Een stralend zonnetje zorgde voor een schitterende lentedag vandaag en daar wordt ne mens automatisch vrolijk van, alé ik dan toch. Einde seizoen, begin paasvakantie en daarom maar net 5 spelers die tegen de bal wilden komen sjotten in onze laatste competitiewedstrijd van het seizoen. Vandaag ben ik als trainer voor de enige keer dit seizoen voor het resultaat gegaan omdat ik ons seizoen in schoonheid wou afsluiten. Wat hield dit in? Vooral onze keeper de bal uit de handen laten uittrappen en niet proberen op te bouwen van achteren uit, regelmatig de bal gewoon naar voren kletsen. Het is natuurlijk niet zo dat ik met deze tactiek ineens het warm water heb uitgevonden want veruit de meeste ploegen die ik dit seizoen ben tegengekomen deden dit ook.
Eerste helft licht veldoverwicht van de thuisploeg met net wat meer kansen voor hen dan voor ons. Het bleef erg lang 0-0 maar in de laatste 10 minuten van de eerste helft konden de spelers van Haasrode toch nog 3 keer scoren.
Tijdens de rust met mijn jongens in de schaduw gaan zitten zodat ze wat konden drinken en recupereren van de inspanningen. De moraal van mijn troepen wat opgekrikt en hen ervan overtuigd dat de match zeker niet gedaan was ondanks de achterstand. Positioneel ook wat bijgestuurd door Kevin achteraan te plaatsen, Bjarne en Mike op de flanken en Ben in de punt van de ruit.
In het begin van de tweede helft verliep het spel evenwichtig met niet zo heel veel uitgespeelde kansen. Toen Haasrode de 4-0 kon maken, heb ik nog éénmaal de posities aangepast door Ben op de flank te zetten en Bjarne in de spits. En dit was de juiste opstelling voor deze ploeg, de puzzelstukjes vielen eindelijk in mekaar. Niet lang na deze aanpassing scoorde we eindelijk ons eerste doelpunt. Meteen hierna vroeg ik aan de sympathieke collega-trainer van Haasrode en de erg goed leidende jonge scheidsrechter of we geen drinkpauze konden inlassen aangezien mijn jongens niet konden wisselen en de zon ongenadig bleef schijnen op hun koppeke. Mooi van hen dat ze hiermee akkoord gingen! Dankbaar gebruik gemaakt van de pauze om mijn spelers vurig te motiveren en hen gevraagd om de laatste 10 minuten van de match nog alles te geven wat ze konden. Zelf ging ik heel fanatiek coachen langs de lijn door hen aan te moedigen, op te peppen en naar voren te stuwen. En of het hielp, er volgden 10 schitterende minuten van mijn ploeg, ze hadden duidelijk het beste opgespaard voor het laatste deel van de match. We ontwikkelden erg veel druk op het doel van de tegenstander en hielden Haasrode in een houtgreep. Net zoals vorige week scoorden we ook ditmaal via een schitterende vrije trap, ik begin zo stilletjesaan te denken dat we hiervoor een echte specialist in de ploeg hebben maar de naam ............ die kennen enkel de insiders ! Ok 4-2 , constant druk blijven zetten op de tegenstander en in geen tijd kwamen we op gelijke hoogte 4-4 , gevolgd door een vreugdeuitbarsting bij de trainer. Vrij snel na de gelijkmaker kwam de thuisploeg toch weer op voorsprong en al wie toen dacht boeken toe en wegwezen had het verkeerd voor. Mijn jongens toonden een echte winnaarsmentaliteit en kwamen nog maar eens op gelijke hoogte 5-5 en de trainer ... nu helemaal door het dolle heen. De laatste kans voor Haasrode leverde spijtig genoeg nog een doelpunt op voor hen maar meteen na de aftrap forceerden we nog een corner. Prima gegeven, prima gekopt naar doel maar recht op de keeper en ......... einde wedstrijd.
Spijtig van de nederlaag, een gelijkspel was rechtvaardiger geweest, dit kon de trainer van Haasrode ook beamen na de match. Ontzettend fier op mijn jongens over hetgeen ze lieten zien in het tweede gedeelte van de tweede helft. Prachtige inzet, knokken voor elke bal, terugvechten vanuit een verloren positie .. dit noem ik het seizoen in schoonheid afsluiten. Loïc, Bjarne, Kevin (beresterke wedstrijd man !!!) , Mike, Ben -> Bedankt hiervoor jongens !!!
Leuke afsluiter van de provinciale reeks tegen een sympathieke en sportieve tegenstander. Op naar de tornooien.
Tijdens de woensdag- en vrijdagtraining had ik een weddenschap afgesloten met 3 spelers die technisch goed uit de voeten kunnen. Zij konden tijdens de wedstrijd punten verdienen door een passeerbeweging uit te voeren. Een geslaagde passeerbeweging leverde hen telkens 2 punten op terwijl een mislukte beweging toch nog 1 punt opleverde omwille van de moed en durf om het toch te proberen. Als tegenprestatie zou ik voor hen na de wedstrijd pompoefeningen doen. Hoeveel? Natuurlijk evenveel als het aantal punten dat zij verzamelden tijdens de wedstrijd.
Uiteindelijk heb ik 21x moeten pompen na de match en ik moet zeggen dat ik me gelukkig mag prijzen dat het er niet meer waren want ..... 3 dagen na de feiten voel ik het nog altijd in mijn armen.
Soms liep een poging tot passeerbeweging verkeerd af waardoor we een paar doelpunten incasseerden. Indien dit gebeurde, stelde ik de betrokken speler onmiddellijk gerust dat hij zich dit niet moest aantrekken. It's all part of the game!
Ik wil hier toch ook duidelijk maken dat ik ook mijn 3 andere aanwezige spelers een opdracht meegaf: ik vroeg hen om zich 100% in te zetten, met veel enthousiasme te spelen en in elk duel op een correcte manier voor de bal te knokken. Ook van hen mag ik zeggen dat ze geslaagd zijn in hun opdracht!
