Onze kleinzoon Milan is 3 jaar en komt bij ons logeren. Zijn mama geniet eindelijk van een welverdiende vakantie in het buitenland met haar vriend.
Volgend jaar mag Milan ook met mama mee in het vliegtuig. Maar dit jaar heeft hij een weekje vakantie bij Oma en Opa. Eerst nog 's middags afscheid nemen van de juffies, zoals Milan de leidsters van het kinderdagverblijf noemt, daarna enthousiast de auto in. Helemaal van Flevoland mee naar Limburg, waar Oma en Opa in het witte huis wonen.
Honderduit babbelend is hij onderweg al heel goed in staat om dingen voor straks te regelen. Wat gaan we eten Oma? Mag ik ook een snoepje Oma? Nee Opa, ik zei het tegen Oma! Mag ik straks een spelletje Oma? Oma, gaan we weer Aaaaargghhhhh! doen? Opa heeft mazzel, hij is de chauffeur en wordt geacht (meestal) niet deel te nemen aan de gesprekken.
Voor we het weten heeft hij 2 uur vol gebabbeld en staan we bij de Chinees voor een afhaalmaaltijd. En zoals zoveel kinderen weet hij heel goed wat hij lekker vindt! Opa en Oma smaakt het trouwens ook erg goed.
Om Milan lekker te laten slapen en te voorkomen dat hij ons - zoals meestal bij zijn mama - om 6 uur 's ochtends al wakker roept, passen we een truukje toe: de luiken in de logeerkamer (al snel door Milan omgedoopt tot ZIJN kamer) gaan potdicht vóór hij naar bed gaat. Als hij bovenkomt is het al donker. Even plassen, tandjes poetsen, washandje over het snoetje en ... het helpt! In no time slaapt hij als een roos. De babyfoon blijft ruisstil en als we die avond naar bed gaan kunnen we zelfs doorslapen tot 8 uur de volgende ochtend. Heerlijk!
Logeren bij Oma en Opa is eigenlijk toch een beetje een feestje. Met bezoeken aan de speeltuin, pretpark de Valkenier; met een nieuwe zandbak in de tuin (zo'n schelp, waarvan de deksel ook als minibadje dienst doet) en samen duplo bouwen met Opa. Of samen met Oma een spelletje doen: Mario Party. Geen flauw idee hoe het werkt maar lol voor drie!
Ons kleinkind is trouwens een gezonde eter: er gaan rustig 1 á 2 boterhammen in met ontbijt en met de lunch net zo makkelijk. Warm eten is ook geen enkel probleem, hoewel er altijd voorspelbare voorkeuren zijn. Welk kind lust er geen macaroni? En soms bij wat minder favoriete maaltijden valt soms 'per ongeluk' een brokje groenvoer op de grond. Echt per ongeluk hoor Opa!
Ook hoeft hij mama gelukkig niet te missen. Elke avond face-time'd Oma met zijn mama en gebruikt Milan beeldtelefonie alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. 20 jaar geleden zou dit een scène in Startrek geweest zijn! En mama ziet dat het goed gaat met haar hartendief. Ook een zorg minder.
En 's avonds? Dan zitten Oma en Opa uitgevloerd op de bank met een spelletje of samen een film te kijken. Want al hebben we samen dan 7 kinderen, op deze leeftijd is zo'n energieke (b)engel een aanslag op je energiepotje. Maar we genieten van ons kleinkind. De hummel.
