Een stralend zonnetje zorgde voor een schitterende lentedag vandaag en daar wordt ne mens automatisch vrolijk van, alé ik dan toch. Einde seizoen, begin paasvakantie en daarom maar net 5 spelers die tegen de bal wilden komen sjotten in onze laatste competitiewedstrijd van het seizoen. Vandaag ben ik als trainer voor de enige keer dit seizoen voor het resultaat gegaan omdat ik ons seizoen in schoonheid wou afsluiten. Wat hield dit in? Vooral onze keeper de bal uit de handen laten uittrappen en niet proberen op te bouwen van achteren uit, regelmatig de bal gewoon naar voren kletsen. Het is natuurlijk niet zo dat ik met deze tactiek ineens het warm water heb uitgevonden want veruit de meeste ploegen die ik dit seizoen ben tegengekomen deden dit ook.
Eerste helft licht veldoverwicht van de thuisploeg met net wat meer kansen voor hen dan voor ons. Het bleef erg lang 0-0 maar in de laatste 10 minuten van de eerste helft konden de spelers van Haasrode toch nog 3 keer scoren.
Tijdens de rust met mijn jongens in de schaduw gaan zitten zodat ze wat konden drinken en recupereren van de inspanningen. De moraal van mijn troepen wat opgekrikt en hen ervan overtuigd dat de match zeker niet gedaan was ondanks de achterstand. Positioneel ook wat bijgestuurd door Kevin achteraan te plaatsen, Bjarne en Mike op de flanken en Ben in de punt van de ruit.
In het begin van de tweede helft verliep het spel evenwichtig met niet zo heel veel uitgespeelde kansen. Toen Haasrode de 4-0 kon maken, heb ik nog éénmaal de posities aangepast door Ben op de flank te zetten en Bjarne in de spits. En dit was de juiste opstelling voor deze ploeg, de puzzelstukjes vielen eindelijk in mekaar. Niet lang na deze aanpassing scoorde we eindelijk ons eerste doelpunt. Meteen hierna vroeg ik aan de sympathieke collega-trainer van Haasrode en de erg goed leidende jonge scheidsrechter of we geen drinkpauze konden inlassen aangezien mijn jongens niet konden wisselen en de zon ongenadig bleef schijnen op hun koppeke. Mooi van hen dat ze hiermee akkoord gingen! Dankbaar gebruik gemaakt van de pauze om mijn spelers vurig te motiveren en hen gevraagd om de laatste 10 minuten van de match nog alles te geven wat ze konden. Zelf ging ik heel fanatiek coachen langs de lijn door hen aan te moedigen, op te peppen en naar voren te stuwen. En of het hielp, er volgden 10 schitterende minuten van mijn ploeg, ze hadden duidelijk het beste opgespaard voor het laatste deel van de match. We ontwikkelden erg veel druk op het doel van de tegenstander en hielden Haasrode in een houtgreep. Net zoals vorige week scoorden we ook ditmaal via een schitterende vrije trap, ik begin zo stilletjesaan te denken dat we hiervoor een echte specialist in de ploeg hebben maar de naam ............ die kennen enkel de insiders ! Ok 4-2 , constant druk blijven zetten op de tegenstander en in geen tijd kwamen we op gelijke hoogte 4-4 , gevolgd door een vreugdeuitbarsting bij de trainer. Vrij snel na de gelijkmaker kwam de thuisploeg toch weer op voorsprong en al wie toen dacht boeken toe en wegwezen had het verkeerd voor. Mijn jongens toonden een echte winnaarsmentaliteit en kwamen nog maar eens op gelijke hoogte 5-5 en de trainer ... nu helemaal door het dolle heen. De laatste kans voor Haasrode leverde spijtig genoeg nog een doelpunt op voor hen maar meteen na de aftrap forceerden we nog een corner. Prima gegeven, prima gekopt naar doel maar recht op de keeper en ......... einde wedstrijd.