Hoogtepunt van de match voor mij was een situatie waarop we tijdens de training al 2x hadden geoefend. Vrije trap in ons voordeel op zo'n 15 à 20 meter van de goal. Snel overlegd met 3 spelers of we ons ingestudeerd nummertje zouden uitvoeren en ja hoor, de spelers wilden ervoor gaan. Speler A stond in het midden met zijn gezicht naar speler B die rechts van hem en een klein beetje achter hem stond. Speler C stond langs de andere kant van speler A en ook een klein beetje achter speler A. Speler A deed alsof hij vooruit naar speler B ging passen, speler B liep aan en deed alsof hij ging trappen maar ..... speler A trok de bal onder zijn zool door naar de andere kant waar speler C kwam inlopen en ........ die knalde de bal net onder de lat binnen. SCHITTEREND!! 1ste maal dat we dit deden op een wedstrijd en al onmiddellijk een doelpunt. Erg knap uitgevoerd door deze 3 jongens. Ik heb dit op film staan en heb het toch al wel een keer of 10 bekeken.
Gelukkig dat we deze schijnbeweging deden want er was een spelertje van Chastre met ongelofelijk lange benen (hij was nog een kop groter dan de grootste speler van ons) die veel te snel uit het muurtje kwam gelopen en de bal zeker had kunnen afblokken maar door ons manoeuvre stond hij op het verkeerde been. Dit is een droom voor elke trainer: iets op het veld terugzien wat je op training hebt aangeleerd.
Voor de rest nog merci aan: - arbiter Frederik Laeremans voor het fluiten van de match (en je mooi complimentje aan mijn adres na de match) - délégué Marina die al een heel seizoen flink haar best doet voor onze ploeg en heel wat taken op zich neemt
Op het moment dat de vrijdagtraining op 25/03 begon, had ik nog 4 spelers die aanwezig zouden zijn op deze match. Na de training kreeg ik in extremis nog een late afzegging waardoor ik nog maar 3 dappere spelers overhield en in principe forfait moest geven. De wanhoop nabij toch nog een spelertje van de club opgebeld om te horen of hij ons niet kon depanneren en buiten alle verwachting waren zowel speler als mama erg enthousiast om ons te helpen. Ze maakten er zelfs geen probleem van om de verre verplaatsing naar Waver (ongeveer 45 km.) te doen zodat wij toch nog konden voetballen. Kian Janssens is de naam van de speler .............. een supertoffe kerel met de juiste mentaliteit, straalt echt voetbalplezier uit en speelde precies al jaaaaaren samen met de andere spelertjes. Doe zo verder jongen, met zo'n mentaliteit kan je ver komen. Ik heb er echt van genoten om jou in ons doel te zien staan !!!! Ook zijn mama Kristel even vermelden in dit verslag: dikke merci en diepe buiging, bedankt dat jullie dit voor ons ploegje gedaan hebben !
OK, dan toch met zijn vieren naar RC Jet Waver en toegegeven een beetje met een ei in mijn broek want op voorhand weet je natuurlijk niet hoe de tegenstander gaat reageren als we met te weinig spelers aankomen. Bovendien had ons ander ploegje van U9 de heenwedstrijd met 4-15 verloren, dus we wisten dat we tegen een sterke tegenstander moesten spelen.
Bij aankomst mijn collega-trainer van U9 Waver opgezocht om de situatie uit te leggen. Gelukkig spreek ik erg vlot Frans zodat de communicatie prima verliep. Hij had onmiddellijk begrip voor mijn situatie en stelde voor om ofwel: - een spelertje van RC Jet bij ons te zetten - 4 tegen 4 te spelen Aangezien wij "in fout" waren, liet ik de beslissing aan hem over. Na overleg met zijn spelertjes opteerden zij ervoor om een wedstrijdje 4 tegen 4 te spelen. Hier is dus ook een woord van dank op zijn plaats aan de spelers en trainer van RC Jet Waver voor het bereidwillig meewerken aan deze oplossing! Tijdens het gesprek met de trainer werd duidelijk dat ook hij het resultaat ondergeschikt maakte aan het leren voetballen ........ de juiste mentaliteit die meer trainers en ploegen zouden moeten hebben.
Omdat we maar met 4 spelers waren, koos ik deze keer voor een alternatieve opwarming. Samen met de ouders deden we een leuke middagwandeling van een halve kilometer rond het gigantische sportcomplex en dit in een stralend zonnetje. Ideaal voor teambuilding en op die manier waren de spieren van mijn spelers al wat opgewarmd zonder al te veel krachten te verspelen (grapje voor insiders - ge moest er bij geweest zijn om dit te begrijpen !).
De match zelf dan: RC Jet Waver kon beschikken over 6 spelers en kon tijdens de wedstrijd dus wel wat wisselen, een voorrecht dat mijn ploegje natuurlijk niet had. Een verschroeiende start van de thuisploeg leverde erg snel een 3-0 tussenstand op. Als trainer heb ik dan mijn spelers gerustgesteld en hen erop gewezen dat ze vooral moesten proberen om aangeleerde bewegingen uit te voeren en op die manier waardevolle info moesten opdoen in het kader van hun ontwikkeling als voetballer. Het hielp want wij kwamen beetje bij beetje beter in de wedstrijd. Het leuke aan het spelen met 4 tegen 4 op een volledig duiveltjesveld is dat er erg veel ruimte ligt zodat je makkelijker bewegingen kan uitproberen én ook het combinatiespel prima kan verzorgen.
Het werd echt een wedstrijd om duimen en vingers van af te likken, één van de leukste wedstrijden van het seizoen. Beide ploegen probeerden te voetballen en lieten afwisselend mooie passeerbewegingen en gesmaakte combinaties zien. Dit ondanks het slechte, beenharde veld waarop de bal regelmatig rare capriolen maakte.
Bij een 6-5 achterstand mochten alle spelers even gaan rusten en nieuwe energie opdoen. Op dat moment was ik al erg fier op mijn spelers, ik vreesde alleen een kleine terugval in de loop van de 2de helft omdat we niet konden wisselen. RC Jet begon de 2de helft met wat ik een beetje beschouw als haar "basis"ploeg: 4 erg grote jongens die allen minstens 1 kop groter zijn dan mijn Barcelona-spelers (Iniesta, Xavi, Messi, Victor Valdez -> vrij kleine maar schitterende voetballers/keeper).
Tijdens de eerste helft had ik mijn spelers al erg veel tips/steun gegeven om tactischer te spelen: beter omgaan met de aanwezige ruimte, niet opvliegen van de tegenstander, geen overbodige inspanningen doen. Tijdens de tweede helft deden mijn spelers dat al erg goed uit zichzelf en ook al raakten ze al eens een keer de bal kwijt dan stond Kian dikwijls klaar om uit te pakken met een schitterende redding. Opvallend was dat Kian gaandeweg meer en meer uit zijn goal kwam om te anticiperen en ontpopte zich echt tot een uitstekend en betrouwbaar doelman. Gans de 2de helft verliep het spel evenwaardig en leuk op en neer, een mooi schouwspel voor de aanwezige toeschouwers. Uiteindelijk eindigde de match op 10-9 maar dat was voor mij van geen belang.
