1,90m grote, 100 kilo zware blonde vrouw met een zwarte band in karate.
Vier: De vrouw die naast me zit, is een blonde vrouw en is een professioneel gewichtheftster.
Vijf: De vrouw aan jouw andere kant is een blonde vrouw en doet aan beroepsworstelen.
Ik raad u aan om er eens goed over na te denken, meneer. Wilt u die mop nog steeds vertellen?'
De blinde man denkt enkele seconden na, schudt zijn hoofd en zegt: 'Nee,als ik 'm vijf keer moet gaan uitleggen, laat ik het maar liever zo.'
Gisterenavond mini-operatieke gehad: van mijn linker-grote teen ("goeie" voet) was de nagel aan 't ingroeien of zat er nog een stuk in van de doorn die de pedicure daar een tijdje terug had uitgehaald. Nu een paar dagen wat mank en dan kunnen we er weer tegen. En vanovond na de zoveelste kine bij mijn nichtje Pirry (verpleegkundige) gaan om de resterende draadjes van mijn linker wijsvinger er uit te halen. 't Valt mij op dat het allemaal links is: teen, wijsvinger, elleboog,........
Tot 2001 een spoedgevallenverpleegkundige in Vilvoorde. Een vrijwillige brandweerman/ambulancier bij brandweer Asse, vooral voorpost Dilbeek.
23 september 2001 "mot op mijn bakkes" (onder mijn oog) op een Chirofuif in ons dorp waar ik vrijwillige security was. (oud groepsleider) 23 oktober 2001 ging ik voor maanden in coma. De dokters zeiden: "Tja, hij zal waarschijnlijk sterven, en als hij niet sterft zal hij hier gelijk een plant blijven liggen." Maar ik wou leven! 2002 heel op 't gemakske wakker geworden. Tot nu toe (en waarschijnlijk de rest van mijn leven) aan 't revalideren. Halfzijdige verlamming. Godverdomme! Wel terug aan 't werk. Halftijds. Op 't medisch archief. Ziekenhuis ondertussen van naam veranderd. Jan Portaels.
Ik zou graag al de mensen bedanken (te veel om op te noemen) die aan mijn verjaardag (31 mei ->gisteren) gedacht hebben: Ben 35 geworden.
-via GSM -via SMS -via mail -via Facebook
Bedankt allemaal!
-Gisteren leuk gaan eten in de Herakles. Grieks restaurant aan het begin van Nasj haar straat met haar ouders. -Vandaag komen mijn ouders, zus en haar vriend en gaan we taart eten. -En dan nog eens de 21e juni bij ons thuis BBQ omdat Robby er dan pas kan bijzijn. Dat is de zoon van mijn zus.
Ze hebben mij nog maar eens geopereerd vandaag. Onder biers-blok. Dat is (nee, niet u lazarus drinken in bier) maar een dubbele knelband hoog op de arm en dan een verdovende stof intraveneus in de arm spuiten. Soit. Mijn wijsvinger van mijn links (goed) hand. Er zat een cystje in. Tot en met 9/6 thuis zitten. Pfffffff, ik heb al genoeg voor de rest van mijn leven thuisgezeten.
Vorige week vertrok ik 's morgens van huis naar mijn werk. Zoals altijd zat mijn man televisie te kijken. Ik reed ongeveer 1,5 kilometer toen de auto er mee stopte. Ik probeerde te starten, de motor ging wel rond maar sloeg niet meer aan. Ik ben toen naar huis teruggelopen en toen ik thuis kwam zat mijn man niet meer op de bank.
Wat ik toen boven aantrof had ik zelfs in mijn stoutste dromen niet kunnendenken !
Mijn man liep gekleed in mijn lingerie,een sjaal van club Brugge, mijn ultra hoge pumps en een laag make-up voor de grote spiegel heen en weer te paraderen.............
Ik ben 36, mijn man is 38 en we zijn al 12 jaar gelukkig getrouwd. Toen ik hem betrapte probeerde hij nog met een smoesje over dat al zijn ondergoed in de was zat enzovoort een uitvlucht te verzinnen, maar de schoenen en de make-up dan?
Hij is toen echt helemaal ingestort en heeft bekend dat hij dit al een maand of vier doet. Ik heb hem toen gezegd dat als hij er niet mee zou stoppen ik wil gaan scheiden. Mona, je moet weten dat hij een half jaar geleden zijn baan kwijt is geraakt en daar heel erg depressief van is geworden. Sinds ik hem heb verteld dat ik wil scheiden als hij dit blijft doen is hij heel erg teruggetrokken en afstandelijk.....
Het lijkt wel alsof ik helemaal geen contact meer met hem kan maken.
Kan jij mij helpen??
M. Verbeeck uit Stekene
Antwoord:
Beste M.
Het zou de automatische choke kunnen zijn, vooral omdat het al zo dicht bij huis gebeurde, anders zou ik gewoon nieuwe bougies laten monteren.
Hij: Ha, eindelijk, ik heb zolang gewacht. Zij: Wil je dat ik wegga? Hij: NEE. Ik durf er niet eens aan te denken.. Zij: Hou je van me? Hij: Natuurlijk. Heel veel! Zij: Heb je me ooit bedrogen? Hij: NEE. Waarom vraag je me dat? Zij: Wil je me kussen? Hij: Elke keer als ik de kans krijg! Zij: Zul je me ooit slaan? Hij: Ben je gek? Zo iemand ben ik niet! Zij: Kan ik je vertrouwen? Hij: Ja. Zij: Schat!
Lief hé!
