Wow ...... fantastische wedstrijd. Geweldig !! Dit is de mooiste wedstrijd die ik ooit gezien heb van een ploegje waarvan ik trainer ben. Staar je aub niet blind op de uitslag want dat is niet het belangrijkste bij de u9. Aan de uitslag te zien zou je denken dat de tegenstander niets voorstelde maar dat is helemaal niet waar. Het is volledig de verdienste van mijn spelers dat de score zo hoog opgelopen is. Van de eerste tot de laatste minuut hebben mijn jongens geconcentreerd, gedisciplineerd en vol overgave gevoetbald. Individuele acties, uitzonderlijk mooi samenspel, voorzetten vanop de flank, scherpte voor doel ..... werkelijk alles was ten overvloede aanwezig in dit matchke. Maar vooral het feit dat er voor de eerste keer echt een ploeg op het veld stond, jongens die voor mekaar willen werken en de bal afgeven wanneer ze een vrijstaand ploegmaatje zien staan dat beter gepositioneerd is, jongens die echt genieten van het voetbal, een (h)echte groep vrienden. Dit is de reden waarom ik trainer geworden ben, dit was echt genieten voor mezelf, voor onze aanwezige supporters en voor onze jeugdcoördinator Kurt Van Roosbroeck die een groot gedeelte van de match gezien heeft.
Rekening houdend met het feit dat het toch nog steeds een nieuwe ploeg is, vind ik het onwaarschijnlijk knap van mijn spelers dat ze dit al op de mat kunnen leggen. Dit belooft voor de toekomst!!!! Het harde werken op training werpt nu reeds zijn vruchten af, veel vlugger dan ik had durven dromen.
Chapeau mannekes en een diepe buiging van jullie trainer.
Een regelrechte derby tegen onze buren uit Baal. Het werd uiteindelijk een bijzonder sportieve match met respect langs beide zijden. Een pluim voor de spelers, begeleiders en supportersclans van beide ploegen !
Een aandachtspunt uit de vorige wedstrijden was dat we als ploeg ons eigen spel moesten blijven spelen en ons niet laten verleiden tot het mee voetballen met de tegenstander. Hiermee bedoel ik dat we vooral het spel breed moesten houden, het speelveld groter maken bij wijze van spreken en niet allemaal op een hoopje spelen. De dag voor de wedstrijd heb ik daar op training nog een paar maal op gewezen en ik hoopte dat mijn spelers dit zouden oppikken. Wel ik moet zeggen dat ze dat tijdens de 1ste helft uitstekend gedaan hebben. Mijn richtlijnen werden goed opgevolgd zodat we met een geruststellende voorsprong konden gaan rusten.
Match afgelopen en taak volbracht dachten mijn spelertjes tijdens de rust blijkbaar want in de tweede helft hervielen we in onze oude gewoonte. Een beetje uit positie lopen, de vrijstaande ploegmaat over het hoofd zien en de bal minder snel laten rondgaan. Daarom verliep de match tijdens de 2de helft meer gelijkopgaand en konden de jongens (en meisje) van Baal ook wat doelpunten scoren.
Geen probleem hoor, ik kan het als trainer volledig begrijpen dat mijn jonge mannekes meer tijd nodig hebben om deze manier van spelen volledig onder de knie te krijgen. Het is mijn taak om dit op training veel te herhalen en hen duidelijk te maken op welke manier ik mijn ploeg graag zie spelen. Enerzijds met een goede techniek en individuele acties maar anderzijds ook met mooi samenspel en snelle combinaties. Dat is natuurlijk heel wat voor mijn 8-jarigen maar mijn voordeel is dat ze (als groep) zeker het talent hebben om dit aan te kunnen.
Belangrijkste opdracht is natuurlijk voor mezelf: met ontzettend veel geduld, geduld en nog eens geduld alles op een verstaanbare manier aan hen uitleggen en herhalen, herhalen en nog eens herhalen.
Gelukkig mag ik werken met een uiterst gemotiveerde en gedreven spelersgroep. Daarom geen twijfel ................ alles komt goed !