Veel belangrijker is dat: - ik een schitterende match zag van beide ploegen met erg mooi voetbal en dito passeerbewegingen - ik erg fier ben op mijn 4 dappere, jonge leeuwen die alles hebben wat een voetballer nodig heeft: techniek, snelheid, teamgeest en vooral gedrevenheid - we ontzettend goed onthaald zijn in de schitterende sportaccomodatie te Waver en de wedstrijd erg sportief verliep - de sfeer tussen spelers onderling, trainers onderling en supporters onderling voorbeeldig was - ik als trainer echt het gevoel had een meerwaarde te zijn voor mijn spelers door hen tactisch bij te sturen gedurende de match maar ook door het voortdurend hameren op het maken van passeerbewegingen waardoor die er nu echt beginnen uit te komen
Net zoals vorige match kreeg ook deze keer elke aanwezige speler evenveel speeltijd. Voor mij als trainer was dit een erg frustrerende wedstrijd maar één dag na de feiten kan ik gelukkig alles al wat meer in de juiste context plaatsen. Aangezien ik erg wiskundig aangelegd ben, zal ik dit even verduidelijken met een kleine rekensom. Het resultaat van de som van alle individuele spelers van KVC Kessel Lo is groter dan dat van de som van alle individuele spelers van mijn ploeg. KVC Kessel Lo is echt een mooi geheel dat leuk combinatievoetbal speelt, ze vinden regelmatig de vrije speler. Ook op het gevaarlijk inlopen bij corners is duidelijk getraind, alsook op afstandsschoten die net onder de lat vallen. Ze hebben geen opvallende spelers in positieve noch in negatieve zin, allemaal vrij evenwaardig, leuk natuurlijk als je iemand moet vervangen zal je ploeg hierdoor niet verzwakken. Wel erg opvallend vond ik de spelsituatie waarbij hun keeper de bal in de handen had, een speler van hen 2 meter naast hem vrij stond, de eerste tegenstander pas op een goeie 10 meter stond, en toch koos de keeper voor de lange uittrap met onmiddellijk doelgevaar tot gevolg. Opbouwend van achteren uit zijn ze dus helemaal niet sterk maar net zoals vele ploegen kiezen ze voor het naar voren jassen van de bal door de keeper. Vanzelfsprekend komt hier regelmatig doelgevaar en eventueel een doelpunt uit voort omdat je dan veelal in een 1 tegen 1 situatie staat. Langs onze kant beginnen af en toe stemmen op te komen om ook op die manier te voetballen omdat je dan toch makkelijker een doelpunt maakt. Dat zal dan wel moeten gebeuren zonder mij als trainer, het leren voetballen staat op deze leeftijd nog altijd boven het resultaat. Leren voetballen van achteren uit, bal verliezen met een tegendoelpunt tot gevolg -> kan geen kwaad en hoort bij het leerproces ! Is tijdens deze wedstrijd ook een paar keren gebeurd waarbij ik dan de betrokken speler direct geruststelde dat dit geen kwaad kon. Hier leren ze veel meer van op langere termijn, op korte termijn is dit duidelijk negatiever.
Omwille van de rekensom hierboven aangehaald heb ik voor de wedstrijd aan mijn aanwezige spelers gevraagd om tijdens de wedstrijd een aangeleerde beweging uit te voeren. Bij eventueel balverlies en tegendoelpunt tot gevolg zou ik hen zeker geen bolwassing geven maar integendeel een schouderklop geven voor de lef om het te proberen. Wat heb ik gezien: - Zidane - GELUKT ! - U-turn (frontale actie, net voor tegenstander bal met zool voorvoet 180° graden in andere richting spelen en onmiddellijk lichaam terug draaien naast tegenstander en bal binnenkant voet meenemen voorbij speler) - GELUKT ! - schijntrap naar doel maar in plaats van te trappen kap binnenkant voet - GELUKT ! - Cruyff - HALF GELUKT ! - Messi - GELUKT ! - Artuur Vandevelde - GELUKT ! Besluit: de voetbalkennis van sommige van mijn spelers is veel uitgebreider dan de voetbalkennis van hun tegenstander. Op langere termijn komt hen dit enkel ten goede en worden zij de betere spelers !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Mijn bedoeling is nog steeds om voetballers te kneden die een tegenstander voorbij kunnen dribbelen, spelers individueel beter maken tijdens de gouden leeftijd (7-13 jaar) en daar wijk ik niet van af ondanks de pijnlijke nederlagen van de voorbije weken.
Voor de rest ook nog melden dat het een erg sportieve wedstrijd was met weinig overtredingen. Sommige supporters van KVC Kessel Lo gaven regelmatig ook een applaus aan onze spelers bij een mooie actie of doelpunt en dat vond ik uiterst sympathiek! Dank ook aan Erik en Koen voor het klaarzetten van het terrein, ook de scheidsrechter van dienst de Heer Boone krijgt een welverdiend applausje van mij.
Aanwezige spelers: Bjarne, Loïc, Kyllian, Lucca, Mike, Ben, Kevin
Erg moeilijke wedstrijdomstandigheden in het verre Jodoigne of mag ik Geldenaken zeggen? Een (veel te) klein speelveld, ondergrond zo hard als beton, ijzersterke tegenstander. Ook deze keer was onze tegenstander met slechts 5 spelers maar omwille van het kleine speelveld hadden zij natuurlijk niet de minste moeite om de gaten gedurende de ganse wedstrijd te blijven dichtlopen.
Zonder twijfel veruit de sterkste ploeg die ik dit seizoen al ben tegengekomen. Mijn spelers deden alles wat ze konden maar kwamen steeds (net) een stapje te laat. De spelers van Jodoigne zetten meteen met 2 of 3 man druk op onze speler in balbezit en wanneer zij de bal veroverden, slaagden ze er ook nog in om op het erg kleine veld steeds een vrije speler te vinden. Dat was erg knap. Bovendien lieten ze het balletje goed rondgaan en was deze af en toe een beetje ongrijpbaar voor ons. Nee geen probleem mee om dit toe te geven, verdiende overwinning! Af en toe wel wat frustrerend als trainer om te zien hoe je mannekes worden weggetikt maar ik ben hen steeds positief blijven aanmoedigen en steunen tijdens deze moeilijke match. Al bij al toch wel tevreden over de inzet van mijn spelers, ze zijn strijdend ten onder gegaan en hebben hun hoofd niet laten hangen. De drie doelpunten die we scoorden waren trouwens van erg mooie makelij: 1 afstandsschot net onder de lat en 2 doelpunten via combinatie. Onze derde goal kwam er na een schitterende actie langs de linkerflank gevolgd door een perfecte, laterale voorzet naar het penalty punt waar een ploegmaatje in één tijd strak kon binnentrappen. Mooie goal !