En na 20 jaar huwelijk lees je hem van onder naar boven !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zoals beloofd een verslagje van ons weekend. Wij hadden dus een alternatief feestje voor de Plechtige communie van mijn neefje. Zondagmorgen zijn we vertrokken naar de prachtige bosrijke streek rond Apeldoorn, Nederland. Mijn zus had op een camping, midden in de natuur, in Garderen, boomtenten voor ons gereserveerd, wat dat is zullen jullie wel zien op de foto's. Wij hebben vooral gedaan wat Robby graag deed, o.a. minigolf, maar het weer was prachtig en we hebben ons toch ook goed geamuseerd. Minigolf met één hand is niet gemakkelijk maar ik heb me toch goed geweerd. Maandag zijn we, na een lekker ontbijt, naar Apenheul in Apeldoorn vertrokken. In een heel groot park zijn we mijn broertjes en zusjes gaan bezoeken. In een gedeelte van dat park lopen de niet gevaarlijke apen vrij rond tussen de mensen. Je mag ze wel niet aanraken,want ze zouden kunnen bijten en je moet al je spullen goed wegsteken word je regelmatig door de oppassers gezegd, want het zijn kleine diefjes. Maar sommigen zijn zo schattig en grappig dat je ze toch bijna zou aaien, maar ja, het mocht niet. Gelukkig stond er hier en daar een bank, want het was wel heel vermoeiend, maar echt de moeite waard. Na nog een ijsje en een drankje zijn we terug richting Belgie vertrokken Bedankt zus en Christian, we hebben er allemaal veel plezier aan beleefd en vooral Robby die een prachtig communie feest heeft beleefd.
We zijn gisteren en vandaag naar Nederland geweest voor Robby zijn communie. Robby is het kindje van mijn zus. De werkende mensen (waaronder ik) hebben verlof moeten nemen vandaag! Wie ging er mee: Robby, Inge (mijn zus) en haar vriend Christian. Mijn ma en pa. Natasja en ikzelf. We sliepen daar in druppelvormige tenten een 2 meter boven de grond.
Ik ga de volgende dagen er wel meer over vertellen en foto's toevoegen enzo.
Twee bowlingteams, de ene allemaal blondjes en de andere brunettes, charteren samen een dubbeldekkerbus om mee te doen aan een toernooi.
Het team van de brunettes zat in het onderste gedeelte van de bus, de blondjes boven.
Beneden in de bus, bij de brunettes, ging het er heelplezantaan toe. Zingen, moppen tappen: de ambiance zat er goed in.
Tot het één van de brunettes op viel dat het boven bij de blondjes wel héél stil was.
Ze besloot poolshoogte te gaan nemen en ging naar het bovenste gedeelte van de bus.
Wanneer ze boven kwam zag ze alle blondjes heel angstig in de stoelen zitten, allemaal met opengesperde ogen rechtdoor starend, de leuning van de zetel voorhunzo hard vastklampend dat hun knokkels er wit van zagen.
De brunettevroeg :"Wat is hier allemaal aan de hand. Bij ons beneden zit de ambiance er goed in...!".
Eén van de blondjes keek verschrikt op, slikte hard enfluisterde :"JA, MAAR JULLIE HEBBEN WEL EEN CHAUFFEUR"
Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik een eind weg te filosoferen, tot het gesprek bij het thema euthanasie belandde.
Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik haar: 'Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en in leven moet worden gehouden met vloeibaar voedsel! Als je mij zo ziet aftakelen, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af.'
Zij is rechtgestaan, heeft de stekker van de TV en van mijn computer uitgetrokken en al mijn Duvel weggegoten ! De trut !!!
Dit was ik in betere tijden! Naar Bach/Warth om te skieën. Het was voor 2001. Of in het voorjaar van 2001. De 23e september 2001 kreeg ik de slag en begon de miserie.......
bij zijn grootouders gaan logeren. Mama en papa trekken er eens een avondje op uit. Het is bedtijd en iedereen maakt zich klaar om te gaan slapen Meme zegt, slaap maar bij ons jongen, het ander bed staat op de zolder en is niet opgemaakt. Zo gezegd zo gedaan Pepe gaat aan de ene kant liggen Meme aan de andere kant Jantje in het midden. Als pepe bijna slaapt begint Jantje vragen te stellen Hij schud aan pepe zijn neus en vraagt: pepe, is je neus van karton? Neen, jongen, antwoord pepe, Mijn neus is niet van karton Hij schud aan zijn arm en vraagt: pepe, is je arm van karton? Neen zegt pepe, ook mijn arm is niet van karton, en slaap nu maar pepe, vraagt de kleine na een tijdje, Is je been soms van karton? Maar neen jongen, en nu vlug slapen!! Hij draait zich om en probeert bij meme aan haar neus te schudden Hij vraagt: meme, is je neus van karton? Maar neen Jantje, mijn neus is niet van karton, en je moet slapen Een tijdje later, de jongen voelt aan meme haar arm en vraagt: Meme, is je arm misschien van karton? Maar neen Jantje, mijn arm is helemaal niet van karton!!!!! en nu moet je echt wel slapen hoor Maar meme, is je been dan soms van karton? Maar jongen toch, waarom vraag je dat toch allemaal?? Wel, mijn mama en mijn papa hebben vandaag gezegd dat ik bij twee oude dozen mocht gaan slapen vanavond!
Ben gisteren gaan simulant spelen bij mijn geliefde brandweer (voorpost Dilbeek)
Een wagen -waar ik zogezegd mee reed- was ergens tegengereden en de volledige ontzetting werd uitgevoerd. Het dak werd er afgeknipt en zo, ik kreeg een stifneck aan (stijve nekspalk) en een kedspalk (rugspalk)aangemeten. Ik ben toch al gehandicapt, 't komt er niet meer op aan :(
Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Sint-Ulriks-Kapelle / Dilbeek (België) en mijn beroep is urgentieverpleegkundige (invalide, nu zorgdatacel).
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
