Aan de voorzitter, ondervoorzitters, vaste leden en plaatsvervangers van de commissie voor sociale zaken,
Aan de redacteurs van dag – en weekbladen, radio en televisie,
Aan de verantwoordelijken van vakbonden, werkgeversorganisaties en ziekenfondsen,

Is het wetsvoorstel tot de wijziging van de regeling betreffende het rouwverlof dood en begraven?

Dit wetsvoorstel wil de rouwverlofregeling uitbreiden met zeven extra verlofdagen voor werknemers die geconfronteerd worden met het overlijden van een samenwonende partner of een kind, ongeacht of het gaat om een eigen kind dan wel om een kind van een partner met wie men samenwoont. Die verlofdagen kunnen vrij worden opgenomen in de periode van zes maanden die volgt op de dag van het overlijden. Door het toekennen van verlof voor deze bijzondere omstandigheden  wordt de rouw van de werknemer erkend.

Wij onderschrijven het pleidooi om te komen tot een cultuur die rouw erkent als een gezonde reactie op verlies.  Het wetsvoorstel is een signaal om ‘rouw’ te accepteren. Wij geloven in een cultuur die tolerant is ten opzichte van verlies en pijn. Een samenleving die ruimte geeft om als persoon heen en weer te bewegen tussen verlies en herstel.  Rouwen is niet universeel en uniform. Elke persoon rouwt op zijn of haar eigen manier en het kan voor iedereen anders zijn.  Volgens ons zou dit rouwverlof en de uitbreiding ervan ook moeten gelden voor ouders van een levenloos geboren kind.

Wij zijn er ons van bewust dat deze tien dagen ontoereikend zijn. Het rouwproces is niet te vatten in een tijdslijn. Rouw heeft geen eindpunt. Rouw is een levenslang proces van zoeken naar een betekenisvol leven zonder de overledene.  Daarom is dit wetsvoorstel een belangrijk signaal naar de persoon in rouw en naar zijn werkomgeving. Wellicht biedt dit kansen  aan werkgevers en werknemers  om na te denken en inspanningen te leveren om een sfeer te scheppen waarin de rouwende werknemer steun mag ervaren om het ondraaglijke draaglijker te maken. Rouwen is geen ziekte maar een natuurlijk gegeven bij een verlieservaring.

De Arteveldehogeschool organiseert in samenwerking met De Bedding het Postgraduaat rouw- en verliesconsulent. Centraal in deze opleiding staat het rouwproces na overlijden, maar het gaat o.m. ook om verlies van (fysieke of psychische) gezondheid, het verlies van mensen ten gevolge van scheiding of het verlies van een huis, land of werk. In deze opleiding worden modellen, handvatten, instrumenten en methodieken aangereikt om mensen hierbij te ondersteunen, te begeleiden en te coachen.

Wij, studenten en docenten van het postgraduaat rouw- en verliesconsulent, vragen om het voorstel tot de wijziging van de regeling betreffende het rouwverlof niet te laten sterven. Wij doen beroep op uw vindingrijkheid.  Blijf u inzetten, blijf sensibiliseren en bied ruimte voor verliesverwerking door dit wetsvoorstel operationeel te maken.  Wij kijken uit naar uw antwoord.

Met vriendelijke groeten,

Bourgeois Chris, De Keyzer Els, De Koninck Carine, Debusschere Francky, Deruyter Steffi,  Descamps Johanna, Dobbelaere Martine,  Kerff Karen, Maes Johan, Malomgré Niki,  Milleville Muriel, Rogatska  Nadia, Saelens Saskia, Sap Henk, Staelens Betty, Van Geersdaele Kathelijn, Van Wauwe Els, Van Yperzeele Ann,  Vanoverbeke Wendy, Vienne Sammy, Vlyminck Veerle en Willems Christl