Na de wedstrijd een praatje gemaakt met mijn franstalige collega, ja ja niet verbaasd zijn, ik praat wel een aardig mondje frans, en zo ben ik te weten gekomen dat zijn ploeg nog geen enkele match verloren heeft tijdens deze competitie. Ik moet maar weinig moeite doen om dat te geloven! Heb hem dan ook gefeliciteerd met het schitterende voetbal van zijn ploeg.
Nog één vreemde gebeurtenis tijdens de wedstrijd: Tijdens een tegenaanval van de thuisploeg trapte een Geldenaker vanop de rechterflank uit een bijzonder scherpe hoek naar ons doel terwijl er net een ploegmaat centraal kwam aangelopen. De speler die naar doel trapte, kreeg geweldig onder zijn voeten van zijn trainer en moest 2 minuten aan de kant gaan zitten omdat hij geen pas gegeven had! Vermits Jodoigne slechts met 5 spelers was, hebben zij gedurende 2 minuten met één speler minder in het veld gestaan. En dan maakten die jongens zelfs nog een doelpunt tijdens deze 2 minuten in ondertal. Voetballes geven noemen ze dit in Geldenaken of ook "on leur a donné des cours de football" zoals ze in Jodoigne zeggen.
Aanwezige spelers: Kyllian, Loïc, Kevin, Bjarne, Lucca, Artuur, Ben, Mike
Onze tegenstander kwam enigszins gehavend aan de aftrap aangezien ze omwille van de vakantie slechts 5 spelers ter beschikking had. Een praatje met de trainer van Tervuren leerde me bovendien dat er van deze 5 zelfs 1 speler van de jongere lichting U8 was. Dat kon je trouwens goed zien want dat manneke was een kop kleiner dan de andere spelers op het veld. Een makkie om deze match te winnen zou je dan denken ????
Niets was minder waar want al snel bleek dat Tervuren niet van plan was om ons de overwinning cadeau te doen, en gelijk hadden ze natuurlijk. Al vrij snel werd het spelsysteem van onze tegenstander duidelijk: achteraan 2 grote, stevige kerels en vooraan 2 kleine(re), snelle mannekes. Geen ruitsysteem maar gewoon 2 linies. Eigenlijk is dat moeilijk voor mijn spelers om het andere systeem van de tegenstander snel door te hebben, we zijn immers gewoon om tegen ploegen te spelen die een ruitvorm (1-2-1) verkiezen. Dat was dus wel even aanpassen voor ons en zorgde er regelmatig voor dat mijn verdediger in het begin van de match vaak alleen tegen 2 snelle spitsen kwam te staan. Gelukkig begrepen mijn flankspelers mijn instructies en losten ze dat prima op.
Bovendien bleek dat jonger kereltje allesbehalve een verzwakking voor hun ploeg, integendeel, ik vond hem de beste speler op het veld tijdens de eerste helft. Een ontzettend spannend scoreverloop dat ik graag wil meegeven: 0-1 / 1-1 / 2-1 / 2-2 / 2-3 / 3-3 ruststand 3-4 / 4-4 / 5-4 / 5-5 / 5-6 / 5-7 Inderdaad 5-7 achterstand met nog een 7-tal minuten op de klok. Gelukkig toonden mijn spelers een enorme inzet en ware winnaarsmentaliteit want ze lieten hun hoofd niet hangen. Er volgde een ware belegering van het doel van Tervuren, maar we misten toch wel een paar erg goeie kansen door enerzijds overhaasting/spanning en anderzijds door het met man en macht verdedigen van Tervuren. Fysiek ging Tervuren op het einde van de wedstrijd door de knieën omdat ze natuurlijk geen wissel hadden. We konden niet alleen de score nog in evenwicht brengen maar zelfs in extremis nog met de overwinning gaan lopen.
Eigenlijk verdienden de jongens van Tervuren de nederlaag niet, een gelijkspel was correcter!! Natuurlijk waren we toch blij met de overwinning en dan vooral met de manier waarop deze tot stand kwam. Net na affluiten door scheidsrechter van dienst (BEDANKT RUBEN HEREMANS, goed gefloten!!) vierden mijn jongens de overwinning door het zingen in groep van "waar is dat feestje". Erg mooi om zien en horen. Daarna vond ik het tijd om een sportief gebaar te stellen en heb samen met mijn spelers een applaus gegeven aan de tegenstander omdat zij met (slechts) 5 jongens een prima wedstrijd gespeeld hebben.
Aanwezige spelers: Kyllian, Loïc, Dean, Bjarne, Mike, Ben, Artuur, Kevin
Aangezien de provinciale match tegen Stade Haacht aan het begin van de heenronde afgelast werd wegens de slechte weersomstandigheden leek het me een leuk idee om toch een vriendenwedstrijd tegen hen af te werken. Vandaar deze midweekmatch! Dank trouwens aan de mensen van Stade Haacht om hieraan mee te werken.
Stade Haacht was met erg veel spelers aanwezig, ik schat een 11-tal, omdat ze zowel de provinciale als de regionale spelers geselecteerd hadden. Ik had stiekem gerekend op een fel bevochten wedstrijd tussen 2 gelijkwaardige tegenstanders, uit zulke matchen leren mijn spelers namelijk het meeste. De eerste helft kon Stade H. nog redelijk gelijke tred houden met ons, wat een ruststand van 5-3 opleverde. Tijdens de tweede helft konden we toch vrij makkelijk afstand nemen van hen. Vermits zij 11 spelers hadden, dienden ze veel te wisselen en dat kwam het spelpeil niet altijd ten goede. Ik twijfel er echter niet aan dat een match tegen enkel de provinciale spelers van Stade H. veel spannender zou verlopen. Verder heb ik wel een erg sportieve match gezien met weinig overtredingen, de beide supportersgroepen hebben zich blijkbaar wel goed geamuseerd langs de lijn.