Spijtig van de nederlaag, een gelijkspel was rechtvaardiger geweest, dit kon de trainer van Haasrode ook beamen na de match. Ontzettend fier op mijn jongens over hetgeen ze lieten zien in het tweede gedeelte van de tweede helft. Prachtige inzet, knokken voor elke bal, terugvechten vanuit een verloren positie .. dit noem ik het seizoen in schoonheid afsluiten. Loïc, Bjarne, Kevin (beresterke wedstrijd man !!!) , Mike, Ben -> Bedankt hiervoor jongens !!!
Leuke afsluiter van de provinciale reeks tegen een sympathieke en sportieve tegenstander. Op naar de tornooien.
Tijdens de woensdag- en vrijdagtraining had ik een weddenschap afgesloten met 3 spelers die technisch goed uit de voeten kunnen. Zij konden tijdens de wedstrijd punten verdienen door een passeerbeweging uit te voeren. Een geslaagde passeerbeweging leverde hen telkens 2 punten op terwijl een mislukte beweging toch nog 1 punt opleverde omwille van de moed en durf om het toch te proberen. Als tegenprestatie zou ik voor hen na de wedstrijd pompoefeningen doen. Hoeveel? Natuurlijk evenveel als het aantal punten dat zij verzamelden tijdens de wedstrijd.
Uiteindelijk heb ik 21x moeten pompen na de match en ik moet zeggen dat ik me gelukkig mag prijzen dat het er niet meer waren want ..... 3 dagen na de feiten voel ik het nog altijd in mijn armen.
Soms liep een poging tot passeerbeweging verkeerd af waardoor we een paar doelpunten incasseerden. Indien dit gebeurde, stelde ik de betrokken speler onmiddellijk gerust dat hij zich dit niet moest aantrekken. It's all part of the game!
Ik wil hier toch ook duidelijk maken dat ik ook mijn 3 andere aanwezige spelers een opdracht meegaf: ik vroeg hen om zich 100% in te zetten, met veel enthousiasme te spelen en in elk duel op een correcte manier voor de bal te knokken. Ook van hen mag ik zeggen dat ze geslaagd zijn in hun opdracht!
Hoogtepunt van de match voor mij was een situatie waarop we tijdens de training al 2x hadden geoefend. Vrije trap in ons voordeel op zo'n 15 à 20 meter van de goal. Snel overlegd met 3 spelers of we ons ingestudeerd nummertje zouden uitvoeren en ja hoor, de spelers wilden ervoor gaan. Speler A stond in het midden met zijn gezicht naar speler B die rechts van hem en een klein beetje achter hem stond. Speler C stond langs de andere kant van speler A en ook een klein beetje achter speler A. Speler A deed alsof hij vooruit naar speler B ging passen, speler B liep aan en deed alsof hij ging trappen maar ..... speler A trok de bal onder zijn zool door naar de andere kant waar speler C kwam inlopen en ........ die knalde de bal net onder de lat binnen. SCHITTEREND!! 1ste maal dat we dit deden op een wedstrijd en al onmiddellijk een doelpunt. Erg knap uitgevoerd door deze 3 jongens. Ik heb dit op film staan en heb het toch al wel een keer of 10 bekeken.
Gelukkig dat we deze schijnbeweging deden want er was een spelertje van Chastre met ongelofelijk lange benen (hij was nog een kop groter dan de grootste speler van ons) die veel te snel uit het muurtje kwam gelopen en de bal zeker had kunnen afblokken maar door ons manoeuvre stond hij op het verkeerde been. Dit is een droom voor elke trainer: iets op het veld terugzien wat je op training hebt aangeleerd.
Voor de rest nog merci aan: - arbiter Frederik Laeremans voor het fluiten van de match (en je mooi complimentje aan mijn adres na de match) - délégué Marina die al een heel seizoen flink haar best doet voor onze ploeg en heel wat taken op zich neemt
