Het plan om het bakhuis met subsidies te renoveren liet ook zijn sporen na in de stilaan traditie geworden omgevings- en werkingsomstandigheden. Het door de subsidierende instantie uitgewerkte lastenboek legde een hoop verplichtingen op die door de eigenaar op een bizarre wijze werden geinterpreteerd.Zo verdween de berucht geworden collectie lege wijnflessen, getuige van de bourgondische sfeer waaronder de bak doorgaans doorging. De karakteristieke houtkachel, die steeds fideel geholpen had om de winterperiode knusjes te overleven,werd genadenloos in stukken geslagen en vervoegde het oud ijzer.Een blusapparaat deed zijn intrede, want de bureaucratie achtte het nodig om van achter haar tafel de aandacht te vestigen op het feit dat al meer dan dertig jaar onder acuut brandgevaar gebakken werd.Dit is maar een greep uit de diverse gevolgen. Maar één ding moet aangestipt worden, de kers op de taart: eindelijk is er een geschreven huurcontract,dat met moeite de toets met de CAO van de bakkers en banketbakkers heeft doorstaan.Als compensatie voor het gebruik van het bakhuis en vooral voor de levering van stroom ter elektrische maar zo sfeerloze verwarming van het bakhuis dient in de gratis broodbehoefte van de eigenaar voorzien.Het ter beschikking gestelde verwarmingsapparaat werd door onze twee moedigen door wat performantere toestellen vervangen, die dank zij de eerder slappe winter het nog enigzins leefbaar houden.Doch de bakkers, zij bakken voort!
Was er al sleet op de bakkersgezellen, het bakhuis bleef niet achter.Binnen in de oven brokkelde het plafond hier en daar wat af, zonder echter direct gevaar voor instorting te vrezen. Hieraan verhelpen zou ook niet zo vanzelfsprekend zijn. Buiten kwamen er meerdere gaten in de lemen bekleding wat de thermische isolatie niet ten goede kwam. Dat probleem zouden onze twee knarren even onder handen gaan nemen. Maar de eigenaar van het bakhuis had andere plannen. Hij had vernomen dat er zich al enkele malen problemen hadden voor gedaan bij het aansteken van de oven, nml dat het vuur doofde en het hout enkel maar smeulde als het dieper in de oven werd geschoven. Hij dacht dat het aan de oven lag. De twee bakkers waren ervan overtuigd dat het aan het hout lag, wat inderdaad het geval was.Maar hij gebruikte dit als excuus om de ware drijfveer voor zijn plannen te verdoezelen. Hij zag brood in de kans op subsidies voor de renovatie van het ganse bakhuis waardoor dit stuk patrimonium in goede staat aan zijn nakomelingen zou overgaan.Het dossier heeft wat voeten in de grond gehad en werd uiteindelijk goedgekeurd. Maar de uitvoering zal nog tot veel kopzorgen leiden! Het eerste werk was de vernieuwing van de oven zelf. Deze werken namen meerdere weken in beslag en in die periode bakten onze twee kameraden op verplaatsing.Op een paar details na is dit werk af. De licht gewijzigde vorm van de oven vraagt enige aanpassing van de manier van aansteken maar de oven heeft de baktesten met vrucht doorstaan.Hij is weer klaar voor jarenlange dienst. Vraag is: zijn de twee mohikanen dat ook?
Ik ben Roger Tuerlinckx, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Den Tuur.
Ik ben een man en woon in Vlasselaar (Vlaanderen) en mijn beroep is Gepensionnerde.
Ik ben geboren op 13/09/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kwaad vuur stoken; met ezels bezig; bakken.
Moet niet te "au serieux" genomen worden
Het plan om het bakhuis met subsidies te renoveren liet ook zijn sporen na in de stilaan traditie geworden omgevings- en werkingsomstandigheden. Het door de subsidierende instantie uitgewerkte lastenboek legde een hoop verplichtingen op die door de eigenaar op een bizarre wijze werden geinterpreteerd.Zo verdween de berucht geworden collectie lege wijnflessen, getuige van de bourgondische sfeer waaronder de bak doorgaans doorging. De karakteristieke houtkachel, die steeds fideel geholpen had om de winterperiode knusjes te overleven,werd genadenloos in stukken geslagen en vervoegde het oud ijzer.Een blusapparaat deed zijn intrede, want de bureaucratie achtte het nodig om van achter haar tafel de aandacht te vestigen op het feit dat al meer dan dertig jaar onder acuut brandgevaar gebakken werd.Dit is maar een greep uit de diverse gevolgen. Maar één ding moet aangestipt worden, de kers op de taart: eindelijk is er een geschreven huurcontract,dat met moeite de toets met de CAO van de bakkers en banketbakkers heeft doorstaan.Als compensatie voor het gebruik van het bakhuis en vooral voor de levering van stroom ter elektrische maar zo sfeerloze verwarming van het bakhuis dient in de gratis broodbehoefte van de eigenaar voorzien.Het ter beschikking gestelde verwarmingsapparaat werd door onze twee moedigen door wat performantere toestellen vervangen, die dank zij de eerder slappe winter het nog enigzins leefbaar houden.Doch de bakkers, zij bakken voort!