Nog enkele opmerkingen: - 1ste maal dat we een doelpunt scoren op corner: bal mooi voorgebracht centraal voor doel en daar enig mooi ingekopt. Knap jongens. - Loïc deed voor de 1ste maal mee dit seizoen, hij verving Kyllian in doel tijdens de tweede helft - Erg tevreden over de inzet van mijn spelers
Het had niet zo heel veel geregend de voorbije dagen maar toch was het veld (of is akker een beter woord) van Veltem herschapen in een ware modderpoel. Voetballen was hierop werkelijk onmogelijk. De bal rolde geen 2 meter ver maar bleef onmiddellijk steken in een plas of in de modder. Net voor de wedstrijd even overlegd met de trainer van de tegenpartij of de match wel zou doorgaan. Natuurlijk kijken de jongens uit naar het weekend zodat ze hun matchke kunnen voetballen en daarom toch maar beslist om te voetballen. Nu konden ze hun tenminste uitleven en bovendien moet je voor een modderbad veel geld betalen, zij kregen het zelfs gratis en voor niets !
Van echt voetballen was natuurlijk geen sprake. Het viel me wel op dat HO Veltem ook een goede ploeg heeft die combinatievoetbal probeert te spelen, daarom vond ik het een goed idee om na de partij moddercatch de trainer van de tegenstander aan te spreken om een nieuw matchke te regelen in betere omstandigheden.
Uitslag 4-4 heeft geen enkele waarde. Wordt vervolgd !
In tegenstelling tot het vorig weekend kon ik nu over 9 spelers beschikken. Aangezien je maar met 5 spelers op het veld kan staan, betekent dit dat je erg veel moet wisselen wat de automatismen en vlot samenspel niet ten goede komt.
Deze match begon onder een erg slecht gesternte, de aangeduide arbiter (jeugdspeler Van Camp) stuurde zijn kat en dus mocht ik op het moment van de aftrap op zoek naar een vervanger. Bij de supporters van KV Tremelo en VV Houtem even langsgeweest maar niemand bleek bereid om de match te fluiten. Dan zou ik zelf maar fluiten maar wie ging de vele wissels dan regelen? Weer niemand. Op een gegeven moment dacht ik er echt aan om de match te annuleren maar 10 minuten later kon Erik Geysemans (papa van Kyllian) het niet langer aanzien en offerde hij zich op om toch arbiter te zijn. Erik, ik weet dat je dit niet graag doet, daarom een dikke merci vanwege mijzelf en de spelers. Zonder jou had deze match niet kunnen doorgaan !! Je deed het trouwens erg goed hoor.
Ik moet wel toegeven dat ik er omwille van deze heisa (eigenlijk slecht georganiseerd door mijn club) én het feit dat ik nog herstellende was van griep niet graag meer bij was. Heb mij dan ook vooral bezig gehouden met het regelen van de wissels, het coachen van mijn team met luide stem was niet aangewezen omwille van een zere keel.
Over de match zelf kan ik vrij kort zijn. De sterkste tegenstander waartegen we al gespeeld hebben. Mijn spelers deden hun uiterste best, speelden met geweldige inzet maar moesten hun meerdere erkennen in Houtem. In het veldspel legden ze enkele mooie combinaties op de mat en liepen ze snel uit in de score. Ik heb zelfs een paar keren geapplaudiseerd voor een mooi samenspel bij hen. Wanneer we zelf gevaarlijk dreigden te worden, stond er bij Houtem een grote en struise jongen in doel die wel wat aanvallen van ons tegenhield. Die jongen kon bij het uitwerpen zelfs bijna het andere doel bereiken, wat een sterke kerel.
Mijn jongens kan ik niets verwijten, de inzet en overtuiging was aanwezig dus daar ben ik tevreden over. Houtem: proficiat met jullie mooie overwinning!!
Een erg leuke sportinfrastructuur te Eppegem die echt voetbal "ademt", daar ben ik wel een beetje jaloers op. Omwille van 2 zieken op het allerlaatste moment moesten we deze match met 5 spelers afwerken, geen wissels dus. Daarom heb ik de opwarming tot een strikt minimum herleid en ervoor gezorgd dat mijn jongens al zeker niet teveel energie verspilden voor de match. Dat Eppegem een sterk ploegje heeft, kon ik al opmaken uit de score van ons ander U9 ploegje dat in de heenronde een zware 3-11 nederlaag leed. En dan geen wisselspelers hebben, geen makkelijke opdracht dacht ik zo.
Het werd een erg aangename, faire wedstrijd met geweldige inzet langs beide kanten. Beide ploegen waren aan mekaar gewaagd, het kon evengoed een gelijkspel geweest zijn. Ik had mijn jongens de opdracht gegeven om hun krachten wat te doseren. Een bal die buiten de lijnen werd getrapt moesten zij niet gaan ophalen maar dat deed ik wel voor hen. Op die manier konden zij een klein beetje recupereren. Van in het begin van de match heb ik geprobeerd om hen "rustig" te houden op de momenten dat het kon en daardoor hun energie wat te sparen. Wegens het hoge tempo waarop de match gespeeld werd, vreesde ik een beetje voor een terugval van mijn spelers in de loop van de 2de helft maar ...... die kwam er niet. Werkelijk een erg sterke match van mijn ploegje met alles erop en eraan: veel inzet, winnaarsmentaliteit, mooie combinaties en mooie doelpunten. Ook een pluim voor de tegenstander die ook een sterke match speelde.
Na de match nog mooie complimentjes gekregen van de trainer en afgevaardigde van de thuisploeg. Bedankt hiervoor, het was een leuke kennismaking met Eppegem!!
Provinciale wedstrijd tegen derdeklasser K Diegem Sport werd afgewerkt in erg winderige omstandigheden wat het voetballen soms bemoeilijkte maar al bij al viel het nog best mee. Tijdens en na de match leuk contact gehad met de vriendelijke trainer van de tegenpartij en zo kwam ik te weten dat hij dezelfde visie heeft op jeugdvoetbal als mij, met name het resultaat van de match is niet zo belangrijk maar wel het feit dat de spelers iets bijleren wat hun later van pas kan komen.
En of mijn spelers iets bijgeleerd hebben tijdens deze wedstrijd die aan een vrij hoog tempo afgewerkt werd. Voor de eerste keer zag ik mijn jongens in elk duel hun lichaam zetten en op een correcte manier voor de bal knokken (figuurlijk natuurlijk hé). In het begin van de wedstrijd nog onwennig omdat ze dit speltype niet gewoon zijn maar hoe verder de match vorderde hoe meer zij zich sterk maakten in de duels. De lichtste speler van mijn groep ging zelfs voorop in de strijd en maakte duidelijk dat er met hem niet te sollen viel. Ik heb de beelden van de match via digitale camera nog eens kunnen bekijken (en herbekijken) en moet zeggen dat het mooi om zien is hoe de spelers een echte winnaarsmentaliteit toonden, op een positieve manier een over-mijn-lijk-mentaliteit. Knap mannen !
Tot slot nog even duidelijk vermelden dat ik de overwinning van Diegem verdiend kan noemen maar dat het verschil tussen beide ploegen niet zo groot was. Mijn spelers hebben ENORM veel geleerd tijdens deze wedstrijd en dat kan enkel maar in hun voordeel spelen naar de toekomst toe.
Aan mijn spelers: allemaal bedankt voor jullie schitterende inzet en goeie match ! John Caes: bedankt voor je optreden als arbiter. Trainer Diegem: bedankt voor het leuke contact tijdens en na de match.
Wedstrijdverslag Sterrebeek - KV Tremelo A (DOOR MEZELF)
Wedstrijdverslag Sterrebeek 4 - KV Tremelo A 9
Zaterdag 29/01/2011 09.30 uur
Aanwezige spelers: Kyllian, Dean, Bjarne, Kevin, Mike, Lucca, Ben
Bij aankomst in Sterrebeek kreeg ik bij het aanschouwen van het mooie synthetische veld onmiddellijk een goed gevoel. Zo'n veld is natuurlijk ideaal voor een ploeg als de onze omdat wij het vooral van techniek en combinatievoetbal moeten hebben en bovendien is dat een teken dat de thuisploeg ook veel belang hecht aan goed voetbal. Daarom wist ik op voorhand dat dit een leuke match zou worden waarin echt gevoetbald kon worden zonder dat er geduwd en getrokken zou worden.
Mijn voorgevoel heeft me uiteindelijk niet bedrogen want het werd inderdaad een toffe en uiterst sportieve match. In de eerste helft waren beide ploegen aan mekaar gewaagd met kansen over en weer, maar vooral ook met mooie combinaties van beide ploegen. Echt een verademing om tegen een ploeg als Sterrebeek te spelen, zoals mijn collega-verslaggever het zo mooi schreef in zijn verslag: op deze manier kunnen alle spelers er iets van leren ! De eerste helft eindigde met een 4-4 tussenstand. Een positieve noot aan het adres van Sterrebeek vond ik ook het feit dat ze hun doel met man en macht verdedigden wanneer wij op het punt stonden om te scoren. Wanneer hun keeper verslagen was, stond er telkens wel 1 of meerdere spelers klaar om de bal toch nog uit hun doel te halen. Knappe inzet van hun team. Langs Tremelo-zijde vermeld ik graag ons eerste doelpunt: verdediger Sterrebeek speelt een bal te kort terug naar zijn keeper, onze spits is vlugger op de bal en heeft dan een schitterende ingeving: de keeper staat erg kort tegen zijn eerste paal, spits doet een schijnbeweging alsof hij de bal in de verste hoek gaat leggen waardoor de keeper naar het midden van zijn goal stapt maar de spits legt de bal met een droge knal naast de eerste paal. Schijnbewegingen is iets waar ik als trainer toch regelmatig durf op te oefenen en om dit dan in een match te mogen aanschouwen doet me veel plezier.
De tweede helft stokte het inderdaad een beetje bij de thuisploeg en werden wij de dominerende ploeg. Net zoals tijdens onze 1ste provinciale wedstrijd van vorig weekend speelden we ook deze keer een sterkere tweede helft, maar in tegenstelling tot de match te Lubbeek was deze keer onze eerste helft ook van hoog niveau. Uiteindelijk maken we nog 5 doelpunten en kan Kyllian, ondanks de inzet van de thuisploeg, zijn doel ongeschonden houden.
Ook voor de eerste keer konden al mijn spelers hun penalty scoren waarvan er 2 in de pin werden getrapt.
Besluiten doe ik met een woord van waardering uit te brengen naar mijn spelers toe voor hun fantastische inzet en het mooie voetbal dat ze brachten. Onvoorstelbaar als je weet dat deze ploeg pas vanaf begin dit seizoen samenspeelt ! Ook een woord van respect naar de tegenstander toe, onze wedstrijd was een voorbeeld van hoe voetbal gespeeld moet worden. Bedankt hiervoor en ik wens jullie nog veel succes voor de komende matchen.
Wedstrijdverslag Sterrebeek - KV Tremelo A (DOOR TEGENSTANDER)
Wedstrijdverslag Sterrebeek 4 - KV Tremelo A 9
Zaterdag 29/01/2011
Voorwoord door trainer Luc: Hieronder vinden jullie het wedstrijdverslag van onze match tegen Sterrebeek, gevonden op hun website. Ik heb dit schaamteloos gekopieerd zonder rekening te houden met de auteursrechten, hopelijk is de sympathieke verslaggever minder streng dan Sabam. Eigenlijk is het ook eens heel leuk om te lezen op welke manier onze tegenstander de match ervaren heeft en het geeft bovendien de bezoekers van mijn blog de kans om te controleren of ik in mijn eigen verslag niet zomaar wat uit mijn nek klets. Het verslag van Sterrebeek is mooi geschreven en het doet me natuurlijk ontzettend veel plezier om de mooie complimentjes aan mijn ploeg te mogen lezen. Verslaggever van Sterrebeek: bedankt hiervoor !!
Verslag door Sterrebeek:
Wedstrijd met twee gezichten
STERREBEEK TREMELO 4 - 8
Het was vreselijk koud. De thermometer stond pal op -4° C. Geen nood. Onze Blauwe Duiveltjes waren klaar voor de match.
De wedstrijd gaat gelijk op. Tremelo is een fijne ploeg. Zij kiezen duidelijk voor goed voetbal met mooie passen. Dat is prettig en geeft de twee ploegen de kans om bij te leren.
Wat we al zagen tijdens de vorige match wordt ook vandaag bevestigd. Tristan en August zitten in de vorm van hun leven.
De score wordt geopend door onze Blauwe Duiveltjes. Het wordt 1 0. Tremelo komt echter snel gelijk. Het wordt 1 1. Het wordt een nek-aan-nek race. Onze Blauwe Duiveltjes knutselen schitterende combinaties in elkaar. Prachtig passenspel van Robin en Greg en David die achteraan de boel onder controle houdt. Keenan (die wat te lang in zijn bed was blijven liggen) en Tobias vallen schitterend in. Ze lopen de longen uit hun lijf.
De tweede helft loopt het plots minder vlot. Onze jongens beginnen te rommelen. De inzet is er zeker nog, maar het samenspel is compleet zoek. Maarten brengt nog een wereldredding, maar ook hij kan niet beletten dat Tremelo uitloopt. Als de score op 4 4 komt lijkt de veer gebroken te zijn. Tremelo kan op zeer korte tijd nog 4-maal scoren.
Hoewel we uiteraard graag winnen, is dit eigenlijk niet zo erg. De eerste helft was werkelijk zo leuk om te zien dat winnen of verliezen eigenlijk niet belangrijk was.
Dikke pluim ook voor Tremelo. Als alle ploegen in onze reeks zo zouden spelen, leren onze jongens elke week bij.
Knappe eerste helft, Blauwe Duiveltjes. Op naar de volgende match !
Na een lange periode met allemaal afgelaste trainingen en wedstrijden konden mijn jongens zich eindelijk nog eens uitleven op het voetbalveld. Alhoewel modderbadveld een beter woord is om de toestand van het veldje in Lubbeek te omschrijven. Enorm zwaar veldje waarop de bal constant bleef steken in de modder en echt goed combinatievoetbal voor beide ploegen heel moeilijk was. Het veld was het enige minpunt in Lubbeek want de accomodatie mocht er best wezen, bovendien was onze tegenstander erg sympathiek en sportief. Leuke kennismaking trouwens met de trainer van de U9 C van Lubbeek.
En hoe verging het ons tijdens onze 1ste match provinciaal voetbal? Het veld helt een klein beetje naar beneden en onze opponent speelde in de 1ste helft "bergaf". Een goeie 10 minuten hebben we moedig stand gehouden maar de druk van Lubbeek werd te groot op ons doel en halfweg de 1ste helft stond de 1-0 achterstand op het bord. Gedurende de hele eerste helft bleef Lubbeek de betere ploeg en waren zij net iets gretiger dan mijn jongens. Tijdens de laatste 5 minuten van de 1ste periode kregen we nog 4 doelpunten binnen zodat de ruststand 5-0 was en toegegeven, niet onverdiend.
Natuurlijk geen goed begin van onze eerste provinciale match maar tijdens de rust geen donderspeech gegeven aan mijn jongens, heb ze integendeel wat opgepept en ze overtuigd dat de tweede helft in ons voordeel zou uitdraaien. Psychologisch een beetje op hen ingepraat door te stellen dat wij nu het voordeel van het afhellend veldje zouden hebben. En kijk, het heeft warempel geholpen. Een volledig ander spelbeeld in de tweede helft: nu was KV Tremelo veruit de beste ploeg op het veld met af en toe mooie combinaties in de modder. Na 5 minuten in de 2de helft hadden we onze achterstand teruggebracht tot 2 doelpunten!! Wij waren nu voortdurend de betere ploeg maar ook SMS Lubbeek speelde nog mee en scoorde ook nog een paar keer met een einduitslag van 8-5 tot gevolg. Tijdens het laatste deel van de wedstrijd kregen we echt nog wel een paar goeie kansen maar bij SMS stond er een erg goeie keeper in doel die een gelijkspel verijdelde. Misschien was een gelijkspel inderdaad te rechtvaardigen omdat elke ploeg één helft voor haar rekening nam, langs de andere kant liet Lubbeek tijdens de tweede helft toch meer zien dan wij tijdens onze rampzalige eerste helft.
Conclusie: een nederlaag maar het allerbelangrijkste is dat we in de tweede helft laten zien hebben dat we echt wel een goeie ploeg hebben die mooi voetbal kan brengen, zelfs in moeilijke (modder)omstandigheden. Dit is hoopvol voor de volgende matchen. Een dikke pluim trouwens voor de inzet van al mijn spelers, vooral de 2de helft.
Wedstrijdverslag KV Tremelo B 12 - Sp. Rotselaar 7
Zaterdag 11/12/2010 om 09u.30
Aanwezige spelers: Kyllian, Bjarne, Artuur, Mike, Lucca, Ben
Opmerkelijke mededeling door mijzelf aan de spelers voor de wedstrijd: Ik zei hen dat ik deze match weinig ging coachen en bijsturen omdat ik wou zien hoe ze zelf alle verantwoordelijkheid en initiatief opnamen. Tip aan het bestuur: ontsla mij maar als trainer want ze kunnen echt wel zonder mij. Af en toe met open mond (bij wijze van spreken natuurlijk) staan kijken naar de mooie combinaties van mijn jongens in de eerste helft. Toegegeven pas na 10 minuten want daarvoor zag je echt wel dat het zoeken was omwille van het weinige spelen en trainen de laatste tijd. We stonden vrij snel 0-2 achter maar ik maakte me helemaal niet ongerust. Het goede voetbal, bij wijlen erg goede voetbal, kwam opnieuw in de ploeg en we gingen rusten met een 8-3 voorsprong.
Tijdens de rust kregen we nog een mooie voetbalshow te zien, gebracht door de 2 sympathieke arbiters (broers Hannes). Ze waren al spelend wat voetbaltrucjes aan het doen en ik riep mijn jongens erbij om hier naar te komen kijken. Bal laten stilliggen op de voet en dan de befaamde reis om de wereld. Ik probeer het ondertussen ook te leren maar moet eerst mijn benen nog uit de knoop halen van mijn vorige poging. Bedankt jongens om arbiter te zijn én voor het leermoment voor mijn spelers.
Tweede helft was meer gelijkopgaand omdat de tegenstander wat bijgestuurd had in de opstelling. Een nieuwe keeper in doel die als vliegende keeper speelde en erg ver uit zijn doel kwam. Dit maakte het soms wat moeilijker voor mijn spelers maar bracht langs de andere kant dikwijls doelgevaar in ons voordeel. Een lege goal, keeper speelt de bal kwijt op onze helft, een verre trap van onze spits en de bal ................ rakelings voorlangs.
Conclusie: een erg mooie match van mijn team, geweldige inzet en concentratie van alle 6 spelers! Proficiat hiervoor. Ook een proficiat aan Sp. Rotselaar want zij probeerden ook te voetballen via de combinatie. Tot nu toe nog maar weinig ploegen tegengekomen die dit ook probeerden te doen maar op die manier zullen hun jongens zeker nog heel wat bijleren. Kortom een aangename tegenstander.
Vanaf volgende wedstrijd hebben we andere katten te geselen aangezien we vanaf nu ingedeeld worden in de provinciale reeks. Ongetwijfeld een stuk moeilijker maar we kunnen er enkel maar van bijleren.
Matchverslag heeft even op zich laten wachten maar ..... beter laat dan nooit. Vandaag hoog bezoek bij onze wedstrijd want niemand minder dan de trainer van het 1ste elftal KV Tremelo zou ons matchke komen fluiten. Ik had al speciaal ne propere plastron aangedaan om een goeie indruk te maken maar dat bleek niet nodig te zijn aangezien de aangeduide arbiter nergens te bespeuren was. Jammer ! Daarom heeft Geert De Preter (papa Dean) zijn taak als arbiter overgenomen en uit ervaring weten we dat hij dat heel goed doet. Bedankt Geert !
Negen jongens dus vrijdag op training weer iemand moeten aanduiden om niet mee te spelen, deze keer was Mike aan de beurt. Eerste helft erg gelijkopgaand wat de score betreft maar de manier van voetballen was erg verschillend. Ik val in herhaling (zie vorige wedstrijdverslagen) en daarom hou ik het bij een simpele uitspraak: wij proberen telkens te voetballen. Spijtig genoeg geven we vandaag de tegenstander zomaar 3 goaltjes cadeau achteraan terwijl wij zelf hard moeten werken voor onze doelpuntjes. Dit pareltje wil ik jullie niet onthouden: Keeper gooit de bal naar verdediger, die past opzij naar rechterflank, die speelt de bal diep op de rechterflank naar spits, die kapt een speler uit en legt dan breed naar linkerflankspeler, die legt achteruit naar verdediger, verdediger past centraal naar spits die daar positie heeft gekozen, spits trapt bal in de pin van het doel. Bij deze actie kwam geen enkele tegenstander aan de bal !!!!
Tweede helft startte rampzalig voor ons. Vrij snel moesten we 2 belangrijke spelers aan de kant laten: Dean (polsbreuk bij een val) en Ben (onvrijwillige trap tegenstrever met studs op enkel). De 6 overgebleven jongens deden hun uiterste best maar konden natuurlijk niet meer zoveel wisselen. Graag nog een extra pluim geven aan Artuur en Bjarne die allebei nog een volledige tweede helft gespeeld hebben. Uiteindelijk toch nog knap van mijn jongens dat ze het Werchter nog moeilijk gemaakt hebben.
Afsluiten met ne merci aan Koen (papa Artuur) en Erik (papa Kyllian) die bij elke thuismatch ons veldje klaarmaken.
Wedstrijdverslag SC Keerbergen 10 - KV Tremelo B 4
Zaterdag 20/11/2010 om 11u.30
Aanwezige spelers: Kyllian, Dean, Bjarne, Kevin, Lowie, Mike, Artuur, Ben
In ons beurtrolsysteem was Lucca vandaag het slachtoffer (lees 9de speler) dat niet mocht meespelen, geen nood jongen volgende keer is het iemand anders. Wedstrijdomstandigheden: droog weer maar verschrikkelijk slecht terrein, voor de insiders een beetje vergelijkbaar met ons oefenterrein op de B-locatie. Spijtig dat we niet aan de andere kant van het veld speelden want daar scheen het zonnetje én lag het veld er merkelijk beter bij!! In elke wedstrijdsituatie probeerden wij er voetballend uit te komen en dan ben je natuurlijk enorm benadeeld wanneer de bal rare capriolen maakt bij elke pas en bij elke controle. Ok ook voor de tegenstander was het moeilijk spelen maar aangezien zij (heel) dikwijls de lange bal naar voren hanteerden, hadden zij er toch iets minder last van dan wij. 10-4 nederlaag dan denk je aan een afstraffing maar laat me dan maar meteen supporters van SC Keerbergen citeren: "de best voetballende ploeg heeft vandaag verloren, laat ons zeggen dat de spelers van SCK iets steviger op hun benen stonden". In die uitspraak kan ik me best vinden. Ik heb zonet nog eens de videobeelden bekeken van onze wedstrijd, te zien in Studio 1 net na de match GBA-Anderlecht - nee natuurlijk niet maar wel op mijn computer dankzij mijn vrouw die de match gefilmd heeft, en ik moet zeggen dat ik toch heel wat goede voetbalacties gezien heb van mijn team. Maar ondanks de erg goede bedoelingen en inzet van mijn spelers was het vandaag dikwijls nét niet: nét niet bij de bal kunnen om in doel te verlengen, pas kwam nét niet goed aan bij medespelertje etc...
Toch wel een doelpunt gezien langs onze zijde om duimen en vingers van af te likken, mijn voetbalhartje bevond zich meteen in de zevende hemel. Beschrijving: Onze keeper gooit de bal opzij naar de verdediger die zijn rechtstreekse tegenstander passeert met een uitvalpas, speelt daarna uitstekend in op de rechterflankspeler die twee spelers van SCK in de wind zet en op het gepaste moment opzij legt naar de spits die in één tijd binnentrapt. Sublieme actie, in deze actie zit alles in wat ik als voetbaltrainer nastreef. Deze actie is op zichzelf al veel belangrijker dan het feit dat we verloren zijn !!!
Eerste helft was qua doelpunten gelijkopgaand met een 4-4 ruststand tot gevolg. Tweede helft bleven we voetballend de betere ploeg maar kregen we vrij snel echt een 4-tal "domme" doelpunten tegen. Spijtig maar het is nu eenmaal zo dat wanneer je ervoor kiest om te voetballen van achteren uit je bij onmiddellijk balverlies snel een tegendoelpunt kan slikken. Toch blijf ik tegen de stroom in roeien en vertik ik het om met de lange bal naar voren te werken. Leren voetballen is op deze leeftijd veruit het belangrijkste en de (technische) bagage die onze spelers aangereikt krijgen, zal hun nog veel helpen in hun latere voetballeven.
Woord van dank aan de scheidsrechter (iemand van Keerbergen) die een werkelijk uitstekende match floot. Ook een compliment aan de jongens van SCK die op basis van hun kwaliteiten (felle inzet maar steeds sportief, kort op de man in balbezit, op voetbalgebied heb ik een mooi één-tweetje gezien) een moeilijk te manoevreren geheel zijn. Voor mijn part wil ik gerust elk weekend tegen zo een sterke tegenstander spelen.
